Χαιρετήστε την Επανάσταση του Οκτώβρη!

Διεθνή | Αναρχική Ιστορία | Γνώμη / Ανάλυση Tuesday December 04, 2007 13:26 by Melbourne Anarchist Communist Group macg1984 at yahoo dot com dot au

Για τα 90 χρόνια της.

Κείμενο της Melbourne Anarchist Communist Group (MACG – Αναρχική Κομμουνιστική Ομάδα Μελβούρνης) που δημοσιεύτηκε στο 40 τεύχος του δελτίου «The Anvil» («Το Αμόνι»).

Αυτό τον καιρό έχουμε την 90η επέτειο της ανατροπής της καπιταλιστικής προσωρινής κυβέρνησης στη Ρωσία τον Οκτώβρη του 1917 και της εγκαθίδρυσης της εξουσίας των Σοβιετικών των εργατών. Ήταν ένας θρίαμβος της ισχύος και της οργάνωσης της εργατικής τάξης, για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ένας φάρος της απελευθέρωσης των εργαζομένων όλου του κόσμου. Κατά τραγικό τρόπο, έμελλε να τερματιστεί καταστροφικά.

Η Ρωσία κάτω από τον τσάρο ήταν μια παροιμιώδης αντιδραστική χώρα (ακόμη και το ημερολόγιο δεν ήταν εκσυγχρονισμένο - όταν συνέβη η επανάσταση του Οκτώβρη ήταν ήδη Νοέμβρης στη Δύση). Τον Φλεβάρη του 1917 ο ρωσικός λαός εξεγέρθηκε, εξαγριωμένος από τη σφαγή του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και αιώνες καταπίεσης. Ο τσάρος ανατράπηκε και μια νέα προσωρινή κυβέρνηση ανήλθε στην εξουσία. Η νέα κυβέρνηση, εντούτοις, συνέχισε τον πόλεμο και δίστασε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Οι κυβερνητικοί ανασχηματισμοί απέτυχαν να συγκρατήσουν το θυμό των εργατών και των αγροτών. Προηγουμένως, δημοφιλή στους εργάτες πολιτικά κόμματα όπως οι μενσεβίκοι, έχασαν τη δημοτικότητά τους, ενώ οι κοινωνικοί επαναστάτες, το κύριο πολιτικό κόμμα των αγροτών, διασπάστηκε.

Οι μπολσεβίκοι, το μόνο σημαντικό πολιτικό κόμμα που αντιτάχθηκε ευθύς εξαρχής στον πόλεμο, ήταν αδύναμο τον Φλεβάρη του 1917, αλλά αύξησε γρήγορα τη δύναμή του. Οι αναρχικοί ήταν αρχικά ασήμαντοι και αποδιοργανωμένοι, αλλά βελτιώθηκαν επίσης καθώς η Ρωσία έμπαινε σε κρίση. Η μεγάλη επαναστατική δύναμη, εντούτοις, ήταν η ίδια η εργατική τάξη. Τα εργοστάσια και άλλοι εργασιακοί χώροι εξέλεξαν εκπροσώπους στο Σοβιέτ (συμβούλιο) της πόλης τους, πρώτα στο Petrograd και έπειτα στη Μόσχα και αλλού. Καθώς περνούσε ο χρόνος και η προσωρινή κυβέρνηση διέψευδε τις ελπίδες του λαού, τα Σοβιέτ αύξησαν τη δύναμή τους και συγκροτήθηκαν από πόλη σε πόλη, συνενωμένα αρχικά σε μια προσωρινή ομοσπονδία και έπειτα σε εθνικό επίπεδο.

Μέχρι τον Οκτώβρη του 1917, καθώς οι μπολσεβίκοι είχαν γίνει το ισχυρότερο κόμμα στα Σοβιέτ είχαν εξοβελίσει τους μενσεβίκους και τους κοινωνικούς επαναστάτες απ’ αυτά, ρίχνοντας το σύνθημα «όλη η εξουσία στα Σοβιέτ». Όταν το δεύτερο Παν-Ρωσικό Σοβιέτ, με μια νέα μπολσεβίκικη πλειοψηφία, επρόκειτο να συναντηθεί στο Petrograd, κυκλοφορούσαν φήμες ότι η προσωρινή κυβέρνηση θα επέβαλλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τότε το Σοβιέτ του Petrograd έδρασε πρώτο. Ένοπλα τμήματα εργατών που αποτελούντο από μπολσεβίκους, αναρχικούς και άλλους κατέλαβαν τα χειμερινά ανάκτορα και άλλα στρατηγικά κτίρια με ελάχιστη αντίσταση και διέλυσαν την προσωρινή κυβέρνηση. Το Παν-Ρωσικό Σοβιέτ συγκλήθηκε την επόμενη ημέρα ως η νέα εξουσία στη Ρωσία.

Αυτό που ακολούθησε ήταν και ενθαρρυντικό, αλλά και τραγικό. Οι μπολσεβίκοι, ενόσω ήσαν στην αντιπολίτευση υποστήριζαν αναφανδόν τον εργατικό έλεγχο, αλλά τον υπονόμευσαν όταν εδραιώθηκαν στην εξουσία. Κατέστειλαν σταδιακά κάθε αντιπολιτευτική φωνή και δράση και από την πλευρά των καπιταλιστών αντεπαναστατών και από την πλευρά των επαναστατών που θέλησαν να προστατεύσουν τη δημοκρατία των Σοβιέτ. Έτσι, δημιουργήθηκε ένα Κράτος πάνω από τα Σοβιέτ που απορρόφησε κάθε ζωή από αυτά.

Εν τω μεταξύ, στην Ουκρανία, μια ξεχωριστή επανάσταση ξετυλίχθηκε ταυτόχρονα με τη ρωσική. Και επειδή εκεί πήρε περισσότερο χρόνο στους μπολσεβίκους να εδραιωθούν, τα γεγονότα επηρεάστηκαν έντονα και άμεσα από έναν αναρχικό αγροτικό στρατό καθοδηγούμενο από τον Nestor Makhno. Οι μαχνοβίτες δεν γνώριζαν από αστεακά οικονομικά προβλήματα και έτσι είχαν μικρή επιρροή στις πόλεις. Αφότου νίκησαν τους αντεπαναστατικούς στρατούς, οι μαχνοβίτες συντρίφθηκαν με τη σειρά τους από τους μπολσεβίκους.

Το άλλο τραγικό μάθημα προέρχεται από την εξέγερση της Κροστάνδης. Η Κροστάνδη ήταν μια ναυτική βάση σε ένα νησί απέναντι από το Petrograd και αποτελούσε έναν από τους προμαχώνες των πιο ισχυρών και πιο αφοσιωμένων επαναστατών. Στις αρχές του 1921, μετά από την τελική νίκη σε βάρος των αντεπαναστατικών στρατών, το Σοβιέτ της Κροστάνδης κοινοποίησε την υποστήριξή του στα αιτήματα των απεργών εργατών του Petrograd. Απαίτησαν νέες εκλογές για τα Σοβιέτ καθώς και την απελευθέρωση όσων αναρχικών και αριστερών σοσιαλιστών είχαν συλληφθεί. Οι μπολσεβίκοι απάντησαν με μια αρκετά αιματηρή συντριβή της εξέγερσης. Μετέπειτα προχώρησαν σε οικονομικό συμβιβασμό με τους αγρότες, τα αιτήματα των οποίων υπερέβαιναν αυτά των Κροστανδιωτών, αλλά διατήρησαν την μονοκομματική τους δικτατορία.

Ο Λένιν, ο ηγέτης των μπολσεβίκων, πέθανε το 1924 και κάτω από τον Στάλιν, τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα. Αυτός κατάργησε την ήδη ραγισμένη εσωτερική δημοκρατία στο μπολσεβίκικο (τώρα «κομμουνιστικό») κόμμα, εξάλειψε αρκετές κοινωνικές κατακτήσεις της επανάστασης, ιδιαίτερα εκείνες των γυναικών, και πρόδωσε τις επαναστάσεις που ξέσπασαν έξω από τη Ρωσία για διπλωματικά οφέλη. Οι σφαγές και οι εκκαθαρίσεις που κατέστησαν την τυραννία του Στάλιν μια από τις χειρότερες στην ιστορία αποτελεί από τότε έναν λεκέ στη «φήμη» του κομμουνισμού.

Ενώ το αποκαλούμενο «Κομμουνιστικό» Κόμμα την έπνιξε τελικά στο αίμα, η Ρωσική Επανάσταση εξακολουθεί να αποτελεί έμπνευση, αλλά και μάθημα για όλους τους εργαζομένους. Χαιρετήστε την επανάσταση του Οκτώβρη!

* Δημοσιεύτηκε στα www.anarkismo.net και www.ainfos.ca Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 29 Νοέμβρη 2007.