user preferences

Μια οργισμένη πυρκαγιά στις ΗΠΑ

category Βόρεια Αμερική / Μεξικό | Μετανάστευση / Ρατσισμός | Γνώμη / Ανάλυση author Tuesday June 09, 2020 14:16author by Wayne Price Report this post to the editors

Η εξέγερση για τις αφροαμερικανικές ζωές

Μια αναρχική άποψη για την εξέγερση στις ΗΠΑ ενάντια στις αστυνομικές ενέργειες και τον ρατσισμό. - Αυτές οι διαμαρτυρίες αποτελούν μια εξέγερση. Είναι απόδειξη ότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ δεν είναι για πάντα παθητικός και ηθικοποιημένος. Ότι υπάρχει μεγάλη οργή και δίψα για δικαιοσύνη και ελευθερία. Βέβαια όλο αυτό δεν θα οδηγήσει σε άμεση επα-νάσταση. Αλλά αυξάνει την πιθανότητα.
protestsgeorgefloyd_3.jpg

Μια οργισμένη πυρκαγιά στις ΗΠΑ

Η εξέγερση για τις αφροαμερικανικές ζωές

Μια αναρχική άποψη για την εξέγερση στις ΗΠΑ ενάντια στις αστυνομικές ενέργειες και τον ρατσισμό.

Η έκρηξη της οργής και της θλίψης στις πόλεις και κωμοπόλεις των ΗΠΑ σημειώνεται για κάτι περισσότερο από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία. Πρόκειται για τους Μαύρους και Καφέ ανθρώπους που δολοφονήθηκαν από μπάτσους πρόσφατα, επιστρέφοντας στις ημέρες της δουλείας. Πρόκειται για άνδρες και γυναίκες που δέχονται επίθεση από την ένοπλη αστυνομία ή παρακρατικούς καθώς κάθονται στα σπίτια τους, περπατούν ή κάνουν τζόγκινγκ στο δρόμο, οδηγούν τα αυτοκίνητά τους, παρακολουθούν τα πουλιά, στέκονται στο προθάλαμο του κτιρίου τους, ψωνίζουν ή αράζουν σε μια γωνιά του δρόμου. Αφορά τόσο εντελώς αθώους όσο και αξιοσέβαστους πολίτες, ανθρώπους που είχαν διαπράξει πολύ μικρά «εγκλήματα» (ο Τζορτζ Φλόιντ κατηγορήθηκε ότι αγόρασε τσιγάρα με πλαστό λογαριασμό) για τα οποία καταδικάστηκαν στην ουσία με θανατική ποινή. Πρόκειται για εκατομμύρια νέους που βρίσκονται στις φυλακές για ασήμαντα αδικήματα όπως η κατοχή μαριχουάνας.

Αλλά εδώ πρόκειται για κάτι περισσότερο από τη συνηθισμένη κακομεταχείριση από την αστυνομία, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας. Πρόκειται για ολόκληρο το πλέγμα καταπίεσης των αφροαμερικάνων και άλλων έγχρωμων ανθρώπων. Έχουμε πλέον διανύσει δεκαετίες μετά το τέλος του Jim Crow, εξαιτίας φυλετικών διαχωρισμών, που είχαν επιβληθεί από την αστυνομία και την τρομοκρατία της Ku Klux Klan. Ωστόσο, σήμερα σημειώνεται ξανά μια επίθεση στο δικαίωμα ψήφου των Μαύρων (καταστολή ψηφοφόρων) ξανά.

Η τρομερή πανδημία έχει χτυπήσει σε μεγάλο βαθμό τους Μαύρους, προκαλώντας πολύ περισσότερα κρούσματα και θανάτους από ό,τι στο γενικό (λευκό) πληθυσμό - λόγω της μεγαλύτερης φτώχειας και της κακής υγείας, καθώς και της λιγότερης δια-θέσιμης υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό ισχύει και για άλλους μη λευκούς ανθρώπο-υς. Οι ιθαγενείς Αμερικανοί υπέφεραν άσχημα. Το έθνος των Navajo έχει χτυπηθεί ιδιαίτερα.

Από την πανδημία και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για την αντιμετώπισή της, όπως η αναστολή μεγάλου μέρους της οικονομίας, δημιουργήθηκε μια οικονομική ύφεση (ή πτώχευση). Το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλότερο από ό,τι στη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930. Αφροαμερικανοί, Λατίνοι και αυτόχθονες έχουν πλη-γεί περισσότερο από αυτές τις συνθήκες. Αυτοί προσελήφθησαν τελευταίοι αλλά απολύθηκαν πρώτοι, χάνοντας τα εισοδήματά τους, αν και στον εργοδότη τους καταβλήθηκε το ποσό της ασφάλισης. Δηλαδή, εκτός από τους «βασικούς εργαζόμενους» που είναι δυσανάλογα «μειοψηφία» και, ως εκ τούτου, είναι πιο εκτεθειμένοι στον κο-ρονοϊό.

Να προσθέσουμε σε όλα αυτά, το ότι οι Η.Π.Α. έχουν έναν πρόεδρο που έκανε ρατσιστικές εκκλήσεις στη μισαλλοδοξία που διακατέχει τμήματα του λευκού πληθυσμού. Ο πρόεδρος αυτός έχει αποδειχθεί εντελώς ανίσχυρος και ανίκανος να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε από τις κρίσεις που διέρχεται το έθνος, αλλά συνέχισε να μεταθέτει την ευθύνη στους μαύρους και τους μη λευκούς.

Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία, ανοιχτά καταγεγραμμένη από το κοινό, με μάρτυρες που καλούσαν την αστυνομία να σταματήσει, ήταν ένας φωτισμ-νος αγώνας lighted match. Η υποβόσκουσα οργή τόσων πολλών ανθρώπων ήδη εκρήγνυται. Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις ενέργειες των μπάτσων, ούτε οι πολιτικοί του κατεστημένου ούτε τα συνδικάτα των αστυνομικών ούτε τα δεξιά μέσα ενημέρωσης. Ούτε ακόμα ο Τραμπ. Εκατομμύρια συνηθισμένοι λευκοί εργαζόμενοι και μεσαίες τάξεις ήταν στο πλευρό του Μαύρου πληθυσμού. Οι διαδηλώσεις άρχισαν αμέσως και (τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές) δεν έχουν σταματήσει. Έχουν πραγματοποιηθεί σε τουλάχιστον 140 πόλεις και, συνολικά, σε περίπου 500 περιοχές. Η κυβέρνηση σχεδόν αμέσως απέλυσε και τους τέσσερις αστυνομικούς, κατηγορών-τας αρχικά τον έναν για φόνο αλλά έκτοτε έχει επεκτείνει τις κατηγορίες και στους άλλους τρεις. Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη συνηθισμένη κωλυσιεργία για μήνες.

Οι διαδηλώσεις ήταν ως επί το πλείστον «ειρηνικές» υπό την έννοια της τήρησης του νόμου, αλλά οργισμένες. Συμμετείχαν πολλοί λευκοί. Ακόμη και κάποιοι αστυνομικοί έδειξαν κάποια υποστήριξη. Ωστόσο, υπήρξε επίσης ένα ποσοστό βίας και παραβιάσεων, όπως θραύση παραθύρων κτιρίων, λεηλασία καταστημάτων, μάχη κατά της αστυνομίας, κάψιμο αστυνομικών αυτοκινήτων και πυρκαγιά σε κτίρια (ένα αστυνομικό τμήμα κάηκε). Σε μεγάλες πόλεις, υπάρχουν αναφορές για neighborhood watches που οργανώνονται τοπικά για να αποτρέψουν τους «ξένους» από το να πυροδοτήσουν βία και καταστροφή.

Υπάρχει διαμάχη για το ποιος προκαλεί αυτές τις βίαιες ενέργειες («βίαιες», αλλά σχεδόν εξ ολοκλήρου εναντίον πραγμάτων και όχι ανθρώπων). Ένας ισχυρισμός είναι ότι γίνεται από (ή καθοδηγείται από) αριστερούς ακτιβιστές «antifa» και / ή αναρχικούς. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι ακροδεξιοί, συμπεριλαμβανομένων των οπαδών της λευκή υπεροχής, αναμιγνύονται, ελπίζοντας να ξεκινήσουν έναν «φυλετικό πόλεμο» ή «boogaloo». Το αν υπάρχουν πολλοί από αυτούς τους φασίστες δεν είναι γνωστό. Σε κάποιο βαθμό, οι κατηγορίες κατά των λευκών «εξτρεμιστές της αριστεράς και της δεξιάς» χρησιμεύουν ώστε να μη δοθεί η πρέπουσα σημασία στον πραγματικό θυμό των Μαύρων που θα μπορούσε να οδηγήσει σε τέτοιες ενέργειες. (Σε κάθε περίπτωση, η λεηλασία των καταστημάτων φτωχών ανθρώπων δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τη λεηλασία των κυβερνώντων ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων που υποτίθεται ότι προορίζονται για ανέργους ή μικρές επιχειρήσεις, αλλά αντίθετα αρπάζονται από μεγάλες επιχειρήσεις).

Οι αντιδράσεις των αρχών διαφέρουν. Οι Δημοκρατικοί προσπάθησαν να υπογραμμίσουν τη συμπάθειά τους στους διαδηλωτές, επιζητώντας παράλληλα την αστυνομική μη βία και νομιμότητα. Προσπαθούν να κάνουν τους ανθρώπους να «ενωθούν» με την αστυνομία και να κατευθύνουν τον θυμό τους στην ψήφο στους Δημοκρατικούς. Η δεξιά, αφού έδωσε ένα γρήγορο συγκαταβατικό νεύμα στη δικαιοσύνη των διαμαρτυριών, επικεντρώθηκε στην κινδυνολογία περί βίας και καταστροφής. Καταγγέλλουν τους Δημοκρατικούς ως πολύ «ευνοϊκούς» απέναντι στις «ταραχές».

Ο Τραμπ, ως συνήθως, αυτοπαρουσιάζεται ως σκληρός άντρας για να καλύψει τη δει-λία του. Κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στον Λευκό Οίκο, αποσύρθηκε σε μια υπόγεια αποθήκη. Έχει ζητήσει τη χρήση του στρατού εναντίον των διαδηλωτών, ανακοινώνοντας την ανάγκη για «κυριαρχία» και ανέφερε ότι «όταν ξεκινά η λεηλασία, ξεκινούν οι πυροβολισμοί». Εν τω μεταξύ, ποζάρει για μια φωτογραφία-μπροστά από μια γνωσ-τή εκκλησία της Επισκοπής Ουάσιγκτον, η οποία είχε κάποια ζημιά από φωτιά. Για να το κάνει αυτό, έπρεπε ο στρατός να απομακρύνει ένα πλήθος ειρηνικών διαδηλωτών με δακρυγόνα. (Η ιεραρχία της Επισκοπής είναι δυσαρεστημένη μαζί του). Εκατοντάδες στρατιωτικοί έχουν δηλώσει ότι δεν θα επιτεθούν στους συμπολίτες τους που διεκδικούν ειρηνικά τα δικαιώματά τους.

Ενώ η αστυνομία έχει συνεργαστεί σε ορισμένα μέρη, σε πολλά άλλα μέρη έχει δείξει το λόγο για τον οποίο γίνονται οι διαμαρτυρίες. Έχουν επιτεθεί σε διαδηλωτές, τους έχει πυροβολήσει με λαστιχένιες σφαίρες, τους έριξαν στο έδαφος, τους χτύπησαν με κλομπ, οδήγησαν αυτοκίνητα πάνω σε πλήθη, τους και τους απειλούσαν. Ωα απάντη-ση και αυτοί αντέδρασαν βίαια.

Εν τω μεταξύ, τα γεγονότα χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν την εχθρότητα προς τους αναρχικούς. Η έκταση της βίαιης ακροδεξιάς παρέμβασης έχει μειωθεί ή αγνοηθεί. Υπήρξε εδώ και καιρό μια εικόνα των αναρχικών ως βομβιστών, δολοφόνων και τρομοκρατών. Είναι αλήθεια ότι πριν από έναν αιώνα, μερικοί αναρχικοί σκότωσαν έναν αριθμό κυβερνητικών ηγετών, επιχειρηματιών και απλών ανθρώπων που ήταν γύ-ρω τους. Πιο πρόσφατα, ο «Unabomber¨(που θεωρούσε τον εαυτό του αναρχικό) έστειλε επιστολές-βόμβες σε ανθρώπους που δεν του άρεσαν. Διαφορετικά, όλο αυτό ήταν ασυνήθιστο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι αναρχικοί έχουν ένα ευρύ φάσμα απόψεων (όπως και οι φιλελεύθεροι, οι συντηρητικοί και οι μαρξιστές). Ένας μεγάλος αριθμός τους είναι απόλυτοι ειρηνιστές. Οι αναρχικοί των ΗΠΑ συχνά εμπλέκονται σε διαδηλώσεις ως γιατροί και νομικοί βοηθοί. Αν και είναι αντιπαραγωγικό να παροτρύνουμε την αποδιοργανωμένη βία, οι αναρχικοί έχουν δίκιο να αντιτίθενται στην εμπιστοσύνη των Δημοκρατικών πολιτικών και στους αστυνομικούς που μιλούν ευγενικά.

Οι φιλελεύθεροι υποβάλλουν κάθε είδους προτάσεις βελτίωσης της αστυνομίας. Το κάνουν εδώ και δεκαετίες. Ενώ ορισμένες μεταρρυθμίσεις μπορεί να είναι χρήσιμες, δεν έχουν κάνει ποτέ μεγάλη διαφορά και ποτέ δεν θα κάνουν. Αυτή η κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αστυνομία. Οι συγκρούσεις μεταξύ πλουσίων και φτωχών, λευκών και μαύρων, ανδρών και γυναικών, διαφορετικών τμημάτων των πλουσίων, διαφορετικών τμημάτων της εργατικής τάξης κ.λπ., δημιουργούν μια διαρκώς συγκρουόμενη κοινωνία, σε μια συνεχή κατάσταση σχεδόν εμφυλίου πολέμου. Χρειάζεται ένα κράτος, με σώματα ένοπλων ανθρώπων (στρατό και αστυνομία), για να διατηρηθεί. Η κατηγορία ότι η απομάκρυνση του κράτους και της αστυνομίας θα δημιουργού-σε χάος είναι ακριβώς οπισθοδρομική. Είναι το χάος της καπιταλιστικής κοινωνίας που επιζητεί το κράτος. Σε μια συνεταιριστική και ελεύθερη κοινωνία αναρχικού σοσιαλισμού, δεν θα υπήρχε ανάγκη για την αστυνομία.

Αντί να επικεντρωθούμε στη «βελτίωση των σχέσεων με την αστυνομία», θα ήταν καλύτερα εάν τουλάχιστον μερικοί από τους νέους αγωνιστές να συνδέσουν το ζήτημα της αστυνομικής βίας με άλλα ζητήματα καταπίεσης. Αυτό περιλαμβάνει ιδέες για επανεκκίνηση της οικονομίας υπό τον έλεγχο εργατικών και άλλων κοινοτήτων όλων των φυλών και εθνικοτήτων. Περιλαμβάνει την κατάργηση του πλούτου του ενός τοις εκατό και την κατανομή του δίκαια στον πληθυσμό με χρήσιμους τρόπους. Σημαίνει την αντιμετώπιση της πανούκλας με ασφαλή και υγιή τρόπο.

Από μόνες τους, αυτές οι διαδηλώσεις και οι εξεγέρσεις έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην κοινωνία. Αλλά αν πραγματικά μιλάμε σοβαρά θα ήταν απαραίτητο να κινητοποιηθούν οι άνθρωποι ως εργαζόμενοι, χρησιμοποιώντας την πιθανή τους εξουσία στο χώρο εργασίας. Εάν οι εργαζόμενοι σταματήσουν να εργάζονται, η κοινωνία σταματά. Και αν την ξαναρχίσουν, θα μπορούσαν να το κάνουν με νέο και καλύτερο τρόπο. Ακόμα και τώρα, οι οδηγοί λεωφορείων στη Νέα Υόρκη και αλλού αρνήθηκαν να πάρουν αστυνομία και συλληφθέντες σε λεωφορεία από τις διαδηλώσεις - με την υποστήριξη του εθνικού τους συνδικάτου. Οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν υποστήριξη για τις διαδηλώσεις από τα συνδικάτα. Το σύνθημα μιας γενικής απεργίας πρέπει να προβληθεί, όπως έχουν ήδη κάνει μερικοί ριζοσπάστες.

Εν τω μεταξύ, οι γειτονιές και οι τοπικές ομάδες, αν και άτυπες, πρέπει να οργανωθούν και να δημιουργήσουν επιτροπές σε όλες τις πόλεις. Τέτοιες επιτροπές θα μπορούσαν να συντονίσουν δράσεις, να αποφασίσουν για προγράμματα και να εγείρουν αιτήματα προς την κυβέρνηση.

Αυτή η κοινωνία βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Η σημερινή κυβέρνηση, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «αποτυχημένο κράτος», είναι τόσο ανίκανη. Η κρίση αντιμετωπίστηκε εντελώς ανίκανα από την πλευρά της. Αλλά όποτε τεθεί υπό έλεγχο, η οικονομική κρίση θα παραμείνει εδώ και πολύ καιρό. Εν τω μεταξύ, η κλιματική καταστροφή και ο οικολογικός κατακλυσμός επιδεινώνονται συνεχώς, δίνοντάς μας μόνο δεκαετίες για να τους φέρουμε «υπό έλεγχο». Η φυλετική καταπίεση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός συνολικού καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός πρέπει να φύγει.

Αυτές οι διαμαρτυρίες αποτελούν μια εξέγερση. Είναι απόδειξη ότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ δεν είναι για πάντα παθητικός και ηθικοποιημένος. Ότι υπάρχει μεγάλη οργή και δίψα για δικαιοσύνη και ελευθερία. Βέβαια όλο αυτό δεν θα οδηγήσει σε άμεση επανάσταση. Αλλά αυξάνει την πιθανότητα.

*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.


This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]