Το κίνημα των ανέργων στην Τυνησία

Βόρεια Αφρική | Λαϊκοί Αγώνες | Νέα Thursday May 05, 2011 19:09 by Mouatamid - CGT

Μια ασταμάτητη διαδικασία

Το κίνημα των ανέργων στην Τυνησία: μια ασταμάτητη διαδικασία - Το Χρονικό της Τυνησίας, Σημείο 6

Οι νέοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επανάστασης. Ο Mohamed Bouazizi, ο θάνατος του οποίου πυροδότησε την επανάσταση, ήταν ένας από εκείνους τους μορφωμένους νέους που είχαν σαπίσει στα χωριά χωρίς πιθανότητες για κάποιο μέλλον. Αλλά αυτοί οι νέοι σήμερα αυτο-οργανώνονται. Πάνω από 100 τοπικά παραρτήματα της Ένωσης Ανέργων Πτυχιούχων έχουν δημιουργηθεί από τον Φεβρουάριο, όταν η Ένωση νομιμοποιήθηκε, και μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει 45.000 μέλη, άνδρες και γυναίκες.

Στις δεκαετίες '80 και '90, ειδικά στις δυτικές χώρες της Βόρειας Αφρικής, υπήρξε μια ευρεία πρόσβαση σε πανεπιστημιακές σπουδές για τους νέους που προέρχονταν από τα λαϊκά στρώματα. Οι πρώτες γυναίκες της υπαίθρου άρχισαν επίσης να σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο. Σημειώθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις σε πανεπιστήμια και από αυτές προέκυψαν οργανώσεις όπως η Union Nationale des Etudiants du Maroc (UNEM - Εθνική Ένωση Φοιτητών του Μαρόκου), η οποία χρησίμευσε ως φυτώριο ακτιβισμού και ενωμένου αγώνα εκ μέρους όλων των τάσεων που αγωνίζονταν για την κοινωνική αλλαγή.

Αλλά μετά το πανεπιστήμιο ήρθε η ανεργία. Για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ευρώπη ή για να αποκτήσει απόκτηση διδακτορικό τίτλο, μάστερ κ.λπ., κάποιος πρέπει να έχει αρκετά χρήματα. Το να εισέλθουν στη δημόσια διοίκηση, όπου κυριαρχούν η ευνοιοκρατία και η διαφθορά, οι προερχόμενοι από τα λαϊκά στρώματα και τις αγροτικές περιοχές απόφοιτοι έχουν ελάχιστες πιθανότητες. Συνεχίζοντας την εμπειρία και τις επαφές που συνάφθηκαν στην UNEM, δημιουργήθηκε στο Μαρόκο το 1992 η National Association des Diplômés Chômeurs au Maroc (ANDCM – Εθνική Ένωση Ανέργων Αποφοίτων), η πρώτη οργάνωση ανέργων που θα δημιουργηθεί στην περιοχή και η οποία, μετά από 19 χρόνια αγώνα και χωρίς να νομιμοποιηθεί, έδειξε ένα μονοπάτι για την καταπολέμηση της ανεργίας.

Οι άνεργοι απόφοιτοι στην Τυνησία αυτο-οργανώνονται

Η επίδραση από τη γνώση και την εμπειρία της ANDCM εξαπλώθηκε. Πραγματοποιήθηκαν επαφές μεταξύ του Μαρόκου, της Αλγερίας και της Τυνησίας.

Το 2006, ιδρύθηκε η Ligue Tunisienne des Diplômés Chômeurs (Τυνησιακός Σύνδεσμος Ανέργων Αποφοίτων). Οι αντιπρόσωποι της Τυνησίας παρακολούθησαν αρκετές διεθνείς διασκέψεις που οργάνωσε η ANDCM, και στις οποίες συμμετείχε και η CGT. Η ανεργία ανάμεσα στους απόφοιτους ήταν τεράστια και γι’ αυτό η ανάγκη οργάνωσης επιτακτική.

Όμως, στην Τυνησία, η δικτατορία του Ben Ali κατέστειλε τα τοπικά τμήματα της ένωσης των ανέργων αποφοίτων. Ασκήθηκαν διώξεις και υποκινήθηκαν διαιρέσεις μεταξύ των τμημάτων. Η οργάνωση επέστρεψε στην παρανομία. Αλλά συνέχισε να σπέρνει τους σπόρους της, οι επαφές εξακολούθησαν να υπάρχουν και η εξέγερση στην Gafsa άναψε σαν φλόγα, που σβήστηκε από την καταστολή, αλλά είχε δείξει ήδη το δρόμο.

Η επανάσταση έρχεται. Η Τυνησιακή Union des Diplômés-Chômeurs (UDC) σχηματίζεται

Οι νέοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επανάστασης. Ο Mohamed Bouazizi, ο θάνατος του οποίου πυροδότησε την επανάσταση, ήταν ένας από εκείνους τους μορφωμένους νέους που είχαν σαπίσει στα χωριά χωρίς πιθανότητες για κάποιο μέλλον. Αλλά αυτοί οι νέοι σήμερα αυτο-οργανώνονται. Πάνω από 100 τοπικά παραρτήματα της Ένωσης Ανέργων έχουν δημιουργηθεί από τον Φεβρουάριο, όταν η Ένωση νομιμοποιήθηκε, και μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει 45.000 μέλη, άνδρες και γυναίκες.
Στην Τυνησία, μια χώρα με 10 εκατομμύρια κατοίκους, υπάρχουν 140.000 νέοι άνεργοι πτυχιούχοι, με άλλους 60.000 μαθητές που τελειώνουν πρόωρα το σχολείο. Αυτοί είναι μια από τις κινητήριες δυνάμεις της αλλαγής.

Μιλήσαμε με τον Salem Ayari, πρόεδρο του UDC στην Τύνιδα. Κατά τους τελευταίους τρεις μήνες, η διαδικασία αυτή είναι ασταμάτητη. Τοπικά τμήματα δημιουργούνται σχεδόν καθημερινά. Υπάρχει μια εθνική επιτροπή, αλλά χωρίς καμία εξουσία λήψης αποφάσεων. Έχουν νοικιασμένο κτίριο στην Τύνιδα, ώστε η επιτροπή να μπορεί να συνεχίσει να οργανώσει την όλη διαδικασία. Ένα σύστημα κυκλοφορίας ομολόγων επιτρέπει στο κίνημα να αυτοχρηματοδοτείται. Υπολογιστές χαρισμένοι από τις τοπικές εγκαταστάσεις του RCD και από φίλους συνιστούν για την UDC μια ελάχιστη υποδομή.

Μετά την εμπειρία του ANDCM, έχουν αναπτύξει ένα πρότυπο κλίμακας για δραστηριότητες που προέκυπταν από τα διάφορα τμήματα της Ένωσης. Η δραστηριοποίηση σε τοπικό επίπεδο είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Έχουμε δει μόνιμα στρατόπεδα διαμαρτυρίας σε διάφορα μέρη (Sidi Bouzid, Thala, Tozeur...)

Εκτός από τον κοινό αγώνα για την καταστροφή όλων των δομών που συνδέονται με τη δικτατορία, στον τομέα της ανεργίας, η UDC επικεντρώνεται σε τρία βασικά αιτήματα:

1. Έλεγχος και συμμετοχή σε θέσεις εργασίας που δημιουργούνται με βάση σε πραγματικές κοινωνικές ανάγκες στη δημόσια διοίκηση.

2. Κοινωνικός μισθός για όλους τους ανέργους.

3. Υποστήριξη και συμμετοχή σε προγράμματα δημιουργίας θέσεων εργασίας. Η μελέτη των προγραμμάτων αυτών να γίνεται από την Ένωση, με δημόσια χρηματοδότηση.

Επρόκειτο να γίνει σύγκληση των τοπικών αγώνων την 1η Μάη στην Τύνιδα. Η ιδέα ήταν να κινητοποιηθούν 50.000 άνεργοι πτυχιούχοι, κάτι που δείχνει τη δύναμη και τις ικανότητες του κινήματος, προκειμένου να προωθηθεί μια πολιτική δημιουργίας θέσεων εργασίας που θα λαμβάνει υπόψη τα άμεσα ενδιαφερόμενα άτομα. Το κίνημα αντιμετωπίζει την πρόκληση της οργανωτικής και υλικοτεχνικής προσπάθειας ώστε να οργανώσει μια τέτοια κινητοποίηση με αισιοδοξία.

Αλλά ξέρουν ότι πρέπει να συνδυάσουν τον αγώνα και την κινητοποίηση με την ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης και να βρουν συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις για την απασχόληση, που να είναι βιώσιμες. Για να γίνει αυτό, διοργανώνουν συζήτηση σε μια διάσκεψη στις 9 και 10 Μάη, με τη συμμετοχή διαφόρων διανοουμένων, με θέμα “Ανεργία και μοντέλα ανάπτυξης”, ενώ θα συζητήσουν και το θέμα της μετανάστευσης.

Η ικανότητα της αυτο-οργάνωσης

Δεν μιλάμε για το παρελθόν ή για κάποια όνειρα. Μπροστά στα μάτια μας, εδώ και τώρα, σε λιγότερο από τρεις μήνες δεκάδες χιλιάδες Τυνήσιοι νέοι έχουν καταφέρει να αναπτύξουν ένα εργαλείο που έχουν οι ίδιοι δημιουργήσει, αυτόνομα σε κάθε τοποθεσία, με την αλληλεγγύη μεταξύ όλων, με κοινούς στόχους, με συμμετοχή από τη βάση προς τα πάνω, χωρίς να εξαρτούνται από κανέναν. Δεν είναι ένα τέλειο ή χωρίς αντιφάσεις και αδυναμίες εγχείρημα – είναι πάνω απ’ όλα μια ανθρώπινη διαδικασία. Αλλά είναι πραγματικό, παρών, και κάτι από το οποίο όλοι πρέπει να μάθουν.

Mouatamid

* Από την Ομάδα Εργασίας για τη Βόρεια Αφρική της διεθνούς γραμματείας της ισπανικής αναρχοσυνδικαλιστικής CGT. Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε αρχικά στις 18 Απρίλη 2011 στα ισπανικά στο http://www.cgtandalucia.org/Cronicas-desde-Tunez-6-El Αγγλική μετάφραση Γραφείο Διεθνών Σχέσεων της ιταλικής αναρχοκομμουνιστικής FdCA. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης” 7 Μάη 2011.