Παλαιστίνιοι εργάτες σε ισραηλινούς οικισμούς

Διεθνή | Εργατικοί Αγώνες | Νέα Sunday January 20, 2013 20:23 by filistina filistina48 at gmail dot com - -

Εργάτες χωρίς δικαιώματα

Η πολιτική πραγματικότητα της ισραηλινής κατοχής δεν επιτρέπει στους παλαιστίνιους εργάτες να κάνουν μια ελεύθερη και συνειδητή επιλογή για την επιβίωσή τους. Οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σε εποικισμούς, δεδομένου ότι η οικονομία τους είναι κατεστραμμένη μετά από 45 χρόνια ισραηλινής στρατιωτικής κατοχής.

Οι Παλαιστίνιοι εργάτες περνάνε καθημερινά από

Ιανουάριος 2013

Οι ισραηλινές και διεθνείς εταιρείες που επικρίνονται για τις δραστηριότητές τους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη προσπαθούν συχνά να νομιμοποιήσουν τις επιχειρήσεις τους στους εποικισμούς με τον ισχυρισμό ότι παρέχουν εργασία στους Παλαιστίνιους εργαζόμενους.. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι καταφανείς προσπάθειες για να αποσπάσουν την προσοχή της κοινής γνώμης από την ισραηλινή κατοχή. Η οργάνωση Who Profits αποκαλύπτει τα γεγονότα που καταρρίπτουν αυτούς τους ισχυρισμούς.

Για να εργαστούν στους εποικισμούς, οι Παλαιστίνιοι, πρέπει να αποκτήσουν άδεια εργασίας από την ισραηλινή πολιτική διοίκηση, η οποία συνεπάγεται, επίσης, την έγκριση της ισραηλινής υπηρεσίας εσωτερικής ασφαλείας (Σιν Μπετ ). Η άδεια αυτή μπορεί να ακυρωθεί ανά πάσα στιγμή, ειδικά όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους ή προσπαθούν να συνδικαλιστούν, ή αν (ένα από τα μέλη της οικογένειάς τους) προβεί σε κάθε είδους πολιτική δραστηριότητα. Η κατάσταση αυτή εκθέτει τους Παλαιστίνιους εργάτες στους εκβιασμούς της ισραηλινής υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας. Οι κατάφωρες παραβιάσεις των εργατικών δικαιωμάτων στη Δυτική Όχθη είναι πολύ συχνές επειδή οι κανόνες εργασίας του Ισραήλ, που ισχύουν για τις επιχειρήσεις αυτές, σπανίως τηρούνται στα κατεχόμενα εδάφη, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να απαιτήσουν τα δικαιώματα τους από φόβο μήπως χάσουν τις άδειες τους. Επιπλέον, οι ισραηλινοί εργοδότες συχνά προσλαμβάνουν εργαζόμενους μέσω Παλαιστινίων εργολάβων εργασίας, που καθιστούν τους εργαζόμενους πιο ευάλωτους στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μια επιχείρηση που λειτουργεί παράνομα δεν μπορεί να απαιτεί τη νομιμότητα εκ μέρους των εργαζομένων και σε βάρος τους. Η περίπτωση των επιχειρήσεων - κάτεργων είναι ένα χρήσιμο παράδειγμα παράνομης επιχειρηματικής δραστηριότητας, που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την παροχή εργασίας για εκείνους που έχουν ανάγκη. Όπως συμβαίνει και με τις εταιρείες των εποικισμών, οι φορείς εκμετάλλευσης των κάτεργων κατασκευάζουν τα προϊόντα τους σε χαμηλόμισθες κοινωνίες, αναζητώντας χαμηλότερο κόστος παραγωγής.

Οι ισραηλινοί εργοδότες των Παλαιστινίων στους εποικισμούς έχουν ένα σαφές οικονομικό συμφέρον διατηρώντας την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και την εκμετάλλευση των πόρων. Οι εταιρείες δημιουργούν εργοστάσια στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, κυρίως για να απολαύσουν τα οικονομικά οφέλη που παρέχονται από την ισραηλινή κυβέρνηση-καθώς και για να έχουν πρόσβαση σε φθηνό εργατικό Παλαιστινίων - αλλά και τα έμμεσα οφέλη της λειτουργίας σε βιομηχανικές ζώνες με χαμηλή ασφάλεια και περιβαλλοντικά πρότυπα και με πολύ χαλαρή παρακολούθηση και επιβολή.

Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τον Dr. Majid Sbeih από το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα των
Εργατών του Πανεπιστημίου Al-Quds, στην Παλαιστίνη, το 82% των Παλαιστινίων εργατών έχουν την επιθυμία και την προθυμία να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους μέσα στους εποικισμούς, με την προϋπόθεση ότι μια κατάλληλη εναλλακτική λύση είναι διαθέσιμη. Ωστόσο, οι κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις δεν πρόκειται να βρεθούν όσο η παλαιστινιακή οικονομία είναι υπό κατοχή.

Οι εταιρείες των εποικισμών είναι υπεύθυνες για τη συμπεριφορά τους και θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Οι εργοδότες δεν μπορούν να ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τα συμφέροντα και τη θέση των Παλαιστινίων εργαζομένων με οποιονδήποτε τρόπο. Στην πραγματικότητα, όλα τα παλαιστινιακά συνδικάτα και τα εργατικά συνδικάτα και σχεδόν όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών κομμάτων, πρέπει να υποστηρίξουν την Παλαιστινιακή έκκληση για μποϊκοτάζ και κυρώσεις (BDS), όπως έχει διατυπωθεί από την Εθνική Επιτροπή BDS (BNC).

Η πολιτική πραγματικότητα της κατοχής δεν επιτρέπει στους παλαιστίνιους εργάτες να κάνουν μια ελεύθερη και συνειδητή επιλογή για την επιβίωσή τους. Οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σε εποικισμούς, δεδομένου ότι η οικονομία τους είναι κατεστραμμένη μετά από 45 χρόνια ισραηλινής στρατιωτικής κατοχής. Το Πρωτόκολλο των Παρισίων - το οικονομικό παράρτημα του Όσλο - τοποθετεί το Ισραήλ και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη κάτω από ένα κοινό φάκελο φορολογίας, το ίδιο νόμισμα (Νέο Σέκελ Ισραήλ), και επιβάλλει σοβαρούς περιορισμούς στην κατασκευή, την εξαγωγή και την εισαγωγή προϊόντων από και προς τα κατεχόμενα εδάφη. Αυτή η εμπορική συμφωνία δεν προωθεί πραγματικά το ελεύθερο εμπόριο, αλλά, αντίθετα, επιδιώκει την προστασία του Ισραήλ και των πολυεθνικών εταιρειών από τον ανταγωνισμό των τοπικών βιομηχανιών. Επιπλέον, η κατάσταση αυτή εμποδίζει την ανάπτυξη μιας ανεξάρτητης παλαιστινιακής οικονομίας και την κρατά δεσμευμένη στο Ισραήλ και τις διεθνείς εταιρείες.

Οι Παλαιστίνιοι εργάτες έχασαν τη γη και τα προς το ζην τους λόγω της ισραηλινής κατοχής. Το 11% των Παλαιστινίων εργαζομένων στους εποικισμούς εργάζονται για τα κατασχεμένα εδάφη που αρχικά ανήκαν στις οικογένειές τους ή σε έναν από τους συγγενείς τους. Με το να παρέχονται θέσεις εργασίας στους Παλαιστίνιους στη δική τους κλεμμένη από το Ισραήλ γη, είναι μια άλλη ταπεινωτική προσβολή που είναι αναγκασμένοι να αντέξουν για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Τα έσοδα της βιομηχανίας των εποικισμών είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα της αναίσχυντης εκμετάλλευσης της παλαιστινιακής γης, της εργασίας και των πόρων. Η ύπαρξη της βιομηχανίας των κατεχόμενων εδαφών επιτρέπει, βαθαίνει και διαιωνίζει την ισραηλινή κατοχή.