Η απεργία των λιμενεργατών του 1878-1879

Ινδονησία / Φιλιππίνες / Αυστραλία | Ιστορία (γενική) | Γνώμη / Ανάλυση Monday August 10, 2009 14:57 by Dmitri (MACG - personal capacity) - Anarkismo ngnm55 at gmail dot com

Αυστραλιανή Εργατική-Κοινωνική Ιστορία Νο 5

Η απεργία των λιμενεργατών του 1878 ήταν η πρώτη διαποικιακή απεργία στην Αυστραλία.

Η απεργία των λιμενεργατών του 1878 ήταν η πρώτη διαποικιακή απεργία στην Αυστραλία. Και λέμε διαποικιακή γιατί την εποχή αυτή η Αυστραλία δεν ήταν ενιαίο ομόσπονδο κράτος (κάτι που έγινε το 1901) αλλά ξεχωριστές αποικίες (Victoria, New South Wales και Queensland). Η απεργία αυτή ξέσπασε όταν στα τέλη του 1878 η Australasian Steam Navigation Company αποφάσισε να αντικαταστήσει όλους τους Αυστραλούς ναύτες της με Κινέζους. Ο λόγος γι’ αυτό ήταν ότι οι Αυστραλοί πληρώνονταν με 8 πάουντς το μήνα αλλά οι Κινέζοι με μόνο 3 πάουντς.

Έτσι οι ναύτες στη Victoria, New South Wales και Queensland αποφάσισαν να αρχίσουν απεργία στις 17 Νοέμβρη 1878. Υποστηρίχθηκαν από ανθρακωρύχους στη New South Wales και λεμενεργάτες και στις 3 αποικίες.

Η εταιρία κατάφερε να διατηρηθεί σε λειτουργία από ένα μικρό αριθμό εργαζομένων, δηλαδή 21 λιμενεργάτες του Sydney οι οποίοι φόρτωναν και ξεφόρτωναν πλοία που είχαν κινεζικά πληρώματα.

Το Σάββατο, 7 Δεκέβρη 1878 ένα πλήθος συγκεντρώθηκε έξω από την κύρια προβλήτα της εταιρίας και όταν οι απεργοσπάστες τελείωσαν τη δουλειά τους και ετοιμάζονταν να επιστρέψουν στα σπίτια τους έγιναν στόχος επίθεσης από το πλήθος.

Εναντίον του πλήθους κινήθηκε τότε ισχυρή αστυνομική δύναμη τα μέλη της οποίας χτύπησαν αρκετούς συγκεντρωμένους. Τελικά έγινε κάποιος συμβιβασμός και επιτεύχθηκε μια συμφωνία μεταξύ των απεργών και της εταιρίας στις 2 Γενάρη 1879. Η εταιρία συμφώνησε να μη χρησιμοποιήσει τους Κινέζους τα επόμενα δύο χρόνια και να επαναφέρει αμέσως τους Αυστραλούς ναυτικούς, τα συμβόλαια των οποίων είχαν στο μεταξύ τερματιστεί.

Η απεργία αυτή των λιμενεργατών το 1878 έθεσε ξεκάθαρα το ζήτημα της ράτσας και επίσης αυτό της αντίθεσης του διεθνούς κεφαλαίου και της εργασίας στην αποικιακή πολιτική ατζέντα.

Το διεθνές κεφάλαιο διεκδικούσε το δικαίωμά του να απασχολεί όποιον ήθελε. Οι εργάτες από τη νότια Κίνα και τα νησιά του νότιου Ειρηνικού Ωκεανού προτιμούνταν από το διεθνές κεφάλαιο επειδή μπορούσαν να εργαστούν για ψίχουλα. Οι ντόπιοι αποικιακοί εργάτες ανακάλυψαν έτσι ότι ξαφνικά άρχισαν να μετατρέπονται σε άχρηστο μέρος της εργατικής εξίσωσης. Συγκρότησαν συνδέσμους και συνδικάτα για να αντισταθούν στην απόπειρα αυτή των εμπόρων των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα να απασχολήσουν ξεκάθαρα σκλάβους.

Το πρώιμο συνδικαλιστικό κίνημα της Αυστραλίας χρωστά για την επιτυχία του τόσα πολλά στο γεγονός ότι οι άνθρωποι τότε κατάλαβαν ότι εάν δεν ενώνονταν με τους άλλους ανθρώπους και δεν αγωνίζονταν για να προασπίσουν τις εργασίες τους, ο καθένας, συμβασιούχοι εργάτες και ντόπιοι, θα ήταν οι χαμένοι. Είναι εύκολο, πολύ εύκολο, να μπει κάποια πινακίδα στο πρώιμο συνδικαλιστικό κίνημα και να ισχυριστεί κάποιος ότι ήταν μια χούφτα ρατσιστές, αλλά αυτό που φαίνεται ότι ξεχνούν αρκετοί είναι ότι όλοι όσοι συμμετείχαν στο κίνημα το έκαναν για να αντισταθούν, συν τοις άλλοις, στις απόπειρες των ντόπιων ή διεθνών εργοδοτών να απασχολήσουν Κινέζους και άλλους από τα νησιπάτου Νότιου Ειρηνικού για να μειώσουν το κόστος.

Μια μεταγενέστερη μεγάλη απεργία των λιμενεργατών κ.λπ. το 1890 έμελλε να οδηγηθεί στην ήττα.

* Στοιχεία αντλήθηκαν από τις ιστοσελίδες του Victorian Trades Hall Council (Εργατικό Κέντρο Μελβούρνης) και του Maritime Union of Australia (MUA - Συνδικάτο Λιμενεργατών).