Για τα γεγονότα στο Παρίσι

Διεθνή | Ιμπεριαλισμός / Πόλεμος | Γνώμη / Ανάλυση Wednesday November 18, 2015 20:35 by Γιώργος Μεριζιώτης ngnm55 at gmail dot com

Είναι γνωστό ότι οι Γαλλία μαζί με τις ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία κ.λπ. συμμετέχει στην διαδικασία ανατροπής κυβερνήσεων (Λιβύη, Συρία κ.λπ., και οι λόγοι είναι γνωστοί και αναλυμένοι. (7) Χρηματοδότησαν και στήριξαν όλες τις φονταμενταλιστικές ισλαμικές ομάδες ( ριζοσπαστικό ισλάμ) (8) και είναι υπεύθυνες για τον ισλαμοφασιστικό Φρανκενστάιν που δημιούργησαν τον ΙΚΙΛ ή ISIS και, τώρα, όπως και λίγο πιο παλιά με τους Ταλιμπάν, τον Οσάμα μπιν Λάντεν και την Αλ Κάιντα, τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, ενώ το Ισλαμικό Χαλιφάτο (9) είναι ένα γεγονός εδώ και τρία χρόνια.

Μερικές σκέψεις για τα γεγονότα στο Παρίσι

 Η κυριαρχία και ο καπιταλισμός είναι η μεγαλύτερη σφαγή και αιματοκύλισμα
 
Το ανθρώπινο είδος ο Homo sapiens (1) (άνθρωπος ο σοφός) όπως ονομάστηκε, υφίσταται -σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες- εδώ και 200.000 χρόνια, όμως η γραφή εκτός από επικοινωνία αλλά και ως αποτύπωση της ιστορικής μνήμης υφίσταται εδώ και σχεδόν 5.000 χρόνια.

Πριν από τα 5.000 χρόνια δεν ξέρουμε επακριβώς τι γινόταν και εικάζουμε μέσα από θρύλους ή μελετώντας διάφορες φυλές που είχαν απομείνει σε πρωτόγονη κατάσταση για πώς διαβιούσε και πώς έλυνε τις διενέξεις της η ανθρωπότητα. Όμως εδώ και σχεδόν 5.000 χρόνια γνωρίζουμε μέσω της γραφής ότι έκανε την εμφάνισή του ό,τι λίγο-πολύ υφίσταται μέχρι σήμερα, δηλαδή η πατριαρχία, η ιεραρχία, η εκμετάλλευση και η κυριαρχία ανθρώπου από άνθρωπο. (2)

Έκτοτε, λίγες φυλές και έθνη απέφυγαν την ατέρμονη κίνηση -μέχρι σήμερα- της ιστορίας, δηλαδή του να κυριαρχήσουν και να κυριαρχηθούν, να κατακτήσουν και να κατακτηθούν, να σφαγιάσουν και να σφαγιαστούν, να γίνουν θύματα και θύτες. Δεν θέλουμε εδώ να γράψουμε μια ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού της κυριαρχίας ούτε να καταπιαστούμε και να αναλύσουμε την πανάρχαια εκδοχή (στην οποία είμαστε αντίθετοι) αν είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου η επιθετικότητα, η βία, η ανθρωποκτονία και ο πόλεμος όλων εναντίων όλων.
 
2. Ερχόμενοι στην σύγχρονη εποχή, αυτή που ονομάστηκε και “νεωτερική”, διαπιστώνουμε ότι εκσυγχρονίστηκε η κυριαρχία και ο καπιταλισμός αποτέλεσε -–και αποτελεί- την λυδία λίθο αυτού του εκσυγχρονισμού. Ο καπιταλισμός είναι η επιτομή της επεκτατικότητας (ανάπτυξης) και της αρπακτικότητας, φυσικά επειδή βασίζεται στην απόλυτη ιεραρχία υπάρχει και μια ιεραρχία στον παγκόσμιο καταμερισμό της κυριαρχίας. Τα κυρίαρχα κράτη, μέσα από τις κυρίαρχες πολιτικο-οικονομικές ελίτ τους, αποτελούν την κορωνίδα αυτής της πυραμίδας, λ.χ. δες G20, στην εποχή της νεωτερικότητας (3) ή μετανεωτερικότητας -αν προτιμάτε- και σε σχέση με την προ-νεωτερική περίοδο η διαφορά υφίσταται στο ότι η κυριαρχία και ο τρόμος ασκούνται πλέον με έναν επιστημονικό τρόπο, γιαυτό είναι πιο σωστό να λέμε για την επιστήμη της κυριαρχίας και του τρόμου .
 
3. Με το μακελειό στο Παρίσι άρχισε από όλα τα μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, το παραμύθι και η καραμέλα ότι βάλλονται οι αξίες της Δύσης και ιδιαίτερα αυτό που υφίσταται εδώ και περίπου 250 χρόνια, δηλαδή οι αξίες της Αμερικανικής Επανάστασης (δικαιώματα και ελευθερίες του ατόμου κ.λπ.) και το τρίπτυχο της Γαλλικής Επανάστασης (Ελευθερία - Ισότητα - Αδελφότητα), αυτά εννοούνται ως αξίες της Δύσης μαζί με τον ουμανισμό που εκπήγασε από τον διαφωτισμό.

Αν, όμως, δούμε ιστορικά, άλλα και στις μέρες μας, το ισοζύγιο εδραίωσης αυτών των αξιών και πώς εφαρμόστηκαν στο εσωτερικό των κρατών της Δύσης, αλλά και πώς εξήχθησαν μέσα από την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό αυτές οι αξίες στον υπόλοιπο κόσμο, διαπιστώνουμε ότι αυτές δεν έχουν την παραμικρή σημασία παρά μόνο ως λεκτικές επικλήσεις, γιατί αυτό που έχει σημασία και -σε τελευταία ανάλυση- καθορίζει τα πράγματα είναι η πολιτική και οικονομική κυριαρχία και η ηγεμονία (4) της άρχουσας πολιτικο-οικονομικής τάξης ως παγκόσμιας ελίτ έναντι των κυριαρχούμενων σε παγκόσμιο επίπεδο.
 
Η διαφορά με την παλιά εποχή (δουλοκτησία, φεουδαλισμός) όπου οι κατακτήσεις και οι σφαγές γίνονταν στο όνομα του θεού ή του πεπρωμένου ενός μονάρχη, τώρα γίνονται στο όνομα των ατομικών ελευθεριών, της ισότητας και της αδελφότητας, δηλαδή του καπιταλισμού. Αυτή είναι η διαφορά σε σχέση με την Ανατολή, όπου εκεί ακόμα και σήμερα οι σφαγές γίνονται στο όνομα του Αλλάχ και της επίκλησης στον Αλλάχου Άκμπαρ (5) και αυτό είναι που τρελαίνει εμάς τους δυτικούς γιατί φαντάζει ως αναχρονισμός.
 
4. Στη Γαλλία έχει ασκηθεί -από παλαιά- λόγω της αίγλης της (Γαλλική Επανάσταση, Παρισινή Κομμούνα, Παρίσι η πόλη του φωτός κ.λπ.), μια ήπια κριτική για την αποικιοκρατική και ιμπεριαλιστική της πολιτική που ήταν πολύ σκληρή, ακόμα και την περίοδο της δεκαετίας του 1950 που διεξαγόταν ο πόλεμος ανεξαρτησίας της Αλγερίας από την γαλλική κυριαρχία. Ακόμη και οι αριστεροί διανοούμενοι και το Γαλλικό Σοσιαλιστικό και Κομμουνιστικό Κόμμα, ήταν κατά της αλγερινής αυτοδιάθεσης, και φυσικά να μην ξεχάσουμε ότι στο Βιετνάμ οι Αμερικανοί πήραν την σκυτάλη από τους Γάλλους που είχαν την χώρα κάτω από την κυριαρχία τους για σχεδόν 100 χρόνια και διέπραξαν εκεί θηριωδίες, για να μην πούμε για τις υπόλοιπες γαλλικές αποικίες στην Αφρική και την Ασία.

 Δεν κάνουμε κανένα συμψηφισμό θυμάτων και είμαστε -ως αναρχικοί- ενάντια στη συλλογική ευθύνη, αλλά η υποκρισία των Ευρωπαίων και συνακόλουθα όλης της Δύσης, είναι μια λέξη πολύ συμβατική για να εκφράσει την κατάσταση. Μόλις πριν από λίγο καιρό, σφαγιάστηκαν από ισλαμιστές καμικάζι βομβιστές 120 άνθρωποι Κούρδοι και Τούρκοι στην Τουρκία (6) και δεν είδαμε να αφήνονται λουλούδια στις τουρκικές πρεσβείες του Δυτικού κόσμου, ενώ στην Ελλάδα διαδηλώσαμε μερικές εκατοντάδες για το συμβάν. Επίσης, δεν έχουμε δει κανένα δάκρυ ή ενδιαφέρον (εκτός από τους ανθρώπους του κινήματος) για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα αμάχους, σε όλους τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς που έχουν διεξαχθεί από την συμμαχία των, κατά κύριο λόγο, Δυτικών κυβερνήσεων στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Σουδάν, τη Συρία, το Τσαντ, τη Σομαλία, την Υεμένη κ.α., να βάλουμε σε σύγκριση τα εκατομμύρια τον νεκρών, τραυματιών, ακρωτηριασμένων, προσφύγων από τους βομβαρδισμούς.

Φυσικά, οι δυτικές κυβερνήσεις δεν θα μπορούσαν να τα κάνουν αυτά αν δεν είχαν τη συναίνεση ή την παθητική στάση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων, των λαών τους. Οι δυτικοί έχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά, λες και ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι άνθρωποι. Αυτή την αλαζονεία θα την πληρώσουν (και ήδη την πληρώνουν) οι δυτικοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανολι, μέσοι πολίτες. Φυσικά, δεν πρέπει να μην αναφέρουμε τι κάνει το φασιστικό Ισραήλ στην Παλαιστίνη με τις πλάτες των Δυτικών κυβερνήσεων.
 
5. Είναι γνωστό ότι οι Γαλλία μαζί με τις ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία κ.λπ. συμμετέχει στην διαδικασία ανατροπής κυβερνήσεων (Λιβύη, Συρία κ.λπ., και οι λόγοι είναι γνωστοί και αναλυμένοι. (7) Χρηματοδότησαν και στήριξαν όλες τις φονταμενταλιστικές ισλαμικές ομάδες ( ριζοσπαστικό ισλάμ) (8) και είναι υπεύθυνες για τον ισλαμοφασιστικό Φρανκενστάιν που δημιούργησαν τον ΙΚΙΛ ή ISIS και, τώρα, όπως και λίγο πιο παλιά με τους Ταλιμπάν, τον Οσάμα μπιν Λάντεν και την Αλ Κάιντα, τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, ενώ το Ισλαμικό Χαλιφάτο (9) είναι ένα γεγονός εδώ και τρία χρόνια.

Τέλος, μετά από τα γεγονότα στο Παρίσι, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι θα αυξηθεί η ξενοφοβία και ο ρατσισμός στην Ευρώπη και οι πρόσφυγες θα την πληρώσουν εγκλωβισμένοι χειμωνιάτικα στα χωράφια των Βαλκανίων και στα νησιά του Αιγαίου. (10)
 
Σημειώσεις:
 
1) Δες Homo sapiens
2) Δες Οικονομία και κυριαρχία 
3) Δες Η δημοκρατία τους, η νεωτερικότητα και το πολιτικό ψέμα 
4) Δες Προοίμιο για μια παγκόσμια ιστορία της ατιμίας 
5) Δες τι σημαίνει Αλλάχου Ακμπάρ
6) Δες Η σφαγή στην Τουρκία και η υποκρισία της “διεθνούς κοινότητας” 
7) Δες Ισλάμ και Δύση: Ο νέος «Ιερός Πόλεμος»;
 Ο Βρώμικος Ρόλος Δύσης και Τουρκίας στην Συρία
 Αποικιοκρατία και αποικιακοί ανταγωνισμοί
 Καλά κρατεί το εμπόριο όπλων. 
8) Αν και γραμμένο το 1998 αυτό το κείμενο που παραθέτω του Γ. Καραμπελιά είναι πολύ κατατοπιστικό και χρήσιμο, γιατί βοηθάει να κατανοήσουμε τι είναι ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός και οι διάφορες τάσεις του, επίσης μας βοηθάει να δούμε τι συμβαίνει σήμερα στον μουσουλμανικό κόσμο, δείτε το:Ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός και ο Αραβικός κόσμος
 9) Σε μια συζήτηση που είχα παλιά με κάποιους αναρχικούς και αυτόνομους, μού έκανε εντύπωση το εξής: Αυτοί όπως και πολλοί/ές άλλοι εδώ στην Ελλάδα και σε άλλα μέρη της Δύσης, κάνοντας κριτική στον Δυτικό ιμπεριαλισμό δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι υπήρξαν και υπάρχουν ιμπεριαλισμοί και από την μεριά της Ασίας (λ.χ. Ιαπωνικός) και της Ανατολής. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι πολλές χώρες που σήμερα ονομάζονται αραβικές, λ.χ. Αίγυπτος, Συρία, Λίβανος, οι χώρες του Μαγκρέμπ κ.λπ., δεν ήταν αραβικές, αλλά αραβοποιήθηκαν μέσω της κατάκτησής τους από τους Άραβες. Μού προκάλεσε εντύπωση που όταν τους το έλεγα, απαντούσαν: “Αυτοί οι λαοί δεν κατακτήθηκαν με την βία αλλά με τον πολιτισμό των Αράβων”. Τους έλεγα να προσέξουν λιγάκι τι λένε, γιατί και άλλοι λένε ότι παλιότερα ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας δεν ήταν κατακτητής, αλλά εκπολιτιστής. Επίσης και οι ναζί λένε ότι δεν ήταν κατακτητές, αλλά εκπολιτιστές μέσω του γερμανικού άριου πολιτισμού που είναι ο ανώτερος. Η διαφορά σήμερα είναι ότι οι κυριαρχίες (αυτοκρατορίες) της Ασίας μέχρι πριν λίγους αιώνες ήταν ισοδύναμες και εφάμιλλες των δυτικών και στην εποχή μας οι δυτικές έχουν επικρατήσει.
10) Δες: Στον πάτο του Αιγαίου χτίζεται η ασφάλεια του κάθε Ευρωπαίου
 
Πηγή: http://eleftheriakos.gr