user preferences

Recent articles by Bob James
This author has not submitted any other articles.
Recent Articles about Ινδονησία / Φιλιππίνες / Αυστραλία Αναρχική Ιστορία

Ο Francesco Fantin Jul 27 22 by Tommy Lawson*

Μια Ισπανή αν&#... Aug 02 21 by Dmitri (tr. and ed.)

Eureka and Beyond May 19 21 by Dimitri (tr. and edit.)

Βούλγαροι αναρχικοί στο Σίδνεϊ

category Ινδονησία / Φιλιππίνες / Αυστραλία | Αναρχική Ιστορία | Κριτική / Παρουσίαση author Tuesday August 16, 2005 14:02author by Bob James Report this post to the editors

ΜΙκρή ιστορία μιας βουλγαρικής αναρχικής μεταν^

* Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 1985 από τον ιστορικό του αυστραλιανού αναρχικού κινήματος Bob James και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.takver.com.au (Anares Books).

Ο βούλγαρος αναρχικός George Hristoff αφίχθηκε στο Σίδνεϊ τον Μάρτιο του 1951 και ένας άλλος βούλγαρος αναρχικός, ο Jack Grancharoff, τον Ιανουάριο του 1952. Με την πρωτοβουλία τους, ιδρύθηκε μια βουλγαρική αναρχική ομάδα στο Σίδνεϊ με 19 περίπου μέλη, η οποία άρχισε να εκδίδει ένα μικρό έντυπο στα βουλγαρικά και να πραγματοποιεί εβδομαδιαίες συνεδριάσεις. Ο George H. εργαζόταν στο Port Kembla και πήγαινε στο Σίδνεϊ κάθε εβδομάδα. Το έντυπο αυτό στελνόταν στο εξωτερικό. Η ομάδα διοργάνωνε, επίσης, κοινωνικές συγκεντρώσεις, ενώ μερικά μέλη της μιλούσαν στην περιοχή Domain (δημόσιος χώρος όπου υπήρχε ελεύθερο βήμα ομιλητών) στο σημείο του συνδέσμου των ρασιοναλιστών (rationalists), αλλά ο σύνδεσμος αυτός τέθηκε υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος (CPA – Communist Party of Australia) και έτσι ήταν δύσκολο για τους βούλγαρους αυτούς αναρχικούς να συμμετάσχουν ξανά.

Οι George H., Jack G. και Chris E. ήταν οι πιο δραστήριοι και οι πιο εξωστρεφείς της ομάδας. Ήρθαν σε επαφή με την IWW, όπου συνάντησαν τον Norman Rancie, τελευταίο συντάκτη της εφημερίδας «Direct Action» («Άμεση Δράση» - η εφημερίδα αυτή έχει επανεκδοθεί τα τελευταία 10 χρόνια πάλι ως όργανο της IWW Αυστραλίας) καθώς και τον Bert Armstrong ο οποίος μιλούσε, επίσης, στο Domain.

Την ίδια εποχή, υπήρχε επίσης μια μικρή ισπανική αναρχική ομάδα. Οι βούλγαροι θέλησαν τη συγκρότηση μιας διεθνούς ομάδας, αλλά οι ισπανοί δεν ήταν και τόσο ενθουσιώδεις με την ιδέα. Ο George H., θυμάται, επίσης, έναν Joseph, έναν άλλο ισπανό αναρχικό (που δεν ήταν μέλος της ισπανικής ομάδας) ο οποίος είχε καταδικαστεί σε θάνατο το 1939 από τους κομμουνιστές στην Ισπανία και που συνελήφθη στα τέλη της δεκαετίας του ’50 από την αστυνομία του Σίδνεϊ επειδή διέκοψε έναν ομιλητή του CPA στο Domain! Ο Joseph πρότεινε να ανατιναχτεί ένας καθολικός καθεδρικός ναός, αλλά δεν ενδιαφέρθηκε κανένας άλλος γι΄ αυτό.

Το 1957 η βουλγάρικη ομάδα ενώθηκε με άλλους αυστραλούς αναρχικούς και έτσι προήλθε η Sydney Anarchist Group (SAG – Αναρχική Ομάδα Σίδνεϊ) με 12 περίπου μέλη. Ανάμεσα στα μέλη ήταν ο Don Webb και η σύζυγός του, ηλικίας και οι δύο 25-30. Ο Don Webb ήταν συνδικαλιστής και ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας, αλλά σταδιακά έγινε αναρχοσυνδικαλιστής. Ο George H. τον επηρέασε για να επισκεφτεί την κοινότητα Communidad στην Ουρουγουάη. Εξαφανίστηκε αργότερα στην Ευρώπη ενώ ασχολείτο μ’ αυτή την κοινότητα. Η σύζυγός του ζει ακόμα στην Ευρώπη. Ένα άλλο μέλος της ομάδας ήταν ο Keith Smith, ο οποίος άρχισε να παρακολουθεί τις διάφορες ομιλίες στο Domain αφού διάβασε κάποιες μπροσούρες του Kropotkin. Άλλα μέλη της ομάδας ήταν η Madeline και ο Roger Lafuer που εγκαταστάθηκαν αργότερα στη Νέα Καληδονία, ο Edna Dash ο οποίος ήταν ο υπεύθυνος της ομάδας για την αγγλική γλώσσα και ενδιαφερόταν για τη γλώσσα εσπεράντο και η Audrey, η οποία πριν ήταν μέλος της ομάδας Freedom στην Αγγλία και που αργότερα παντρεύτηκε τον Bob Gannon.

Η ομάδα τύπωσε και κυκλοφόρησε ένα φυλλάδιο για την Πρωτομαγιά του 1957 που προκάλεσε πανικό μεταξύ των διαδηλωτών, ειδικά μεταξύ των μαρξιστών και της αστυνομίας, η οποία μετά από 6 μήνες ανακάλυψε μερικά μέλη της ομάδας και τους ανέκρινε. Τα μέλη της ομάδας πήγαιναν στις δημόσιες συνεδριάσεις του CPA και τις διέκοπταν μέχρι να τους πετάξουν έξω. Πουλούσαν την αγγλική αναρχική εφημερίδα «Freedom» στους σταθμούς τραίνων ή τις έριχναν στους ανθρακωρύχους που περίμεναν για άλλες εφημερίδες εκεί. Μέσω της Ένωσης Βούλγαρων Αναρχικών (εξόριστης) στη Γαλλία διατήρησαν επαφές με τη CNT στην Ισπανία, όπου έστελναν δωρεές. Ισχυρίζονταν ότι ασκούσαν επιρροή στη CNT την εποχή αυτή. Αντάλλαζαν, επίσης, τα έντυπά τους με άλλα από το εξωτερικό.

Σε μια περίπτωση, ο George H. έγραψε σε 200 περίπου ρασιοναλιστές (rationalists) προτείνοντάς τους τη συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής ομάδας συζήτησης, αλλά οι θετικές απαντήσεις ήταν αρκετά ελάχιστες. Ο ίδιος με τον Chris E. πήγαν ως παρατηρητές στην πρώτη τροτσκιστική διάσκεψη στο Jannali. Η επαφή αυτή οδήγησε στο σχηματισμό του Socialist Forum (Σοσιαλιστικό Φόρουμ) και νοικιάστηκε ένα δωμάτιο στην Park Street, αλλά όταν οι τροτσκιστές αποπειράθηκαν να κυριαρχήσουν εξουσιαστικά οι αναρχικοί αποχώρησαν.

Οι George H. και Don Webb πήγαν, επίσης, στη Μελβούρνη το 1957-58, για να δουν τους εκεί αναρχικούς Kenafick, ο οποίος είχε μόλις παντρευτεί, τον Pannizon και μερικούς άλλους. Εκείνη την εποχή ελάχιστα γίνονταν στη Μελβούρνη και δεν βγήκε τίποτα από τις επαφές αυτές. Ο George H. θυμάται τον συμβουλιακό αναρχικό John Olday σε ένα στούντιο στη Μελβούρνη. Ο ίδιος στο Σίδνεϊ, συνάντησε τον αναρχικό ποιητή Harry Hooton, αλλά καθώς απογοητεύτηκε κι απ’ αυτόν η συνάντησή τους δεν είχε συνέχεια.

Η SAG προσπάθησε να συνεργαστεί με τη συσπείρωση Sydney Libertarians (Ελευθεριακοί Σίδνεϊ) από την οποία ο George H. θυμάται τους George M., Jim B., και άλλους) με την ενοικίαση ενός δωματίου που ονομάστηκε «Liberty Hall» («Αίθουσα Ελευθερίας») κοντά στην περιοχή Haymarket, πάνω από την Αυστραλο-ιταλική Λέσχη. Οι αναρχικοί πραγματοποιούσαν 2-3 συνεδριάσεις την εβδομάδα αλλά το καπάρο των 90 πάουντς χάθηκε λόγω των ενεργειών των «τρελλών ελευθεριακών», οι οποίοι έριχναν μπουκάλια και σκουπίδια έξω στο δρόμο, αλλά και μέσα στο δωμάτιο.

Στη συνέχεια, οι George H. και Chris E. δημιούργησαν έναν άλλο χώρο με το όνομα «The Cellar» («Το Κελάρι»), ακριβώς πίσω από την Oxford Srteet. Ένας τυπογράφος και ναυτικός, ο ελληνοαυστραλοσκωτσέζος Νέστορ Γρίβας, τύπωνε μαζί με τον πατέρα του εκεί την ελληνική εφημερίδα «Ελληνικός Κήρυκας» και άλλα έντυπα. Ήταν ιδιοκτήτης του σπιτιού και η ομάδα είχε σκάψει τουλάχιστον 6 μέτρα βάθος και με δοκούς χάλυβα κ.λπ. δημιούργησε κάποιες εγκαταστάσεις για συνεδριάσεις κ.λπ. Ο ίδιος ο Νέστορ Γρίβας ήταν επηρεασμένος από τον αναρχισμό του Guy Aldred. Η λέσχη αυτή λειτούργησε για ένα διάστημα ως το μόνο αναρχικό κέντρο με οργανωμένη δραστηριότητα, ενώ και οι Sydney Libertarians συνεργάστηκαν ξανά για πολύ λίγο με τους αναρχικούς. Κατόπιν η SAG διαλύθηκε.

Καθόσον ο George H. ήταν το 1966 στο εξωτερικό για 4 μήνες, έφθασε ο στο Σίδνεϊ ο αναρχικός Bill Dwyer και, ενθουσιώδης, άρχισε μια νέα ομάδα. Ο George H. όταν επέστρεψε ενώθηκε μαζί τους και άνοιξε πάλι «The Cellar» όπου ιδρύθηκε και μια βιβλιοθήκη. Ο Dwyer ήταν συναρπαστικός ομιλητής και προσέλκυσε πολλούς ανθρώπους. Συνεργάστηκε με τον George H. στο έντυπο «Anarchy Now», όπου εμφανίστηκαν νέες απόψεις. Αλλά μετά από 6 μήνες που επέστρεψε στην Αυστραλία από τη Νέα Ζηλανδία, ο Dwyer άρχισε το LSD και τη διοργάνωση πικνικς. Ο Jack G. εκδιώχθηκε από την ομάδα ξανά, αλλά ο George H., ο Chris E. και ο Col Pollard προσπάθησαν να συνεργαστούν μ’ αυτόν και τους νέους χίππις και οπαδούς των Beatles που επηρέαζαν όλο και περισσότερο το «The Cellar».

Ο George H. ήταν τώρα ενάντια «The Cellar», που χρησιμοποιείτο πλέον ως χώρος πώλησης και προώθησης ναρκωτικών. Ο Dwyer έβαλε μέσα στρώματα, μουσική και ψυχεδελικά φώτα, για 100-200 νέους. Έχτισε ένα κλουβί, απ’ όπου φαινόταν μόνο το χέρι του και από το οποίο πουλούσε ναρκωτικά. Ο George H. του είπε ότι οι αστυνομικοί ήταν ήδη μέσα μεταμφιεσμένοι. Ο ίδιος διακήρυξε, επίσης, ότι αυτό δεν ήταν ομάδα αναρχικών και δεν είχε καμία σχέση με τον αναρχισμό και ότι ο Dwyer ήταν τρελός για τα ναρκωτικά. Το «The Cellar» δέχτηκε, τελικά, επίθεση από την αστυνομία μιάμιση εβδομάδα αργότερα! Ο George H. δεν θέλησε να αναμιχθεί περαιτέρω, αλλά πλήρωσε το λογαριασμό για το «Anarchy Now» που ήταν ακόμα στο τυπογραφείο και ανερχόταν σε 700 πάουντς. Ο Dwyer παρέμεινε στη φυλακή για 12 μήνες και κατόπιν απελάθηκε στη Μεγάλη Βρετανία όπου αναμείχθηκε στη διοργάνωση Ελεύθερων Φεστιβάλ.

Εν πάση περιπτώσει, εν μέρει λόγω των διαφόρων ταλέντων του Dwyer και εν μέρει λόγω των παγκόσμιων γεγονότων, η παρουσία των αναρχικών στο Σίδνεϊ ήταν αρκετά χαρακτηριστική, ειδικά κάθε Πρωτομαγιά, όπου το κόκκινο και μαύρο αυτοκίνητο του George H. συμμετείχε σε μια πομπή 200 και πλέον αναρχικών διαδηλωτών με πολλές σημαίες. Στο Wollongong γίνονταν επίσης παρόμοιες πομπές. Το Εργατικό Κέντρο Σίδνεϊ προσπάθησε να σταματήσει τους αναρχικούς από το να συμμετέχουν στην Πρωτομαγιά.

Ως παράδειγμα της επίδρασης που είχαν στο κίνημα οι δραστηριότητες του Dwyer, ο George H. θυμάται 100 περίπου ανθρώπους που περίμεναν σε ένα χώρο όπου θα γινόταν μια συγκέντρωση, μερικοί από τους οποίους είχαν έρθει περισσότερα από 50 μίλια μακριά, αφού πρώτα διάβασαν κάποια πληρωμένη διαφήμιση κάπου, για να ακούσουν την ομιλία του Dwyer. Ο Dwyer εμφανίστηκε τότε «φτιαγμένος», μουρμούρισε κάτι και έφυγε. Ο George H. θύμωσε πολύ με τη στάση του αυτή, έτρεξε πίσω του και τον κατσάδιασε άγρια, αλλά ο Dwyer τον έσπρωξε πίσω. Ο ίδιος σκεφτόταν ότι ο Dwyer θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο παραγωγικός εάν δεν υπήρχε καμία ανάμειξη ναρκωτικών, αλλά αυτό δεν απαλλάσσει και τους άλλους αναρχικούς της εποχής οι οποίοι δεν έκαναν καμία προσπάθεια να πιέσουν τον Dwyer «για να τον σώσουν από τον εαυτό του», όπως έλεγε ο George H.. Ίσως ο Dwyer δεν ενστερνίστηκε αρκετά τις αναρχικές ιδέες αναρχικών και ίσως και πολλοί άλλοι δεν τις ενστερνίστηκαν επίσης, αλλά θα μπορούσε να διοχετεύσει το ταλέντο του σε πιο αποτελεσματικά μονοπάτια, έλεγε.

Το «Κελάρι» κατέρρευσε εντελώς μετά από την επιδρομή της αστυνομίας και τα γραφόμενα των εφημερίδων. Ο Νέστωρ Γρίβας αγόρασε ένα αγρόκτημα, έγινε αλκοολικός και σκοτώθηκε από μια νταλίκα, οδηγώντας στην αντίθετη πλευρά του δρόμου.

Από το «Cellar» μέχρι την ίδρυση του αναρχικού βιβλιοπωλείου Jura, υπήρξε ένα χρονικό χάσμα κατά τη γνώμη του George H. Ο ίδιος πήγε μια φορά σε ένα κατειλημμένο σπίτι που προοριζόταν για αναρχικό κέντρο στο Glebe Road, αλλά στενοχωρήθηκε καθώς είδε αρκετούς «αναρχικούς» «φτιαγμένους» και δεν ξαναπήγε. Το ίδιο έγινε και με την ομάδα-έντυπο «Tharunka» και τους γύρω απ’ αυτήν. Είδε ότι επικρατούσε αρκετή αισχρολογία με μεγάλη έμφαση στη λέξη «fuck», κάτι που, κατά τη γνώμη του, αποξένωσε αρκετούς ανθρώπους από τον αναρχισμό. Θέλησε μια σοβαρότερη, δεσμευμένη προσέγγιση.

* Το κείμενο αυτό γράφτηκε το 1985 από τον ιστορικό του αυστραλιανού αναρχικού κινήματος Bob James και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.takver.com.au (Anares Books). Μεταφράστηκε στα ελληνικά στις 15 Αυγούστου 2005, από το «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», στη Μελβούρνη.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]