Migranten en migraties in Europa

Als internationalisten zijn we tegen ieder soort van grens of hindernis tussen volkeren, we keren ons tegen de versterking van grenzen rond de EU. We zullen tegen ieder soort van racisme en xenofobie strijden, als zijnde een factor van opdeling binnen de arbeidersklasse en als een belangrijk probleem op zichzelf. We zullen strijden tegen iedere soort van discriminatie van migranten en gekleurde volkeren. [English] [Français] [Italiano] [Ελληνικά]

---

Migranten en migraties in Europa

Als anarchistische communisten en internationalisten steunen we het recht van iedereen om te verhuizen naar en wonen waar ze willen. We zijn tegen iedere soort van grenzen tussen volkeren, fysiek of psychologisch (racisme, xenofobie).

Terwijl de situatie in Europa ieder jaar slechter en slechter wordt moeten we het tot een centraal deel van onze activiteit en propaganda maken.

1. Het kapitalisme en het imperialisme als oorzaken van migraties

Als gevolg van veranderingen in de sociale, economische en politieke structuur in de wereld heeft de afgelopen halve eeuw een niveau van migratie in Europa laten zien dat (in moderne tijden) zonder precedent is.

Drie factoren zijn in het bijzonder belangrijk in het verantwoordelijk zijn voor deze toename van migratie:

• de neo-kolonisatie die volgde op de zogenaamde "dekolonisatie"; de economische en politieke belangen van de voormalige heersende landen zijn nog steeds op hun plaats, door dictaturen die aan Westerse landen onderworpen zijn.
• de gedwongen uitbreiding van wereldwijde markten sinds de jaren '70. Door een verscheidenheid van dwangmaatregelen is meer en meer van de bevolking van de aarde, en hun middelen van voortbestaan, geïntegreerd in een ongelijk wereldwijd web. Regio's die economisch niet levensvatbaar blijken te zijn voor het internationale kapitaal worden berooid gelaten, terwijl regio's die rijk zijn aan grondstoffen ten prooi vallen aan politieke instabiliteit, despotische regimes, of agressie.
• het imperialisme van Westerse landen dat oorlog en terreur brengt in veel landen, nu in Irak en Afghanistan, morgen elders.

Als gevolg hiervan zien mensen niet de mogelijkheid van een toekomst in hun eigen thuisland, en worden gestimuleerd naar elders te verhuizen. In veel gevallen is het geld dat ze krijgen het voornaamste of het enige inkomen voor de dorpen waar ze vandaan komen, omdat het beleid van Westerse landen heeft voorkomen dat enige andere economische activiteit kon groeien.

2. De versterking van statelijk racisme en racistisch beleid

In recente jaren zijn xenofobie, racisme en angst voor de economische gevolgen van migraties versterkt en overheersen ze de politieke debatten in veel Europese landen.

Dit is omdat restrictieve wetgeving die migranten criminaliseert, sensationele berichtgeving in de pers met details over misdaden die door migranten zijn gepleegd, en de toenemende retoriek van politici allemaal bijdragen aan het versterken van het xenofobisch sentiment onder de bevolking. Mensen worden er toe gebracht te geloven dat immigratie hun levensstandaard ondermijnt en een serieuze bedreiging vormt voor de sociale stabiliteit. Als zodanig dient de criminalisering van migranten ook om de aandacht af te leiden van de werkelijke sociale en economische problemen die worden veroorzaakt door het kapitalisme, en legitimatie verschaft aan steeds repressiever wordende staten.

Meer recentelijk hebben regeringen, in landen zoals Frankrijk en Zwitserland, geprobeerd migranten te beschuldigen van het ondermijnen van de nationale cultuur en "de nationale identiteit", door hun eigen cultuur en religies met zich mee te brengen, en hebben ze wetten tegen hen doorgevoerd, grotendeels gebaseerd op de nieuwe trend van racisme die Islamofobie is.

Als een gevolg van deze propaganda lijden migranten en mensen van kleur hevig onder discriminatie als ze zoeken naar werk of huisvesting. Als anarchistische communisten keren we ons tegen iedere soort van discriminatie gebaseerd op kleur of afkomst, evenals op basis van klasse of gender.

De kwestie heeft reactionaire krachten laten opleven en een uitbreiding van de machten van de staat mogelijk gemaakt. Detentie, surveilleren, agressieve politie en het beperken van burgerlijke vrijheden zijn in toenemende mate wijdverbreid. Xenofobie heeft partijen populair gemaakt wiens neo-liberale agenda ze anders niet aantrekkelijk zou hebben gemaakt voor arbeiders. De retoriek die door zulke partijen wordt gebruikt dient xenofobische sentimenten aan te wakkeren en internationale klasse solidariteit te verzwakken, tegen gunste van het nationalisme.

Als libertair socialisten keren we ons tegen klasse uitbuiting en de staat, het is belangrijk dat we een grondige analyse van deze kwestie ontwikkelen, en effectieve middelen vinden om de groei van xenofobie, repressief staatsbeleid gericht tegen migranten en de onmenselijke behandeling van vluchtelingen tegen te gaan. Verder moeten we proberen zulke vormen van strijd te verbinden met de bredere klassenstrijd in Europa, om de internationalistische stroom in de organisaties van de arbeidersklasse te versterken.

3. Europese staat en EU beleid tegen migranten

A - Europees staatsbeleid

Immigratie is een onvermijdelijk gevolg van het economische en militaire beleid dat wordt uitgevoerd door Europese staten; de inspanningen om het te voorkomen zijn het gevolg van racisme en een niet bereid zijn om de gevolgen in het eigen land in te zien.

De reactie van de eerdere helden van globalisering is geweest om een serie maatregelen aan te nemen die zijn gericht op het voorkomen van migratie. Europa heeft gemeenschappelijke migratie raamwerken aangenomen, verdragen ondertekend om de rechten van vluchtelingen te regelen, en migratie controles aan Europa's periferie versterkt. De onderliggende aanname is geweest dat deze mensen buiten moeten worden gehouden. In het proces van het beperken van migratie hebben Europese landen internationale mensenrechten conventies geschonden.

Het internationaal recht plaatst de meerderheid van de migranten in een soort van gevangenis. De meeste Europese staten staan werk immigratie niet toe (met de gedeeltelijke uitzondering van migratie binnen Europa), en een groot aantal migranten voldoet niet aan bescherming als vluchteling. Toegang tot legaal werk is moeilijk te bereiken. Sommige landen hebben zelfs quota's en "gekozen immigratie" beleid vastgesteld, waardoor toegang slechts mogelijk is voor migranten wiens vaardigheden voor de lokale bazen nodig zijn.

De behoefte van arbeiders om slavenarbeid aan te nemen heeft geleid tot een toename van illegaal werk, onder voorwaarden die ver beneden de bredere arbeidersklasse liggen. Dit dient ook om lonen en arbeidsvoorwaarden over de hele linie in te dammen. Kapitalisten zijn er eigenlijk in geslaagd beleid over migraties te gebruiken om een goedkope arbeidskracht te krijgen. Daar bovenop hebben Europese staten beleid aangenomen dat de rechten van migranten fors beperkt.

Het gebruik van detentie is wijdverbreid, met mensen wiens legale status nog niet is bepaald, of wiens aanvragen zijn afgewezen, waardoor hen detentie voor lange periodes te wachten staat. In essentie criminaliseert het wettelijke raamwerk rond migratie de migrant. Het meest dramatisch is dat de detentie en vervolging van migranten in Europa immens lijden veroorzaakt en de groei van een onderklasse van niet-burgers versterkt.

B - Europese Unie & Schengen Gebied Beleid

Het beleid van de Europese Unie en het Schengen Gebied zijn in het bijzonder betrokken bij het sluiten van grenzen, door programma's zoals het Den Haag programma en het EU ad hoc agentschap Frontex, wiens werk geheel gebaseerd is op het idee dat immigratie en migranten problemen zijn. Dit agentschap heeft de leiding over een Europese grenspolitie macht die repressieve operaties (zoals collectieve arrestaties en deportaties) zonder enige controle uitvoert.

Het beleid van het "outsourcen van asiel" (potentiele asielzoekers gevangen houden in staten zoals Marokko, Algerije, Mauretanie, Libie, enz., om te voorkomen dat ze naar Europa komen) heeft de EU in nauwe samenwerking gebracht met staten wier behandeling van gevangenen en mensenrechten situatie onacceptabel zijn. De Europese Unie werkt bijvoorbeeld samen met de Libische dictatuur om migranten uit Europa te houden.

4. Vormen van migranten strijd

Migranten zijn niet alleen de slachtoffers van staat en EU racisme, maar ook van kapitalistische uitbuiting. Als zodanig zijn ze niet slechts zoals andere arbeiders, wat de reden is dat we ze nooit tegen elkaar zouden moeten opzetten. Als we werkelijk geloven dat de verwonding van de een een verwonding is voor allen, zouden we moeten proberen vormen van migranten strijd te verspreiden naar andere arbeiders.

Terwijl migranten, en in het bijzonder illegale migranten, zichzelf niet al te veel willen laten zien en daarom terughoudend kunnen zijn om openlijk te strijden, kan het gebeuren, als klassen solidariteit angst voor de ander en gemeen nationalisme overstijgt.

Bijvoorbeeld, de stakingen door illegale migranten in Frankrijk (lente 2008, herfst-winter 2009) zouden niet bekend zijn geworden als enkele teams binnen nationale vakbonden (CGT, SUD, CNT) en associaties ze niet zouden hebben gesteund. Dit is waarom revolutionaire activisten een rol te spelen hebben in de geboorte van zulke vormen van strijd. Als anarchistische communisten en internationalisten steunen we zulke vormen van strijd. Ze zijn een mogelijkheid om op hetzelfde moment tegen het kapitalisme, racisme en nationalisme te strijden.

We moeten strijden ten gunste van de vrije beweging van alle mensen, ongeacht wie ze zijn.

Echter, op de korte termijn is het belangrijk iedere vorm van migranten strijd te steunen die zulke vormen van strijd populairder kunnen maken, zoals het steunen van het gelijke recht van kinderen van illegale migranten op onderwijs.

Noch de klassenstrijd noch de humanistische manier om tegen anti-migranten beleid te strijden zijn op zichzelf de sleutel oplossing, maar beide zijn een fundamenteel deel van een internationalistische strategie.

Conclusie

Als anarchistisch communistische organisaties steunen we:

• vrijheid van beweging en gelijke rechten voor allen;
• het recht voor iedereen om te wonen en werken in het land van eigen keuze, met de familie;
• het einde aan willekeurige arrestaties;
• het sluiten van alle detentie centra;
• een einde aan deportaties;
• de regulering van alle illegale migranten;
• het recht van asiel;
• de intrekking van alle Europese richtlijnen en overeenkomsten.

Als internationalisten zijn we tegen ieder soort van grens of hindernis tussen volkeren en zijn we tegen de versterking van grenzen rond de EU. We zullen tegen ieder soort racisme en xenofobie strijden, als een factor van opdeling binnen de arbeidersklasse en als een belangrijk probleem op zichzelf. We zullen strijden tegen iedere soort van discriminatie tegenover migranten en gekleurde mensen.

Alternative Libertaire (Frankrijk)
Motmakt (Noorwegen)
Federazione dei Comunisti Anarchici (Italië)
Liberty & Solidarity (Groot Brittannië)
Organisation Socialiste Libertaire (Zwitserland)
Workers Solidarity Movement (Ierland)

Parijs, 7 februari 2010

Vertaling naar het Nederlands door a-infos-nl