Adalet ve özgürlüğün iki yüz yıllık mücadelesidir anarşizm. Bireyin ve toplumun iktidarlı ilişkilerine, halkların düşmanı devlete, halkları sömüren kapitalizme karşı koyuştur anarşizm. İsyanlarla delik deşik olmuş beş bin yıllık devletli dünyanın karşısındaki yüz bin yıllık devletsiz dünyaya dayanır gerçekliği. Bu gerçekliğin gücüyle anarşizm iktidarı yıkacak, adalet ve özgürlük için iktidarsız yaşamı yaratacaktır.

[Castellano] [Ελληνικά] [English] [Français] [Kurdî]

Χιλιάδες γυναίκες και άντρες, ενάντια σε κάθε εμπόδιο, υπερνικώντας τη δυσπιστία που διαποτίζει κάθε ήττα, αγωνίζονται για μία καλύτερη ζωή. Ο πεσιμισμός της λογικής αντικαθίσταται από την αισιοδοξία της θέλησης, των αναγκών, της ελπίδας, της αναζήτησης της προσωπικής αξιοπρέπειας.

Για μια αλληλέγγυα και διεθνιστική Πρωτομαγιά

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός, ως θριαμβευτές, χρησιμοποιούν τα καθεστωτικά Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης προσπαθώντας, με κάθε τρόπο, να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη την 1 Μάη.

Η κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και η απώλεια της πολιτικής ταυτότητας των μεγάλων σοσιαλιστικών χωρών, όπως η Κίνα, αφαίρεσαν από την 1 Μάη τον χαρακτήρα της επίσιμης καθεστωτικής γιορτής. -

Παράλληλα ενδυναμώνονται ο εθνικισμός και ο ρατσισμός, αυξάνονται οι συγκρούσεις και οι πόλεμοι, επικρατεί παντού η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Χιλιάδες γυναίκες και άντρες, ενάντια σε κάθε εμπόδιο, υπερνικώντας τη δυσπιστία που διαποτίζει κάθε ήττα, αγωνίζονται για μία καλύτερη ζωή. Ο πεσιμισμός της λογικής αντικαθίσταται από την αισιοδοξία της θέλησης, των αναγκών, της ελπίδας, της αναζήτησης της προσωπικής αξιοπρέπειας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι αναγκαίο να θυμηθούμε και να ξαναδιαβάσουμε το μήνυμα που η ιστορία στέλνει σε όλους και όλες που πιστεύουν σε μια πιο δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία, μια κοινωνία ελεύθερων και ίσων.

Οι καινούριες τεχνολογίες μας δίνουν τη δυνατότητα να ενωθούμε, ως ελευθεριακοί, για να στείλουμε ένα μήνυμα αλληλεγγύης σε όλους αυτούς, που παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτική, βαδίζουν για έναν άλλον εφικτό κόσμο.

Για αυτούς τους λόγους, σας ζητάμε να καταγράψατε ένα σύντομο δικό σας μήνυμα και να μας το στείλετε. Όλοι οι χαιρετισμοί που θα λάβουμε θα αναφερθούν στη διαδικτυακή συνέλευση που είναι προγραμματισμένη για την 1 Μάη και ώρα 16:00 Ιταλική, στην τηλεματική αίθουσα του “il Venerdì Libertario” (https://www.gotomeet.me/Movimento13Gennaio).

Για να μας επιτραπεί μια σωστή μετάφραση της παρέμβασής σας (είτε στην Αγγλική είτε στην Ιταλική γλώσσα), σας ζητάμε, αν είναι δυνατόν, να μας αποστείλετε εκτός από την ηχογράφηση και το γραπτό κείμενο.

Η καταγραφή της εκδήλωσης θα είναι διαθέσιμη σε όλους προσεχώς. Φυσικά, είναι
καλοδεχούμενες όποιες συμβουλές και προτάσεις για να δώσουμε ζωή σε μια διεθνή πρωτομαγιά αλληλεγγύης

Μπάρι, 1 Μάρτη 2021

Αναρχοκομμουνιστές από την Puglia
Alternativa libertaria/Fdca

Αναρχικός Συντονισμός Λατινικής Αμερικής, για την εδραίωση του οργανωμένου αναρχισμού στην περιοχή και την διάδοση του προτάγματος σε άλλα γεωγραφικά πλάτη - Άρθρο από το 1o τεύχος του περιοδικού Agitación, που εκδίδεται από την Αναρχική Ομοσπονδία Ροζάριο της Αργεντινής (FAR). Μετάφραση και επιμέλεια από τη συντρόφισσα Κατερίνα.

Λίγα λόγια για τον Αναρχικό Συντονισμό Λατινικής Αμερικής (CALA)

Αναρχικός Συντονισμός Λατινικής Αμερικής, για την εδραίωση του οργανωμένου αναρχισμού στην περιοχή και την διάδοση του προτάγματος σε άλλα γεωγραφικά πλάτη

Τον Δεκέμβριο του 2019, επανεκκινήθηκε στην Ουρουγουάη, ο Αναρχικός Συντονισμός Λατινικής Αμερικής (CALA). Τότε, συγκεντρώθηκαν αντιπροσωπείες από τον Βραζιλιάνικο Αναρχικό Συντονισμό (CAB), την Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης (FAU) και την Ομοσπονδία Αναρχικών Ροζάριο (FAR), για να δώσουν ξανά ζωή σε ένα εργαλείο σύνδεσης του εσπεσιφιστικού* αναρχισμού στην περιοχή.

Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από εκείνη την πρώτη εμπειρία συντονισμού στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όπου οργανώσεις όπως η ίδια η FAU, η Αναρχική Ομοσπονδία Gaúcha (FAG) και οργανώσεις της Αργεντινής, όπως η AUCA και η OAR – Αναρχική Οργάνωση της Ροζάριο – συναντιόντουσαν περιοδικά ώστε να επανεξετάζουν την ατζέντα του λατινοαμερικάνικου αγώνα, μέσα σε ένα πλαίσιο έντονης αναβάθμισης του νεοφιλελευθερισμού. Τώρα λαμβάνουμε ξανά αυτή τη θέση, με πολιτικές οργανώσεις, αν θέλετε, πιο ενοποιημένες και επικεντρωμένες στην ανάγκη ενίσχυσης μιας στρατηγικής οικοδόμησης και υποστήριξης της ανάπτυξης εσπεσιφιστικών πολιτικών πυρήνων τοπικά. Κατανοούμε ότι το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο που βιώνει η ήπειρος μας είναι περίπλοκο, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, με την επιταχυνόμενη επέλαση μιας κοινωνικής κρίσης που ενισχύεται από την εμφάνιση της πανδημίας. Στη Λατινική Αμερική αυτό μεταφράζεται σε ένα σύστημα πείνας και επισφάλειας που προωθείται από τις διάφορες κυβερνήσεις της περιοχής υπό το άγρυπνο βλέμμα του ιμπεριαλισμού. Ωστόσο, μια τεράστια λαϊκή αντίσταση είναι λανθάνουσα σε ολόκληρη την ήπειρο. Αυτό το σενάριο απαιτεί οι εσπεσιφιστικές οργανώσεις της Λατινικής Αμερικής να συνδυάσουν από κοινού τα κριτήρια και τα χαρακτηριστικά των επιμέρους περιφερειακών πλαισίων.

Από την άλλη πλευρά, είναι απαραίτητο να συναντηθούν τα οράματα και οι αντιλήψεις μας με οργανώσεις από άλλα μέρη του κόσμου, που προέρχονται από τον πλατφορμισμό, από τον αναρχομμουνισμό και από τον λεγόμενο επαναστατικό αναρχισμό. Σε αυτό το έργο καταφέραμε να ενώσουμε θέσεις με οργανώσεις από την υπόλοιπη Λατινική Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία, την Ωκεανία και την Αφρική, σε συγκεκριμένα ζητήματα όπως η αλληλεγγύη με τον λαό της Βόρειας Αμερικής στον αγώνα τους κατά του ρατσισμού, με την κουρδική επανάσταση στη Ροζάβα, καθώς και επεξεργασία κειμένων για τον φεμινιστικό αγώνα και το παγκόσμιο πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από την πανδημία.

Η συνεχής και συνεπής δουλειά από το 2011 έως και τώρα, που εκφράζεται διεξοδικά στις Ημέρες Αναρχίας (Jornadas Anarquistas) που λαμβάνουν χώρα κάθε δύο χρόνια, συγκεντρώνοντας διαφορετικές οργανώσεις από την περιοχή και τον κόσμο, αντικατοπτρίζονται στην πολιτική πρόθεση να συνδεθεί η στρατευμένη αναρχία με τους λαϊκούς αγώνες. Είναι τεράστιο το έργο της επανασύστασης της CALA, ως έκφραση αυτού του συντονισμού όλων των δυνάμεών μας, ως έκφραση του εσπεσιφισμού, ως ιστορικό ρεύμα με προβολή του αναρχισμού. Ένας πολιτικά οργανωμένος αναρχισμός καλά ριζωμένος στους λατινοαμερικάνους λαούς και αυτή τη στιγμή. Όπως επιβεβαιώσαμε σε αυτό το έγγραφο επανέναρξης, το CALA είναι «… ένα απαραίτητο εργαλείο σε αυτή την εποχή που ξεκινά στη Λατινική Αμερική, με λαούς στους δρόμους που αντιστέκονται στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, προκειμένου να αρθρώσουμε την παρουσία μας σε αυτές τις εκδηλώσεις και να προσφέρουμε μια σταθερή και ξεκάθαρη θέση του Οργανωμένου Αναρχισμού. Η εποχή που ξεκινά πρέπει να μας βρει όσο το δυνατόν καλύτερα οργανωμένους και συνδεδεμένους στην περιοχή. Γι ‘αυτό καλούμε άλλες οργανώσεις να ανοίξουμε αυτό το μονοπάτι μαζί … “

*Σ.τ.Μ: Especifismo – μορφή οργάνωσης πλατφορμιστικού τύπου της Λατινικής Αμερικής όπως επαναπροσδιορίστηκε από την FARJ.

*Το κείμενο αναδημοσιεύεται από εδώ: https://www.alerta.gr/archives/17439

Με ανακοίνωσή της η ΟΕΝΓΕ καλεί σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις στις εισόδους των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 7/4, την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, ενώ την ίδια μέρα στις 16:00 καλεί σε κεντρική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Υγείας στην Αθήνα. Ως Αναρχική Ομοσπονδία στηρίζουμε το κάλεσμα και τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις της ΟΕΝΓΕ για την άμεση και ουσιαστική ενίσχυση και θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την ικανοποίηση των αιτημάτων των γιατρών, των υγειονομικών και των εργαζόμενων στα νοσοκομεία.

Κάλεσμα στήριξης των πανελλαδικών κινητοποιήσεων της ΟΕΝΓΕ την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (7/4)

Χωρίς αμφιβολία, αν οι συνέπειες της πανδημίας δεν έχουν γίνει ακόμα χειρότερες, αυτό το οφείλουμε αποκλειστικά σε έναν κλάδο εργαζόμενων. Είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι τραυματιοφορείς, οι καθαρίστριες των νοσοκομείων, όλοι και όλες που εργάζονται στον χώρο της υγείας.

Χωρίς αμφιβολία, αν υπάρχει μια κοινωνική ομάδα που έχει πληρώσει το μέγιστο τίμημα από αυτή την πανδημία, δεν είναι ούτε οι υπέργηροι, ούτε όσοι είχαν υποκείμενα νοσήματα, ούτε οι ευπαθείς ομάδες, είναι και πάλι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία. Στις τάξεις τους έχει συμβεί μια εκατόμβη θυμάτων και όχι μόνο. Φτάνει να φανταστούμε το αδιανόητο, ότι τους υποχρέωσαν να εργάζονται ακόμα κι όταν έβγαιναν θετικοί στα τεστ, ώσπου τα συμπτώματα να τους καταβάλουν.

Δεν χρειάζονται οι κρυφές κάμερες και τα δακρύβρεχτα ρεπορταζ, για να πειστεί κανείς ότι αυτό είναι το πιο λογικό και αναμενόμενο σε ανθρώπους που έρχονται διαρκώς σε επαφή με κρούσματα σε ένα περιβάλλον που βασικά μέτρα ασφαλείας δεν έχουν παρθεί. Πρέπει, όμως, να αναρωτηθούμε για το πέπλο σιωπής που έχει απλωθεί γύρω από αυτές τις συνθήκες, για το γεγονός ότι δεν έχουμε ούτε κρυφές κάμερες, ούτε δακρύβρεχτα ρεπορτάζ. Αντίθετα ακούμε να κατηγορούνται ακόμα και το γεγονός ότι το 80% των ασθενών που πεθαίνουν βρίσκονται εκτός ΜΕΘ, λες και είναι δική τους η ευθύνη που δεν φτιάχτηκαν νέες ΜΕΘ, λες και επιλέγουν ηθελημένα τον ρόλο του Θεού ή του δημίου.

Όταν στο πρώτο κύμα της πανδημίας, όταν ακόμα τα θύματα ήταν λίγα, βλέπαμε τα χειροκροτήματα των καθεστωτικών στους «ήρωες», θα έπρεπε να κρατήσουμε επιφυλάξεις. Είναι εύκολες οι φιέστες, όταν δεν έχει έρθει η ώρα απόδοσης ευθυνών. Και τώρα που ήρθε αυτή η ώρα, οι φιέστες δεν έχουν θέση. Τώρα διώχνουν από τα νοσοκομεία συνδικαλιστές που καταγγέλλουν τις συνθήκες περίθαλψης, τώρα, σε συνέχεια της προπαγάνδας περί «ατομικής ευθύνης» οι γιατροί κατηγορούνται για τα θύματα της πανδημίας και αν κινητοποιηθούν, κατηγορούνται για ανευθυνότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι υγειονομικοί, αυτοί που σηκώνουν όλο το βάρος της κρίσης βρίσκονται απέναντι στο κράτος που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να βρει πού θα φορτώσει την αποτυχία του, ενώ εκμεταλλεύεται τη συγκυρία, για να περάσει την πιο βαριά αντικοινωνική ατζέντα σε ένα σύνολο άλλων θεμάτων.

Οι υγειονομικοί είναι μόνοι τους. Ό,τι αίτημα είχαν διατυπώσει στο παρελθόν αποδείχθηκε προφητικό στη σημερινή κρίση, είτε αφορούσε ελλείψεις σε υλικά και εξοπλισμούς των νοσοκομείων, είτε ελλείψεις προσωπικού. Σήμερα το κράτος ομολογεί ότι δεν έχει προσωπικό να κάνει τα εμβόλια. Που και το προσωπικό που υπάρχει δεν έχει καν εμβολιαστεί το ίδιο…
Ασφαλώς είναι περισσότερα στο τραπέζι από τη γνωστή κρατική ανικανότητα και τις κομματικές επιδιώξεις της δεξιάς να βγει αλώβητη από την αποτυχία. Είναι η στρατηγική επιλογή καταστροφής και απαξίωσης της δημόσιας υγείας, όπως και κάθε δημόσιου αγαθού προς όφελος των ιδιωτών. Ενώ η πανδημία απέδειξε την εγγενή αδυναμία της ιδιωτικής υγείας να ανταποκριθεί σε δημόσιους κινδύνους ακόμα και τώρα το κράτος συνεχίζει να την πριμοδοτεί. Άμεσα και έμμεσα.

Μόνο να σκεφτούμε πως η μονοπώληση των πόρων του ΕΣΥ από την πανδημία έχει σπρώξει όλα τα άλλα περιστατικά στον ιδιωτικό τομέα. Αυτά που μέχρι χθες ήταν δωρεάν σήμερα πρέπει να πληρωθούν. Να πληρωθούν από όσους έχουν την δυνατότητα, γιατί οι πιο φτωχοί βλέπουν εξετάσεις και χειρουργεία να αναβάλλονται… για κάποτε.

Ακόμα και τώρα τα αφεντικά της υγείας, αντί να βλέπουν τα μαγαζιά τους επιταγμένα για το δημόσιο καλό, θησαυρίζουν, την ώρα που προλετάριοι και κατώτερα μικροαστικά στρώματα συντρίβονται. Αλλά όλα αυτά είναι λογικά, αν σκεφτεί κανείς ότι η εξουσία δεν είχε καν την λεπτότητα να μη σπεύσει να εμβολιαστεί πριν ακόμα και από τους υγειονομικούς.

Ο μόνος σύμμαχος σε αυτή την κρίση για την κοινωνική βάση είναι ο εαυτός της. Κι ένα κομμάτι της, οι εργαζόμενοι στην υγεία, τιμά τη συμμαχία αυτή και με το παραπάνω.
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε μόνους και γιατί θα ήταν ανήθικο και γιατί δε μας συμφέρει.
Αν τα νοσοκομεία καταρρεύσουν, θα είναι καταστροφή.

Και για να μην καταρρεύσουν, ακόμα και αυτή την ύστατη ώρα, πρέπει να στηρίξουμε τους υγειονομικούς, να απαιτήσουμε να ικανοποιηθούν όλα τους τα αιτήματα άμεσα.
Μπορεί να μην είναι η ώρα για μαξιμαλισμούς, είναι όμως η ώρα να αναρωτηθούμε, από όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, σε ποιανού τα χέρια έπρεπε να είναι το ΕΣΥ. Του κράτους που προμοτάρει τα ιδιωτικά νοσοκομεία, που μέσα σε τέτοιες συνθήκες επιλέγει να μειώσει τον προϋπολογισμό για την υγεία, που διορίζει άσχετα κομματόσκυλα για διοικητές νοσοκομείων ή των εργαζόμενων; Των εργαζόμενων που με τα δικαιωμένα χρόνια αιτήματά τους έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν τι συμβαίνει και τι χρειάζεται και με τη στάση τους στην πανδημία ότι ξέρουν να τιμούν τον ρόλο τους.

Ό,τι και να θεωρεί κανείς δε χωρά συζήτηση ότι το ΕΣΥ χρειάζεται άμεσα μαζικές προσλήψεις. Ότι όλοι οι υγειονομικοί πρέπει να εμβολιαστούν άμεσα κατά απόλυτη προτεραιότητα. Ότι τα νοσοκομεία χρειάζονται νέες ΜΕΘ, εξοπλισμούς και αναλώσιμα.
Κι ότι εν όψει ενός πιθανού τρίτου κύματος της πανδημίας η ιδιωτική υγεία πρέπει να επιταχτεί στο σύνολό της. Κάθε μέρα ένα μέρος των νεκρών θα επιβίωνε, αν ένα μέρος των συνδικαλιστικών αιτημάτων των υγειονομικών είχε ικανοποιηθεί.

Πόσο θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί και να χειροτερέψει αυτή η συνθήκη.

Να σταθούμε στο πλευρό των υγειονομικών.

Να υποστηρίξουμε τα αιτήματά τους

Να υπερασπιστούμε τις κινητοποιήσεις τους

Με ανακοίνωσή της η ΟΕΝΓΕ καλεί σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις στις εισόδους των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας τις πρωινές ώρες της Τετάρτης 7/4, την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, ενώ την ίδια μέρα στις 16:00 καλεί σε κεντρική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Υγείας στην Αθήνα. Ως Αναρχική Ομοσπονδία στηρίζουμε το κάλεσμα και τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις της ΟΕΝΓΕ για την άμεση και ουσιαστική ενίσχυση και θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και την ικανοποίηση των αιτημάτων των γιατρών, των υγειονομικών και των εργαζόμενων στα νοσοκομεία.

Αναρχική Ομοσπονδία

Site: https://anarchist-federation.gr
email: anarchist-federation@riseup.net
Twitter: twitter.com/anarchistfedGr
Fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία

Roja 3 Avrel Şemî, li dem a pişt-nîwroj, êrîşekî herî nijandperest û radikal nasyonalist hatê guhartin li desten ülkücüyên faşist (Bozkurtlar) li ser Xanîyê Mezopotamya li nav beşa herama Lyon’ê 7’da.

Li Xanîyê Mezopotamya organîzasyonêkî, li alîye da xebat û armancêkî parastî ji bo salan bikartînîn li dijî İŞÎD û Erdoğan û li herama xweda azadîperest û hezêkî çanda Kurdî’ye.

[Ελληνικά] [English] [Français] [Turkçe]