Οι καταπιεσμένες τάξεις ξεσηκώνονται

Διεθνή | Μετανάστευση / Ρατσισμός | Ανακοίνωση Τύπου Friday July 10, 2020 20:05 by Αναρχικές οργανώσεις - Anarkismo ngnm55 at gmail dot com

Ενάντια στο ρατσισμό και τις διακρίσεις

Επειδή το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι απλώς ένα οικονομικό σύστημα ή κάτι που αποκόπτεται αποκλειστικά από τις οικονομικές του βάσεις, καταλαβαίνουμε ότι ο αγώνας ενάντια στον ρατσισμό και την κρατική βία που στηρίζει, είναι επίσης ένας αγώνας ενάντια στις δομές του καπιταλιστικού συστήματος, ένα σύστημα πείνας, θανάτου και βίας κατά των καταπιεσμένων του κόσμου, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος ή τη γλώσσα τους. Ακριβώς, ενάντια σε αυτό το κράτος -που δεν ήταν ποτέ «ουδέτερο» στην επέκταση του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά κεντρικό και οργανωτικό στοιχείο του- καλούμαστε να προωθούμε και να στηρίζουμε πάντα την αυτο-οργάνωση και τον αγώνα του κάθε καταπιεσμένου!

Οι καταπιεσμένες τάξεις ξεσηκώνονται ενάντια στο ρατσισμό και τις διακρίσεις

Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις Ηνωμένες Πολιτείες από την αστυνομία πυροδότησε ένα κύμα λαϊκής οργής σε αυτήν τη χώρα και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μαζικές διαδηλώσεις, άμεση δράση εναντίον της αστυνομίας, που, ως απάντηση στην καταστολή, ήταν και είναι συχνές αυτές τις τελευταίες εβδομάδες. Αυτή η δολοφονία, που προστίθεται σε χιλιάδες άλλες, αναβιώνει τις εκτεταμένες διαδηλώσεις του 2014 στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τις αρκετές, τότε, δολοφονίες των μαύρων, ειδικά των νέων.

Το γεγονός αυτό έφερε στο προσκήνιο τον βαθύ ρατσισμό που υφίσταται στις σημερινές κοινωνίες. Στην Ευρώπη, χιλιάδες μετανάστες απαιτούν τα δικαιώματά τους, το να έχουν ίση μεταχείριση με τους λευκούς πληθυσμούς, καθώς επίσης και το δικαίωμα να παρέχεται καταφύγιο σε χιλιάδες ανθρώπους που προσπαθούν καθημερινά να διασχίσουν τη Μεσόγειο ή να περάσουν από την Τουρκία στην Ευρώπη, μια προσπάθεια κατά την οποία είτε πολλοί από αυτούς πεθαίνουν είτε καταπιέζονται σκληρά ή στεγάζονται σε καταυλισμούς προσφύγων που μοιάζουν όλο και περισσότερο με φυλακές.

Αυτό το φαινόμενο τονίζει τον ιστορικό ρόλο του ρατσισμού στην οικοδόμηση της καπιταλιστικής κοινωνίας. Η επέκταση του καπιταλισμού -πολύ πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση- είχε ένα κεντρικό στοιχείο: τη λεηλασία ολόκληρων ηπείρων, τη γενοκτονία σε βάρος ολόκληρων πληθυσμών, την κατάσχεση εδαφών και πόρων και την καταστολή οργανώσεων από τα ευρωπαϊκά κράτη και τις αστικές τάξεις τους, προκειμένου να επιτευχθεί η συσσώρευση του κεφαλαίου, που επενδύθηκε αργότερα στην ανάπτυξη μηχανημάτων και βιομηχανίας τον 18ο αιώνα. Ήταν αυτή η αποικιακή στρατηγική της λεηλασίας πόρων σε ολόκληρη την Αμερική, συνοδευόμενη από το εμπόριο σκλάβων και την εμπορία ανθρώπων στην Αφρική και τη Νότια Αμερική, η οποία επέτρεψε την ενοποίηση του καπιταλισμού.

Στη συνέχεια, σε ένα άλλο στάδιο ανάπτυξης του συστήματος, ήδη κατά τον 19ο αιώνα, η ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική και/ή αποικιακή επέκταση στην Αφρική, την Ασία και την Ωκεανία αναπτύχθηκε, μέσω αμέτρητου αριθμού θανάτων, βιασμών και λεηλασιών, επαναλαμβάνοντας την κατάκτηση που επήλθε μερικούς αιώνες πριν στην Αμερική, και στον υπόλοιπο πλανήτη. Έτσι, ο καπιταλισμός επεκτάθηκε στον υπόλοιπο κόσμο και έγινε παγκόσμιο σύστημα. Η λεηλασία, η καταστροφή και η γενοκτονία είναι εγγενείς στον καπιταλισμό, είναι στο DNA του. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ρατσισμό και/ή την πατριαρχία. Ο καπιταλισμός στηρίζεται στην εκμετάλλευση των σωμάτων, μετατρέποντάς τα σε εδάφη και στοιχεία που επιτρέπουν τη λειτουργία και την αναπαραγωγή του.


Ο ρατσισμός είναι δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος. Διότι για να λεηλατήσει τον υπόλοιπο πλανήτη -συμπεριλαμβανομένων των αναπτυγμένων χωρών- το καπιταλιστικό σύστημα και οι άρχουσες τάξεις πρέπει να καθορίσουν ποιος υπόκειται σε κυριαρχία και λεηλασίες. Οι Ευρωπαίοι κατακτητές και οι αποικιοκράτες κυρίαρχοι βρήκαν σύντομα τη νομιμοποίηση αυτής της απόφασης σε ψευδο-επιστημονικές «φυλετικές θεωρίες», οι οποίες ισχυρίστηκαν την ύπαρξη διαφορετικών «ανθρώπινων φυλών» και τους έθεσαν υπό ιεραρχίες, η κεφαλή των οποίων υποτίθεται ότι ήταν και είναι πάντα η «λευκή φυλή», δηλαδή, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι.


Έτσι, ο ρατσισμός έβαλε και συνεχίζει να βάζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη, ακόμη και ολόκληρες ηπείρους, σε δευτερεύουσες θέσεις. Γι’ αυτό βλέπουμε τη σχέση μεταξύ ανεπτυγμένων και υποανάπτυκτων χωρών. Το καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται στη διαίρεση μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, έχει οργανώσει σε μεγάλο βαθμό αυτές τις τάξεις, επίσης με βάση τις φυλετικές διακρίσεις ή το χρώμα του δέρματος. Εκτός από τον ρατσισμό, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο, μερικοί από τους οποίους είναι αλληλένδετοι και αλληλοεξαρτώμενοι, όπως η κατασκευή του έθνους, που διαιρεί τους καταπιεσμένους άνδρες και γυναίκες και υποτιμά όλους εκείνους που δεν ανήκουν στο εθνικό σύνολο. Έτσι, το έθνος αποτελεί ένα από τα θεμέλια της ρατσιστικής και καπιταλιστικής ομαλότητας.

Στην Ευρώπη και την Αμερική, η πλειοψηφία των μαύρων και των μη λευκών ανθρώπων είναι φτωχοί και φέρουν όλη αυτή την κληρονομιά της αποικιακής ιστορίας που αναφέραμε. Οι μαύροι και οι μη λευκοί άνθρωποι έχουν πάντα τις χαμηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, χωρίς κοινωνική ασφάλιση ή παροχές, κακή πρόσβαση σε υγεία και στέγαση και συνεχή παρενόχληση και αστυνομική βία, έτσι όπως καταδεικνύεται στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ενώ το βλέπουμε και στις φαβέλες της Βραζιλίας, όπου εξελίσσεται μια πραγματική διαδικασία οργανωμένης δολοφονίας των νέων μαύρων πληθυσμών.

Με άλλα λόγια, ο ρατσισμός δεν είναι παράγωγο της οικονομικής δομής της καπιταλιστικής κοινωνίας, δεν είναι δευτερεύον πρόβλημα. Αντίθετα, πρέπει να πούμε ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει οικοδομηθεί και με βάση τον ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις, ένα σύστημα που δεν είναι αποκλειστικά οικονομικό. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο σύστημα, όπου οι ιδεολογικές-πολιτικές πτυχές παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς και οι νομικές πτυχές που χρησιμοποιεί το κεφάλαιο για την επέκτασή του, οι κατασταλτικές πτυχές, οι πτυχές της επικοινωνίας κ.λπ.

Με βάση τη ρατσιστική λογική, το καπιταλιστικό σύστημα κρατά τις ζώνες του πλανήτη καταδικασμένες στην πείνα και τις συνεχείς εισβολές και τους πολέμους. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε να συνεχιστεί αυτό το γενοκτονικό σύστημα, καθώς είναι επίσης απαραίτητο, από καιρό σε καιρό, να «αλλάζει το πρόσωπό του» για να εμφανίζεται διαφορετικό και να επιτρέπει, για παράδειγμα, την αναρρίχηση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ ενός μαύρου όπως ο Ομπάμα.

Και ήταν ακριβώς υπό τη διακυβέρνηση Ομπάμα που υπήρξε ένταση της αστυνομικής βίας εναντίον του μαύρου πληθυσμού, σε μια σαφή απόδειξη ότι ο ρατσισμός είναι δομικός για το σύστημα, φωλιασμένος στις κατασταλτικές του δυνάμεις και σε ρατσιστικές και ομάδες υπέρ της λευκής υπεροχής -αν και όχι μόνο σε αυτές σε επίπεδο κοινωνίας- και έχει μια ξεκάθαρη ταξική χαρακτηροδομή. Το φιλελεύθερο πρόσωπο του καπιταλισμού επέτρεψε σε μια μικρή μειονότητα του μαύρου πληθυσμού να αποκτήσει πρόσβαση στην εξουσία και τις άρχουσες τάξεις, αλλά μόνο με σκοπό να ανανεωθεί ως σύστημα και να γίνει ισχυρότερο. Ο «φιλελεύθερος καπιταλισμός» και το «δημοκρατικό κράτος» δεν έπαψαν να είναι ρατσιστικά επειδή τοποθέτησαν έναν μαύρο πρόεδρο ή επιχειρηματία σε κάποια προνομιακή θέση. Αλλά σίγουρα γίνεται πιο τεχνικής υφής προκειμένου να αυξηθεί ο βαθμός λεηλασίας και καταπίεσης των κοινωνικών πλειοψηφιών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Γι’ αυτόν τον λόγο, από την άποψη του Πολιτικά Οργανωμένου Αναρχισμού, μιλάμε για την ανάγκη οικοδόμησης ενός Μετώπου των Καταπιεσμένων Τάξεων, το οποίο συγκεντρώνει όλους τους τομείς που καταπιέζονται και κυριαρχούνται από το σύστημα. Κανονικά και επισφαλώς εργαζόμενους, αγρότες, αυτόχθονες πληθυσμούς, μετανάστες, άνεργους και εκτοπισμένους, δηλαδή όλους αυτούς τους τομείς που στην καθημερινή τους ζωή υφίστανται τις συνέπειες του καπιταλιστικού συστήματος και που έχουν μια θέση στον αγώνα, σε ένα τέτοιο Μέτωπο. Αυτό είναι το κοινωνικό ζήτημα που σήμερα εκδηλώνεται με εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, ένα ζήτημα που πρέπει να προωθηθεί με μια προοπτική οργανωτικής ενίσχυσης των ανθρώπων με διαδικασίες ρήξης και, φυσικά, κοινωνικής επανάστασης, που προωθούμε και λαχταρούμε.

Επειδή το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι απλώς ένα οικονομικό σύστημα ή κάτι που αποκόπτεται αποκλειστικά από τις οικονομικές του βάσεις, καταλαβαίνουμε ότι ο αγώνας ενάντια στον ρατσισμό και την κρατική βία που στηρίζει, είναι επίσης ένας αγώνας ενάντια στις δομές του καπιταλιστικού συστήματος, ένα σύστημα πείνας, θανάτου και βίας κατά των καταπιεσμένων του κόσμου, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος ή τη γλώσσα τους. Ακριβώς, ενάντια σε αυτό το κράτος -που δεν ήταν ποτέ «ουδέτερο» στην επέκταση του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά κεντρικό και οργανωτικό στοιχείο του- καλούμαστε να προωθούμε και να στηρίζουμε πάντα την αυτο-οργάνωση και τον αγώνα του κάθε καταπιεσμένου!

Δεδομένου ότι οι οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν ως «άλλους» αυτούς που δεν ορκίζονται πίστη σε αυτούς, αναλαμβάνουν το ρόλο του «εγγυητή» κάθε σύγκρουσης στην κοινωνική σφαίρα για τη δική τους επιβίωση, οι ρατσιστικές επιθέσεις και οι κοινωνικές διακρίσεις αυξάνονται. Ενώ ο καπιταλισμός και το κράτος εντείνουν την καταστολή και τη στρατιωτικοποίηση του κοινωνικού τομέα με νέες χημικές ουσίες, σφαίρες και ρατσιστικές κινητοποιήσεις, την αστυνομία και τον στρατό, τώρα είναι η ώρα να πολεμήσουμε εναντίον τους!

ΖΗΤΩ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΈΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ!


ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ!

Federación Anarquista Uruguaya (FAU - Ουρουγουάη)
Embat-Organització Llibertària (Καταλωνία)
Federación Anarquista Rosario (FAR - Αργεντινή)
Zabalaza Anarchist Communist Front (ZACF - Νότια Αφρική)
Anarchist Communist Group (ACG - Μεγάλη Βρετανία)
Anarchist Federation (Ελλάδα)
Bandilang Itim (Φιλιππίνες)
Devrimci Anarşist Faaliyet (DAF - Τουρκία)
Melbourne Anarchist Communist Group (MACG - Αυστραλία)
Aotearoa Workers Solidarity Movement (AWSM - Νέα Ζηλανδία)
Coordenaçao Anarquista Brasileira (CAB - Βραζιλίαl)
Anarchist Union of Afghanistan and Iran (AUAI - Ιράν-Αφγανιστάν)
Organización Anarquista de Córdoba (OAC - Αργεντινή)
Union Communiste Libertaire (UCL - Γαλλία)
Alternativa Libertaria /FDCA (Ιταλία)
Organisation Socialiste Libertaire (OSL - Ελβετία)
Workers Solidarity Movement (WSM - Ιρλανδία)
Die Plattform-Anarchakommunistische Organisation (Γερμανία)
Libertaere Aktion (Ελβετία)
Tekosina_Anarsist (Anarchist Struggle) (Rojava- Βορειοανατολική Συρία)