Taban Sendikaları ve İşçi Merkezleri Birbirini Tamamlar

kuzey amerika / meksika | community struggles | opinion/analysis Thursday September 04, 2008 21:16 by Bert miasnikov at gmail dot com

[Liberter Çeviri Kolektifi #9 liberterceviri-et-gmail-nokta-com]

Evet, NMASS yazısında [Çn1] da dendiği gibi, İşçi Merkezleri olmak ile ilgili pozitif bir şey vardır. Negatif yönü İşçi Merkezlerinin bütün endüstrilerdeki koşulları değiştirmeye gücü yetmemesi ya da koşulları uzun dönemde değiştirememesidir, çünkü gücün çoğunun yattığı iş üzerinde İşçi Merkezleri'nin gücü yoktur. Bunun nedeni işçilerin, bizim işçi merkezimize işlerinden kovulduktan sonra adalet bulmak için gelmiş olmalarıdır. Bu yüzden geçmişe yönelik, geçmiş ücretler için savaşıyoruz, ama bunlar işyerleri içersinde gelecek için sağlam bir değişim yaratacak bir varlığa sahip olmamızı sağlamıyor. Hatta bazen 'biz kovulmuşların sendikasıyız' diye şaka yaparım.

Bu özellikle MiniMax boykotunda açık bir şekilde göze çarpıyordu. Orada 6 işçi ücretlerinin geciken bölümünü talep edip bunu kazanmışlardı, ama işlerine geri dönme talepleri başarısız olmuştu ve böylece hastalık izinleri veya mesai ücretleri gibi değişiklikleri kabul ettireceğimiz bir mekanizma da oluşamamıştı. Bu durum hala işte çalışan işçi gruplarının, işçi merkezine bir şeyleri değiştirmek ve haklarını aramak üzere gelmesiyle değişmeye başladı. İşçi merkeziyle sendika – bu örnekte Dünya Endüstri İşçileri (IWW) – arasında doğal bir uyum vardı. Bir yerel mekân olarak işçilerin gelebilecekleri ve İngilizce dersleri, hukuki yardım, çocuklarının okullarını iyileştirmek gibi sorunlarına yanıt arayabilecekleri bir yerdi. Diğer yandan sendika yoluyla hem geçmiş ücretleri, hem de işyerinde değişiklikler için mücadele edebiliyorlardı. Bu örnekten yola çıkarak diyebiliriz ki, İşçi Merkezleri geleceğin ve sendikalar da geçmişin örgütleri değildir. Tersine birbirlerini tamamlarlar ve ikisi de işçi sınıfının mücadeleci örgütlenmesi için gereklidir. Eğer bu örgütler patronlar, bürokratlar ve uzmanlar yerine işçiler ve vakıflar tarafından kontrol edilebiliyorlarsa işler yolundadır.

Demek istediğim şey İşçi Merkezlerinin sendikalardan daha iyi olduğundan ziyade, asıl önemli olan sorun onları kimin yönettiğidir. Eğer işçilerin mücadeleci örgütleri olmak istiyorlarsa işçiler tarafından işletilmelidirler. Benim düşünceme göre yeni emek hareketidir budur, onun belli biçimleri değil.

Yazıyı yazan Bert, Brooklyn, NY bölgesinde işçi merkezleri ve sendikalarda çalışma yapan bir aktivisttir.

Çevirenlerin Notları:
Çn1: Bahsedilen yazının Türkçe çevirisi: http://www.anarkismo.net/article/9784

İngilizce Orijinali: