|
|
Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο / Καταστολή / Φυλακές / Ανακοίνωση Τύπου Thursday June 29, 2023 20:37 byUnion Communiste Libertaire
Αστυνομική δολοφονία στη Γαλλία: Αλήθεια και δικαιοσύνη για τον 17χρονο Naël και τα υπόλοιπα θύματα | Ανακοίνωση της UCL Τη νύχτα της 27ης προς την 28η Ιουνίου ξέσπασαν επεισόδια στην πόλη της Ναντέρ, με σκοπό καταγγείλουν μια ακόμη δολοφονία από αστυνομικό.Το όνομά του ήταν Naël και ήταν 17 ετών. Ο Naël δολοφονήθηκε στις 27 Ιουνίου 2023 μέσα στο αυτοκίνητό του, όταν αστυνομικός τον πυροβόλησε από κοντινή απόσταση, επειδή εκείνος αρνήθηκε να συμμορφωθεί. Βρισκόταν σε λωρίδα λεωφορείου και προσπάθησε να διαφύγει, αφού η ζωή του απειλούταν από τον αστυνομικό, ο οποίος τον σημάδευε ήδη με το όπλο του. Η αστυνομία υιοθέτησε αμέσως την εκδοχή ότι το αυτοκίνητο εμβόλισε την αστυνομία, ενώ τα μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να αναφερθούν στο ποινικό μητρώο του θύματος. Ωστόσο, το βίντεο της σκηνής δείχνει ότι οι αστυνομικοί βρίσκονται στην πλευρά του αυτοκινήτου, το οποίο αρχικά ήταν ακίνητο. Επομένως, η ζωή τους δεν απειλήθηκε σε καμία στιγμή. Η λογική είναι συχνά η ίδια, καθώς επαναλαμβάνονται αυτές οι υποθέσεις. Σκοπός είναι να δείξουν ότι το θύμα ήταν κακός άνθρωπος, “παραβάτης” ή όχι πολύ “κοινωνικά ενταγμένος”. Από τη μία πλευρά, τα ΜΜΕ μεταδίδουν αυτές τις πληροφορίες χωρίς να τις ελέγχουν και συχνά πρόκειται για ψέματα ή υπερβολές. Δεύτερον, και πιο σημαντικό, ακόμη και αν τα γεγονότα ήταν αληθινά, αυτό δε δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τη δολοφονία, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ελαφρυντικό για την πρόθεση πρόκλησης θανάτου. Ο μοναδικός σκοπός αυτής της αφήγησης είναι να καθιερώσει και να εξομαλύνει κοινωνικά την ατιμωρησία της αστυνομίας σε περιπτώσεις ρατσιστικών εγκλημάτων. Ξανά και ξανά, χωρίς την παρουσία ενός βίντεο, ο λόγος των θυμάτων είναι άχρηστος. Ή ακριβέστερα, δεν αξίζει τίποτα, όταν στο εδώλιο κάθεται ένα μέλος των δυνάμεων του νόμου και της τάξης, ακόμη και αν πρόκειται για ένα σενάριο που επαναλαμβάνεται. Πρόκειται για όχι λιγότερη από τη 13η ανθρωποκτονία που διαπράττεται από αστυνομικούς από την αρχή του έτους μετά από άρνηση συμμόρφωσης του θύματος. Μόνο σε 5 από τους 13 υπεύθυνους αστυνομικούς έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, ενώ οι υπόλοιποι έχουν αφεθεί μέχρι στιγμής ελεύθεροι, χωρίς να τους ασκηθεί δίωξη. Πρόκειται για έναν σημαντικό αριθμό, ο οποίος δεν είναι άσχετος με τον νόμο του 2017 που τροποποιεί το δικαίωμα των αστυνομικών να χρησιμοποιούν τα όπλα τους. Ωστόσο, δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει η αύξηση της βίας, ιδίως της ρατσιστικής βίας, όταν όροι όπως “απο-πολιτισμός ή αλλοίωση του πολιτισμού” και “μεγάλη αντικατάσταση” χρησιμοποιούνται στην κορυφή του κράτους, όταν ψηφίζονται ή τίθενται σε ψηφοφορία νόμοι που εισάγουν διακρίσεις. Ποιο είναι το νόημα μιας πολιτικής που οικειοποιείται την ατζέντα των λευκών ρατσιστών; Αυτός ο κρατικός ρατσισμός κορυφώνεται στους θεσμούς, στην προκειμένη περίπτωση στην αστυνομία. Η βία που ασκεί η αστυνομία γίνεται επιτρεπτή και ανεκτή από την εξουσία, η οποία σπεύδει να δείξει με το δάχτυλο την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά, όπως έγινε μετά την επίθεση στον δήμαρχο του Saint-Brévin, μετά το άνοιγμα ενός κέντρου για αιτούντες άσυλο στην πόλη του. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αν ο αστυνομικός πήρε το θάρρος να τραβήξει τη σκανδάλη εξ επαφής, ήταν επειδή δεν πίστευε ότι θα υπήρχαν συνέπειες. Ήταν επειδή, κατά την άποψή του, η ζωή του Naël ήταν άνευ σημασίας στα δικά του μάτια και στα μάτια της κοινωνίας. Μπορούμε ακόμα να ρίχνουμε την ευθύνη για τις αστυνομικές δολοφονίες αποκλειστικά στα άτομα; Ήταν μόνο ένας κακός αστυνομικός; Όχι. Η ρητορική χρήση της αναφοράς αυστηρά στο πρόβλημα ενός ατόμου που διέπραξε μόνο μια “γκάφα” είναι αφόρητη. Πρόκειται απλώς για μια μορφή ρατσισμού στην οποία το κράτος κάνει ότι δεν βλέπει, αλλά στην πραγματικότητα επιτρέπει τις κρατικές δολοφονίες. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για ριζική κριτική της εθνικής αστυνομίας, αυτού του ρατσιστικού και αποικιοκρατικού θεσμού, που έχει καταστεί “γάγγραινα”από την ακροδεξιά και τρομοκρατεί ένα ολόκληρο τμήμα του πληθυσμού με πλήρη ατιμωρησία. Τα θύματα του ρατσισμού από την αστυνομία καταγγέλλουν αυτόν τον θεσμό εδώ και χρόνια. Η άρνηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους δεν εξαρτάται από τον ακτιβισμό τους ή την αντίθεσή τους σε μια μεταρρύθμιση, όπως αυτή του συνταξιοδοτικού συστήματος. Το απλό γεγονός της ύπαρξής τους τους φέρνει αντιμέτωπους με αυτόν τον ρατσιστικό, κατασταλτικό και δολοφονικό, όπως αποδεικνύεται, θεσμό. Οι εξόριστοι υποφέρουν ιδιαίτερα από αυτήν τη βία, είτε στο νεκροταφείο που έχει μετατραπεί η Μεσόγειος, είτε στο Καλαί, είτε στη Μαγιότ, είτε στα κέντρα διοικητικής κράτησης, όπου ο Μοχάμεντ, ένας 59χρονος άνδρας, δολοφονήθηκε πριν από ένα μήνα μετά από ξυλοδαρμό από αστυνομικούς. Τα εγκλήματα αυτά είναι μέρος ενός μεγάλου καταλόγου που ξεκινάει πριν από 40 χρόνια, αν όχι περισσότερο (θυμόμαστε τα μαζικά εγκλήματα της 17ης Οκτωβρίου 1961). Πολλά ονόματα έρχονται στο μυαλό: Malik Oussekine, Abdel Benahya, Zied και Bouna, Moshin και Lakhamy, Akim Ajimi, Ali Ziri, Mamadou Marega, Wissam El Yamni, Amine Bentounsi, Angelo Garan, Gaye Camara, Liu Shaoyao, Babacar Gaye, Steve Maya Caniço, Claude Jean-Pierre, και πολλοί άλλοι… Από τις μαζικές διαμαρτυρίες με αίτημα την αλήθεια και τη δικαιοσύνη για τον Adama Traoré, εναντίον του οποίου η οικογένειά του έχει υποστεί απίστευτη καταστολή εδώ και 5 χρόνια, και 3 χρόνια μετά τις παγκόσμιες διαμαρτυρίες για τον George Floyd, οι μόνες “απαντήσεις” από το κράτος ήταν αρνήσεις. Στο σημερινό πλαίσιο της εκτεταμένης καταστολής, πιστεύουμε ότι οι εξεγέρσεις που ξεκίνησαν στη Ναντέρ αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού κινήματος. Πρόκειται για τη διεκδίκηση της δικαιοσύνης και της αλήθειας για τον Naël και τα υπόλοιπα θύματα των αστυνομικών εγκλημάτων. Εμείς στηρίζουμε αυτά τα αιτήματα και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις οργής. Οι σκέψεις μας είναι με τους συγγενείς των θυμάτων αυτών των αστυνομικών δολοφονιών. Προς το παρόν, απαιτούμε δικαιοσύνη και αλήθεια για τον Naël, την κατάργηση των νόμων για την παγκόσμια ασφάλεια, τον αυτονομισμό και τον αφοπλισμό της αστυνομίας. Ενότητα του λαού απέναντι στο ρατσισμό και την αστυνομική βία! Μεταφέρουμε εδώ το κάλεσμα της οικογένειας του Naël για μια σιωπηλή πορεία αύριο (29 Ιουνίου) στις 14:00 στη Ναντέρ. Union Communiste Libertaire (Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ένωση) 28/6/2023 *Σύνδεσμος της ελληνικής μετάφρασης: https://www.alerta.gr/archives/30916?fbclid=IwAR19tqO2OoPSfyNsGM_fF_bjYnznQrsvdEv_Pis5B49THI63mnyQJXi7aL8
Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος / Καταστολή / Φυλακές / Ανακοίνωση Τύπου Monday January 09, 2023 15:07 byKarala
Το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου, τα εδάφη της Ροζάβα και του Νότιου Κουρδιστάν βομβαρδίστηκαν από πολεμικά αεροσκάφη της TSK (Τουρκικός Στρατός). Το YPG ανακοίνωσε ότι βομβαρδίστηκαν το κέντρο της πόλης του Κομπάνι, ένα νοσοκομείο στον λόφο Μιστενούρ, το δάσος του Κομπάνι, το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, οι σιταποθήκες και πολλά χωριά. Οι εισβολείς, που δεν μπορούσαν να επιτύχουν αποτελέσματα με χημικά όπλα και πολυάριθμες επιχειρήσεις εισβολής για μήνες, έστρεψαν την κατεύθυνση προς τη Rojava, που είναι τα εδάφη της επανάστασης αυτή τη φορά. Το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου, τα εδάφη της Ροζάβα και του Νότιου Κουρδιστάν βομβαρδίστηκαν από πολεμικά αεροσκάφη της TSK (Τουρκικός Στρατός). Το YPG ανακοίνωσε ότι βομβαρδίστηκαν το κέντρο της πόλης του Κομπάνι, ένα νοσοκομείο στον λόφο Μιστενούρ, το δάσος του Κομπάνι, το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, οι σιταποθήκες και πολλά χωριά. Οι εισβολείς, που δεν μπορούσαν να επιτύχουν αποτελέσματα με χημικά όπλα και πολυάριθμες επιχειρήσεις εισβολής για μήνες, έστρεψαν την κατεύθυνση προς τη Rojava, που είναι τα εδάφη της επανάστασης αυτή τη φορά. Η επίθεση, η οποία παρουσιάστηκε ως αντίποινα για τη σφαγή που έγινε στην οδό Taksim Istiklal την περασμένη εβδομάδα, είναι μια επίθεση εναντίον του λαού όπως και η οδός Istiklal. Και οι δύο επιθέσεις σχεδιάστηκαν από την ίδια τοποθεσία. Οι βόμβες που έπληξαν χθες νοσοκομεία στη Ροζάβα και η βόμβα που σκότωσε παιδιά στο Taksim είναι μέρος της ίδιας επιχείρησης. Δράστης και των δύο είναι το κράτος με όλους τους θεσμούς και τις οργανώσεις του. Το τουρκικό κράτος κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει τον αγώνα για την ελευθερία των καταπιεσμένων λαών. Αυτές οι επιθέσεις ξεπερνούν κατά πολύ τις εκλογικές προετοιμασίες μιας πολιτικής εξουσίας. Αξιολόγηση αυτών των επιθέσεων με εκλογές των οποίων η ημερομηνία δεν έχει καν καθοριστεί ακόμη. Είναι λάθος να περιορίζονται οι δράστες στο AKP-MHP. Κοινοβουλευτικοί έμποροι που πιστεύουν ότι εάν η έκλειψη ηλίου πρόκειται να σχετίζεται με τις εκλογές… Με τη δημιουργία παραπληροφόρησης, που είναι το σημαντικότερο κομμάτι των κρατικών επιθέσεων, είναι εταίρος στη σφαγή των λαών. Οι εισβολείς, που διαπραγματεύονταν την επικύρωση με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία για να εισβάλουν στη Ροζάβα εδώ και μήνες, βρήκαν την τελευταία λύση στη συνωμοσία που οργάνωσαν στο Taksim. Ο κύριος λόγος γι’ αυτές τις επιθέσεις, που πιθανόν να μετατραπούν σε επιχείρηση εισβολής που θα πραγματοποιηθεί από ξηρά τις επόμενες ημέρες, είναι η επιβίωση του κράτους. Το τουρκικό κράτος έχει επενδύσει όλες του τις πολιτικές πάνω σε αυτή τη βασική ανάγκη. Για ένα κράτος που ακολουθεί πολιτικές άρνησης, εξόντωσης και αφομοίωσης έναντι των καταπιεσμένων λαών ως έθνος-κράτος σύμφωνα με τις ιδρυτικές του αρχές. Ο αγώνας για την ελευθερία των λαών που αντιτίθενται σε αυτές τις πολιτικές είναι η μεγαλύτερη απειλή. Το κράτος από τη φύση του είναι εχθρικό προς την Επανάσταση της Ροζάβα, η οποία υπάρχει ως ο αγώνας ελευθερίας των καταπιεσμένων λαών. Γι’ αυτούς τους εισβολείς που είναι εχθρικοί προς την ελευθερία, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να καταστρέψουν την Επανάσταση της Ροζάβα. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τις σφαγές που έγιναν μεταξύ 7 Ιουνίου και 1 Νοεμβρίου 2015 και όσα συμβαίνουν σήμερα. Το κράτος, ως ανάγκη όλων των κέντρων εξουσίας ή θα καταστρέψει την επανάσταση ή θα καταστραφεί. Για χάρη αυτού του σκοπού του κράτους, όσοι δολοφονήθηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό, στο Suruç και στην οδό Istiklal. Τόσο ο εχθρός όσο και η απελευθέρωση των καταπιεσμένων λαών που βομβαρδίστηκαν στο Mishtenur, το Afrin και το Serekaniye είναι κοινά. Πρέπει να κάνουμε να ακουστεί η φωνή του Kobane, της πόλης της αντίστασης. Στεκόμαστε στο πλευρό των λαών της Ροζάβα ενάντια στα κράτη-εισβολείς. Οι λαοί που αντιστέκονται θα νικήσουν! Siwar hatin pêya çûn!* *Ηρθαν με άλογο, θα πάνε με τα πόδια. (Κουρδική παροιμία.) https://karala.org
grecia / turchia / cipro / repressione / prigionieri / comunicato stampa Wednesday June 08, 2022 04:58 byVarie organizzazioni anarchiche
Di recente abbiamo tristemente appreso che la repressione dello Stato turco ha colpito il nostro compagno Mahmut Demir - membro di Karala, un'organizzazione che fa parte del nostro coordinamento internazionale - che è stato condannato a 6 mesi e 7 giorni di carcere senza nemmeno un'udienza. Questa pena detentiva è stata comminata in seguito alla denuncia di un informatore fascista, per "Umiliazione pubblica della nazione turca, della Repubblica di Turchia, della Grande Assemblea Nazionale di Turchia, del governo della Repubblica di Turchia e degli organi giudiziari dello Stato". Il nostro compagno, che ha appreso le motivazioni della decisione tramite spedizione postale, non è stato nemmeno convocato dalla polizia o dall'ufficio del pubblico ministero per testimoniare o difendersi durante il processo.Questa storia, che sembra incredibile, evidenzia gli alti livelli di repressione dello Stato turco che i nostri compagni stanno affrontando. Fortunatamente, al momento in cui scriviamo Mahmut è libero, ma il tribunale ha deciso di sottoporlo a un periodo di osservazione di cinque anni, durante il quale sarà soggetto ad arresto se insulterà nuovamente la Repubblica di Turchia. Come coordinamento internazionale di anarchici, non possiamo che esprimere la nostra massima solidarietà al compagno Mahmut e ai compagni di Karala.
☆ Anarchist Communist Group (ACG) – Gran Bretagna
|
Fri 19 Apr, 16:12
Αστυνομική δολοφονία στη Γαλλία: Αλήθεια και δικαιοσύνη για τον 17χρονο Naël και τα υπόλοιπα θύματα | Ανακοίνωση της UCL Το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου, τα εδάφη της Ροζάβα και του Νότιου Κουρδιστάν βομβαρδίστηκαν από πολεμικά αεροσκάφη της TSK (Τουρκικός Στρατός). Το YPG ανακοίνωσε ότι βομβαρδίστηκαν το κέντρο της πόλης του Κομπάνι, ένα νοσοκομείο στον λόφο Μιστενούρ, το δάσος του Κομπάνι, το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, οι σιταποθήκες και πολλά χωριά. Οι εισβολείς, που δεν μπορούσαν να επιτύχουν αποτελέσματα με χημικά όπλα και πολυάριθμες επιχειρήσεις εισβολής για μήνες, έστρεψαν την κατεύθυνση προς τη Rojava, που είναι τα εδάφη της επανάστασης αυτή τη φορά.
Di recente abbiamo tristemente appreso che la repressione dello Stato turco ha colpito il nostro compagno Mahmut Demir - membro di Karala, un'organizzazione che fa parte del nostro coordinamento internazionale - che è stato condannato a 6 mesi e 7 giorni di carcere senza nemmeno un'udienza. We have recently sadly learnt that Turkish state repression has struck our comrade, Mahmut Demir – a member of Karala, an organisation which is part of our international coordination – who has been sentenced to 6 months and 7 days in prison without even having a hearing. This prison sentence was imposed following the complaint of a fascist informant, for “Public humiliation of the Turkish nation, the Republic of Turkey, the Grand National Assembly of Turkey, the government of the Republic of Turkey and the judicial organs of the state”. Our comrade, who learned of the reasons for the decision via mail delivery, was not even summoned by the police or the prosecutor's office to testify or defend themselves throughout the trial. [Castellano] Nos enteramos lamentablemente de que la represión estatal turca ha golpeado al camarada Mahmut Demir de Karala, una organización de nuestra coordinación internacional, condenandolo a 6 meses y 7 días de prisión sin siquiera una audiencia. En audiencia el 6 de Septiembre cayó el burdo montaje que desde la Fiscalía y desde el ejército se venía adelantando contra Harold Ordóñez Botero, reincorporado e incansable luchador social vallecaucano. En realidad, las pruebas de la parte acusadora, con la cual lo sindicaban de ser “Óscar”, comandante de la columna Adán Izquierdo de las FARC-EP, no se sostenían ni por un segundo. Era un montaje a todas luces, parte de una persecución en contra de Harold por sus denuncias a la militarización de las zonas rurales y los continuos abusos que ha sufrido la población a manos del Batallón Palacé. Un acto más de revanchismo en contra de los firmantes de la paz que se han mantenido firmes en sus convicciones y comprometidos con seguir luchando (sin armas) por los cambios sociales que las mayorías claman en las calles y campos de Colombia. Esto es mucho más que un montaje. Buscan golpear a toda la unidad familiar, traumatizar a los niños, dar a sus padres donde más les duele. Realmente este accionar de los aparatos de Estado y de sus tentáculos para-oficiales es de una cobardía y de una perversidad difícil de digerir. Buscan generar terror entre los luchadores sociales y los firmantes de la paz que siguen consecuentes con sus convicciones. Es, claramente, una acción de terrorismo de Estado -terror diseminado a través de los aparatos judiciales y represivos estatales.
Diante da brutal repressão perpretada pelo governo de Iván Duque contra as e os que lutam na Colômbia, fazemos um chamado à solidariedade ativa, para organizar jornadas de protesto em todos os territórios e para denunciar, por todos os meios possíveis, o que hoje assola o povo colombiano. Όσον αφορά τη βίαιη καταστολή που ασκεί η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Iván Duque εναντίον όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται στην Κολομβία, εμείς κάνουμε έκκληση αλληλεγγύης, καλούμε τους ανθρώπους να συνεχίσουν να διαμαρτύρονται σε ολόκληρη την επικράτεια της Κολομβίας και να καταγγείλουν με κάθε δυνατό τρόπο αυτό που σήμερα θλίβει και εξαγριώνει τον κολομβιανό λαό. Haringey Solidarity Group supports this campaign Kill the Bill# and all struggles everywhere that seek to bring about more equality, autonomy, self- determination, and freedom for all people, we want to build a better world that liberates all. “La prisión no impide que los actos antisociales se produzcan; por el contrario, aumenta su número. No mejora a los que van a parar a ella. Refórmesela tanto como se quiera, siempre será una privación de libertad, un medio ficticio como el convento, que torna al prisionero cada vez menos propio para la vida en sociedad. No consigue lo que se propone. Mancha a la sociedad. Debe desaparecer” (Piort Kropotkin – “Las Prisiones”) “Que los compañerxs no se sientan solxs. La gente con la que compartieron alegrías y tristezas, fracasos y victorias, están más que nunca junto a ellxs. Peleando con terco fervor. Sintiendo cada día más amor y más odio. Ese amor y ese odio con el que, juntxs, haremos cambiar el mundo de bases” (Juan C. Mechoso – Acción Directa Anarquista: Una Historia de FAU”) “A prisão não impede os atos antissociais; pelo contrário, aumenta seu número. Não reabilita os que vão parar nela. Podem reformá-la o quanto quiserem, será sempre uma privação de liberdade, um sistema falso, como um convento, que torna o prisioneiro cada vez menos apto à vida social. Não atinge o que propõe. Mancha a sociedade. Deve desaparecer.” (Piotr Kropotkin – “As Prisões”) “Que os/as companheiros/as não se sintam sozinhos/as. As pessos com quem compartilharam alegrias e tristezas, fracassos e vitórias, estão mais do que nunca junto a eles e elas. Lutando com obstinado fervor. Sentindo cada dia mais amor e mais ódio. Esse amor e esse ódio com o qual, juntos/as, mudaremos as bases do mundo” (Juan C. Mechoso – Ação Direta Anarquista: Uma História da FAU”) « La prison n’empêche pas les actes antisociaux de se produire, au contraire, elle en augmente le nombre. Elle n’améliore pas ceux qui s’y retrouvent. Réformez la tant que vous le souhaitez, ce sera toujours une privation de liberté, un moyen fictif comme le couvent, qui rend le prisonnier de moins en moins apte à vivre en société. La prison n’obtient pas ce qu’elle entend produire. Elle souille la société. Elle doit disparaître » (Piort Kropotkin - « Les Prisons ») « Que les camarades ne se sentent pas seul.es. Les personnes avec qui ils et elles ont partagé la joie, la tristesse, des échecs et des victoires sont plus que jamais à leur côtés. Combattant avec une ferveur obstinée. Ressentant chaque jours plus d’amour et plus de haine. Cet amour et cette haine avec lesquels, ensemble, nous ferons changer le monde de fond en comble » (Juan C. Mechoso - Acción Directa Anarquista : Una Historia de FAU") Heute haben wir gemeinsam mit vielen befreundeten klassenkämpferischen anarchistischen Organisationen aus aller Welt eine weitere internationale Erklärung veröffentlicht. Anlass sind die derzeitigen Kämpfe in Chile für die Freilassung der Menschen, die im Laufe der sozialen Revolte verhaftet wurden. Diese soziale Revolte nahm vor gut einem Jahr, im Oktober 2019, ihren Anfang mit den entschlossenen Protesten und Direkten Aktionen junger Menschen gegen die Erhöhung von Bus- und Metropreisen in der Haupstadt Santiago. Wie ein Lauffeuer breiteten sich die Proteste auf weite Teile der unterdrückten Klasse und auf viele Regionen des Landes aus. Millionen nahmen sich die Straßen, um für ein würdevolles Leben einzustehen und leisteten Widerstand gegen einen brutalen Polizeiapparat, der im Laufe weniger Wochen dutzende Menschen folterte, vergewaltigte und ermordete. Tausende Menschen wurden in diesen Wochen außerdem festgenommen und in die dunklen Knäste des chilenischen Staates gesperrt. Viele von ihnen sitzen auch ein Jahr später, in dem die Menschen nicht aufgehört haben zu kämpfen, noch in Haft, oft unter schrecklichen Bedingungen. In den Zellen neben ihnen sitzen indigene Mapuche, auch sie werden vom chilenischen Staat interniert, weil sie seiner neokolonialen Politik nicht tatenlos zusehen, sondern für die Bewahrung ihrer Territorien und ihrer Autonomie kämpfen. Mit unserer Erklärung stellen wir uns hinter die Forderung nach der sofortigen Freilassung aller politischen Gefangenen. Der Widerstand gegen dieses menschenverachtende System ist gerechtfertigt, an jedem Ort, zu jeder Zeit. Nieder mit der Klassenjustiz überall auf der Welt! Es lebe die grenzenlose Solidarität! ...η πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι πολιτικοί κρατούμενοι στη Χιλή δε γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2019, αλλά είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Ιστορικά, το κράτος έχει επιδιώξει να τιμωρήσει και να εκδικηθεί όσους και όσες έχουν αγωνιστεί για την επαναστατική ανατροπή αυτής της ταξικής κοινωνίας. Εμείς εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους Μαπούτσε και ριζοσπάστες πολιτικούς κρατούμενους, καθώς αντιστέκονται καθημερινά στις φυλακές-εταιρείες του κράτους της Χιλής. "Il carcere non impedisce che si verifichino atti antisociali. Aumenta il loro numero. Non migliora coloro che entrano nelle sue mura. Anche se riformato, rimarrà sempre un luogo di contenzione, un ambiente artificiale, come un monastero, che renderà il prigioniero sempre meno adatto alla vita della comunità. Non raggiunge il suo fine. Degrada la società. Deve scomparire" (Prisons and Their Moral Influence on Prisoners, Peter Kropotkin, Kropotkin's Revolutionary Pamphlets. Roger N. Baldwin, editor. Vanguard Press, Inc. 1927) “The prison does not prevent anti-social acts from taking place. It increases their numbers. It does not improve those who enter its walls. However it is reformed it will always remain a place of restraint, an artificial environment, like a monastery, which will make the prisoner less and less fit for life in the community. It does not achieve its end. It degrades society. It must disappear” (Prisons and Their Moral Influence on Prisoners, Peter Kropotkin, Kropotkin's Revolutionary Pamphlets. Roger N. Baldwin, editor. Vanguard Press, Inc. 1927) "Our companions shall not feel alone. The people with whom they shared joys and sorrows, failures and victories, remain with them more than ever, resisting with a strong passion. Feeling more love and hate each day. The love and hate through which, together, we will change the world from its roots". (Juan C. Mechoso, Acción Directa Anarquista: Una Historia de FAU, 2002) "La presó no impedeix que els actes antisocials es produeixin; per contra, augmenta el nombre. No millora a les qui van a parar a ella. Se la pot reformar tant com es vulgui, sempre serà una privació de llibertat, un mitjà fictici com el convent, que torna a la o al presoner cada vegada menys propi per a la vida en societat. No aconsegueix el que es proposa. Embruta la societat. Ha de desaparèixer" (Piort Kropotkin -" Les Presons ") "Que els i les companyes no se sentin soles. La gent amb la que van compartir alegries i tristeses, fracassos i victòries, estan més que mai al costat de elles. Lluitant amb tossut fervor. Sentint cada dia més amor i més odi. Aquest amor i aquest odi amb el qual, juntes, farem canviar el món de base " (Juan C. Mechoso «Una Història de FAU»)
Le 17 septembre, le ministère de l’Intérieur présentait son nouveau schéma de maintien de l’ordre visant à « adapter » la gestion des manifestations en France ! Cette nouvelle doctrine se veut « plus ferme avec les auteurs de violences », mais aussi « plus protectrice pour les manifestants »… ce qui en langage policier revient à légitimer davantage de répression. Κοινή διεθνιστική ανακοίνωση αλληλεγγύης στους 51 αντιφασίστες και αντιφασίστριες που συνελήφθησαν στη Θεσσαλονίκη στις 16/9/2020. ¡Justicia para las víctimas de la brutalidad policial! Ante la militarización y la precarización que azota a nuestros barrios, la Federación Anarquista de Santiago declara: Esta carta es un llamado al movimiento independentista catalán para que extienda su solidaridad a las demandas del prisionero político vasco Patxi Ruiz, actualmente en huelga de hambre. Si bien esta solidaridad debiera ser hecha por un sentido humanitario básico, esta posición fortalecería la solidaridad entre los elementos progresistas en ambas naciones que confrontan la represión del Estado Español. Há um tema delicado, uma forma de gerar o medo e criar factoides sem fim, vindos do Palácio do Planalto, durante o desgoverno de Jair Bolsonaro e Paulo Guedes. O tema dos decretos de Garantia da Lei e da Ordem, além de ser uma herança maldita e esdrúxula da ditadura, é também uma imposição no texto constituinte, assim como a defesa interna atribuída aos quartéis - outra excrescência do governo da Arena de Sarney com o PMDB e sob tutela ainda da milicada – é uma tentação permanente de autoritarismo. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Ο ακροδεξιός συμβιβασμός με την φιλελεύθερη αστική δημοκρατία είναι απλά μια τακτική κίνηση. Το πραγματικό πνεύμα της ακροδεξιάς εκκολάπτετε μέσα στο αυγό του φιδιού. Απλά καλύπτεται με έναν θεσμικό νομιμόφρονά μανδύα του εθνοσωτήρα από τους νεοφασίστες με σκοπό να κερδίσει την ευυποληψία και να κερδίσει την εξουσία. Σε αυτό το ιδεολογικό παιχνίδι της εξουσίας το μυαλό όπως πάντα είναι ο στόχος. Είναι πασιφανές ότι πρέπει όχι μόνο να αντισταθούμε σε αυτή την θεσμική λοβοτομή αλλά να καταδείξουμε ότι η κοινωνία δεν πρόκειται να κάνει πίσω προς όφελος ενός υπερφίαλου σωβινισμού. Η ακροδεξιά στην κυβέρνηση στοχεύει στην αποδόμηση της κοινοτυπίας του κακού. A inicios del siglo XX el chivo expiatorio eran los anarquistas y los comunistas, “come niños y adoradores del diablo”, hoy son los correístas. A nadie le sirve desenmarcarse del correísmo para escapar a la persecución, vienen por todos los “sospechosos”. De todas formas, en este momento, como dijo un amigo días atrás “si no eres correísta te hacen, no hay de otra”. Como tem acontecido nos últimos anos em diferentes países da região, produto do surto de ajuste e repressão que atinge diferentes setores da classes oprimidas, vemos nas ruas uma grande resistência ativa e popular. Analisados em conjunto essas ondas parecem responder, como é geralmente, ao alinhamento de governos para interesses imperialistas. Além do aumento do custo de vida, insegurança no trabalho, pilhagem dos ativos bens comuns, falta de moradia, saúde e educação, outro denominador comum é o repressão selvagem que os Estados realizam para conter as enormes mobilizações, em muitos casos com o uso da força militar. Podemos dizer hoje que esse também é o caso no Chile. [Castellano] El diario Clarin una vez más protagoniza una operación mediática de criminalización de la lucha popular y el Anarquismo. Basada en fuentes del Ministerio de Seguridad de la Nación nuestra organización aparece mencionada en el marco de la preocupación gubernamental sobre la posibilidad de “contagios” de la ola de luchas populares en la región. Es así que la FAR sería monitoreada por el Ministerio de Seguridad conducido por Patricia Bullrich; la nota dice textualmente: “Pero también siguen de cerca los movimientos de la Federación Anarquista de Rosario”. Després de dies de filtracions poc innocents, aquest matí s’ha fet pública la sentència del Tribunal Suprem contra 12 polítics catalans pels fets del voltant de l’1 d’octubre de 2017. En ella es condemna per sedició a les encausades que des de fa més d’un any i mig estan empresonades a penes que van de 9 a 13 anys de presó. Un cop coneguda la sentència constatem que s’ha escrit una nova pàgina en el rearmament repressiu i punitiu de l’estat, ja que obre la porta a tipificar amb el delicte de sedició reunions i manifestacions incòmodes a l’Estat i al govern de torn. Las cosas nunca son blancas ni negras y en las minorías (en relación al poder, no necesariamente porque sea un número pequeño de personas) hay muchísimas diferencias. Los grupos a favor de poder decidir la forma de gobierno son heterogéneos y la referencia más cercana son los grupos que lucharon contra el fascismo en los años 30 del siglo pasado. Que el conflicto no deba reducirse al tema de la separación no niega que se está cuestionando que el centro del poder político sea Madrid, faltaría más. La descolonización (también) es necesaria en Europa. more >> |
make this your Anarkismo.net front page
|
