Η μεταναστευτική κρίση στα σύνορα

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Μετανάστευση / Ρατσισμός | Γνώμη / Ανάλυση

Friday March 06, 2020 16:17

by Mercan Doğan και Furkan Çelik (DAF)

Η αναμονή των μεταναστών που μετακινήθηκαν στην πύλη Pazarkule στην Ανδριανούπολη (Edirne) συνεχίζεται για 4η μέρα μετά την ανακοίνωση της Τουρκίας ότι άνοιξε η συνοριακή πύλη στα σύνορα με την Ελλάδα. Υπάρχουν εκεί πέντε χιλιάδες μετανάστες που περιμένουν, ωστόσο ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται και επιστρέφουν είναι αρκετά υψηλός, ανέρχεται σε δεκάδες χιλιάδες.

Εντυπώσεις από τη μεταναστευτική κρίση στα σύνορα

Mercan Doğan και Furkan Çelik (DAF)*

Η αναμονή των μεταναστών που μετακινήθηκαν στην πύλη Pazarkule στην Ανδριανούπολη (Edirne) συνεχίζεται για 4η μέρα μετά την ανακοίνωση της Τουρκίας ότι άνοιξε η συνοριακή πύλη στα σύνορα με την Ελλάδα. Υπάρχουν εκεί πέντε χιλιάδες μετανάστες που περιμένουν, ωστόσο ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται και επιστρέφουν είναι αρκετά υψηλός, ανέρχεται σε δεκάδες χιλιάδες.

Όταν λέμε επιστρέφουν, εννοούμε τους ανθρώπους εκείνους που εξακολουθούν να έχουν χρήματα και είναι σε θέση να επιστρέψουν, αυτούς που έχουν κάποιο μέρος στο οποίο θα μείνουν. Μπορούμε να το εξηγήσουμε ως εξής: Ένας από τους μετανάστες που περίμεναν στα σύνορα είναι ένας Ιρανός μετανάστης που κατοικεί στην Τουρκία τέσσερα χρόνια: Δεν υπάρχει κάτι θετικό που να τους κάνει να διαμείνουν στην Τουρκία, δεν μπορούν να οικοδομήσουν μια ζωή εδώ, οπότε η μόνη τους ελπίδα ήταν να περάσουν από την πύλη, μας είπε ο εν λόγω μετανάστης Με άλλα λόγια, δεν είχαν ούτε χρήματα για να επιστρέψουν ούτε να καταφύγουν εκεί που θα μπορούσαν να μείνουν. Έμειναν σε μια άκρη πέρα από τα τουρκικά σύνορα -πίσω από τα ελληνικά σύνορα, που ονομάζεται «ζώνη ασφαλείας», «απαγορευμένη ζώνη».

Από τον Σταθμό Λεωφορείων της Edirne στα σύνορα

Ακόμα και στο Σταθμό Λεωφορείων της Edirne που είναι περίπου μισή ώρα με το αυτοκίνητο από την πύλη Pazarkule, περιμένουν περίπου 1.000 μετανάστες. Δεν υπάρχουν μέσα μεταφοράς απευθείας από το σταθμό των λεωφορείων μέχρι την πύλη των συνόρων. Είναι δύσκολο να βρεθεί ένα ταξί, και αν βρεθεί είναι δύσκολο να πληρωθεί. Οι περισσότεροι οδηγοί ταξί λένε ότι δεν θα βάλουν το ταξίμετρο να λειτουργήσει εάν συνειδητοποιήσουν ότι οι επίδοξοι επιβάτες είναι μετανάστες. Χρεώνουν εκατοντάδες λίρες για μια απόσταση που κανονικά κοστίζει μέχρι και 50 λίρες. Ορισμένοι οδηγοί ταξί αρνούνται να ππάρπουν τέτοιους επιβάτες, λέγοντας ότι δεν μπορούν να μεταφέρουν ή να πάρουν χρήματα από μετανάστες που κατευθύνονται προς την κλειστή πύλη των συνόρων.

Εκείνοι που μπορούν να βρουν οχήματα μεταφοράς μπορούν να πάνε στην πύλη των συνόρων. Εκείνοι που μαθαίνουν ότι τα σύνορα είναι κλειστά προτιμούν να περιμένουν στον Σταθμό Λεωφορείων - επειδή η κατάσταση στον σταθμό είναι καλύτερη.

Ακόμη και αν το ελληνικό κράτος αποφασίσει να ανοίξει την πύλη, το πέρασμα ενός τέτοιου πλήθους είναι τεχνικά αδύνατο λόγω του μεγάλου αριθμού των μεταναστών που περιμένουν στην πύλη της Pazarkule, παρ’ ότι αυτό συμβαίνει, οι μετανάστες δεν κατευθύνονται προς την πύλη των συνόρων Kapikule. Οι μετανάστες κατευθύνονται στην πύλη Pazarkule και όχι στην Kapikule, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να κλείσει η πύλη Kapikule από όπου συνεχίζονται οι εισαγωγές και οι εξαγωγές από και προς την Ελλάδα. Η στρατηγική της Tουρκίας αποκαλύπτεται: γνωρίζει ότι το ελληνικό κράτος δεν θα ανοίξει τις συνοριακές πύλες στους μετανάστες, αν και το ξέρει αυτό, κατευθύνει τους μετανάστες προς την πύλη των συνόρων ως μια απειλή σε περίπτωση που επιτευχθεί μια πολιτική συμφωνία.

Πέρα από τα τουρκικά σύνορα - πίσω από τα ελληνικά σύνορα

Οι σταθμοί ελέγχου της χωροφυλακής και της αστυνομίας γίνονται συχνοί όταν πλησιάζουμε την πύλη Pazarkule, όπου έχει δημιουργηθεί από τη χωροφυλακή ένα διπλό φράγμα στην πύλη, ένα εξωτερικό και ένα εσωτερικό. Κανένας άλλος εκτός από μετανάστες δεν περνά από το εξωτερικό φράγμα. Ήμασταν σε θέση να εισέλθουμε στην ουδέτερη ζώνη που ονομάζεται μηδενικό σημείο περπατώντας γύρω από το φράγμα -από όπου δεν μπορούσαμε να περάσουμε ως δημοσιογράφοι- και να αναμειχθούμε με τους μετανάστες

Στην ουδέτερη ζώνη, η τουρκική πλευρά έχει πράγματι αφαιρέσει τα συρματοπλέγματά της -τουλάχιστον αυτό το μέρος των δηλώσεων των κυβερνητικών αξιωματούχων είναι πραγματικότητα. Η χωροφυλακή και άλλοι αξιωματικοί των υπηρεσιών επιβολής του νόμου περιμένουν μόνο στο συνοριακό σταθμό και σε φράγματα που έχουν δημιουργηθεί ειδικά από τη στιγμή που άρχισε αυτή η ασυνήθιστη κινητικότητα των μεταναστών. Έτσι δεν υπάρχει κάποιο εμπόδιο για τους μετανάστες να διασχίσουν την ουδέτερη ζώνη.

Η ελληνική πλευρά, από την άλλη πλευρά, έχει κλείσει τελείως τις περιοχές της στο πέρασμα, ενώ έχει προσθέσει επιπλέον συρματοπλέγματα, φράγματα και έχει αναπτύξει στρατιωτικές φρουρές. Εδώ οι Έλληνες αστυνομικοί επιτέθηκαν στους μετανάστες με δακρυγόνα, κάτι που μεταδόθηκε από διαφορετικές οπτικές γωνίες στα δελτία ειδήσεων σαν να έγιναν διαφορετικές επιθέσεις επί τέσσερις ημέρες. Η επίθεση αυτή συνέβη την πρώτη μέρα με το πρόσχημα ότι οι μετανάστες προσπαθούσαν να περάσουν τα νέα εμπόδια στα σύνορα που αναφέραμε προηγουμένως.

Προς το παρόν, η τουρκική πλευρά και η ζώνη ασφαλείας μεταξύ των δύο πλευρών είναι γεμάτη από μετανάστες. Παρ’ ότι η Ερυθρά Ημισέληνος και κρατικές ενώσεις προσφύγων άρχισαν να διανέμουν γεύματα μέσα σε 3 ημέρες, περισσότεροι από πέντε χιλιάδες μετανάστες περιμένουν τη στιγμή που θα ανοίξει η πύλη κάτω από τις δύσκολες συνθήκες και κάτω από το μνημείο που ονομάζεται «Όριο της Τιμής». Η πείνα, οι ασθένειες και η απουσία καταφυγίων είναι από τις πιο εντυπωσιακές προκλήσεις στη στρατιωτική ζώνη μεταξύ της δασικής έκτασης και των συνόρων. Η θερμοκρασία πέφτει κάτω από το μηδέν τη νύχτα, ενώ ο πάγος στο έδαφος αρχίζει να λιώνει κατά την ανατολή του ηλίου. Είναι πραγματικά δύσκολο να κοιμηθείς τη νύχτα. Στην περιοχή όπου υπάρχουν εκατοντάδες παιδιά, οι άνθρωποι προσπαθούν να ζεσταθούν με φωτιές από κλαδιά που συγκεντρώνονται από το δάσος για να περάσουν μια άλλη νύχτα στα αυτοσχέδια στρατόπεδα που φτιάχτηκαν επίσης από κλαδιά.

Από όσο μπορούμε να παρατηρήσουμε, αρκετοί από τους μετανάστες είναι Σύροι - αντίθετα με ό,τι διαδίδεται. Εκτός από πολλούς μετανάστες από το Αφγανιστάν, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν, υπάρχουν επίσης μετανάστες από πολλές αφρικανικές χώρες, ιδίως από την Αλγερία. Οι περισσότεροι μετανάστες που είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε συνέντευξη ή να μιλήσουμε, ρώτησαν αν η πύλη θα ανοίξει σήμερα, αλλά η πιθανότητα ανοίγματος της πύλης δεν εμφανίζεται στον ορίζοντα.

Όταν μια φήμη λέει ότι η πύλη έχει ανοιχτεί, όλοι οι μετανάστες στην περιοχή παίρνουν βιαστικά τις σκηνές, τα υπάρχοντά τους και τα παιδιά τους παραμάσχαλα και τρέχουν προς την πύλη με μάτια που λάμπουν. Χρειάζονται πέντε λεπτά ή λιγότερο για να συνειδητοποιήσουν ότι η πύλη είναι ακόμα κλειστή, και στη συνέχεια επιστρέφουν στη φωτιά που δεν έχει ακόμη σβήσει, με τα μάτια τους να έχουν χάσει τη σπιρτάδα τους. Λαμβάνονται αποφάσεις. Υπάρχουν εκείνοι που συνεχίζουν να αναμένουν ή προσπαθούν να βρουν άλλη γραμμή διέλευσης, αλλά και αυτοί που παραιτούνται κάθε προσπάθειας…

Μεταξύ των στρατηγικών ενδιαφερόντων των κρατών

Είναι προφανές ότι η μόνη απαίτηση του τουρκικού κράτους δεν είναι η αναμονή των μεταναστών στη ζώνη ασφαλείας. Όταν ο αριθμός των ατόμων που περιμένουν μπροστά από την πύλη των συνόρων αυξάνεται, οι νέοι μετανάστες πηγαίνουν με λεωφορεία σε άλλα σημεία της γραμμής των συνόρων και μάλιστα λέγεται ότι έχουν σχεδιαστεί ειδικές διαδρομές για να διασχίσουν τον ποταμό Meriç.

Οι μπότες των μεταναστών που προσπαθούν να διασχίσουν το Meriç δεν επιτρέπονται στην ξηρά πέρα από τα σύνορα ως αποτέλεσμα της μεταναστευτικής πολιτικής της φασιστικής κυβέρνησης και εκείνοι που συλλαμβάνονται στα σύνορα βασανίζονται, γυμνώνονται και μένουν με τα εσώρουχά τους και ρίχνονται στην πλευρά των τουρκικών συρματοπλεγμάτων. Ακούστηκε ότι οι Έλληνες στρατιώτες σκότωσαν έναν μετανάστη ενώ προσπαθούσε να διασχίσει το ποτάμι με βάρκα.

Η εισροή μεταναστών στην Edirne άρχισε με την ανακοίνωση ότι η συνοριακή ασφάλεια της κυβέρνησης του ΑΚΡ θα άρει την ασφάλεια των συνόρων. Η κυβέρνηση λέει ότι «η προσφυγική μας πολιτική είναι η ίδια, αλλά υπάρχει μια κατάσταση κατά την οποία δεν είμαστε πλέον σε θέση να κρατήσουμε τους πρόσφυγες». Επιδιώκεται επίσης να διαχυθούν στα διεθνή ΜΜΕ ότι 117.677 μετανάστες έχουν ήδη διασχίσει τα σύνορα, αριθμός που ανακοινώθηκε από τον υπουργό Εσωτερικών, Süleyman Soylu.

Παρ’ ότι η πληροφορία ότι οι μετανάστες διασχίζουν ήδη τα σύνορα είναι εντελώς ψευδής, αυτή η είδηση, η οποία δίνεται για να αυξηθεί ο αριθμός των μεταναστών που βρίσκονται στα σύνορα, χρησιμοποιείται για να αυξήσει τα ατού στης Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για τον πόλεμο στην Idlib.

Ακόμη και ο αριθμός των ανθρώπων που θα μπορούσαν να περάσουν κανονικά δεν μπορεί να υπερβεί τα όρια που έχουν οι στρατιώτες και η αστυνομία που έχει συγκεντρώσει το ελληνικό κράτος στα σύνορά του. Ενώ αυτοί που πέρασαν στην Ελλάδα δια θαλάσσης το έκαναν με 5-6 μικρά σκάφη, οι ισχυρισμοί της Tουρκίας ότι περισσότεροι από 100 χιλιάδες μετανάστες έχουν περάσει τα σύνορα δεν συνιστά κάτι άλλο για να συγχαρούμε το εθνικιστικό-φασιστικό τουρκικό κράτος. Η άνοδος των φασιστικών επιθέσεων εναντίον των Σύρων σε διάφορες περιοχές της Τουρκίας είναι η αντανάκλαση αυτών των ισχυρισμών.

Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στους οποίους ειδικά ο ίδιος ο πρόεδρος δήλωνε πριν από λίγα χρόνια για τους μετανάστες ότι «δεν έχει σημασία τι λέγεται αλλά οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ποτέ βάρος», αλλά τώρα φαίνεται ότι θέλει να ξεχάσει τα λόγια του αυτά. «Δεν μπορούμε να τουςταΐζουμε» λέει σήμερα.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να αγνοήσετε τα πάντα, αλλά ποτέ δεν μπορείτε να αγνοήσετε το τι συνέβη με τους ανθρώπους αυτος που έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους για τα συμφέροντα των κρατώ. Αυτό δεν πρέπει να το αγνοήσετε.

*Οι Mercan Doğan και Furkan Çelik είναι μέλη της Revolutionary Anarchist Action

**Σχετικός σύνδεσμος: https://anarsistfaaliyet.org/english/daf-in-pazarkule-impressions-of-migrant-crisis-on-the-border/

***Μετάφραση Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.