Να σπάσουμε τη βιτρίνα του καπιταλισμού

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Εργατικοί Αγώνες | Ανακοίνωση Τύπου Thursday May 05, 2016 06:49 by Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης lib_thess at hotmail dot com

Την Κυριακή 8 Μάη θα είμαστε στο δρόμο διαδηλώνοντας και περιφρουρώντας, με αποκλεισμούς καταστημάτων, την γενική απεργία που έχει κηρυχθεί, όχι γιατί το είπε η ΓΣΕΕ, με την οποία είμαστε ρητά και ξεκάθαρα σε αντίθετα στρατόπεδα της ταξικής πάλης, αλλά επειδή η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας δεν πρέπει να επιβληθεί. Επειδή θα αντισταθούμε σε κάθε επιθετική κίνηση του κεφαλαίου, από το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ως τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, το κόψιμο των επιδομάτων, τη διάλυση της δημόσιας περίθαλψης, τις αυξήσεις τιμών σε βασικά αγαθά, την αύξηση των εισιτηρίων στα ΜΜΜ, τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου που υποχρεώνουν εργάτες σε αποζημίωση των αφεντικών για εργατικά ατυχήματα, τα κοψίματα ρεύματος και νερού και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

Να σπάσουμε τη βιτρίνα του καπιταλισμού

Στους καιρούς της εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και της κατάστασης εξαίρεσης στην οποία βρίσκονται οι άνεργοι ήρθε από την προηγούμενη κυβέρνηση ο νόμος που προβλέπει τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων για 7 Κυριακές τον χρόνο, που με υπουργική απόφαση αυξάνονται σε 52. “Υπερασπιζόμαστε την κυριακάτικη αργία! Δεν ψωνίζουμε δεν εργαζόμαστε” ήταν το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και πριν τις εκλογές. Παρόλα αυτά τα μαγαζιά θα παραμείνουν ανοιχτά για ακόμα μία Κυριακή, στις 8 Μάη. Όπως και με μια σειρά από ζητήματα που θα άλλαζαν άρδην με την αριστερή κυβέρνηση, έτσι και αυτό βρίσκεται στον πάγο. Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία γι’αυτή την εξέλιξη ήδη πριν τις εκλογές, πόσο μάλλον τώρα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να εξασφαλίζει την «εργασιακή ειρήνη» και να προωθεί τη «εθνική ενότητα», μία ενότητα που πάντα ενορχηστρώνεται από τα αφεντικά και λειτουργεί υπέρ τους.

Πού στοχεύει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας;

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αλλά και η πλήρης ελαστικοποίηση των ωραρίων είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που εντάθηκε με αφορμή την κρίση. Στο επίκεντρο αυτής της αναδιάρθρωσης είναι οι εργασιακές σχέσεις ως ο παράγοντας που πάνω του στηρίζεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων, η παραγωγή υπεραξίας και τελικά τα κέρδη των καπιταλιστών. Είναι ένα μέτρο που θα ωφελήσει άμεσα κυρίως τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου του εμπορίου και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, θα ευνοήσει δηλαδή την περαιτέρω συσσώρευση κεφαλαίου. Είναι ακόμα όμως άλλη μια επίθεση σε εργασιακά κεκτημένα που ανοίγει τον δρόμο για την περαιτέρω εντατικοποίηση κι αυταρχικοποίηση των ήδη επισφαλών εργασιακών σχέσεων σύμφωνα με το κυρίαρχο πνεύμα της πλήρους εμπορευματοποίησης των ζωών μας. Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός που βρίσκεται σε κρίση πρέπει να επεκταθεί επιθετικά σε ολοένα και περισσότερα σημεία όπου μέχρι τώρα δεν είχε εκμεταλλευτεί επαρκώς. Ο στόχος είναι η μετατροπή των εργαζόμενων σε εργατικές μηχανές με ελάχιστα δικαιώματα που όταν δε δουλεύουν θα είναι πειθήνιοι καταναλωτές. Δηλαδή η ολοκληρωτική μετατροπή της ζωής σε έναν κύκλο παραγωγής υπεραξίας, κατανάλωσης εμπορευμάτων και συσσώρευσης κεφαλαίου. Αυτή είναι η περιβόητη καπιταλιστική ανάπτυξη. Όποιος νομίζει ότι αυτή η επίθεση στον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων θα σταματήσει στο εμπόριο είναι πολύ γελασμένος.

Η ιερή συμμαχία της εμπορευματοποίησης των ζωών μας

Αυτή η προσπάθεια συσπειρώνει ένα διευρυμένο μέτωπο δυνάμεων που η καθεμιά με τον τρόπο της συνεισφέρει στον κοινό στόχο. Κινητήρια δύναμη είναι φυσικά οι καπιταλιστές και βασικός μοχλός η κυβέρνηση που χρησιμοποιώντας τον κρατικό μηχανισμό λειτουργεί σαν εντολοδόχος του κεφαλαίου. Αυτή φυσικά είναι και μια από τις βασικές λειτουργίες του κράτους στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας είναι επίσης σαφής κι ευδιάκριτος και μια πρόχειρη ματιά στον ρόλο που έπαιξε στο πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων τα τελευταία χρόνια δεν αφήνει το γεγονός της προσωρινής απόφασης του ΣτΕ να θολώσει τα νερά. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ έχουν αναλάβει τον ρόλο της ιδεολογικής εμπροσθοφυλακής προσπαθώντας να παρουσιάσουν την κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων ως λύση στην κρίση τους και να τη διαφημίσουν όσο πιο πολύ γίνεται, την ίδια στιγμή που παρουσιάζουν οποιαδήποτε αντίδραση σαν αντικοινωνική κι επιζήμια για τους εργαζόμενους. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στις χιπστεροφασιστικές free press φυλλάδες που με τη δήθεν αποϊδεολογικοποιημένη κι αισθητικοποιημένη οπτική τους αποκρυσταλλώνουν το περιεχόμενο του κοινωνικού εκφασισμού ως επιθετικού νεοφιλελευθερισμού. Οι εμπορικοί σύλλογοι στην πλειοψηφία τους βοήθησαν κι αυτοί με τον τρόπο τους. Αρχικά με την παλινωδία του «7 Κυριακές κι όχι 52» όπου έδειξαν να μην καταλαβαίνουν πως η ηγεμονία ανήκει πλέον στους μεγαλοαστούς κι όχι στους ίδιους, κι οποιαδήποτε αλλαγή στην κυριακάτικη αργία δε θα έμενε εκεί αλλά θα παρέσερνε τα πάντα. Έπειτα με την εισαγωγή θεσμών που συμβάλλουν στην ελαστικοποίηση των ωραρίων όπως οι «λευκές νύχτες» όπου οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν ως τα μεσάνυχτα για να αυξηθεί ο τζίρος. Στις «λευκές νύχτες» συνέβαλαν και αρκετοί δήμοι που στήριξαν πολλές τέτοιες προσπάθειες, ακόμη και δήμαρχοι που ανήκουν στην αριστερά, αποδεικνύοντας τον ρόλο της ως αριστεράς του κεφαλαίου και εν δυνάμει διαχειριστικής δύναμης τους συστήματος κι όχι δύναμης ανατροπής του. Τέλος, οι αλαλάζοντες καταναλωτές που είναι πρόθυμοι να προτάξουν τα στήθη τους για να ψωνίσουν την Κυριακή παίζουν τον ρόλο των χρήσιμων ηλίθιων που δεν αντιλαμβάνονται ότι η πλήρης κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων θα επηρεάσει κι αυτούς.

Η σημασία του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον άμεσο αντίκτυπο της εντατικοποίησης της εργασίας στις ζωές των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή που η επίσημη ανεργία είναι στο 26% ο ελεύθερος χρόνος των εργαζόμενων ψαλιδίζεται. Η έννοια του ελεύθερου χρόνου στενεύει για να χωράει μόνο την κατανάλωση και την απολύτως αναγκαία ξεκούραση. Το εργατικό κίνημα πρέπει να κατανοήσει το ζήτημα του ελεύθερου χρόνου ως ίδιας σημασίας με τον μισθό, ως πλευρές του ίδιου πράγματος. Οφείλει να επανανοηματοδοτήσει την έννοια του ελεύθερου χρόνου έξω κι ενάντια στον καπιταλισμό, ως χρόνου που οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν για να οργανώσουν την αντίστασή τους στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, να δημιουργήσουν τον δικό τους πολιτισμό, να ζήσουν έξω από την κυριαρχία του εμπορεύματος. Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας πρέπει να νικήσει για να δώσει μια πνοή στους εργατικούς αγώνες και να εμπλουτίσει το περιεχόμενό τους.

Τι να κάνουμε

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους αλλά όλους τους εργαζόμενους. Οι απεργίες των σωματείων του κλάδου τις Κυριακές που είναι ανοιχτά τα καταστήματα είναι απαραίτητες και πρέπει να στηριχτούν, αλλά δεν αρκούν. Είναι απαραίτητος ο οριζόντιος συντονισμός ευρύτερων κομματιών της τάξης μας, σωματείων βάσης, εργατικών σχημάτων και συλλογικοτήτων ώστε αυτές οι απεργίες να αποκτήσουν γενικευμένα χαρακτηριστικά. Σε αυτή την προσπάθεια ο θεσμικός συνδικαλισμός και οι ηττημένες λογικές και πρακτικές του είναι βάρος κι όχι σύμμαχος. Για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη ο δρόμος είναι ένας: πρέπει να καταστρέψουμε τη λειτουργία της αγοράς τις Κυριακές. Με μαζικές πορείες, δυναμικές παρεμβάσεις και αποκλεισμούς καταστημάτων, σαμποτάζ, κλεισίματα δρόμων να δημιουργήσουμε ένα πολύμορφο κίνημα μέχρι να το πάρουν απόφαση ότι τις Κυριακές μας δεν πρόκειται να τις χαρίσουμε στον κόσμο του εμπορεύματος. Τις Κυριακές μας θα τις χρησιμοποιήσουμε για να γλεντήσουμε και να συζητήσουμε, για να ερωτευθούμε και να οργανώσουμε την κοινωνική επανάσταση που θα σαρώσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου και θα οικοδομήσει την ελευθερία.

Την Κυριακή 8 Μάη θα είμαστε στο δρόμο διαδηλώνοντας και περιφρουρώντας, με αποκλεισμούς καταστημάτων, την γενική απεργία που έχει κηρυχθεί, όχι γιατί το είπε η ΓΣΕΕ, με την οποία είμαστε ρητά και ξεκάθαρα σε αντίθετα στρατόπεδα της ταξικής πάλης, αλλά επειδή η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας δεν πρέπει να επιβληθεί. Επειδή θα αντισταθούμε σε κάθε επιθετική κίνηση του κεφαλαίου, από το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ως τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, το κόψιμο των επιδομάτων, τη διάλυση της δημόσιας περίθαλψης, τις αυξήσεις τιμών σε βασικά αγαθά, την αύξηση των εισιτηρίων στα ΜΜΜ, τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου που υποχρεώνουν εργάτες σε αποζημίωση των αφεντικών για εργατικά ατυχήματα, τα κοψίματα ρεύματος και νερού και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΗ στις 10.30 πμ
ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Στηρίζουμε τον Συντονισμό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια, που καλεί σε απεργιακούς αποκλεισμούς και ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση στο εμπορικό κέντρο της πόλης.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Απεργιακή συγκέντρωση Κυριακή 8 Μάη

Η Κυριακή 8 Μάη είναι μέρα απεργίας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο εμπόριο, καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει να ικανοποιεί τις ορέξεις του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου, για κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Διακαής πόθος βέβαια συνολικά του κεφαλαίου και της εργοδοσίας είναι να ξεμπλέξει μια και καλή με ένα από τα τελευταία εργατικά δικαιώματα του περασμένου αιώνα. Ενός αιώνα μεγάλων εργατικών μαχών με αιματοβαμμένες κατακτήσεις. Από το Σικάγο και τον Μάη του 36 στην Θεσσαλονίκη μέχρι και σήμερα, η εργατική τάξη κατέκτησε δικαιώματα μέσα από μεγάλες απεργίες, εξεγέρσεις και επαναστάσεις. Τώρα θέλουν να μας τα πάρουν πίσω όλα όσα παλέψαμε για να κατακτήσουμε. Από το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο και την ξεκούραση μέχρι την κοινωνική ασφάλιση. Για να ανατρέψουμε αυτή την πορεία προς την βαρβαρότητα χρειάζεται να βγει μπροστά ξανά στο προσκήνιο το μαχόμενο ταξικό κίνημα που θα συγκρουστεί με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς εκφραστές του.

Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στον εργοδοτικό-γραφειοκρατικό συνδικαλισμό που έχει διαλέξει στρατόπεδο και είναι με την πλευρά της εργοδοσίας, της “κοινωνικής ειρήνης” και του “μένουμε Ευρώπη”. Μια Ευρώπη που καταδικάζει τους λαούς της στην φτώχεια και τον αυταρχισμό ενώ παράλληλα γίνεται ένα ρατσιστικό φρούριο κλείνοντας τα σύνορα της προς τους κολασμένους αυτού του πλανήτη, τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Για όλους αυτούς τους λόγους χρειαζόμαστε καινούργιους Μάηδες. Η απεργία στις 8 του Μάη να είναι μόνο η αρχή. Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο αλλά και όλοι οι εργάτες που συμμετέχουν στο μαχόμενο ταξικό κίνημα θα πάρουν την υπόθεση της απεργίας στα χέρια τους. Όχι γιατί το αποφάσισε η ΓΣΕΕ, με την οποία τίποτα κοινό δεν έχουμε, αλλά γιατί η εργοδοτική και κυβερνητική πρόκληση σε μια περίοδο που θα ψηφίζεται το πιο αντιδραστικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο, πρέπει να λάβει μαζική και αποφασιστική απεργιακή απάντηση.

Η απεργιακή συγκέντρωση θα είναι ταυτόχρονα και η ταξική πρωτομαγιάτικη διαδήλωση πιάνοντας το νήμα από τους μεγάλους αγώνες του περασμένου αιώνα προς έναν ακηδεμόνευτο αγώνα διαρκείας για την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΗ στις 10.30πμ ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Προχωράμε σε απεργιακούς αποκλεισμούς και ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση στο εμπορικό κέντρο της πόλης.

Δεν θα ζήσουμε σαν δούλοι.Θα παλέψουμε για τα εργατικά δικαιώματα μας με ταξικό ανεξάρτητο εργατικό κίνημα.

Καλούμε όλες τις εργατικές και πολιτικές συλλογικότητες και οργανώσεις να στηρίξουν την απεργιακή κινητοποίηση συνδιοργανώνοντας την ισότιμα και μαχητικ, .ενημερώνοντας ταυτόχρονα πως η επόμενη συνέλευση του συντονισμού είναι την Τετάρτη 4 Μαΐου στις 18.00 στον ελευθεριακό χώρο sabot (Γκαρμπολά 4, Πιτ Μπαζάρ).

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια