La situación mundial y latinoamericana vienen expresando elementos de un nuevo período marcado por la profundización de la injerencia del imperialismo norteamericano en todos los niveles. En el plano comercial la prepotencia yanqui viene provocando la reacción de China en una guerra de aranceles a la importación sin precedentes. Esta disputa entre las dos potencias capitalistas más importantes del planeta, más allá del cambio de socios comerciales, representa un abrupto viraje hacia el proteccionismo imperialista que solo beneficia a las burguesías de ambos países. read full story / add a comment

Στο βιβλίο του "Οι αναρχικές ρίζες της γεωγραφίας", ο Simon Springer θέτει τις προϋποθέσεις για μια ριζοσπαστική πολιτική δυνατοτήτων και ελευθερίας μέσα από μια συζήτηση για τις εξεγερσιακές γεωγραφίες που καλύπτουν τις καθημερινές μας εμπειρίες. Προσεγγίζοντας τις αναρχικές γεωγραφίες ως καλειδοσκοπικές χωρικότητες που επιτρέπουν τη δημιουργία μη ιεραρχικών σχέσεων μεταξύ αυτόνομων οντοτήτων, ο Springer επιχειρεί να διαμορφώσει μια νέα πολιτική φαντασία. read full story / add a comment

Δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε τον αγώνα ενάντια στον σεξισμό, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, το θρησκευτικό φανατισμό, το μίσος κατά των τρανς ή οποιαδήποτε άλλη καταπίεση “μετά την Επανάσταση”. Κάτι τέτοιο θα εξασφάλιζε το ότι η Επανάσταση δεν θα έρθει ποτέ. Αντίθετα, πρέπει να επιστρέψουμε στη θεμελιώδη αρχή με βάση την οποία δημιουργήθηκε το συνδικαλιστικό κίνημα - Touch One, Touch All (Η επίθεση στον ένα είναι επίθεση σε όλους). Όλες οι μορφές καταπίεσης, εντός και εκτός χώρων εργασίας, αποτελούν επίθεση στην αλληλεγγύη μας και, επομένως, στην εργατική τάξη στο σύνολό της. read full story / add a comment

The struggle of the working class is linked to the revolution in three ways. First, the struggle is located where capital gets its power – in the workplace. Second, the struggle over wages and conditions shows that economic crises are inevitable within capitalism and the looming threat of an irresolvable crisis is ever growing. And third, it is only through struggle that the working class will learn the iron solidarity necessary for revolution. As it casts aside all reactionary prejudices (what Marx called “the muck of ages”), the working class will remake itself as a body of free and equal people fit for a libertarian communist society. read full story / add a comment

A review of the nature of the State as understood by anarchists, especially as proposed by the tendency called "post-anarchism." This is done through a review of the opinions of Saul Newman, a leading proponent of post-anarchism, in his work, "Anarchism, Marxism, and the Bonapartist State." The post-anarchist view is opposed by the class theory of the state, versions of which are raised by traditional, revolutionary anarchists and by Marx. read full story / add a comment

Τοποθετήστε όλους τους ανθρώπους σε ένα καθεστώς ισότιμων οικονομικών συνθηκών, παρέχοντάς τους όλα τα μέσα παραγωγής και έχετε την αρχή της δικαιοσύνης. Δώστε σε όλους τους ανθρώπους την ελευθερία να διαθέτουν, όπως τους ταιριάζει καλύτερα, τα συναισθήματά τους, τις σκέψεις τους και τα έργα τους και θα έχετε δικαιοσύνη σε όλη την εκπληκτική πληρότητά της. Αυτό λέει ο κολεκτιβισμός, αυτό λέει η αναρχία. read full story / add a comment

... Από τη στιγμή που θεωρούν οι ίδιοι πως είναι ίσοι μεταξύ τους, με το ίδιο δικαίωμα στη Μητέρα Γη, δεν χρειάζονται αφεντικό για να προστατεύσουν τους προνομιούχους ενάντια σε αυτούς χωρίς προνόμια, επειδή όλοι είναι προνομιούχοι. read full story / add a comment

Καθήκον μας σήμερα να διαλυθούν κατά το δυνατόν αυτές οι «γκρίζες ζώνες», ο φονιάς και το θύμα να μην είναι αγκαλιά. read full story / add a comment

In order to understand government politics, it is necessary to have a theory of the state. The essay reviews classical anarchist and Marxist views of the class-based, pro-capitalist, nature of the state. But there are also non-class and non-capitalist influences on the state. These need to be integrated into a class theory of the state. read full story / add a comment

The context we now exist in is one that is defined by glaring contradictions everywhere, its fractured, changing, unstable and confrontational. It is a time of despair, but also pockets of hope. On the one hand, a spectre is haunting us, but it is not the one that Marx spoke of. Rather an authoritarian and extreme right wing form of capitalism, last seen on extensive scale in the 1930s, is rearing its hideous ghost-like head. This right wing extremism has become an ‘acceptable’ form of politics amongst some people in the context of the unresolved capitalist crisis. It is the ‘solution’ amongst sections of ruling classes in many countries to a crisis that is not going away. As part of this, many states are passing laws attacking basic rights that oppressed classes have won through decades and even centuries of struggle (including in South Africa); states are beginning to bare their teeth more often rather than being in a position to rule by consent; toxic nationalisms based on exclusionary racial, ethnic and religious identities (including within sections of the population in South Africa) have once again become acceptable and even embraced by sections of the population (giving rise to the likes of Trump, Le Pen and Duterte and xenophobia and other ills in South Africa); and bigotry and hate are back. Yet there is also hope. In many parts of the world, sections of the working class have fought back. This has seen movements of protests in some parts, attempts to revive unions in others and in some cases the re-emergence of left political parties and projects. But it is also a restructured working class, a working class that is fundamentally different from even the 1970s. New or different forms of organising happen next to the old. It is thus also a working class in which the past weighs like a nightmare on the present in organisational terms; experimenting with the new and different ways of organising, but also falling back into the old. read full story / add a comment

A review of a book by a libertarian Marxist sympathetic to anarchism who analyses four revolutions in the 20th century and discusses their lessons. read full story / add a comment

«Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός»: έννοια ασφυκτικής πληρότητας και αναλλοίωτης ταυτότητας! - Πρώτη δημοσίευση: περιοδικό Πανοπτικόν #23 read full story / add a comment

Μία συνέντευξη με τον γραμματέα Εξωτερικών υποθέσεων της CNT - Με την ευκαιρία του Ιδρυτικού Συνεδρίου της Νέας Διεθνούς ένα μέλος της αναρχοσυνδικαλιστικής ένωσης CNT πήρε συνέντευξη από τον γραμματέα εξωτερικών υποθέσεων Miguel Pérez, σχετικά με τα γεγονότα της εκδήλωσης. read full story / add a comment

Εν τέλει, γνωρίζουμε καλούς γιατρούς οι οποίοι εκφράζουν αναρχικές ιδέες˙ ωστόσο, δεν μιλούν για την αναρχία όταν ασκούν την επιστήμη ή μιλούν για αυτήν μόνο όταν ένα επιστημονικό ζήτημα  καθίσταται κοινωνικό ζήτημα, δηλαδή όταν διαπιστώνουν ότι η παρούσα κοινωνική οργάνωση παρακωλύει την πρόοδο της ιατρικής και την εμποδίζει να εφαρμοστεί προς όφελος όλης της ανθρωπότητας. read full story / add a comment

Από το Πρώτο Ιταλικό Τμήμα της Διεθνούς Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας
read full story / add a comment

Καθήκον μας σήμερα να διαλυθούν κατά το δυνατόν αυτές οι «γκρίζες ζώνες», ο φονιάς και το θύμα να μην είναι αγκαλιά.

Στον βράχο του Προμηθέα, ξέρουμε με ποιανού τη μοίρα ταυτιζόμαστε. read full story / add a comment

Tra le molteplici condanne espresse in questi giorni per le brutali uccisioni operate dall’esercito israeliano, acquistano particolare rilevanza quelle del curdi (Comitato Esecutivo del PKK) e dei movimenti antirazzisti sudafricani read full story / add a comment

Μετά από δύο χρόνια διεθνών συναντήσεων (στο Μπιλμπάο, το Μιλάνο και τη Φρανκφούρτη) την Κυριακή, 13 Μάη 2018, ιδρύθηκε μια νέα διεθνής αναρχοσυνδικαλιστική και επαναστατική συνδικαλιστική συνομοσπονδία με το όνομα Διεθνής Συνομοσπονδία Εργασίας. Το Συνέδριο, που οργανώθηκε από την USI-AIT, ξεκίνησε την Παρασκευή, 11 και ολοκληρώθηκε την Κυριακή, 13 Μάη, πραγματοποιήθηκε στην ιταλική πόλη Πάρμα, πρώην προπύργιο του αναρχοσυνδικαλισμού κατά την περίοδο της «Rosso Βiennio» («Κόκκινη Βδομάδα») (1919-1921). read full story / add a comment

Después de dos años con reuniones de trabajo y varios plenos internacionales (Bilbao, Milán y Frankfurt) se ha gestado una nueva internacional anarcosindicalista y sindicalista revolucionaria, que este domingo ha sido bautizada como la Confederación Internacional del Trabajo. El Congreso, organizado por la USI-AIT, comenzó el pasado viernes y terminó el domingo, celebrándose en la ciudad italiana de Parma, un antiguo bastión del anarcosindicalismo durante el período del "biennio rosso" (1919-1921) como así demostraron en la ruta histórica que llevaron a cabo el viernes. read full story / add a comment

Con motivo del Congreso fundacional de la Nueva Internacional, entrevistamos al Secretario de Exteriores del sindicato, Miguel Pérez. Nos explica los entresijos de este histórico evento, que pretende crear un espacio que relanzará las ideas libertarias a nivel mundial. read full story / add a comment