Kommende VeranstaltungenKeine kommenden Veranstaltungen veröffentlicht
|
Document Not AvailableError: No Story ID specified. You need to specify a story ID to view. |
 HauptseiteAlan MacSimóin (1957-2018)- Rest In Power [Colombia] Entre la crisis actual y las posibilidades latentes Nota sobre o atual cenário da luta de classes no Brasil Aufruf zur Demonstration am 2.9.2018 in Unterlüß "Rheinmetall entwaffnen – Krieg beginnt hier" Mass protest in central and southern Iraq Ecology in Democratic Confederalism [Colombia] Perspectivas sobre la primera vuelta de las elecciones presidenciales de Colombia 2018 Call for Solidarity with our Russian Comrades! 8 reasons anarchists are voting Yes to Repeal the hated 8th Comunicado de CGT sobre la Nakba, 70 ańos de dolores para el Pueblo Palestino [ZAD] Les expulsions ont commencé, la zad appelle ŕ se mobiliser Assassinato Político, Terrorismo de Estado: Marielle Franco, Presente! La Huelga General del 8 de Marzo, un hito histórico A intervençăo federal no Rio de Janeiro e o xadrez da classe dominante Halklarla Savaşan Devletler Kaybedecek [Uruguay] Ante el homicidio de un militante sindical: Marcelo Silvera [Argentina] Terrorista es el Estado: Comunicado ante el Informe Titulado "RAM" [Catalunya] Continuisme o ruptura. Sobre les eleccions del 21D Noi comunisti anarchici/libertari nella lotta di classe, nell'Europa del capitale So 16 Dez, 19:41
Ζώντας σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει τις γυναίκες είτε σαν ευαίσθητα λουλούδια που χρειάζονται προστάτη για να επιβιώσουν, είτε σαν θηράματα για άρρενες κυνηγούς όταν ξεφεύγουν και αντιστέκονται στους ρόλους που τους έχουν επιβληθεί, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα στο άκουσμα ενός βιασμού, αφού σε όλη μας τη ζωή είναι αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε. Κάποιες φορές τα καταφέρνουμε και άλλες όχι. On December 5th we were pained to hear about the untimely death of Alan MacSimóin, veteran anarchist, trade unionist and tireless organiser in Ireland. Today we said farewell to him at Glasnevin cemetery in Dublin, where many other revolutionaries before him have been put to rest. Many friends and comrades from all parties and movements of the left joined his family to bid farewell to this exceptional man. SIPTU, his trade union, had arranged a guard of honour for him. The previous night, the wake at the Teachers’ Club was equally well attended by comrades of all persuasions: from the Communist Party, the Socialist Party and the Socialist Workers Party, Sinn Féin, Workers Solidarity Movement, Workers’ Party, even Labour. He, as a true non-sectarian, had friends in every single left-wing party, a friendship nurtured in decades of activism. Για μας η λογική της διεθνιστικής αλληλεγγύης βασίζεται στην διαμόρφωση δικτύων μεταξύ ομάδων και συλλογικοτήτων σε διάφορες χώρες, ειδικά στα Βαλκάνια, οι οποίες έχουν έρθει σε ρήξη με το πνεύμα του εθνικισμού και του πατριωτισμού, και που έχουν σαν απώτερο σκοπό του κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα αναλωθούμε στις “ιστορικές αλήθειες του παρελθόντος” αλλά στα ζητήματα του άμεσου και μακρινού μέλλοντος έχοντας ως αφετηρία τους συλλογικούς κοινούς μας αγώνες. We learned at lunchtime today of the tragic news that Alan MacSimóin has died. It was sudden and hit us hard. Alan was a social historian, political activist, trade unionist and great supporter of the Come Here To Me! project from day one. Το πρωί της Δευτέρας 26 Νοεμβρίου, στην περιοχή ανάμεσα στα Δραγωτινά και τα Σπαρτερά Λευκίμμης, διερχόμενος κάτοικος εντοπίζει το πτώμα ενός ανθρώπου πεταμένο σε ένα χαντάκι. Μερικές μέρες μετά, στις 29 Νοεμβρίου, η αστυνομία συλλαμβάνει έναν 44χρονο κάτοικο της περιοχής, ο οποίος ομολογεί την ανθρωποκτονία. Από το σημείο αυτό και έπειτα οι πληροφορίες που σιγά σιγά έρχονται στο φως καταδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για ένα απλό έγκλημα, αλλά για κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο επικίνδυνο. Αυτό που συνέβη στη Λευκίμμη ήταν μια φασιστική δολοφονία. Εάν τα σωματεία αποτελούν το δόρυ στα χέρια των εργατών, η αιχμή του ξεκάθαρα είναι η απεργία. Μια απεργία μακριά από ηγεσίες, γραφειοκράτες και κομματικούς μηχανισμούς, που μόνο σκοπό έχουν να εξυπηρετούν το κράτος και το κεφάλαιο. Μια απεργία που να έρχεται σε ρήξη με τα αφεντικά, μικρά και μεγάλα και όχι να κατεβαίνει μαζί τους στο δρόμο υπό το πρίσμα της κοινωνικής ή και εθνικής συμμαχίας. The WSM took some time out from our future directions discussions session at Cloughjordan eco village over the week to mark the International Day for the Elimination of Violence against Women. Συνεπώς, θεωρούμε πως μια προσπάθεια για αλλαγή των εκπαιδευτικών δομών αποκτά πραγματική υπόσταση όταν εντάσσεται σε μια συνολική επαναστατική προοπτική για την κοινωνική απελευθέρωση. Για τη δημιουργία μιας κοινωνίας στην οποία η γνώση θα διαχέεται κοινωνικά και συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη των γνωστικών, νοητικών και αντιληπτικών ικανοτήτων των ανθρώπων, σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και μέσα από συλλογικές μορφωτικές διαδικασίες που θα προάγουν την μάθηση και την επιστημονική έρευνα προς όφελος της κοινότητας και ολόκληρης της κοινωνίας και όχι προς όφελος του κράτους και του καπιταλισμού. Ο εθνικισμός – πατριωτισμός συμφέρει μόνο τα αφεντικά, μικρά και μεγάλα. Στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής να μην καταντήσουμε να φτιάχνουμε τα εργαλεία για τους δικούς τους πολέμους. Να μην συμμετέχουμε στην οργάνωση των στρατών τους, αλλά στην οργάνωση των δικών μας αγώνων. Να χτίσουμε τα συλλογικά αναχώματα ενάντια στα εθνοπατριωτικά – πολεμικά τους σχέδια που σκορπίζουν θάνατο , για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Συνεπώς, υποστηρίζουμε:
Trade union renewal is essential but should not be reduced to democratising structures or new recruitment methods. Renewal should centre on a bottom-up movement based on rank-and-file reform movements, and the direct action of workers as a precondition for radical redistribution of power and wealth to workers, community assemblies and councils in a self-managed, egalitarian order based on participatory planning and distribution by need. It must be rooted in an anarcho-syndicalist understanding that unions can profoundly change society.
Η αυτοοργάνωση είναι το πρώτο και κύριο βήμα προς τον στόχο μας
When it comes to greenhouse gas emissions, South Africa falls within the 15 biggest polluters in the world. But there is also a class dimension when it comes to pinning down which sections of society are responsible for air pollution – the major polluters in South Africa are the ruling class (capitalists, politicians and top state bureaucrats) and their state and corporations (including state corporations), continuing an economy based on cheap black labour, mining and externalising costs. State-backed”empowerment” firms — for Afrikaners from 1948, and blacks from 1994 — are deeply involved.
As everyone watches in horror and disbelief the unparalleled Saudi atrocities in Yemen and the unspeakable barbaric assassination of the journalist Jamal Kashoggi, the Saudi royals are increasingly isolated in the world. However, in the Middle East, they have made new friends: the Kurdish of Syria.
This is a short review of the movie [English title] 'Shoplifters'. It is a film that examines aspects of the underbelly of contemporary Japanese society. more >>
Ζώντας σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει τις γυναίκες είτε σαν ευαίσθητα λουλούδια που χρειάζονται προστάτη για να επιβιώσουν, είτε σαν θηράματα για άρρενες κυνηγούς όταν ξεφεύγουν και αντιστέκονται στους ρόλους που τους έχουν επιβληθεί, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα στο άκουσμα ενός βιασμού, αφού σε όλη μας τη ζωή είναι αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε. Κάποιες φορές τα καταφέρνουμε και άλλες όχι.
Για μας η λογική της διεθνιστικής αλληλεγγύης βασίζεται στην διαμόρφωση δικτύων μεταξύ ομάδων και συλλογικοτήτων σε διάφορες χώρες, ειδικά στα Βαλκάνια, οι οποίες έχουν έρθει σε ρήξη με το πνεύμα του εθνικισμού και του πατριωτισμού, και που έχουν σαν απώτερο σκοπό του κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα αναλωθούμε στις “ιστορικές αλήθειες του παρελθόντος” αλλά στα ζητήματα του άμεσου και μακρινού μέλλοντος έχοντας ως αφετηρία τους συλλογικούς κοινούς μας αγώνες.
Το πρωί της Δευτέρας 26 Νοεμβρίου, στην περιοχή ανάμεσα στα Δραγωτινά και τα Σπαρτερά Λευκίμμης, διερχόμενος κάτοικος εντοπίζει το πτώμα ενός ανθρώπου πεταμένο σε ένα χαντάκι. Μερικές μέρες μετά, στις 29 Νοεμβρίου, η αστυνομία συλλαμβάνει έναν 44χρονο κάτοικο της περιοχής, ο οποίος ομολογεί την ανθρωποκτονία. Από το σημείο αυτό και έπειτα οι πληροφορίες που σιγά σιγά έρχονται στο φως καταδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για ένα απλό έγκλημα, αλλά για κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο επικίνδυνο. Αυτό που συνέβη στη Λευκίμμη ήταν μια φασιστική δολοφονία.
Εάν τα σωματεία αποτελούν το δόρυ στα χέρια των εργατών, η αιχμή του ξεκάθαρα είναι η απεργία. Μια απεργία μακριά από ηγεσίες, γραφειοκράτες και κομματικούς μηχανισμούς, που μόνο σκοπό έχουν να εξυπηρετούν το κράτος και το κεφάλαιο. Μια απεργία που να έρχεται σε ρήξη με τα αφεντικά, μικρά και μεγάλα και όχι να κατεβαίνει μαζί τους στο δρόμο υπό το πρίσμα της κοινωνικής ή και εθνικής συμμαχίας.
Συνεπώς, θεωρούμε πως μια προσπάθεια για αλλαγή των εκπαιδευτικών δομών αποκτά πραγματική υπόσταση όταν εντάσσεται σε μια συνολική επαναστατική προοπτική για την κοινωνική απελευθέρωση. Για τη δημιουργία μιας κοινωνίας στην οποία η γνώση θα διαχέεται κοινωνικά και συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη των γνωστικών, νοητικών και αντιληπτικών ικανοτήτων των ανθρώπων, σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και μέσα από συλλογικές μορφωτικές διαδικασίες που θα προάγουν την μάθηση και την επιστημονική έρευνα προς όφελος της κοινότητας και ολόκληρης της κοινωνίας και όχι προς όφελος του κράτους και του καπιταλισμού. more >> |
Als Anarkismo-Startseite festlegen
|
