Αϊτή: Οι κυρίαρχες τάξεις έχουν χάσει τον έλεγχο

Κεντρική Αμερική / Καραϊβική | Λαϊκοί Αγώνες | Συνέντευξη Thursday November 18, 2010 19:12 by ανώνυμος

Αποσπάσματα συνέντευξης με τον Henry Boisrolin

Εμείς θεωρούμε ότι η παρουσία της MINUSTAH (Αποστολή των Ηνωμένων Εθνών για την Σταθερότητα στην Αϊτή) στην οποία συμμετέχουν στρατεύματα από τη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη, τη Χιλή κ.λ.π. αποτελεί παραβίαση της κυριαρχίας του λαού μας και μία παραβίαση της αρχής της αυτοδιάθεσης του Αϊτινού λαού.

Θεωρούμε λοιπόν ότι η MINUSTAH είναι μία κατοχική δύναμη και τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα, έχουν βιάσει τις κόρες μας και τις γυναίκες, ένας δικός τους στρατιώτης καταναλώνει όσο 5 Αϊτινοί, απέτυχαν να αποτρέψουν τις καταστροφές με τους τυφώνες και τις πλημμύρες, στον σεισμό και μετά απ’ αυτόν έδειξαν παντελή ανεπάρκεια.

Πιστεύω ότι η Αϊτή, πολιτικά μιλώντας, είναι μία χώρα που οι κυρίαρχες τάξεις της έχουν χάσει τον έλεγχο, δεν μπορούν να κερδίσουν εκλογές και είναι μία χώρα που οι Η.Π.Α. δεν μπορούν να αφήσουν τα πράγματα να τραβήξουν την πορεία τους και να καταλήξουν σε μία εξέγερση, που θα οδηγήσει στην οικοδόμηση μιας λαϊκής εξουσίας. Μην ξεχνάμε ότι γεωπολιτικά μιλώντας, η Αϊτή είναι η πιο κοντινή χώρα στην Κούβα, 77 χλμ. μας χωρίζουν. Η Αϊτή μοιράζεται το ίδιο νησί με τη Δομινικανή Δημοκρατία, είμαστε λίγα λεπτά από αέρος από το Πουέρτο Ρίκο και τη Τζαμάικα. Έτσι το 2004 εφεύραν αυτό που εμείς αποκαλούμε la terzerización del imperialismo, απέσυραν τα στρατεύματά τους και πρότειναν την αποστολή στρατευμάτων από άλλες χώρες αυτή τη φορά υπό τις διαταγές της Βραζιλίας. Δημοσιογρ.: Πρέπει να έχουμε καθαρό ότι το 2004 εισέβαλαν στο νησί οι Βορειοαμερικάνοι, οι Γάλλοι και οι Καναδοί για να διώξουν τον Aristide που είχε εκλεγεί από τον Αϊτινό λαό και είχε αρχίσει να παίρνει μια πορεία που δεν άρεσε ούτε στους γιάνκηδες ούτε στην ολιγαρχία της Αϊτής.

Ο Aristide είναι ένας λαϊκιστής που όμως είχε σκαμπανεβάσματα, δεν ήταν ένα σίγουρο χαρτί για τους Βορειοαμερικάνους, του χρέωναν ακόμη τους φλογερούς λόγους που έβγαζε όταν ήταν της θεολογίας της απελευθέρωσης. Είχαμε τότε ταραχές, κινητοποιήσεις που ζητούσαν να παραιτηθεί ο Aristide και μία ένοπλη εξέγερση οργανωμένη από Βορειοαμερικάνους και κυρίως τις κυρίαρχες τάξεις της Αϊτής, με πρώην μέλη της πολιτοφυλακής του Duvalier και πρώην στρατιωτικούς, τους οργάνωσαν, τους εξόπλισαν στην Δομινικανή Δημοκρατία, πέρασαν τα σύνορα και άρχισαν να παίρνουν κάποιες πόλεις. Αλλά κατάλαβαν ότι αυτές οι δυνάμεις δεν αρκούσαν για να ρίξουν τον Aristide και τότε ένα στρατιωτικό κομάντο Βορειοαμερικάνικο μπήκε και τον απήγαγε. Λίγες ώρες μετά αποβιβάστηκαν Βορειοαμερικάνοι, Καναδοί και Γάλλοι καταλαμβάνοντας την Αϊτή. Αλλά θυμηθείτε ότι τότε ήταν μπλεγμένοι με το Ιράκ, οπότε χρειάζονταν να συγκεντρώσουν αλλού τις δυνάμεις τους και σοφίστηκαν αυτό, πώς να αντιμετωπίσουν μία νέα κρίση δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Οι κυβερνήσεις που δέχτηκαν να στείλουν στρατεύματα στη MINUSTAH πρέπει να έχουν καθαρό, ότι αν αυτό πετύχει στην Αϊτή μπορεί να συμβεί και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος, με οποιοδήποτε πρόσχημα. Πιστεύω ότι δημιούργησαν ένα προηγούμενο υπερβολικά επικίνδυνο για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, ιδιαίτερα σε μια στιγμή που αρχίζουν να πνέουν άνεμοι αλλαγής στη Βενεζουέλα, στο Εκουαδόρ, στη Βολιβία, ας το έχουμε υπόψη μας. Και οικονομικά, η Αϊτή είναι η χώρα που παράγει το μεγαλύτερο ποσό πάμφθηνης εργατικής δύναμης, έχουμε ζώνες όπου τα τζην levis ράβονται, 3.000 εργάτες και εργάτριες εργάζονται πρακτικά σε συνθήκες σκλαβιάς για τις πολυεθνικές.

Δημοσιογρ.: Έχετε ιδέα πόσο παίρνουν;

Ο κατώτερος μισθός δεν ξεπερνά τα 3 δολάρια την ημέρα, δεν είναι τίποτα. Ζήτησαν την προηγούμενη χρονιά αυξήσεις, έγιναν μεγάλες κινητοποιήσεις στις οποίες ο Preval είπε όχι και η MINUSTAH τον βοήθησε να τις καταστείλει. ………

Ο Preval είναι σήμερα ο πιο μισητός ή ένας από τους πιο μισητούς στην ιστορία της χώρας, όχι μόνο για την προδοσία του προς τον Aristide, αλλά και για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του και την υποταγή του απέναντι στη λεγόμενη διεθνή κοινότητα, όχι μόνο απέναντι στη MINUSTAH αλλά κυρίως απέναντι στους Βορειοαμερικάνους.

Ο αληθινός πρόεδρος της χώρας σήμερα, θα το πω μία ακόμη φορά, είναι ο Bill Clinton. O Clinton καταλαμβάνει 3 θέσεις. Είναι ο εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα του Ο.Η.Ε. Ban Ki-moon για την Αϊτή, είναι εκπρόσωπος του προέδρου Ομπάμα μαζί με τον πρώην πρόεδρο Μπους για τη διαχείριση της Βορειοαμερικάνικης βοήθειας στην Αϊτή και τρίτον, έχουν συγκροτήσει μετά το σεισμό ένα πράγμα που το ονομάζουν CIRH (Προσωρινή Επιτροπή για την Ανοικοδόμηση της Αϊτής) και ο τύπος, χωρίς να είναι από την Αϊτή έγινε πρόεδρος, μαζί με τον πρωθυπουργό της Αϊτής, της CIRH. Είναι αυτός που αποφασίζει πότε θα συνεδριάσει η CIRH, πού, με ποια θέματα, τι πρέπει να ανοικοδομήσει, είναι αυτός που διατάζει.

Θέλουν να πιστεύουμε ότι η MINUSTAH είναι απαραίτητη, αλλιώς θα υπάρξει χάος, ότι η MINUSTAH θα αποτρέψει το να έρθουν οι Βορειοαμερικάνοι και όταν έγινε ο σεισμός αποβιβάστηκαν 22.000 στρατιώτες γιάνκηδες και η MINUSTAH δεν απέτρεψε απολύτως τίποτα. Αλλά θέλουν να κάνουν το λαό να πιστέψει ότι είναι μία μη βιώσιμη χώρα, ένα κράτος αποτυχημένο, ένας λαός που δεν μπορεί να επιβιώσει, ένας λαός που θεωρείται σαν μωρό και πρέπει να του δώσεις το μπιμπερό, ότι δεν υπάρχει καμία οργάνωση.

Δεν είναι αλήθεια, υπάρχουν αγροτικές οργανώσεις, εργατικές οργανώσεις, υπάρχουν πολιτικά κόμματα με σχέδια, με καθαρές ιδεολογίες, υπάρχουν φοιτητικές οργανώσεις, συνδικαλιστικές, συμπεριλαμβανομένων ταξικών συνδικαλιστών όπως η Εργατική Μάχη. Υπήρξαν οι κινητοποιήσεις ενάντια στην πείνα το 2008, οι κινητοποιήσεις για την αύξηση των μισθών στις οποίες οι εργάτες μαζί με τους φοιτητές βγήκαν στο δρόμο και έδειξαν καθαρά ότι υπάρχει ένας λαός που κινητοποιείται.

Δεν λέω ότι οι οργανώσεις είναι τέλειες αλλά υπάρχουν οργανώσεις, υπάρχουν Αϊτινοί που οργανώνονται, υπάρχουν οργανώσεις με σαφή σχέδια που ξέρουν τι να κάνουν, τι δεν θέλουμε. Θέλουμε βοήθεια, θέλουμε να μας συμβουλεύουν αλλά να μας αφήσουν, να πάρουν το χέρι από πάνω μας. Δεν μπορούν να σχεδιάζουν την υποτιθέμενη ανοικοδόμηση της Αϊτής ούτε στην Ουάσινγκτον ούτε στο Μπουένος Άιρες ούτε στο Μοντεβιδέο.

Δημοσιογρ.:…Σε ρωτάω, αν υποθέσουμε ότι αύριο φεύγει η MINUSTAH, τι γίνεται;

Αυτή την ερώτηση μου την έκανε ένας από τους υπαλλήλους εδώ, ξεκινώντας προφανώς από τη σκέψη από η Αϊτή ήταν ένα χάος και η MINUSTAH ήρθε να βάλει τάξη. Οπότε αν φύγει και εμείς δεν είμαστε ακόμη ικανοί, δεν είμαστε αρκετά ώριμοι, θα αρχίσουμε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας…

Σου λέω δυο πράγματα: αυτοί που ανησυχούν στην Αϊτή μήπως φύγει η MINUSTAH είναι αυτοί που ανήκουν στις κυρίαρχες τάξεις, γιατί ξέρουν τι θα μπορεί να σημαίνει αυτό γι’ αυτούς και τα συμφέροντά τους.

Δεύτερον, πρέπει να δούμε το πράγμα υπό το πρίσμα της ταξικής πάλης, στην αναζήτηση του να πάρουμε την εξουσία για να οικοδομήσουμε μία εναλλακτική. Έτσι, αντιλαμβανόμαστε ότι το μόνο που μπορεί να επιλύσει την κρίση στην Αϊτή, είναι η οικοδόμηση της λαϊκής εξουσίας που θα απαντά πραγματικά στα συμφέροντα των μαζών. Γι’ αυτό, όπως λένε στην Αϊτή, δεν μπορεί να γίνει ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά.

Εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι τα προβλήματα υπάρχουν σε κάθε κοινωνία και ότι εμείς θα πρέπει να τα λύσουμε. Ο Αϊτινός λαός δεν θέλει να μείνουν, αντίθετα, τα αισθήματα του Αϊτινού λαού είναι αισθήματα αυξανόμενου μίσους για τη MINUSTAH και πάνω απ’ όλα για τους λατινοαμερικάνους μέσα σ’ αυτή. Πάντα έλεγα, σταματήστε κοντά σε μια σχολή και κοιτάξτε όταν περνάει ένα όχημα της MINUSTAH να δείτε την αντίδραση των φοιτητών. Το πρώτο, το ελάχιστο που κάνουν είναι να τους πετάξουν πέτρες. Η βοήθεια που χρειαζόμαστε είναι η βοήθεια της Κούβας για παράδειγμα. Στα 12 χρόνια που βρίσκονται εδώ οι Κουβανοί γιατροί δεν υπάρχει ούτε ένας Κουβανός στρατιώτης.