Συναυλία αλληλεγγύης

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Εργατικοί Αγώνες | Ανακοίνωση Τύπου Saturday February 25, 2012 18:57 by Συνάντηση για την αυτοοργανωμένη έκφραση και δη

στον αγώνα των εργατών της Χαλυβουργίας

H απεργία στη Χαλυβουργία Ασπρόπυργου, που ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη και συνεχίζεται μέχρι σήμερα ενάντια στους όρους εξαθλίωσης και υποταγής που επιχειρεί να επιβάλει η εργοδοσία, είναι ένας αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια. Ένας αγώνας που εκδηλώθηκε μέσα στο ευρύτερο κλίμα κοινωνικής ασφυξίας που προκαλεί η κλιμακούμενη επιθετικότητα των αφεντικών όχι μόνο στους χώρους της μισθωτής σκλαβιάς αλλά και σε κάθε επίπεδο της ζωής.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ (Σάββατο 25/2, Πολυτεχνείο)

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ - ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΕΣ:
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ - ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ - ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΕΣ

H απεργία στη Χαλυβουργία Ασπρόπυργου, που ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη και συνεχίζεται μέχρι σήμερα ενάντια στους όρους εξαθλίωσης και υποταγής που επιχειρεί να επιβάλει η εργοδοσία, είναι ένας αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια. Ένας αγώνας που εκδηλώθηκε μέσα στο ευρύτερο κλίμα κοινωνικής ασφυξίας που προκαλεί η κλιμακούμενη επιθετικότητα των αφεντικών όχι μόνο στους χώρους της μισθωτής σκλαβιάς αλλά και σε κάθε επίπεδο της ζωής. Μια εστία ταξικής αντίστασης που αποτελεί κομμάτι των αντιστάσεων που εξαπλώνονται στους δρόμους, στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους, στις γειτονιές. Το πλήθος των κινήσεων αλληλεγγύης, που πυροδότησε με τη διάρκεια και την αποφασιστικότητά της η απεργία στη χαλυβουργία, είναι μια ζωντανή έκφραση της σύνδεσης ανάμεσα στις πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που εκδηλώνονται από τα κάτω, παρά την επιθετικότητα της κρατικής καταστολής και πέρα από τα όρια της χειραγώγησης των αγώνων.

Η πρόσφατη «επίσκεψη» μιας 15άδας νεοναζιστών της παρακρατικής συμμορίας Χρυσή Αυγή στις πύλες της Χαλυβουργίας και η γκαιμπελική προπαγάνδισή της είναι μια εχθρική πράξη προς αυτόν τον αγώνα και την αλληλεγγύη στην απεργία. Οι αντικοινωνικοί τραμπούκοι και μαχαιροβγάλτες, που έχουν εξαπολύσει δολοφονικές επιθέσεις σε πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, μαχαιρώνουν μετανάστες και εκμεταλλεύονται τις συνθήκες φτώχειας και φόβου που επιβάλλονται από τα πάνω για να διασπείρουν τα δηλητήρια του φασισμού και της φυλετικής διαίρεσης της εργατικής τάξης δεν έχουν καμιά θέση στους αγώνες που αναφέρονται στις αξίες της κοινωνικής και ταξικής ισότητας και αλληλεγγύης. H απελπισμένη αναζήτηση κάποιου κοινωνικού προσωπείου που έφερε ξαφνικά τα παρακρατικά καθάρματα στις πύλες του εργοστάσιου και το τραγικό λάθος εκείνη τη στιγμή να τους δοθεί βήμα και χαιρετισμός δεν φτάνουν για να σπάσει η πλήρης απομόνωσή τους και να γεφυρωθεί η άβυσσος που τα χωρίζει από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, όπως είναι η απεργία στην Χαλυβουργία και η αλληλεγγύη γύρω από αυτήν.

Στις 25 Φλεβάρη διοργανώνουμε στο Πολυτεχνείο συναυλία αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών της Χαλυβουργίας. Από την πλευρά μας, δρώντας ενάντια στον κρατικό και καπιταλιστικό έλεγχο της δημιουργικής έκφρασης, διοργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις που διαδίδουν με έναν άλλο τρόπο το μήνυμα της αυτοοργάνωσης σε όλα τα επίπεδα της ζωής, βιώνοντας ως εργαζόμενοι - ες τον ασφυκτικό κλοιό των εξαθλιωτικών συνθηκών που επιβάλουν τα αφεντικά, λέμε πως αν σήμερα αξίζει να τραγουδάμε για κάτι είναι για έναν αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και τέσσερις σχεδόν μήνες αντιτάσσοντας στον αυταρχισμό και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας τη δύναμη της συλλογικότητας και της αξιοπρέπειας των απεργών. Για έναν αγώνα που δεν λύγισε μπροστά στον μεγαλοβιομήχανο Μάνεση, δεν καθορίστηκε από την αποσιώπηση των ΜΜΕ, δεν απονοηματοδοτείται και δεν απομονώνεται εξαιτίας της προβοκατόρικης εμφάνισης μιας παρακρατικής συμμορίας νεοναζιστών. Σε τελική ανάλυση, κάθε κοινωνικός – ταξικός αγώνας είναι και αντιφασιστικός κι αν κάποιοι δεν έχουν θέση στο πλευρό των απεργών χαλυβουργών αυτοί είναι οι παρακρατικοί νοσταλγοί του Χίτλερ και όχι οι κοινωνικοί και ταξικοί αγωνιστές.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

Συνάντηση για την αυτοοργανωμένη έκφραση και δημιουργία
21 Φλεβάρη ΄12

***
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

Η Ελληνική Χαλυβουργία, ιδιοκτησία του βιομήχανου Μάνεση, μεγαλομετόχου της ALPHA BANK, εφοπλιστή, με δύο εργοστάσια, ένα στον Ασπρόπυργο και ένα στον Βόλο, είναι μια από τις τρεις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον τομέα της παραγωγής χάλυβα και δομικών υλικών, μαζί με τη Χαλυβουργική και τη ΣΙΔΕΝΟΡ. Οι εργασιακές συνθήκες θυμίζουν κάτεργο ενώ χαρακτηριστικό είναι πως πέρυσι τέσσερις εργάτες τραυματίστηκαν σοβαρά κατά την διάρκεια της εργασίας τους με τραγική κατάληξη τον θάνατο του ενός.

Ενώ η κερδοφορία της εταιρείας ήταν πρωτοφανής τα τελευταία χρόνια, ο Μάνεσης επιχείρησε τον προηγούμενο Σεπτέμβρη να επιβάλει στους εργάτες μείωση μισθού κατά 40% και καθεστώς απλήρωτων υπερωριών. Στο εργοστάσιο του Βόλου τα μέτρα πέρασαν, ωστόσο οι 400 εργάτες στο εργοστάσιο του Ασπρόπυργου απάντησαν με κινητοποιήσεις. Ο Μάνεσης προσπάθησε να παρακάμψει τις αντιστάσεις των εργαζόμενων με "παραδειγματικές" απολύσεις όμως οι εργάτες της Χαλυβουργίας όχι μόνο δεν λύγισαν αλλά προχώρησαν και σε απεργία διαρκείας διεκδικώντας παράλληλα και την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους.

Έτσι, από την 31η Οκτώβρη βρίσκεται σε εξέλιξη μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις που έχει γνωρίσει ο βιομηχανικός χώρος εδώ και δεκαετίες. Ένας αγώνας που, σαν απότοκο της γενικότερης επίθεσης της εξουσίας στα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, έχει εξελιχθεί σε κεντρικό σημείο αναφοράς για την αντιπαράθεση ανάμεσα στον κόσμο των αφεντικών και τον κόσμο των ντόπιων και μεταναστών προλετάριων. Παρά την αποσιώπηση του αγώνα τους από τα ΜΜΕ, την εργοδοτική αδιαλλαξία απέναντί τους, την απεργοσπαστική στάση του εργοστασίου του Βόλου που έχει συγκεντρώσει όλη την χαμένη παραγωγή του Μάνεση, οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας συνεχίζουν απτόητοι την διεκδίκηση των αιτημάτων τους προκαλώντας θαυμασμό με την αποφασιστικότητά τους.

Παρά τις όποιες προσπάθειες κομματικής περιχαράκωσης, αυτό που έκανε επιπλέον τον συγκεκριμένο αγώνα να ξεχωρίσει είναι η πλατιά αλληλεγγύη αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Έτσι, αυτή η απεργία ξέφυγε από τα στενά όρια του εργοστασίου και συνδέθηκε με τον κόσμο της αυτοοργάνωσης, όπως σωματεία βάσης εργαζομένων και ανέργων, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς, αναρχικές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες. Κινητοποιήσεις, μοτοπορείες και συναυλίες υποστήριξης για τους απεργούς, εκδηλώσεις με κεντρικό θέμα συζήτησης τον αγώνα τους καθώς και κινήσεις πίεσης προς το εργοστάσιο του Βόλου, είναι τα αντιπροσωπευτικά δείγματα της στήριξης στους χαλυβουργούς από ένα κομμάτι της κοινωνίας που στην απεργία αυτή αναγνωρίζει τον καθημερινό του αγώνα. Η απάντηση των από κάτω στην επίθεση των αφεντικών πλέον δεν είναι ζήτημα επιλογής, είναι ζήτημα ανάγκης. Αν δεν ενισχυθούν τώρα οι κοινωνικές κινητοποιήσεις, αν δεν μπολιαστούν από τις αξίες της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, αν δεν συνολικοποιηθούν και δεν πολιτικοποιηθούν οι επιμέρους αγώνες τότε η εξαθλίωση θα συνεχίσει να εντείνεται. Η 12η Φεβρουαρίου έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η κοινωνική οργή είναι τεράστια. Η μετατροπή της σε συνειδητοποιημένη και οργανωμένη δημιουργική δύναμη είναι αυτό που φοβάται πιο πολύ από το οτιδήποτε η εξουσία. Οι εκδικητικές προφυλακίσεις τεσσάρων διαδηλωτών είναι μια χειροπιαστή απόδειξη.

Σε αυτά τα πλαίσια, η απεργία των εργατών της Χαλυβουργίας είναι κάτι παραπάνω από μια κινητοποίηση σε έναν μεμονωμένο εργασιακό χώρο. Ο αγώνας αυτός αποτελεί παρακαταθήκη για όλους μας σε μια σύγκρουση που όσο η κρίση οξύνεται τόσο πιο έντονα χαρακτηριστικά παίρνει. Την σύγκρουση ανάμεσα στα αφεντικά και τους εργαζόμενους. Χρέος όλων όσων ανήκουμε στην ίδια ταξική θέση με τους χαλυβουργούς είναι να σταθούμε στο πλάι τους.

Αντιμέτωποι με τους όρους εξαθλίωσης και υποταγής που θέλουν να επιβάλουν τα αφεντικά αλλά και σαν συλλογικότητα που συνδέει την απελευθέρωση των μέσων δημιουργικής έκφρασης από τα δεσμά του κρατικού-καπιταλιστικού ελέγχου με την αλληλεγγύη στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, δεν θα μπορούσαμε παρά να υποστηρίξουμε τον αποφασιστικό, μαχητικό και επίμονο αγώνα των απεργών για τη ζωή και την αξιοπρέπειά τους.

Η επιλογή μας να οργανώσουμε μια συναυλία αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών της Χαλυβουργίας, πηγάζει από τη διάθεσή να ξεδιπλώνουμε την ανάγκη για δημιουργία αντλώντας την έμπνευσή μας από την ίδια την κοινωνική πραγματικότητα, και όχι αποκομμένοι από αυτήν. Γιατί αρνούμαστε να μείνουμε ουδέτεροι παρατηρητές, ασφαλείς μέσα σε μια γυάλα ακίνδυνης καλλιτεχνικής κριτικής που προσφέρει το καθεστώς στους δημιουργούς σαν μοναδική απάντηση στην ανάγκη για έκφραση με αντάλλαγμα τη σιωπή και την υποταγή. Αξιοποιώντας τα εκφραστικά και δημιουργικά μέσα, όπως η μουσική, παρεμβαίνουμε στο δημόσιο τοπίο για να μιλήσουμε για τις συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπίεσης, για τη λεηλασία της ζωής και της αξιοπρέπειάς, για την επιτακτική ανάγκη της συλλογικής αντίστασης των καταπιεσμένων απέναντι στο καθεστώς της εξατομίκευσης, του κανιβαλισμού και της υποταγής που θέλουν να επιβάλουν οι κυρίαρχοι.

Γιατί το πρόταγμά μας για αυτοοργάνωση στο επίπεδο της έκφρασης και της δημιουργίας συμπλέει με το συνολικότερο πρόταγμα της αυτοοργάνωσης σε κάθε επίπεδο της ζωής, στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές. Γιατί αν αξίζει να τραγουδάμε για κάτι είναι για την αντίσταση, τη ζωή και την αξιοπρέπεια.

Συνάντηση για την αυτοοργανωμένη έκφραση και δημιουργία

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

Σάββατο 25 Φλεβάρη
στο Πολυτεχνείο (Μηχανουργείο)

19.00: Προβολές Βίντεο

- «Οι πύλες της φωτιάς», ντοκιμαντέρ από τους Διακόπτες για την απεργία στη Χαλυβουργία
- «The Miners», ντοκιμαντέρ από την Cinema Action για την απεργιακή ιστορία των ανθρακωρύχων 1969-1974 στη Μ. Βρετανία

21.00: Live

Timetrap
Μεθυσμένα Ξωτικά
Kill the Cat
Σπείρα
So Uzd
Propaganda