Για ένα Ελευθεριακό Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Αναρχικό κίνημα | Γνώμη / Ανάλυση

Friday December 02, 2005 12:02

by ΕΣΕ

Πρόταση της ΕΣΕ

Στάλθηκε και δημοσιεύτηκε στο athens indymedia και αλλού

Τον Απρίλη του 2006 είναι προγραμματισμένη να γίνει στην Αθήνα η επόμενη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ (ΕυΚΦ). Η ίδια η επιλογή της τοποθεσίας της συνόδου, αποτελεί για το ΕυΚΦ μια ομολογία αποτυχίας. Γιατί ενώ τα Κοινωνικά Φόρουμ, τόσο το Παγκόσμιο όσο και το Ευρωπαϊκό, ιδρύθηκαν στη βάση της προτεραιότητας της κοινωνικής πάλης (αποτελούμενα αποκλειστικά από κοινωνικές οργανώσεις), το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από τη συμμαχία ενός αριστερού κόμματος (Συνασπισμός) με κάποιες μικρές αριστερές πολιτικές κινήσεις (ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, Δίκτυο για τα Δικαιώματα, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, Κόκκινο, ΟΚΔΕ), που σαν πρωταρχικό στόχο έχει την είσοδο του πρώτου στο κοινοβούλιο μέσω της απόκτησης του εκλογικού ποσοστού 3% που απαιτεί ο νόμος. Αναθέτοντας το ΕυΚΦ τη διοργάνωση της συνόδου του σε αυτή τη συμμαχία, παραδέχεται ουσιαστικά ότι είναι τελικά οι πολιτικές οργανώσεις και όχι οι κοινωνικές που οφείλουν να συντονίσουν την αντιπαράταξη στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο του καπιταλισμού. Άλλωστε, είχε προηγηθεί η διεξαγωγή της συνόδου του Κοινωνικού Φόρουμ στο Λονδίνο, όπου το Φόρουμ ελέγχεται αποκλειστικά από τους ρουφιάνους συνεργάτες της βρετανικής αστυνομίας του SWP (αδερφού πολιτικού κόμματος του ελληνικού ΣΕΚ).

Βέβαια, αυτή η αποτυχία και ο εκφυλισμός των Κοινωνικών Φόρουμ δεν πέφτει από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα της λογικής μέσω της οποίας συγκροτήθηκαν και των θέσεων που αποτέλεσαν τα θεμέλια τους. Η επιστροφή στους χαμένους παραδείσους της σοσιαλδημοκρατίας, η αποθέωση του Κράτους και του κρατικού παρεμβατισμού ως φορέα απονομής κοινωνικής δικαιοσύνης, η θεσμοθέτηση της ελεημοσύνης προς τις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου, ο «έλεγχος» των αγορών και του καπιταλισμού, υπήρξαν οι άξονες του λόγου των Κοινωνικών Φόρουμ.

Είναι σαφές ότι ένας τέτοιος λόγος ούτε ιδιαίτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά έχει, ούτε μπορεί να αποτελέσει συνιστώσα διεκδικήσεων για όσους συμμετέχουν στον κοινωνικό ανταγωνισμό.

Αντίθετα, είναι ένας λόγος που στρέφεται εκ των πραγμάτων προς τους εκπροσώπους της πολιτικής εξουσίας, ζητώντας τους μεταρρυθμίσεις. Είναι λοιπόν φυσιολογική κατάληξη η ανάθεση αυτού του λόγου σε πολιτικούς φορείς, με αποστολή τη διεκπεραίωση του. Άλλωστε, πέρα από τις καρικατούρες του ελληνικού και του αγγλικού κοινωνικού φόρουμ, και η υπόλοιπη ευρωπαϊκή εμπειρία συναινεί στην αίσθηση του πολιτικού εκφυλισμού των Κοινωνικών Φόρουμ: στη Γαλλία η ηγεσία του ΚΦ αναζητά τον κατάλληλο ...υποψήφιο πρόεδρο για τις εκλογές του 2007, ενώ στην Ιταλία έχει ήδη κατασταλάξει: ασχολείται με τη νίκη του φιλελεύθερου Ρομάνο Πρόντι επί του Μπερλουσκόνι στις ερχόμενες εκλογές.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, θα αποτελούσε πλεονασμό το να διακηρύξουμε ότι η συμμετοχή στις διεργασίες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ της Αθήνας τον ερχόμενο Απρίλη θα ήταν ανώφελη για την κοινωνία και τους εργαζομένους. Περισσότερο από διεργασία για την κοινωνική αντιπαράταξη στον καπιταλισμό, οι εκδηλώσεις αυτές αναμένεται να μοιάζουν με προεκλογικό φεστιβάλ του - κατά τα άλλα συμπαθέστατου - υποψήφιου δήμαρχου Αθήνας Τσίπρα.

Το ζήτημα ωστόσο της κοινωνικής αντιπαράταξης στον καπιταλισμό, πέρα από ιδεολογικές ή τακτικές διαφορές παραμένει επίκαιρο. Είναι άλλωστε αυτό το ζήτημα και οι προσδοκίες που γέννησε που μαζικοποίησαν αρχικά τα Κοινωνικά Φόρουμ και έκαναν πολύ κόσμο να στρέψει με ενδιαφέρον το βλέμμα του προς αυτά. Η σύνοδος του ΕυΚΦ στην Αθήνα τον Απρίλη και η συγκέντρωση ενός μεγάλου αριθμού εργαζομένων, μελών συνδικάτων, αντιρατσιστικών κινήσεων και άλλων κοινωνικών πρωτοβουλιών, αποτελεί ευκαιρία για να αρθρωθεί ένας διαφορετικός κοινωνικός λόγος, που να προβάλει μια εναλλακτική προοπτική για το κοινωνικό κίνημα. Ο λόγος αυτός δε μπορεί να είναι «κλειστός» γύρω από τις ιδιαιτερότητες του κάθε ξεχωριστού κοινωνικού ρεύματος, αλλά ούτε και «ανοικτός» και γεμάτος αυταπάτες γύρω από τη δυνατότητα του καπιταλισμού να μεταρρυθμισθεί ή να μεταλλαχθεί προς όφελος της κοινωνίας.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση, προτείνει την παράλληλη διεξαγωγή στην Αθήνα ενός Ελευθεριακού Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, με τη συμμετοχή (και όχι κατ’ αποκλειστικότητα) ελληνικών και ευρωπαϊκών οργανώσεων, ομοσπονδιών και ενώσεων που να αρνούνται συνολικά τη λογική του Κράτους και του Κεφαλαίου, να απορρίπτουν τη λογική της Εξουσίας, της Κυριαρχίας και της Συνδιαχείρισης και να προβάλουν το αίτημα μιας κοινωνίας χωρίς τάξεις και χωρίς κράτη.

Η διεξαγωγή ενός τέτοιου φόρουμ προϋποθέτει το σεβασμό των διαφορετικών οπτικών στο εσωτερικό του ελευθεριακού, αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου και τη συνδιοργάνωσή του στη βάση ενός μίνιμουμ κοινού πλαισίου.

Το πλαίσιο αυτό θα μπορούσε (και όχι περιοριστικά) να είναι το ακόλουθο:

1. Συνολική άρνηση του Καπιταλισμού και του Κράτους ως μορφών οργάνωσης της κοινωνίας και διακήρυξη της υπευθυνότητας τους για την οικονομική, κοινωνική και ηθική φτώχεια της ανθρωπότητας, καθώς και για την οικολογική καταστροφή του πλανήτη.

2. Διακήρυξη της προτεραιότητας της κοινωνικής πάλης ενάντια στον Καπιταλισμό και το Κράτος έναντι κάθε πολιτικού υποκατάστατού της και άρνηση κάθε μορφής ιεραρχίας, εξουσίας, επιβολής, κυριαρχίας και ηγεμονισμού στο πλαίσιο της κοινωνικής αντιπαράταξης.

3. Διακήρυξη του αιτήματος για μια κοινωνία ισότητας και απελευθέρωσης του ατόμου, χωρίς τάξεις και κράτη και χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

4. Διακήρυξη της αντίθεσης σε κάθε μορφής ρατσισμό, εθνικισμό και μιλιταρισμό, ως μέσων αναπαραγωγής του Κράτους και του Κεφαλαίου.

Ένα τέτοιο μίνιμουμ πλαίσιο, θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία για τη διεξαγωγή ενός ελευθεριακού φόρουμ, κατά τη διάρκεια του οποίου οι διαφορετικές συλλογικότητες που θα συμμετέχουν θα έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν ζητήματα που τους αφορούν κατά προτεραιότητα και να διοργανώσουν ανάλογες συζητήσεις και εκδηλώσεις. Υπό την ίδια έννοια, κάθε συλλογικότητα θα έχει τη δυνατότητα να προσκαλέσει οργανώσεις από το εξωτερικό, οι οποίες θα μπορούν να συμμετέχουν ή και να διοργανώνουν εκδηλώσεις και συζητήσεις σε οποιαδήποτε γλώσσα θέλουν.

Οι συλλογικότητες που θα συνδιοργανώσουν ένα τέτοιο Ελευθεριακό Φόρουμ δε θα ήταν καλό να εξαντληθούν στην αναζήτηση ενός μάξιμουμ διακηρυκτικού πλαισίου, ούτε είναι απαραίτητο να καταλήξουν στη διοργάνωση μιας ενιαίας κοινής συζήτησης. Αντίθετα, θα πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή συνεργασία για την εξασφάλιση και την περιφρούρηση ενός χώρου διεξαγωγής του Φόρουμ, για τη διοργάνωση παράλληλων εκδηλώσεων (συναυλιών, καλλιτεχνικών δρώμενων, εκθέσεων κ.ο.κ.), καθώς και για τη διεξαγωγή μιας ενιαίας συγκέντρωσης του Ελευθεριακού Φόρουμ στην Αθήνα, με ένα σύνθημα που να προβάλλει την κοινή μας θέση (πχ. «Κοινωνική Αντιπαράταξη σε Κράτος και Κεφάλαιο»). Είναι αυτονόητο, ότι οι συλλογικότητες που θα συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο Φόρουμ θα πρέπει επίσης να συνεργαστούν για να εξασφαλίσουν τη σίτιση και τη στέγαση των συντρόφων που θα έρθουν από το εξωτερικό (και πιθανότατα και από την επαρχία), όπως και για τη διαχείριση του προγράμματος των εκδηλώσεων. Τέλος είναι σαφές, ότι μια τέτοια διοργάνωση δε μπορεί παρά να είναι αυτοχρηματοδοτούμενη (από τις ελληνικές και διεθνείς συλλογικότητες και από τους ανθρώπους που θα συμμετέχουν σε αυτή) και φεντεραλιστικά αυτοδιευθυνόμενη, απορρίπτοντας κάθε «χορηγία» (κρατική ή άλλη) και κάθε «κέντρο» αποφάσεων.

Υπενθυμίζουμε ότι ένα ανάλογο Ελευθεριακό Φόρουμ είχε διεξαχθεί το Νοέμβρη του 2003 στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ που είχε πραγματοποιηθεί εκεί. Το Ελευθεριακό Φόρουμ αυτό είχε απόλυτη επιτυχία, είχε συγκεντρώσει περισσότερους από 10.000 ανθρώπους στις εκδηλώσεις του, ενώ στη διοργάνωσή του είχε συμμετάσχει το σύνολο των ελευθεριακών, αντιεξουσιαστικών και αναρχικών οργανώσεων της Γαλλίας, ανεξάρτητα από το αν προέρχονταν από το αναρχοσυνδικαλιστικό (CNT), πλατφορμιστικό (Alternative Libertaire), συνθετιστικό (Federation Anarchiste), αναρχοαυτόνομο (OCL) ή αντιφασιστικό (No Pasaran!) ρεύμα.

Είμαστε βέβαιοι, ότι και οι σύντροφοι που δραστηριοποιούμαστε στα όρια του ελληνικού κράτους μπορούμε να τα καταφέρουμε με ανάλογη επιτυχία.

Γιατί η κοινωνική αντίθεση στον καπιταλισμό είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αναθέσουμε στη ΓΣΕΕ και την κοινοβουλευτική ομάδα του Συνασπισμού και των συμμάχων του.

ΕΣΕ

Νοέμβρης 2005

Benutzereinstellungen

Anarkismo.net

Suche

Neue Veranstaltungshinweise

Kommende Veranstaltungen

Andere Presse

Feeds

Για ένα Ελευθεριακό Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ

Hauptseite

Latest News

Opinion and Analysis

Press Releases