user preferences

New Events

Brazil/Guyana/Suriname/FGuiana

no event posted in the last week

[Brazilie] Verklaring over de doelen & principes van het FAO

category brazil/guyana/suriname/fguiana | anarchistische beweging | policy statement author Saturday September 11, 2010 00:09author by Fórum do Anarquismo Organizado - FAO Report this post to the editors
Verklaring over de doelen en principes van het Forum do Anarquismo Organizado (FAO), goedgekeurd tijdens de nationale bijeenkomst in 2010, recentelijk gehouden in Porto Alegre. Het Forum do Anarquismo Organizado (Forum van Georganiseerd Anarchisme - FAO) heeft sinds 2002 bestaan en was tot 2010 een ruimte voor netwerken onder individuen, groepen en anarchistische organisaties die instemmen met twee hoofdthema's: organisatie en "sociale insertie" (werken binnen massa bewegingen). Deze twee basispunten verschaften ons theoretische en praktische fundamenten gedurende de afgelopen acht jaar; strijden om te organiseren en organiseren om te strijden waren de leuzes die werden gebruikt om militanten bijeen te brengen en onze groepen en organisaties te begeleiden. [Português] [English] [Català] [Castellano]
fao_1.jpg


VERKLARING OVER DE DOELEN & PRINCIPES FORUM DO ANARQUISMO ORGANIZADO

Het Forum van Georganiseerd Anarchisme - een proces dat ontstaat.


Het Forum do Anarquismo Organizado (Forum van Georganiseerd Anarchisme - FAO) heeft sinds 2002 bestaan en was tot 2010 een ruimte voor netwerken onder individuen, groepen en anarchistische organisaties die instemmen met twee hoofdthema's: organisatie en "sociale insertie" (werken binnen massa bewegingen). Deze twee basispunten verschaften ons theoretische en praktische fundamenten gedurende de afgelopen acht jaar; strijden om te organiseren en organiseren om te strijden waren de leuzes die werden gebruikt om militanten bijeen te brengen en onze groepen en organisaties te begeleiden.

Strijden om te organiseren!

"We herhalen: zonder organisatie, vrij of opgelegd, kan er geen maatschappij zijn, geen gewenste en verlangde organisatie, er kan geen vrijheid zijn noch een garantie dat de belangen van degenen in de maatschappij worden gerespecteerd. En wie niet is georganiseerd, wie niet streeft naar de samenwerking met anderen en niet zijn eigen samenwerking aanbiedt, in situaties van wederzijds zijn en solidariteit, stelt zichzelf noodzakelijkerwijs in een situatie van inferioriteit en blijft een onbewuste kam in het sociale mechanisme dat anderen op hun eigen wijze vestigen, en in hun voordeel".
Errico Malatesta
De kwestie van organisatie is in het anarchistische milieu heel oud. Meer dan honderd jaar geleden besteedde Malatesta al aandacht aan de kwestie. Hoewel het voor ons een eenvoudige kwestie kan zijn, is er nog altijd veel verwarring over, en veel mensen denken serieus dat het anarchisme tegen iedere vorm van organisatie is, dat organisatie bureaucratie, autoritarisme enz. zou betekenen. Dit is begrijpelijk, aangezien de concrete voorbeelden van organisatie die mensen kennen (zoals autoritaire, gecentraliseerde, electorale partijen) niemand aanmoedigen er over na te denken. Maar het is nodig hiermee te breken, in te zien dat dit slechts "een" vorm van organisatie is en niet "de" vorm. Het anarchisme heeft altijd andere vormen van organisatie gehad, horizontale, participatieve en federale, overweeg alleen maar Bakunin, Malatesta, Makhno, de Federacion Anarquista Iberica, de Federacion Anarquista Uruguaya, de syndicalistische anarchisten, enz. Het is tijd om onszelf te organiseren om de angst voor bureaucratisering te boven te komen. Het nu discussiëren over organisatie is niet alleen maar een kwestie van het herontdekken van de geschiedenis van het anarchisme. Het is een echte behoefte. Tegenover een uitgesproken, goed geïnformeerd en operationeel vaardig systeem kunnen we niet geatomiseerd blijven.

"Door geisoleerd te blijven, waarbij iedereen op zichzelf optreedt of probeert op te treden zonder tot overeenstemming te komen met anderen, zonder voorbereiding, zonder de zwakke krachten van de geisoleerden samen te bundelen, betekent het onszelf veroordelen tot zwakte, onze tijd verspillen met kleine, ineffectieve daden, waardoor we snel het vertrouwen in ons doel kwijt raken en onszelf volledig uitputten" (Malatesta, 1897).

Verder vermenigvuldigt organisatie onze krachten. Het geeft ons de vaardigheid om repressie te voorkomen en onszelf te verdedigen tegen repressie (die blijft toenemen) en maakt solidariteit - waarover vaak alleen wordt geschreven en gesproken - echt. We weten dat veel anarchisten tegen het idee van organisatie zijn, grotendeels individualistische anarchisten. Ze zijn om deze reden niet meer of minder anarchistisch dan ons, maar alleen maar een ander soort anarchisten, anarchisten met andere ideeën. Laat ze hun pad volgen. We zullen ons pad volgen, en we hebben ieder recht om dit te doen, omdat we denken dat we georganiseerd moeten zijn als we het willen kunnen opnemen tegen dit kapitalistische systeem.

Organiseren om te strijden! Sociale insertie en militantie

"(...) het steunen van volksorganisaties van alle soorten is de logische consequentie van onze basis ideeën en zou daarom een integraal onderdeel van ons programma moeten zijn."
Errico Malatesta
Het is waar, het anarchisme omvat een verscheidenheid aan stromingen. Maar het is ook waar dat niet allen bereid zijn samen te werken met onze klasse, onze mensen. Historisch gezien hebben we momenten gehad van zeer sterke anarchistische aanwezigheid, in de Oekraine met de aanhangers van Makhno, in de Spaanse Revolutie, de Mexicaanse Revolutie, in het revolutionaire syndicalisme in heel Latijns Amerika, om nog maar te zwijgen over ontelbare andere ervaringen. In al deze gevallen, die een referentie punt zijn - in ieder geval theoretisch - voor alle anarchisten, waren er georganiseerde klassenstrijd anarchisten die werkten als onderdeel van de sociale bewegingen. Gezegd kan worden dat in ieder geval waarbij het anarchisme een aanmerkelijke invloed had, er sociale insertie en militantie waren. We leven in een tijd waarin de armoede toeneemt, waarin de kloof tussen de klassen breder is dan het honderd jaar geleden was. 85% van de bevolking van de wereld is arm of ellendig. In Brazilie alleen leven 40 miljoen mensen onder de armoede grens. De uitingen van deze armoede zijn brutaal en zijn voor allen te zien.

Maar we zijn de vaardigheid om hier kwaad over te zijn, om tegen deze constante aanvallen in opstand te komen niet kwijt geraakt, "we zullen niet bij onszelf blijven" of "ieder blijft op zichzelf", omdat we direct onder dit alles lijden. We geloven dat het anarchisme iets te zeggen heeft over deze situatie. We geloven dat het anarchisme ideeën heeft en dat het binnen deze situatie bestaat, niet veilig opgesloten voor de echte wereld.

Anarchisten hebben altijd verschillende methodes van actie ondernomen. Velen hebben verhoudingen met elkaar, publiceren nieuwsbrieven, houden libertaire bijeenkomsten, publiceren websites en boeken, scheppen alternatieve kanalen van informatie, enz. Dit alles is belangrijk en nodig. Maar hebben we genoeg aandacht besteed aan een soort van militantie die fundamenteel is: sociaal werk met de volksbewegingen, in buurten, scholen, universiteiten, werkplekken, enz.? Gelukkig zijn er anarchisten die dit al op verschillende manieren doen, maar we geloven dat het te weinig is. En deze kritiek is niet gericht tegen de andere anarchisten - we rekenen onszelf onder degenen die vooruitgang moeten boeken en hun integratie in de sociale bewegingen en sociaal activisme moeten bevorderen. We geloven dat alle andere activiteiten, de contacten, publicaties, bijeenkomsten en boeken, vergaand kunnen worden verrijkt als ze worden gecombineerd met sociale actie door anarchisten. Er zijn veel groepen en anarchistische organisaties die nu gedurende een aantal jaren hebben gewerkt als een integraal onderdeel van de sociale bewegingen. We kunnen veel ervaringen zien van sociaal werk dat gedurende recente jaren wordt uitgevoerd, van de beweging voor daklozen tot de studenten beweging, van werk in de door armoede getroffen buurten tot vakbondswerk en in de vormen van strijd tegen het neo-liberalisme. Anarchisten zijn aanwezig geweest op deze terreinen en dit staat ons toe verder te discussiëren over de kwestie. Om deze reden geloven we dat het essentieel is te discussiëren over hoe anarchisten sociaal kunnen optreden, welke verhoudingen moeten worden ontwikkeld tussen anarchisten en de sociale bewegingen, welk soort activiteit min of meer interessant zou zijn, enz. Bovenal geloven we dat anarchisten de revolutie niet alleen zullen maken, en dat we geen kans zullen hebben als we niet een integraal onderdeel zijn van de vormen van strijd van onze klasse.

De nationale bijeenkomst van 2010 en de kwalitatieve sprong voorwaarts

Tijdens de nationale bijeenkomst die in Porto Alegre werd gehouden voelden de deelnemende groepen en organisaties aan dat het tijd was om onze organisatorische eenheid te versterken en door te gaan met de doelen die eerder werden gesteld.

Daarom besloten we na intense discussies een kwalitatieve sprong voorwaarts te maken en verder te gaan dan de eerder voorgestelde assen: organisatie en sociale insertie. Aangezien deze al zijn opgenomen in onze groepen en organisaties en aangezien de kwesties van organisatie en sociale insertie niet langer zo controversieel zijn in anarchistische kringen - en de acties tot nu toe van FAO groepen en organisaties en de FAO zelf in belangrijke mate hieraan hebben bijgedragen - besloten we een volgende stap te zetten in de richting van het opbouwen van een natie-brede organisatie, wat altijd een van onze doelen is geweest.

De volgende stap voor ons is om onze organisatorische eenheid te laten toenemen, en dus besloten we especifismo aan te nemen als de anarchistische organisatorische vorm voor groepen en organisaties in de FAO, waarbij politieke en ideologische principes worden gevestigd die, naar onze mening, zowel het anarchisme als deze organisatorische methode definieren. Met dit doel herformuleerde de nationale bijeenkomst de definitie van de FAO (hoewel het een forum blijft), vestigde het diens principes en strategieën, en herzag het diens vormen van betrokkenheid. Hieronder staan de resoluties van de bijeenkomst over deze kwesties.

Wat is de FAO?

Het Forum van Georganiseerd Anarchisme is een plek van debat en uitwerking voor anarchistische organisaties, groepen en individuen die werken aan, of de bedoeling hebben te werken aan, het gebruiken van de principes en strategie van especifismo anarchisme als hun basis. Het hoofddoel van de FAO is de situaties te scheppen voor de opbouw van een anarchistische organisatie in Brazilie. We weten dat deze taak niet op de korte termijn zal worden bereikt, maar het is belangrijk om nu te beginnen.

Onze organisatorische conceptie van het anarchisme

Alle groepen en organisaties in de FAO zouden, evenals degenen die belangstelling hebben om lid te worden, overeen moeten komen om deze conceptie van het anarchisme uit te voeren en te verdedigen, wat we beschouwen als het minimum dat noodzakelijk is om te beginnen samen te werken. Het anarchisme dat wordt gesteund door de FAO kan worden begrepen vanuit diens ideologische en politieke principes en vanuit de algemene strategie die het volgt.

Politieke en ideologische principes

De realisatie, verdediging en/of uitvoering van de volgende punten:

a) Het anarchisme als een ideologie en daarom als een systeem van ideeën, motivaties en aspiraties die noodzakelijkerwijs verbonden zijn met activiteiten rond sociale verandering en politieke praktijken.

b) Het anarchisme in permanent contact met de klassenstrijd van de volksbewegingen van onze tijd en werkend als een instrument van strijd en niet als een pure filosofie of in kleine, geïsoleerde, sektarische groepen.

c) Een concept van klasse die alle sectoren van de uitgebuitenen, overheersten en onderdrukten in onze maatschappij omvat.

d) De behoefte om het anarchisme diens leidende rol in sociale kwesties te laten herwinnen en om te zoeken naar de beste terreinen om in te werken.

e) De sociale revolutie en het libertaire socialisme als de uiteindelijke lange termijn doelen.

f) Organisatie als iets dat essentieel is en tegenover individualisme en spontaneisme staat.

g) De specifieke anarchistische organisatie als een essentiele factor voor de verschillende uitingen van de klassenstrijd. Dat wil zeggen scheiding tussen het politieke niveau (de specifiek anarchistische organisatie) en het sociale niveau (sociale bewegingen, vakbonden enz.).

h) De anarchistische organisatie als de organisatie van de actieve minderheid, die verschilt van de autoritaire voorhoede, aangezien het zichzelf niet ziet als iets boven de organisaties op het sociale niveau. Het politieke niveau vult het sociale niveau aan en omgekeerd.

i) De hoofdactiviteit van de anarchistische organisatie is sociaal werk/insertie, als onderdeel van de vormen van strijd van het volk.

j) Ethiek als een basis zuil van de anarchistische organisatie, die al diens actie leidt.

k) De behoefte aan propaganda en om die uit te voeren op vruchtbare terreinen.

l) De logica van concentrische kringen van werken, waarbij een vorm van organisatie vorm krijgt waarin betrokkenheid direct is verbonden met besluitvormende macht. Dit staat een organisatie ook toe efficiente interactie te hebben met de volksbewegingen.

m) Dat de organisatie duidelijke criteria voor lidmaatschap moet hebben, en duidelijk omschreven posities voor al degenen die wensen te helpen (ondersteuner/medewerker niveaus van lidmaatschap).

n) Zelfbestuur en federalisme in besluitvorming over werk, waarbij directe democratie wordt gebruikt.

o) De continue zoektocht naar consensus maar, als die afwezig is, het werken met stemmen als een besluitvormingsmethode.

p) Het werken met theoretische, ideologische en programmatische (strategische/actie) eenheid. De organisatie bouwt collectief een theoretische en ideologische lijn op en, tegelijkertijd, bepaalt en volgt strikt de vastgestelde paden, waarbij allen in de boot in de zelfde richting roeien, in de richting van de vastgestelde doelen.

q) Betrokkenheid van militanten en collectieve verantwoordelijkheid. Een organisatie met verantwoordelijke leden, die een gebrek aan inzet en verantwoordelijkheid niet accepteert. In gelijke zin de verdediging van een model waarin militanten verantwoordelijk zijn voor de organisatie en de organisatie verantwoordelijk is voor de militanten.

r) De militanten die de organisatie vormen moeten noodzakelijkerwijs ook betrokken zijn bij sociaal werk (sociale insertie) en bij de interne activiteiten van de organisatie (kantoren enz.).

Algemene strategie

De algemene strategie van het anarchisme dat we stimuleren is gebaseerd op de volksbewegingen, in hun organisatie, hun vorming van macht, en in de toepassing van vormen van vooruitlopende strijd, om in staat te zijn de revolutie en het libertaire socialisme te bereiken. Het is een proces dat plaatsvindt in samenhang met de specifieke anarchistische organisatie die - werkend als een stimulerende agent of motor - samenwerkt met de volksbewegingen in het vestigen van de voorwaarden voor transformatie. Deze twee niveaus (de volksbewegingen en de anarchistische organisatie) kunnen verder worden aangevuld door een derde, de tendens, die verschillende sectoren van de volksbewegingen samen bundelt. Het doel van deze strategie is daarom het scheppen van - en deelnemen aan volksbewegingen, waarbij bepaalde gedefinieerde programmatische en methodologische concepties worden gestimuleerd, zodat ze de weg naar het einddoel kunnen aangeven, wat het opbouwen van de nieuwe maatschappij is.

Vormen van betrokkenheid van de FAO

1. Het stimuleren en uitvoeren van debat over especifismo anarchisme in Brazilie, wijzend op de behoefte om een natie-brede anarchistische organisatie op te bouwen.

2. Het ondersteunen en vormen van georganiseerde anarchistische groepen, waarbij eenheid daarbinnen wordt aangemoedigd.

3. Om zo te werken dat deze groepen en organisaties samen kunnen komen, samen kunnen werken en uiteindelijk zich kunnen verenigen, in de eerste plaats op het niveau van staat of regio.

4. In de mate dat de echte mogelijkheden dit toestaan te werken in de verschillende niveaus van de anarchistische revolutionaire strijd: propaganda werk, theoretisch werk en, het belangrijkste van alles, sociaal werk als onderdeel van fronten en op gekozen terreinen.

5. Te strijden voor de opbouw van een Braziliaanse anarchistische organisatie met een enkel politiek project, dat een bepaald sociaal en politiek gewicht heeft, en met de breedst mogelijke nationale aanwezigheid.

6. Het vestigen van verhoudingen van broederschap en solidariteit met internationale anarchistische organisaties, in het bijzonder met die in Latijns Amerika, die in een soortgelijke situatie als onze organisaties zitten.

Het opbouwen van een Georganiseerde Anarchistische Groep (OAG)

In heel Brazilie zijn er honderden en misschien duizenden mensen die zich identificeren met - en sympathie hebben met - het anarchisme. Het is een potentiele kracht die vaak niet effectief is vanwege de versnippering waarin anarchisten zich bevinden. We zullen niet in een magische stap een anarchistische organisatie vormen - ten eerste, het is nodig dat er georganiseerde anarchistische groepen (OAG's) zijn die met elkaar worden gecoördineerd. De OAG is het zaad van de anarchistische organisatie. De FAO is bereid de anarchistische individuen te steunen die voelen dat hun bloed kookt vanwege het feit van onrechtvaardigheid, en die er genoeg van hebben weinig of niets te doen, of alleen te zijn. Dit is onze suggestie voor hoe een georganiseerde anarchistische groep (OAG) kan worden opgestart:

Het aantal mensen. Identificeer de mensen die je kent die mogelijk affiniteit voelen voor het project. Organiseer een bijeenkomst om te discussiëren over de vorming van een groep, ondersteund door leesmateriaal. Hoe meer mensen, hoe beter, maar het is niet noodzakelijk te wachten met het vormen van een groep. Je kunt met drie mensen beginnen, waarbij er altijd naar wordt gestreefd dat meer mensen zich aansluiten.

Identiteit van de OAG. Als jullie project bloeit kan de OAG een naam, vlag en symbolen aannemen, om het in staat te stellen door anderen te worden herkend.

Het delen van basis taken. Het reguliere interne werk kan worden gedeeld door de militanten. Dit voorkomt dat sommige mensen overbelast raken terwijl anderen weinig taken hebben, en maakt participatie meer horizontaal. We zouden sommigen rollen suggereren voor een groep van tenminste vijf mensen (kleinere of grotere groepen kunnen zich aanpassen aan hun situatie).
a) een kameraad die verantwoordelijk is voor organisatie: verantwoordelijk voor het noteren van overeenkomsten en besluiten bij bijeenkomsten, ze verspreiden naar anderen, het scheppen van een schema, het organiseren van bijeenkomsten, het organiseren van het interne materiaal van de groep;
b) een kameraad die verantwoordelijk is voor propaganda: verantwoordelijk voor het plannen en voorstellen van beleid voor communicatie en het propaganda materiaal van de groep, bijvoorbeeld een nieuwsbrief, website, pamfletten;
c) een kameraad die verantwoordelijk is voor de financiën: die treedt op als de penningmeester van de groep, verzamelt het lidmaatschapsgeld van de militanten, denkt na over manieren om geld in te zamelen en het beter structureren van de groep;
d) een kameraad die verantwoordelijk is voor relaties: die zorgt voor de correspondentie, de postbus, e-mail, contacten met andere anarchistische en linkse groepen en/of volksbewegingen;
e) een kameraad die verantwoordelijk is voor politieke educatie: verantwoordelijk voor het interne debat van de groep en educatie, die thema's voor discussie, onderzoek voorstelt en materiaal organiseert, cursussen opzet en in het algemeen anderen helpt bij hun politieke educatie enz.

Deze onderverdeling is niet rigide. De kameraad die verantwoordelijk is voor propaganda coördineert de nieuwsbrief, bijvoorbeeld, maar niets weerhoudt de anderen er van hun ideeën te geven, te schrijven, te helpen enz. Hetzelfde geldt voor de andere functies.

Bijeenkomsten. Het is essentieel dat de groep regulier bijeen komt aangezien het de enige manier is waarop een groep kan discussiëren en diens activiteiten collectief kan plannen. Bijeenkomsten kunnen wekelijks of tweewekelijks zijn, bij voorkeur op een vaste plek waar de groep op zijn gemak kan zijn en niet wordt gestoord.

Communicaties. Open een postbus voor correspondentie, zorg voor een e-mail adres en publiceer een nieuwsbrief, zelfs als het alleen maar een bescheiden, foto gekopieerd bulletin van 1 bladzijde is, is het een begin en het staat de groep toe diens bestaan bekend te maken aan anderen. Een ander belangrijk ding is een verklaring van de principes van de groep.

Besluitvorming. Naar consensus zou altijd moeten worden gestreefd, waarbij alle medewerkers een gelijke stem in het debat hebben. Als consensus niet kan worden bereikt en de kwestie een besluit vereist, zou over het punt moeten worden gestemd en de hele groep zou het besluit moeten accepteren. De minderheidspositie en diens argumenten zouden voor latere evaluatie moeten worden genoteerd.

Basis taken van iedere militant. Een interne functie (organisatie, financiën, propaganda, betrekkingen en politieke educatie); extern, sociaal werk in een front (zie hieronder); deelname aan bijeenkomsten en het bijdragen aan de groep.

Van de groep naar de organisatie

Deze kwalitatieve vooruitgang kan op twee manieren worden bereikt:

1. Met de groei van de OAG

In staten en regio's waar geen anarchistische groepen zijn of waar de andere anarchistische groepen aversie hebben tegen dit voorstel voor organisatie en sociale actie, is voor de OAG (wiens doel het altijd is zich te ontwikkelen) groeien de enige manier om een organisatie te vormen.

Er zijn wat elementen die kunnen helpen het niveau van volwassenheid te bepalen; numerieke groei (ongeveer 20 reguliere militanten), regulier zijn, de affiniteit en het vertrouwen dat onder de militanten bestaat, uitbreiding van de sociale fronten, verbeterde politieke educatie enz.

Met dit alles kan de OAG een kwalitatieve vooruitgang boeken, zich onderverdelen in kernen, waarbij een raad wordt gevormd die vertegenwoordigers van deze kleinere groepen bijeen brengt, en diens sfeer van actie uitbreidt. Het is essentieel dat de overgang van OAG naar organisatie een echte stap voorwaarts weerspiegelt, en niet slechts de verlangens van de militanten. Een feitelijke groep die zichzelf een organisatie of federatie noemt is een vorm van truc, een daad van wensdenken die gemakkelijk belachelijk wordt. De overgang van groep naar anarchistische organisatie is een proces, aan de andere kant, de groepen definieren zich autonoom. De overgang betekent een kwalitatief verschil in het opbouwende proces, maar niet een hiërarchisch verschil.

2. De OAG's dichter bij elkaar brengen, samenwerken en werken in de richting van vereniging

In staten en regio's waarin twee of meer anarchistische groepen bestaan stellen we voor dat contact wordt ontwikkeld met andere anarchistische individuen en groepen die geïnteresseerd zijn in het voorstel van de FAO. Hier bedoelen we regio's die op een korte afstand van elkaar liggen, maar die niet noodzakelijkerwijs in de zelfde staat zitten, alleen dicht bij elkaar - bijvoorbeeld, Goias en Distrito Federal, groepen die liggen bij de grens tussen twee staten enz.

Deze contacten en discussies kunnen in hun mate van succes verschillen. Sommigen kunnen ons project categorisch afwijzen, anderen kunnen belangstelling en twijfels hebben, terwijl kritiek blijft bestaan. In het laatste geval moeten discussies door gaan en als het mogelijk is moet een statelijke of regionale FAO worden geschapen om deze groepen samen te brengen, om gemeenschappelijke praktische taken uit te voeren en te discussiëren over het project en de taken die nodig zijn voor vereniging.

Betrokken raken bij sociaal activisme

Alle OAG militanten zouden binnen de sociale bewegingen actief moeten zijn. De interne taken die boven staan vermeld zijn belangrijk, maar op zichzelf niet genoeg en kunnen voor militanten geen excuus zijn om buiten het sociale activisme te blijven. We willen daarom voorkomen dat sommige militanten alleen bezig zijn met interne kwesties of meer "bevredigende" kwesties, en anderen met sociaal activisme, iets dat kan leiden tot "informele bureaucratieën". Het is voor de groep belangrijk diens krachten te evalueren en ze te concentreren om er voor te zorgen dat sociaal werk resultaat heeft en te voorkomen dat meer taken van insertie die kunnen worden gehandhaafd worden gekozen. Dit maakt het noodzakelijk een terrein of terreinen te kiezen als prioriteiten voor sociale insertie. Als we prioriteit zeggen bedoelen we niet dat een of ander terrein op zichzelf voorbestemd is om de sociale revolutie te bereiken, maar eerder dat we onze krachten concentreren op een terrein waarvan we geloven dat het meer potentieel voor verandering heeft.

Echter, met groei en volwassener worden moeten we meer nadruk leggen op grotere terreinen. Het is de bedoeling dat de OAG discussieert over het type werk dat moet worden gedaan, wat meer levensvatbaar is (in de buurt, in scholen, universiteit, fabrieken, kraakpanden enz.), in overeenstemming met de situatie waarin iedere groep zich bevindt. Het is altijd raadzaam te beginnen met insertie werk in situaties waarvan militanten een natuurlijk onderdeel uit maken, of waar het gemakkelijker is om aan te passen. Ook moet je rekening houden met de behoefte aan dit werk om voort te gaan, en op een vaste geografische plek. Het is belangrijk vanaf het begin duidelijk te zijn welk front belangrijker is en het beste past bij de kenmerken van degenen die de groep uit maken.

Wat voorbeelden van fronten en terreinen om in te werken

Fronten zijn terreinen van activiteit waarin ons militante werk wordt uitgevoerd. Bijvoorbeeld de studentenbeweging, de vakbond of arbeidersbeweging, de daklozen beweging, radio stations van de gemeenschap, associaties in arme buurten, comitees voor verschillende vormen van strijd, enz. Op het front van de gemeenschap kunnen we werken met kwesties als huisvesting, gezondheidszorg, voedsel, water, elektriciteit, basis sanitaire voorzieningen, transport, sociale ecologie, communicaties, cultuur, onderwijs, mensenrechten, racisme, gender enz. Alles hangt af van de specifieke eisen van iedere plek en ons politieke project. In deze paper hebben we ons beperkt tot het discussiëren over insertie en sociaal activisme in het algemeen, aangezien het onmogelijk zou zijn actuele voorstellen voor actie op ieder terrein te omschrijven, zelfs in algemene termen. Over deze verschillende fronten is een grote hoeveelheid materiaal voortgebracht door leden van de FAO, er zijn ervaringen die kunnen worden gedeeld, en ondersteuning voor degenen die beginnen betrokken te raken. Materialen en informatie over de ervaringen van ieder specifiek front kunnen worden verkregen door contact op te nemen met leden van de FAO.

Wil je meer weten? Wil je mee doen?

Als je dit materiaal hebt gelezen en geïnteresseerd bent, of je nu een individu bent of tot een groep of organisatie behoort, of je al een overtuigd anarchist bent of iemand die pas recentelijk geinteresseerd raakte in het anarchisme, neem alsjeblieft contact met ons op. Je zult zeker belangrijk zijn voor de strijd en je zult veel kunnen bijdragen!

Voor ons staat het anarchistische project boven individuele of persoonlijke kwesties. De FAO werkt al, maar we zijn nog niet klaar, en we sluiten ons nooit af voor degenen die geïnteresseerd zouden kunnen zijn. We weten dat fouten moeten worden gecorrigeerd, en zijn de eersten om dit toe te geven, en we moeten het project verbeteren en nieuwe bijdragen en meer mensen in het project opnemen.

Als je twijfels hebt, het met sommige delen niet eens bent, nodigen we je uit met ons te praten, om ons beter te leren kennen. In het kort is de houding van de FAO een constructieve, open voor dialoog en tegen sektarisme. We geloven dat we alleen op deze manier de voorwaarden kunnen scheppen voor de opbouw van een werkelijk anarchistische organisatie, die niet slechts een symbool of een getto is.

Forum do Anarquismo Organizado, 2010

www.vermelhoenegro.org


Deze verklaring wordt ondertekend door de groepen en organisaties die op dit moment deel uitmaken van het Fórum do Anarquismo Organizado:

Coletivo Anarquista Zumbi dos Palmares (Staat Alagoas)
http://cazp.wordpress.com
Caixa Postal 136
CEP: 57020-970
Maceió-AL

Federação Anarquista do Rio de Janeiro (Staat Rio de Janeiro)
http://www.farj.org
Caixa Postal 14576
CEP: 22412-970
Rio de Janeiro-RJ

Federação Anarquista Gaúcha (Staat Rio Grande do Sul)
http://www.vermelhoenegro.org/fag/

Rusga Libertária (Staat Mato Grosso)
http://rusgalibertaria.blogspot.com

Vermelho e Negro (Staat Bahia)
http://vermelhoenegrofao.wordpress.com
Caixa Postal 280
CEP 44001-970
Feira de Santana-BA


Andere Braziliaanse anarchistische organisaties die ons steunen en waarmee we broederlijke, solide relaties hebben:

Coletivo Para Além do Estado e do Mercado - PAEM (Staat Mato Grosso do Sul)
http://www.coletivopaem.blogspot.com
Caixa Postal 17
CEP 79804-970
Dourados-MS

Federação Anarquista de São Paulo - FASP (Staat São Paulo)
http://www.anarquismosp.org Caixa Postal 52552
CEP 08010-971
São Paulo-SP

Organização Resistência Libertária - ORL (Staat Ceará)
http://www.resistencialibertaria.org
Caixa Postal 12155
Fortaleza-CE

Pró Coletivo Anarquista Organizado de Joinville (Staat Santa Catarina)
http://pro-cao.blogspot.com/


Coletivo Anarquista Luta de Classes (Staat Paraná)
Caixa Postal 272
CEP 80010-010
Curitiba-PR

Contact adres voor het Nationaal Secretariaat van de FAO: secfao at riseup dot net

Vertaling naar het Engels door FdCA - Kantoor voor Internationale Betrekkingen.
Vertaling naar het Nederlands door a-infos-nl

Related Link: http://www.vermelhoenegro.org

Lid organisaties van de FAO
Lid organisaties van de FAO

This page has not been translated into Esperanto yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]