user preferences

Η απεργία του Harvester το 1911

category Ινδονησία / Φιλιππίνες / Αυστραλία | Ιστορία (γενική) | Κριτική / Παρουσίαση author Sunday July 16, 2006 15:41author by Anarchist Age Weekly Review Report this post to the editors

Μια συλλογική στάση και εξέγερση

Ένα χειροπιαστό παράδειγμα συλλογική και αδιάλλακτης συνδικαλιστικής απεργιακής δράσης στην Αυστραλία σχεδόν 100 χρόνια πριν.

Το εργοστάσιο Harvester στο προάστιο Sunshine στα δυτικά της Μελβούρνης ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια στην Αυστραλία στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα. Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι εργάζονταν στο εργοστάσιο αυτό στα περίχωρα της Μελβούρνης.

Η απόφαση για τους βασικούς μισθούς έγινε αντικείμενο διαμάχης στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Αυστραλίας το 1903 και εκεί μπορούμε να αναζητήσουμε τις αιτίες για την απεργία των εργατών του Harvester το 1911.

Το εργοστάσιο ήταν ένα από τα προπύργια των εργατικών συνδικάτων καθώς οι εργάτες είχαν συνειδητοποιήσει ότι οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας τους συνδέονταν άμεσα με τους συνδικαλιστικούς τους αγώνες.

Το 1911, η Harvester προσπάθησε να προσλάβει εργάτες που ανήκαν σε κάποιο «ανεξάρτητο» εργατικό σύνδεσμο. Αλλά το ταξικό συνδικάτο, το Federated Agricultural Implement, Machinery and Iron Workers Union, γνώριζε ήδη για τις δραστηριότητες του νέου αυτού συνδικάτου της εταιρίας. Όταν περίπου 30 «εργαζόμενοι» της εταιρίας εμφανίστηκαν στο εργοστάσιο, αρκετές χιλιάδες συνδικαλισμένοι εργάτες κατέβηκαν σε απεργία. Η απεργία διήρκεσε από τις 16 Φλεβάρη μέχρι Μάη 1911.

Ήταν ένας σκληρός αγώνας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας που είχε βαθιές επιδράσεις στο υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και όλους τους εργαζόμενους στην Αυστραλία. Περίπου 7.000 μη συνδικαλισμένοι εργάτες (δηλαδή απεργοσπάστες) στρατολογήθηκαν για να αναπληρώσουν το κενό που δημιουργήθηκε από την απεργία αυτή.

Αν και ο αριθμός των απεργών εργατών ανερχόταν σε χιλιάδες, μαζεύτηκε για βοήθεια μόνο το ποσόν των 15.000 πάουντς. Ήταν μόνο το θάρρος και το κουράγιο των απεργών, των συζύγων, των παιδιών και των οικογενειών τους που κράτησαν την απεργία επί 3 μήνες. Αντιμέτωπη με μείωση των κερδών της και έχοντας ένα αναξιόπιστο νέο εργατικό δυναμικό στη διάθεσή της, η εργοδοσία της Harverster συμφώνησε, τελικά, να ικανοποιήσει το αίτημα των απεργών ότι όλοι οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο έπρεπε να είναι μέλη του συνδικάτου. Έτσι, η συλλογική στάση και εξέγερση νίκησε την εργοδοτική προσπάθεια για εισαγωγή μεμονωμένων συμβάσεων εργασίας στο εργοστάξιο.

Όταν οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στις εργασίες τους, πολλοί από τους απεργοσπάστες εγκατέλειψαν την περιοχή, αλλά υπήρξαν κι εκείνοι που έγιναν, τελικά, μέλη του συνδικάτου.

Σήμερα, σχεδόν 100 χρόνια αργότερα, πολλά έχουν αλλάξει. Τα συνδικάτα χάνουν τη δύναμή τους σε πολλές περιοχές και εργατικούς χώρους της Αυστραλίας λόγω των νέων εργασιακών νόμων της παρούσας ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Εάν τα συνδικάτα δεν αντιπαλέψουν αυτούς τους νέους νόμους μέσω της απεργιακής δράσης, τότε τα όσα έχουν κατακτηθεί από την απεργία εκείνη του 1911 στη Harverster και δώθε, θα εξαφανιστούν. Εάν τα συνδικάτα αρνηθούν να κινητοποιήσουν τα μέλη τους, οι εργοδότες θα μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους σε βάρος των ατόμων που απασχολούν και, για μια ακόμα φορά, θα είναι ο μόνος διαιτητής για το τι μισθούς θα παίρνουν και με ποιες συνθήκες και όρους θα εργάζονται οι υπάλληλοί τους.

* Δημοσιεύτηκε στο αναρχικό βδομαδιάτικο δελτίο της Μελβούρνης Anarchist Age Weekly Review, τεύχος 693, 31 Μάη 2006. Ελληνική μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 10/7/2006.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]