user preferences

Τώρα δεν είναι η ώρα να σωπάσουμε

category Διεθνή | Ιμπεριαλισμός / Πόλεμος | Γνώμη / Ανάλυση author Wednesday March 30, 2022 19:38author by Anarchist Communists Meanjin Report this post to the editors

Μια απάντηση στην σελίδα Freedom News

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απάντηση των Αναρχικών Κομμουνιστών Meanjin (Anarchist Communists Meanjin) από τo Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας, σε άρθρο που φιλοξενήθηκε στην βρετανική αναρχική ιστοσελίδα Freedom News, με τίτλο “Fuck Leftist Westplaining” , αλλά και άλλων άρθρων με παρόμοια θεματολογία, που ως κύριο σκεπτικό τους έχουν την θέση πως η ευρωπαϊκή Αριστερά -και το Αναρχικό Κίνημα ειδικότερα- θα πρέπει να επικεντρώσει την κριτική της μόνο στην ιμπεριαλιστική επέμβαση του Ρωσικού Στρατού και να μην καταπιάνεται καθόλου στην παρούσα συνθήκη με το θέμα του ΝΑΤΟ και της δικής του ιμπεριαλιστικής επέκτασης και των σχεδιασμών του στην Ανατολική Ευρώπη. Οι συντάκτες του άρθρου φτάνουν δε μέχρι και το σημείο να θεωρούν θεμιτή τακτική για την παρούσα χρονική περίοδο την αποδοχή της συμμετοχής των χωρών της περιοχής στην Ευρωατλαντική Συμμαχία, ως “κίνηση αυτοπροστασίας” απέναντι στον Πούτιν.
925913932927.jpg

Τώρα δεν είναι η ώρα να σωπάσουμε σχετικά με το ΝΑΤΟ

Μια απάντηση των Αναρχικών Κομμουνιστών Meanjin στην σελίδα Freedom News

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απάντηση των Αναρχικών Κομμουνιστών Meanjin (Anarchist Communists Meanjin) από τo Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας, σε άρθρο που φιλοξενήθηκε στην βρετανική αναρχική ιστοσελίδα Freedom News, με τίτλο “Fuck Leftist Westplaining” , αλλά και άλλων άρθρων με παρόμοια θεματολογία, που ως κύριο σκεπτικό τους έχουν την θέση πως η ευρωπαϊκή Αριστερά -και το Αναρχικό Κίνημα ειδικότερα- θα πρέπει να επικεντρώσει την κριτική της μόνο στην ιμπεριαλιστική επέμβαση του Ρωσικού Στρατού και να μην καταπιάνεται καθόλου στην παρούσα συνθήκη με το θέμα του ΝΑΤΟ και της δικής του ιμπεριαλιστικής επέκτασης και των σχεδιασμών του στην Ανατολική Ευρώπη. Οι συντάκτες του άρθρου φτάνουν δε μέχρι και το σημείο να θεωρούν θεμιτή τακτική για την παρούσα χρονική περίοδο την αποδοχή της συμμετοχής των χωρών της περιοχής στην Ευρωατλαντική Συμμαχία, ως “κίνηση αυτοπροστασίας” απέναντι στον Πούτιν.

Το άρθρο επιλέχθηκε να μεταφραστεί στα ελληνικά καθώς τέτοιου είδους απόψεις, δηλαδή, από την μια, η πλήρης υποστήριξη της Ουκρανίας (ουσιαστικά της Ουκρανικής Κυβέρνησης) και η παράβλεψη της εμπλοκής της Δύσης – ΝΑΤΟ και από την άλλη, η πίστη στα λόγια του Πούτιν περί “αποναζιστικοποίησης” και το συνεπακόλουθο άλλοθι στην Ρωσική εισβολή, φαίνεται πως έχουν παρεισφρήσει στο αναρχικό -αλλά και το ευρύτερο ριζοσπαστικό- σκεπτικό και στα μέρη μας, έστω και αν αποτελούν -ευτυχώς- μειοψηφία στον δημόσια εκφρασμένο πολιτικό λόγο. Η θέση των ACM πως οι αναρχικοί δεν πρέπει να υποστηρίζουν κανένα από τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και το σύνθημα “Κάτω το ΝΑΤΟ, κάτω η Ρωσία, κάτω ολόκληρο το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα, κανένας πόλεμος εκτός από τον ταξικό” πιστεύουμε πως συνοψίζει την θέση που πρέπει να έχουν οι αναρχικοί σχετικά με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Πηγή άρθρου: ACM

Ο Ρωσο-Ουκρανικός Πόλεμος που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο έχει πλέον κοστίσει έως και 15.000 ζωές Ρώσων και Ουκρανών, αν όχι περισσότερες, πέρα από τους δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριασμένους και τους εκατομμύρια εκτοπισμένους. Ως αναρχικοί στην Αυστραλία, αντιτιθέμεθα σε αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπως αντιτιθέμεθα σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Στους πολέμους των κυρίαρχων τάξεων, είναι οι εργάτες που ρίχνονται στην κρεατομηχανή. Με την ίδια λογική αντιτιθέμεθα στο ρωσικό κράτος όπως ακριβώς αντιτιθέμεθα σε όλα τα κράτη, τα οποία υπάρχουν μόνο για να διασφαλίσουν την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος και τη συνεχή εκμετάλλευση των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο.

Η αντίθεση σε ένα σύνολο καπιταλιστών και ιμπεριαλιστών εισβολέων δεν σημαίνει υποστήριξη σε ένα άλλο. Η αλληλεγγύη μας είναι με τους Ουκρανούς και Ρώσους εργάτες που στέλνονται στη σφαγή, όχι με τα κράτη που διευκολύνουν αυτήν ακριβώς τη σφαγή.

Ως αναρχικοί που ζουν στην άλλη άκρη του κόσμου από αυτή την εισβολή, η αλληλεγγύη και η υποστήριξή μας δεν είναι και πολλά παραπάνω από κοινοτοπίες γραμμένες σε χαρτί. Μπορούμε να στείλουμε χρήματα σε όσους αγωνίζονται και πρέπει να αγωνιστούμε για να διασφαλίσουμε ότι η Αυστραλία θα αυξήσει την πρόσληψη προσφύγων (και θα την επεκτείνει σε όλους τους πρόσφυγες, όχι μόνο σε αυτούς που ξεφεύγουν από τις ευρωπαϊκές συγκρούσεις), αλλά η μεγαλύτερη ευθύνη μας παραμένει η μάχη ενάντια στις δικές μας άρχουσες τάξεις. Η Αυστραλία έχει συμμετάσχει στις περισσότερες ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις του περασμένου αιώνα (1ος και 2ος Π.Π., Κορέα, Βιετνάμ, Ιράκ, Αφγανιστάν, ο κατάλογος συνεχίζεται) και σίγουρα θα ακολουθήσει τις ΗΠΑ στην επόμενη ιμπεριαλιστική τους προσπάθεια. Η Αυστραλία ήταν επίσης στην πρώτη γραμμή της κλιμάκωσης της έντασης με την Κίνα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, αναπτύσσοντας τον στρατό της και διαπλεκόμενη όλο και περισσότερο στρατιωτικά με τις ΗΠΑ, σε βαθμό που η κυβέρνησή μας πιέζει τώρα για την κατασκευή πυρηνικών υποβρυχίων κατά μήκος της ανατολικής ακτής μας σε μια κίνηση που θα μας τοποθετούσε στην πρώτη γραμμή μιας πυρηνικής σύγκρουσης αν αυτή ξεσπάσει.

Η πιο σημαντική αλληλεγγύη και υποστήριξη που μπορούμε να παρέχουμε στους εργάτες σε όλο τον κόσμο είναι να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την οικοδόμηση του είδους της οργανωμένης εργατικής δύναμης που μπορεί να απειλήσει το κεφάλαιο και την ικανότητά του να διεξάγει πόλεμο, που μπορεί να σταματήσει την ικανότητα του κεφαλαίου να κατασκευάζει και να μεταφέρει όπλα κατά βούληση, και που καθιστά την προοπτική μιας ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης πολύ επικίνδυνη για να συνεχίσουν να την επιδιώκουν τα κράτη. Μια ισχυρή, οργανωμένη και μαχητική εργατική τάξη είναι η καλύτερη άμυνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και έχει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να τους τερματίσει, μια δυνατότητα που ελπίζουμε να δούμε να εκπληρώνεται από Ρώσους και Ουκρανούς εργάτες τους επόμενους μήνες.

Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ μας έχουν ήδη αρχίσει να χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου. Αυτή η σύγκρουση έχει τροφοδοτήσει την προπαγανδιστική ορμή της αυστραλιανής κυβέρνησης, ώστε να δικαιολογήσει την αυξημένη στρατιωτική συσσώρευση και να ενισχύσει περαιτέρω τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της όπως το AUKUS και τη γενική υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την προπαγάνδα όσο καλύτερα μπορούμε με ένα σαφές μήνυμα αντίθεσης στο ΝΑΤΟ, στο AUKUS και σε οποιαδήποτε κλιμάκωση από την Αυστραλία και τους συμμάχους της στην Ουκρανία ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο πυροδότησης σε όλο τον κόσμο. Δηλαδή, πρέπει να εναντιωθούμε σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και σε όλα τα ιμπεριαλιστικά κράτη. Πρέπει να αντιταχθούμε σε όλες τις οπλικές συμφωνίες, σε όλες τις στρατιωτικές ενισχύσεις, σε κάθε προσπάθεια της αυστραλιανής κυβέρνησης να τροφοδοτήσει την πιθανότητα ενός παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου στον οποίο οι εργάτες σε κάθε πλευρά είναι αυτοί που χάνουν. Τώρα είναι η ώρα να οικοδομήσουμε ένα αντιπολεμικό κίνημα που να αποφεύγει την επιλογή στρατοπέδου ή το να παίρνει θέση υπέρ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Κάτω το ΝΑΤΟ, κάτω η Ρωσία, κάτω ολόκληρο το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα, κανένας πόλεμος εκτός από τον ταξικό

Αυτά πρέπει να είναι τα συνθήματα των αναρχικών και πρέπει να προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο για να γίνουν συνθήματα ολόκληρης της εργατικής τάξης. Κατά την άποψή μας αυτή είναι η μόνη θέση που συνάδει με τον αναρχισμό.

Το Freedom News, ένας διαδικτυακός αναρχικός ιστότοπος με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, που ιδρύθηκε αρχικά (σ.τ.μ.: ως έντυπη αναρχική προπαγάνδα) από τον διάσημο αναρχικό Peter Kropotkin και τους συντρόφους του το 1886, δημοσίευσε πρόσφατα δύο άρθρα. Το “Fuck Leftists Westplaining” και “A Thousand Red Flags“, που παρουσιάζουν διαφορετική άποψη από αυτή που περιγράψαμε παραπάνω.

Καθώς η Αναρχική Κομμουνιστική Ομάδα (Anarchist Communist Group) έχει ήδη απαντήσει στο “A Thousand Red Flags”, θα επικεντρωθούμε στο “Fuck Leftist Westplaining”. Καθώς είναι δύσκολο να συνοψίσουμε το άρθρο, έχουμε συμπεριλάβει εκτενείς παραθέσεις για να δείξουμε ότι δεν επιλέγουμε στοχευμένα σημεία του άρθρου που μπορεί να μας βγάζουν εκτός του πραγματικού του περιεχομένου, ωστόσο στον πυρήνα του μερικά μηνύματα μπορούν να θεωρηθούν κεντρικά. Πιο άμεση είναι η αντίληψη ότι οι αριστεροί στη Δύση πρέπει να “σωπάσουν (να βγάλουν τον σκασμό)” για το ΝΑΤΟ. Το άρθρο υποστηρίζει ότι οι μη Ανατολικοευρωπαίοι δεν μπορούν να κατανοήσουν σωστά το ΝΑΤΟ, ούτε την τάση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης να επιθυμούν να εξασφαλίσουν την ένταξη σε αυτό.

Το άρθρο υποστηρίζει πως:

… στα κεφάλια σας, το ΝΑΤΟ και οι άλλοι δυτικοί οργανισμοί βρίσκονται πάντα στη λάθος πλευρά, και είναι πάντα δράστες όλων των κακών σε αυτόν τον κόσμο. Θα μπορούσατε, φυσικά, να το γκουγκλάρετε, αλλά ποιος θα έκανε τον κόπο όταν έχετε τέτοιες διανοούμενες φιγούρες όπως ο Νόαμ Τσόμσκι με τις επαίσχυντες, σχετικοποιητικές στάσεις του να σας λένε τι να σκεφτείτε…

Εμείς [αναφερόμενοι εδώ στους Ανατολικοευρωπαίους] βλέπουμε το ΝΑΤΟ με εντελώς διαφορετικό και τολμώ να πω πολύ πιο διαφοροποιημένο τρόπο. Δεν είμαστε θαυμαστές του και μπορούμε να συμφωνήσουμε μαζί σας, έχοντας πολλούς, πολλούς λόγους για να το επικρίνουμε. Αλλά όταν λέτε “Γάμα το ΝΑΤΟ” ή “Σταματήστε την επέκταση του ΝΑΤΟ”, αυτό που ακούω είναι ότι δεν ενδιαφέρεστε για την ασφάλεια και την ευημερία των φίλων, της οικογένειας και των συντρόφων μου από την Ανατολική Ευρώπη. Χαίρεστε που βάζετε τη μαμά μου σε κίνδυνο για φτηνές πολιτικές οπτικές, πάνω στις οποίες δεν θα μπορούσατε καν να ενεργήσετε, καθάρματα…

Όταν μιλάτε για “επέκταση”, με ό,τι υπονοεί αυτή η λέξη, στην πραγματικότητα, αναφέρεστε σε αυτή τη διαδικασία κατά την οποία η Ανατολική Ευρώπη, εξαιτίας του ότι άλλες χώρες έπαιρναν αποφάσεις πάνω από τα κεφάλια μας για εμάς το 1945, κυριολεκτικά στριμώχνονταν γύρω από τη Ρωσία, ζητώντας της να μας επιτρέψει να κάνουμε αυτό που θέλαμε…

Η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Ουγγαρία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ το 1999, οι χώρες της Βαλτικής ακολούθησαν το 2004. Και προς το παρόν, θέλω να παραμείνουν εκεί, και δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με την πολιτική, για να είμαι ειλικρινής. Είναι ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης, αλλά αυτό είναι ένα άλλο πράγμα που απλά δεν καταλαβαίνετε. Μιλάτε περισσότερο για «επέκταση του ΝΑΤΟ» παρά για το γεγονός ότι είστε τα ιδρυτικά μέλη του…

Περαιτέρω, μιλάτε για το πώς επιθυμείτε να σταματήσετε την «επέκταση του ΝΑΤΟ», αλλά δεν αναφέρετε πραγματικά ποια θα ήταν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση σε αυτήν. Αυτό δεν είναι καθόλου αποδεκτό, δείχνει απλώς το προνόμιό σας να μεγαλώνετε σε μια χώρα όπου η ιστορία της ζωής σας δεν ήταν γεμάτη -πόσο συναρπαστικό!- με ξεσπάσματα και επιθετικές κινήσεις ποικίλης κλίμακας αυτής της μεγάλης, απρόβλεπτης δύναμης που υποθέτει ότι μπορεί να ρίξει το δρόμο της παντού όπου δεν υπάρχει ΝΑΤΟ (σ.τ.μ.: εννοεί την Ρωσία). Πείτε μου, λοιπόν, πώς ακριβώς θα διασφαλίσετε την ασφάλειά μας; Ποια είναι αυτή η εναλλακτική στο ΝΑΤΟ που πρεσβεύετε; …

Υπάρχουν πολλά που πρέπει να επιχειρήσουμε να ξετυλίξουμε στο παραπάνω απόσπασμα, τα οποία δεν μπορούν να αναφερθούν όλα σε αυτό το άρθρο, αλλά αρκεί να πούμε ότι διαφωνούμε έντονα με τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται, αποτελώντας κατά τη γνώμη μας μια πολύ κακή κατανόηση των θεμελιωδών αρχών του αναρχισμού ως ένα επαναστατικό κίνημα της εργατικής τάξης.

Τώρα δεν είναι η ώρα για το σοσιαλιστικό κίνημα να “σωπάσει” για το ΝΑΤΟ, αλλά να φωνάξει πιο δυνατά γι ‘αυτό (που σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι πρέπει να λιγοστέψουμε τις καταγγελίες μας για τον Πούτιν). Νωρίτερα τον Μάρτιο πολλά μέλη της ACM πήραν μέρος σε μια συγκέντρωση αλληλεγγύης προς την Ουκρανία στην οποία συμμετείχαν περίπου 200 άτομα. Σε όλο το πλήθος αυτής της συγκέντρωσης υπήρχαν πλακάτ και πανό που καλούσαν το ΝΑΤΟ να θεσπίσει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία. Μια τέτοια πράξη πιθανότατα δεν θα ήταν παρά ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και μια πιθανή πυρηνική κλιμάκωση. Όταν γίνεται λόγος για ζώνες απαγόρευσης πτήσεων, είναι συχνά προφανές ότι όσοι τις ζητούν δεν κατανοούν στο ελάχιστο τι συνεπάγονται ή ποια θα είναι τα πιθανά αποτελέσματα. Μπορούμε βεβαίως να κατανοήσουμε την άμεση προσπάθεια να σωθούν ζωές Ουκρανών, αλλά η κλιμάκωση του πολέμου με μια περαιτέρω ιμπεριαλιστική επέμβαση δεν είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να σιωπήσουμε ως σοσιαλιστές. Πρέπει να είμαστε εντελώς ξεκάθαροι για την αντίθεσή μας σε μια τέτοια κίνηση και να προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο να μιλήσουμε για αυτό, να κερδίσουμε τον κόσμο. Η κλιμάκωση αυτού του πολέμου δεν θα σώσει ζωές, θα κοστίσει περισσότερες.

Ένα άλλο σημείο που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να αντικρούσουμε είναι οι νύξεις ότι μια ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι προς το καλύτερο συμφέρον των εργαζομένων της Ανατολικής Ευρώπης. Αν και μπορούμε σίγουρα να καταλάβουμε γιατί μπορεί να υπήρξε σημαντική υποστήριξη για μια τέτοια ένταξη σε ολόκληρη την περιοχή μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, η μαζική υποστήριξη δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μια τέτοια θέση είναι σωστή. Η υποστήριξη τέτοιων κινήσεων προέρχεται γενικά από την καπιταλιστική προπαγάνδα και την ενθάρρυνση των εθνικιστικών ανταγωνισμών. Αυτοί ακριβώς οι ίδιοι παράγοντες τροφοδοτούν την υποστήριξη των Αυστραλών εργατών για τη συμμαχία AUKUS και τη στρατιωτική ανάπτυξη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού προκειμένου να μας υπερασπιστούν (σ.τ.μ.: οι κυβερνήσεις, οι στρατοί κλπ) από τον «κίνδυνο» που θέτει η Κίνα. Ακριβώς επειδή μια σημαντική μερίδα Αυστραλών εργαζομένων φοβάται την Κίνα και υποστηρίζει τον AUKUS και τον μιλιταρισμό Αυστραλίας-ΗΠΑ, δεν σημαίνει ότι μια τέτοια θέση είναι στην πραγματικότητα σωστή, ούτε οτι ωφελεί τους εργαζόμενους.

Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι ενώ το ΝΑΤΟ μπορεί να θεωρηθεί από ορισμένους ως προστατευτική δύναμη ενάντια στον ρωσικό ιμπεριαλισμό, για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη Μέση Ανατολή το ΝΑΤΟ, μαζί με την “κοπέλα” του την Αυστραλία ήταν ο εισβολέας, ο βάναυσος ιμπεριαλιστής που δολοφόνησε πολίτες και κατεδάφισε υποδομές. Εάν το ΝΑΤΟ είναι μια προστατευτική δύναμη για την Ανατολική Ευρώπη, τότε θα αναγκαστούμε να παραδεχτούμε ότι ένα μπλοκ που αποτελείται από την Κίνα, τη Ρωσία και άλλα έθνη σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ είναι εξίσου σημαντικό για τις χώρες στις οποίες η Δύση στρέφει το βλέμμα της. Εν ολίγοις, θα αναγκαζόμασταν να υποστηρίξουμε τη ανάπτυξη αντιτιθέμενων ιμπεριαλιστικών μπλοκ στο δρόμο προς την αναπόφευκτη καταστροφική σύγκρουση, όπως είδαμε να συνέβη πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η λύση για τον ιμπεριαλισμό δεν βρίσκεται στη στήριξη των ιμπεριαλιστικών μπλοκ, αλλά στη δύναμη και την αλληλεγγύη της διεθνούς εργατικής τάξης. Η κατανόηση των παραγόντων που οδηγούν στην υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων δεν σημαίνει ότι επιδοκιμάζουμε μια τέτοια υποστήριξη ούτε αλλάζει το θεμελιώδες καθήκον μας να εναντιωνόμαστε σε τέτοια πρότζεκτ.

Τα θεμελιώδη επιχειρήματα του “Fuck Leftist Westplaining” είναι ουσιαστικά τα ίδια με αυτά που παρουσιάζονται από τις κυβερνήσεις της Αυστραλίας, των ΗΠΑ και κάθε άλλης ιμπεριαλιστικής δύναμη για να δικαιολογήσουν το ίδιο το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα που το σοσιαλιστικό κίνημα επιδιώκει να ανατρέψει και στο οποίο βρίσκεται η ρίζα του ζητήματος του τρέχοντος πόλεμου στην Ουκρανία και όλων των πολέμων σε όλο τον κόσμο. Η επιλογή στρατοπέδων, είτε πρόκειται για σταλινικούς που παρέχουν υποστήριξη σε βάναυσους δικτάτορες όπως ο Άσαντ και ο Πούτιν επειδή αντιτίθενται στη Δύση, είτε για «αναρχικούς» που υποστηρίζουν το ΝΑΤΟ ως υπερασπιστές ενάντια στη ρωσική ή κινεζική επίθεση, πρέπει να πεταχτεί και να απορριφθεί ως το αντεργατικό σκουπίδι που πραγματικά είναι.

Για να γίνουμε σαφείς, αυτό το άρθρο δεν είναι μια προσπάθεια να παίξουμε το “αλλά για το τάδε θέμα δεν λέτε τίποτα” (whataboutism). Οι διάφοροι τρόποι με τους οποίους το ΝΑΤΟ συνέβαλε σε αυτόν τον πόλεμο, και οι βάναυσες εισβολές και καταλήψεις από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ τα τελευταία 50 χρόνια, σε καμία περίπτωση δεν μειώνουν ή δικαιολογούν τις ενέργειες του ρωσικού κράτους. Ούτε οι αναρχικοί πρέπει να πέσουν στην παγίδα να κοιτάζουν υπεροπτικά τους ανθρώπους που σε μια περίοδο φόβου και απελπισίας έχουν στραφεί προς μια δύναμη όπως το ΝΑΤΟ για προστασία. Μπορούμε να καταλάβουμε μια τέτοια θέση, και μπορούμε να τη συμπονέσουμε, αλλά πρέπει ακόμα να την αντιταχθούμε. Πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε ξεκάθαροι ότι η ειρήνη δεν θα προέλθει από την υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά από τον διεθνισμό της εργατικής τάξης. Αυτή είναι η εναλλακτική μας στο ΝΑΤΟ.

Οπότε όχι, δεν θα “σωπάσουμε” σχετικά με το ΝΑΤΟ, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι θα σωπάσουμε την ίδια στιγμή που το σοσιαλιστικό κίνημα χρειάζεται να είναι φωνάξει πιο δυνατά σχετικά με τον ιμπεριαλισμό και την ανάγκη να απορρίψουμε όλες τις προσπάθειες συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους κυβερνήτες της, αντί με τους εργάτες του κόσμου. Αυτό το λάθος έχει γίνει στο παρελθόν και δεν έχουμε την πολυτέλεια να το ξανακάνουμε.

*Πηγή για το κείμενο στα αγγλικά: https://www.acmeanjin.org/articles/now-isnt-the-time-to-shut-up-about-nato?fbclid=IwAR2MNu7Y1gXV9tCst0Gex1qvWTrUQNYGS32Y3NCgmJCFQhIqmot3n16YeTw

**Πηγή για την ελληνική μετάφραση του κειμένου: https://www.alerta.gr/archives/25463?fbclid=IwAR20o61iburLd7Cd-gS4Fa8-fdw7pLeqdrFjD7HsRaWX0XStaEPJvrbAywc

This page has not been translated into Dansk yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]