user preferences

Especifismo (in Greek)

category Διεθνή | Αναρχικό κίνημα | Γνώμη / Ανάλυση author Tuesday April 26, 2005 15:10author by Dmitri - OADE - Greeceauthor email outetheos at yahoo dot com dot au Report this post to the editors

Μια αναρχική ομάδα των ΗΠΑ εξηγεί τι είναι το Especifismo.

Μια αναρχική ομάδα των ΗΠΑ εξηγεί τι είναι το Especifismo. Μετάφραση James Sotros, Μελβούρνη, Απρίλιος 2005.

Especifismo Μια αναρχική ομάδα των ΗΠΑ εξηγεί τι είναι το Especifismo Το Especifismo (σ.τ.μ.: Από το ισπανικό ρήμα especificar, στα αγγλικά specify. Εννοεί κάτι το ειδικό. Στο εξής θα αναφέρεται έτσι στο ισπανικό. Εννοεί εδώ την ειδική αναρχική οργάνωση) είναι μια αυτοπεριγραφή που χρησιμοποιείται σήμερα από έναν αριθμό αναρχικών ομάδων στη Νότια Αμερική. Η οργάνωση και η δράση των ομάδων αυτών είναι παρόμοιες με την οργάνωση και δράση των ομάδων από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική οι οποίες χαρακτηρίζονται ως «πλατφορμιστικές», αλλά, αν και γνωρίζουν την «Πλατφόρμα», έφτασαν στα συμπεράσματα αυτά μέσω της δικής τους οργανωτικής εμπειρίας. Η νοτιοαμερικάνικη αναρχική πρακτική για τη δημιουργία λαϊκών κινημάτων και ειδικών αναρχικών οργανώσεων Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, η αναρχική συμμετοχή στα μαζικά κινήματα καθώς και η ανάπτυξη ειδικών αναρχικών οργανώσεων βρίσκεται σε άνοδο. Αυτή η τάση βοηθά στο να ξαναγίνει ο αναρχισμός μια δυναμική πολιτική δύναμη στο εσωτερικό των κινημάτων. Κάτω απ’ αυτό το φως, το Especifismo, μια έννοια που γεννήθηκε μέσα από μια 50χρονη σχεδόν εμπειρία αναρχικών δραστηριοτήτων στη Νότια Αμερική, κερδίζει έδαφος σε παγκόσμια κλίμακα. Αν και μερικές από τις ιδέες του Especifismo είναι ήδη γνωστές σε πολλούς αναρχικούς, το Especifismo αποτελεί μια αυθεντική συμβολή στην αναρχική σκέψη. Αν και είναι περισσότερο μια πρακτική παρά μια αναπτυγμένη ιδεολογία, η πρώτη οργάνωση η οποία προώθησε την έννοια του Especifismo ήταν η Federaccion Anarquista Uruguaya (FAU – Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης) που ιδρύθηκε το 1956 από αναρχικούς αγωνιστές που ενστερνίστηκαν την ιδέα μιας ειδικής αναρχικής οργάνωσης. Επιζώντας από τη δικτατορία στην Ουρουγουάη, η FAU επιχείρησε στα μέσα της δεκαετίας του '80 να δημιουργήσει επαφές και να επηρεάσει τους νοτιοαμερικάνους αναρχικούς επαναστάτες. Η δουλειά αυτή της FAU βοήθησε σημαντικά στην ίδρυση της Federacao Anarquista Gaucha (FAG – Αναρχική Ομοσπονδία Gaucha), της Federacao Anarquista Cabocla (FACA – Αναρχική Ομοσπονδία Cabocla) και της Federacao Anarquista Rίο de Janeiro (FARJ - Αναρχική Ομοσπονδία Ρίο ντε Τζανέϊρο) στη Βραζιλία καθώς και της οργάνωσης Auca (Επαναστάτης) στην Αργεντινή. Αν και οι βασικές έννοιές του θα εξηγηθούν περαιτέρω σε αυτό το άρθρο, το Especifismo μπορεί να συνοψιστεί σε τρία σύντομα σημεία τα οποία είναι: 1) Η ανάγκη για ειδική αναρχική οργάνωση συγκροτημένης στη βάση της ενότητας ιδεών και πρακτικής (praxis). 2) Η χρήση της ειδικής αναρχικής οργάνωσης στη θεωρητικοποίηση και ανάπτυξη στρατηγικών για πολιτική και οργανωτική δουλειά. 3) Η ενεργός συμμετοχή και οικοδόμηση των αυτόνομων και λαϊκών κοινωνικών κινημάτων, ονομαζόμενων «κοινωνική παρέμβαση». Η ιστορική πλευρά Αν και ήρθαν στο προσκήνιο μόνο του λατινοαμερικάνικου αναρχισμού τις τελευταίες δεκαετίες, οι ιδέες που είναι έμφυτες με το Especifismo αγγίζουν ένα ιστορικό νήμα που ενώνει το αναρχικό κίνημα διεθνώς. Το πιο γνωστό νήμα είναι το πλατφορμιστικό ρεύμα το οποίο άρχισε με την έκδοση της «Οργανωτικής Πλατφόρμας των Ελευθεριακών Κομμουνιστών», ντοκουμέντο που γράφτηκε το 1926 από τον πρώην ηγέτη των αγροτών Νέστωρα Μάχνο, την Ίντα Μεττ και άλλους αγωνιστές της ομάδας «Dielo Trouda» («Εργατική Υπόθεση») γύρω από την ομώνυμη εφημερίδα. Εξόριστοι από τη Ρώσικη Επανάσταση, οι της «Dielo Trouda» επέκριναν το αναρχικό κίνημα για την έλλειψη οργάνωσης που επέτρεψε στο μπολσεβικισμό να μετατρέψει τους Σοβιετικούς εργαζόμενους σε όργανα μιας μονοκομματικής κυριαρχίας. Ως εναλλακτική λύση, πρότειναν μια «Γενική Ένωση Αναρχικών», βασισμένη στον αναρχοκομμουνισμό και τη «θεωρητική και τακτική ενότητα». Άλλες εμφανίσεις παρόμοιων ιδεών περιλαμβάνουν τον «Οργανωτικό Δυϊσμό» («Organisational Dualism») για τον οποίο γίνεται λόγος σε ιστορικά ντοκουμέντα του ιταλικού αναρχικού κινήματος στη δεκαετία του '20. Ο όρος αυτός αναφέρεται στην ταυτόχρονη ύπαρξη και δράση της αναρχικής πολιτικής οργάνωσης και αυτής των αναρχικών αγωνιστών μέσα στο εργατικό κίνημα. Στην Ισπανία, συγκροτήθηκε η ομάδα «Φίλοι του Ντουρρούτι» για να αντιταχθεί στη βαθμιαία αντιστροφή της Ισπανικής Επανάστασης του 1936. Στην μπροσούρα της ομάδας, με τίτλο «Towards a Fresh New Revolution» («Προς μια φρέσκια νέα επανάσταση» - σ.τ.μ.: στα ελληνικά περιλαμβάνεται στο βιβλίο Ρούντολφ Ρόκερ, CNT-FAI κ.ά., Ο Ισπανικός «Εμφύλιος» Πόλεμος. Ανατομία της Ισπανικής Επανάστασης, Εκδ. «Ελεύθερος Τύπος», Αθήνα 1996, σελ. 233-289), υιοθετήθηκαν μερικές από τις ιδέες της «Πλατφόρμας» ως κριτική στο βαθμιαίο ρεφορμισμό και τις τάσεις συνεργασίας των CNT-FAI. Επίσης, σημαντικές και με επιρροή στο κινέζικο αναρχικό κίνημα οργανώσεις στη δεκαετία του 1910, όπως η Wuzhengfu-Gongchan Zhuyi Tongshi Che (Σύνδεσμος Αναρχοκομμουνιστικών Συντρόφων), υποστήριξαν παρόμοιες ιδέες. Ενώ αυτά τα διαφορετικά ρεύματα έχουν όλα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αναπτύχθηκαν από τα κινήματα και των χωρών στις οποίες δημιουργήθηκαν, τα ενώνει όλα ένα κοινό νήμα που διασχίζει τις εποχές και τις ηπείρους. Το Especifismo λεπτομερώς Με το να αναδεικνύεται η ανάγκη για μια ειδική αναρχική οργάνωση που συγκροτείται γύρω από μια ενότητα ιδεών και πρακτικών, οι Especifistas δηλώνoουν την εγγενή αντίρρησή τους στην ιδέα μιας οργάνωσης σύνθεσης των επαναστατών ή των πολλαπλάσιων ρευμάτων (τάσεων) των αναρχικών που ενώνονται γενικά και αόριστα. Ενώ, από ό,τι ξέρουμε έως τώρα, οι κριτικές αυτές δεν έχουν διαμορφωθεί από τους νοτιοαμερικάνους Especifistas, οι βορειοαμερικανικοί αναρχικοί έχουν δει μέσα από την εμπειρία τους ότι στην οργάνωση σύνθεσης υπάρχει έλλειψη οποιασδήποτε συνεκτικότητας λόγω των πολλαπλών, αντιφατικών πολιτικών τάσεων. Συχνά, η βασική συμφωνία μεταξύ των μελών της κάθε ομάδας βασίζεται σε έναν τόσο ασαφή προσδιορισμό που αφήνει ελάχιστα περιθώρια για κοινή δράση ή προχωρημένη πολιτική συζήτηση μεταξύ των συντρόφων. Χωρίς μια στρατηγική που να προέρχεται από μια κοινή πολιτική συμφωνία, οι επαναστατικές οργανώσεις είναι αναγκασμένες να είναι μια υπόθεση απλής αντίδρασης (reactivism) ενάντια στις συνεχείς εκδηλώσεις κοινωνικής καταπίεσης και αδικίας ή/και ένας κύκλος άκαρπων ενεργειών που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, χωρίς κάποια ανάλυση ή κατανόηση των συνεπειών. Ιδιαίτερη έμφαση που δίνεται από το ρεύμα Especifismo στο ρόλο της οργάνωσης (ή της αναρχικής ομοσπονδίας γενικότερα) που έχει συγκροτηθεί στη βάσει κοινής πολιτικής, ως χώρου ανάπτυξης κοινής στρατηγικής και αντανάκλασή της στις ομάδες που οργανώνουν την εργασία αυτή. Στηριζόμενη από τη συλλογική υπευθυνότητα όσον αφορά τα οργανωτικά σχέδια και την όλη εργασία, οικοδομείται μια εμπιστοσύνη ανάμεσα στα μέλη και τις ομάδες που επιτρέπει μια βαθιά συζήτηση υψηλού επιπέδου για τις ενέργειές τους. Αυτό επιτρέπει να γίνει μια συλλογική ανάλυση, η οποία πρέπει να αντανακλάται και να βασίζεται συνεχώς στα διδάγματα που βγαίνουν και στις εκάστοτε περιστάσεις. Το τελευταίο σημείο-κλειδί του Especifismo είναι η ιδέα της «κοινωνικής παρέμβασης». Προήλθε, αρχικά, από την πεποίθηση ότι οι ομάδες και τάξεις των καταπιεσμένων είναι τα πιο επαναστατικά κομμάτια της κοινωνίας και ότι ο σπόρος του μελλοντικού επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας βρίσκεται ήδη σε αυτές τις ομάδες και τάξεις. Η κοινωνική παρέμβαση εκλαμβάνεται ως συμμετοχή των αναρχικών στους καθημερινούς αγώνες των καταπιεσμένων και των εργαζόμενων τάξεων, όχι ως εκστρατείες του ενός και μόνο ζητήματος (single issue campaigns), αλλά λαϊκά κινήματα που να αγωνίζονται για να καλυτερεύσουν τη θέση τους, αντιστεκόμενα στις επιθέσεις κράτους και καπιταλισμού, όπως εργατικά κινήματα βάσης, κοινότητες μεταναστών που απαιτούν νομιμοποίηση, οργανώσεις γειτονιάς που αντιστέκονται ενάντια στη βιαιότητα και τις δολοφονίες της αστυνομίας, φοιτητές που προέρχονται από την εργατική τάξη και παλεύουν ενάντια σε αυξήσεις διδάκτρων ή περικοπές κονδυλίων για την εκπαίδευση ή φτωχούς και ανέργους που μάχονται τις εξώσεις και περικοπές υπηρεσιών. Παραδείγματα τέτοιων κοινωνικών παρεμβάσεων από την FAG, είναι η δουλειά που κάνει η Ομοσπονδία αυτή με τις επιτροπές γειτονιάς σε κωμοπόλεις και χωριά (που ονομάζονται Επιτροπές Λαϊκής Αντίστασης), κάνοντας συμμαχίες με μέλη της βάσης οργανώσεων άκληρων εργατών γης, όπως το MST (σ.τ.μ.: Κίνημα των Χωρίς Γη. Λαϊκή οργάνωση της Βραζιλίας μη ιδιοκτητών αγροτών και εργατών γης που καταλαμβάνουν κτήματα και τα καλλιεργούν συλλογικά), καθώς και μεταξύ των συλλεκτών απορριμμάτων και ανακυκλούμενων προϊόντων. Λόγω των υψηλών ποσοστών προσωρινής απασχόλησης, υποαπασχόλησης και ανεργίας στη Βραζιλία, μια σημαντική μερίδα της εργατικής τάξης δεν επιζεί πρωτίστως μέσα από τη μισθωτή εργασία, αλλά, μάλλον, από μια άλλη δραστηριότητα στα πλαίσια μιας άτυπης οικονομίας, όπως περιστασιακή απασχόληση ως οικοδόμοι, πλανόδιοι πωλητές και συλλέκτες απορριμμάτων και ανακυκλούμενων προϊόντων. Μετά από αρκετά χρόνια παρέμβασης, η FAG έχει αποκτήσει μια ισχυρή σχέση με τους συλλέκτες απορριμμάτων των πόλεων, τους αποκαλούμενους catadores. Τα μέλη της FAG έχουν υποστηρίξει αυτές τις ομάδες στη συγκρότηση της δικής τους οργάνωσης που δραστηριοποιείται για να κινητοποιήσει τους συλλέκτες των απορριμμάτων στη βάση των ενδιαφερόντων τους σε πανεθνική κλίμακα και να συγκεντρώσει χρήματα για τη συγκρότηση μιας συλλογικά λειτουργούσας εταιρίας (κάτι σαν εταιρίας λαϊκής βάσης) χρήσης και εκμετάλλευσης ανακυκλούμενων προϊόντων κ.λπ.. Με την αλληλεπίδραση των ιδεών του Especifismo επιδιώκεται η μη επιβολή των ιδεών ή η μετατροπή των κινημάτων αυτών σε «αναρχικά», αλλά η προώθηση των αναρχικών ιδεών, κάτι που αποτελεί τη φυσική τους τάση στο να αυτοοργανώνονται και να αγωνίζονται μαχητικά για τα ενδιαφέροντά της. Το Especifismo θεωρεί ότι τα κοινωνικά κινήματα θα φθάσουν στη λογική της δημιουργίας της επανάστασης, όχι όταν φτάσουν ως σύνολο στο σημείο να γίνουν συνειδητά αναρχικά κινήματα, αλλά όταν φτάσουν ως σύνολο - ή μια η συντριπτική πλειοψηφία τους - στη συνειδητοποίηση της δικής τους «εξουσίας» (s.t.m.Q power στο αγγλικό κείμενο) και της εξάσκησής της στην καθημερινή τους ζωή με έναν τρόπο με τον οποίο να έχουν συνειδητά υιοθετήσει τις ιδέες του αναρχισμού. * Το κείμενο αυτό γράφτηκε από τη ομάδα Furious Five Collective και βρίσκεται μαζί με διάφορα άλλα σχετικά ντοκουμέντα στην ιστοσελίδα www.furiousfive.50megs.com/UntitledFrameset-1.html

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]