user preferences

Search author name words: fa

Οικοδομήστε την αλληλεγγύη μας

category Διεθνή | Ιμπεριαλισμός / Πόλεμος | Ανακοίνωση Τύπου author Monday November 19, 2007 11:07author by Antithesis Collective - NEFAC - Anarkismoauthor email antithesisnyc at nefac dot net Report this post to the editors

Και όχι τις εκλογές τους

Greek translation of “Workers, Not Politicians, Will End This War”.
[ English ]

Οι εργάτες και όχι οι πολιτικοί θα τερματίσουν αυτόν τον πόλεμο.

Ανακοίνωση της Ομάδας Anthisesis (Anthisesis Collective) της NEFAC, γραμμένη ως προκήρυξη για διανομή μέσα από το μαυροκόκκινο τμήμα του εργατικού μπλοκ στην αντιπολεμική διαδήλωση που καλέστηκε στη Νέα Υόρκη στις 27 Οκτώβρη. Δημοσιεύεται εδώ σε συνάρτηση με τις αντιπολεμικές εκδηλώσεις της SDS (SDS Iraq War Moratorium).

Πριν αρχίσουν να πέφτουν οι βόμβες στο Ιράκ, εκατομμύρια από εμάς διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στον πόλεμο. Σήμερα, ο πόλεμος δεν είναι αρκετά δημοφιλής και κάθε ημέρα μαθαίνουμε για νέες αγριότητες στο όνομά μας. Και όλα αυτά σε βάρος της ζωής των Αμερικανών στρατιωτών, που προέρχονται βέβαια από την εργατική τάξη. Αντιμέτωποι μ’ αυτήν την τρομερή κατάσταση, οι ηγέτες του αντιπολεμικού κινήματος έχουν εστιάσει την προσοχή τους στην εκλογή των Δημοκρατικών, πιέζοντάς τους και καλώντας τους να παραπέμψουν σε δίκη τον Μπους. Απορρίπτουμε αυτή την εκλογική στρατηγική στο σύνολό της. Γιατί δεν μας έχει φέρει καν πιο κοντά στην παύση του πολέμου. Οι κύριοι Δημοκρατικοί υποψήφιοι για την προεδρία σχεδιάζουν να διατηρήσουν τα στρατεύματα των ΗΠΑ στο Ιράκ επ’ αόριστον. Είναι σαφές για μας ότι χρειάζεται μια νέα μορφή κινήματος και στρατηγικής και για να τελειώνουμε με τους άδικους πολέμους στο Ιράκ αλλού, αλλά και για να εργαστούμε για την απελευθέρωση όλων μας εδώ στις ΗΠΑ.

Μέρος της οικοδόμησης αυτού του νέου κινήματος είναι η αλληλεγγύη της εργατικής τάξης. Αν και η άρχουσα τάξη θα αγαπούσε να ξεχάσουμε κάτι τέτοιο, η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία που διαιρείται σύμφωνα με ταξικές γραμμές. Η μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας δημιουργεί τον κοινωνικό πλούτο, αλλά ο πλούτος και η δύναμή της ληστεύονται από από τους καπιταλιστές. Το κράτος και οι πολιτικοί του υπάρχουν για να εξασφαλίζουν τη συνέχιση του συστήματος, να κρατούν εμάς στη γραμμή μέσω της αστυνομίας και των φυλακών τους και σε ώρα πολέμου να μας στέλνουν να πεθάνουμε για τις πολυεθνικές που υπηρετούν. Όλα αυτά τα κάνουν στο όνομα μιας κάλπικης δημοκρατίας. Είναι μια «δημοκρατία» που δίνει την εξουσία σ’ αυτή ή την άλλη φατρία των πλουσίων, αντί να την δίνει στις κοινότητες και τους εργαζομένους. Ψηφίζοντας κάποιον για να λάβει αποφάσεις για μας, εκχωρούμε την εξουσία μας για να επιφέρουμε μια πραγματική αλλαγή στην κοινωνία μας.

Κοιτάξετε μόνο την τωρινή μας κατάσταση. Πόσοι άνθρωποι εργάζονται πάνω από 40 ώρες για να τα βγάλουν πέρα και μόλις μετά βίας μπορούν να αντέξουν οικονομικά; Πόσοι άνθρωποι είναι τώρα αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις κοινότητές τους; Πόσοι είναι χωρίς ασφάλεια υγείας; Πόσοι νέοι είναι στη φυλακή αντί σε καλά σχολεία; Γιατί δεν είμαστε σε θέση να σταματήσουμε την ερήμωση του πλανήτη μας; Αυτός είναι ο πόλεμος που διεξάγεται ενάντιά μας. Εξαρτάται από μας εάν είμαστε πρόθυμοι να αγωνιστούμε.

Πρέπει να σκεφτόμαστε γι’ αυτόν τον ταξικό πόλεμο όταν συζητάμε για τον πόλεμο στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού. Οι εργαζόμενοι άνθρωποι των εθνών αυτών είναι σύμμαχοί μας, όχι εχθροί μας. Οι κοινοί μας εχθροί κάθονται στα μέγαρα και τα παλάτια και στις δύο πλευρές, και είναι εκείνοι που βρίσκονται στην εξουσία που μας κρατούν τον ένα ενάντια στον άλλον και μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι έχουμε διαφορετικά ενδιαφέροντα. Και εδώ και εκεί, η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας θέλει απλώς να ζήσει ειρηνικά και να απολαύσει τα προϊόντα της εργασίας της. Εμείς έχουμε χτίσει όλα όσα υπάρχουν στην κοινωνία μας. Μεγαλώνουμε και αγωνιζόμαστε για την τροφή μας. Χτίζουμε και συντηρούμε τα κτίρια. Φροντίζουμε όλους τους ανθρώπους και τα πράγματα. Έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία που θα μπορούσε πολύ εύκολα να προβλέψει για όλους, αλλά αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιούμε τις απέραντες δυνατότητές της για το κέρδος λίγων, με το ξόδεμα των πόρων μας και τα εργαλεία των πολέμων τους. Δεν ελέγχουμε την κοινωνία μας. Δεν ελέγχουμε το μέλλον μας.

Αλλά μπορούμε! Και η εναλλακτική λύση; Βρίσκεται ακριβώς εκεί, στην ιστορία των αγώνων μας. Ολόκληρη η πρόοδος στις ΗΠΑ έχει αποκτηθεί όχι από τις εκλογές, αλλά από τον μαζικό αγώνα και την αλληλεγγύη των ανθρώπων. Τα μεγάλα κέρδη των συνδικάτων αποκτήθηκαν στη δεκαετία του ‘30 από τις ογκώδεις, παράνομες απεργίες, την άμεση δράση και τις καταλήψεις των εργοστασίων. Η ήττα του Jim Crow επήλθε από τους Αφρο-αμερικανούς μέσω των παράνομων πορειών, της πολιτικής ανυπακοής και των εξεγέρσεων στις πόλεις. Ο πόλεμος του Βιετνάμ τερματίστηκε μέσω των μεγάλων διαδηλώσεων, απεργιών στις πανεπιστημιουπόλεις, της άρνησης στράτευσης και μιας στιβαρής ανταρσίας στο στρατό.

Το κίνημά μας ενάντια στον ιρακινό πόλεμο πρέπει να γίνει ανεξάρτητο και μαχητικό. Ας αρνηθούμε την υποστήριξη στους Δημοκρατικούς ή τους Ρεπουμπλικάνους ή οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια εκλογής κάποιου υπεύθυνου για αυτόν τον πόλεμο. Αφήστε το κίνημά μας να ριζοβολήσει στην πλειοψηφία του πληθυσμού. Η μόνη τάξη που είναι σε θέση να κάνει την κοινωνία να δουλέψει για μας και όχι για τα αφεντικά και τους πολέμους τους είναι η εργατική τάξη. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει πίσω με ειρηνικές παρελάσεις ή διάσπαρτες πράξεις βίας. Χρειαζόμαστε μαζική δράση, αγώνα στους εργασιακούς χώρους, πολιτική ανυπακοή και άκαμπτη εχθρότητα προς το πολεμικό κράτος και τους κυρίους των πολυεθνικών του.

Ας υποστηρίξουμε όλους αυτούς τους στρατιώτες και παλαίμαχους που μιλούν ενάντια στον πόλεμο. Ας αποτρέψουμε περισσότερους συντρόφους μας εργαζόμενους και τη νεολαία από το να στρατολογηθούν και σταλούν στον θάνατο. Ας απεργήσουμε ενάντια στον πόλεμο και σε αλληλεγγύη με τους εργαζομένους σε παγκόσμια κλίμακα. Μαζί έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε τις μηχανές του πολέμου. Απευθυνόμαστε σ’ εσάς σύντροφοι εργαζόμενοι στο αντιπολεμικό κίνημα για να βοηθήσουμε στην ώθηση αυτού του κινήματος προς την ταξική αλληλεγγύη, την ενότητα και την οργάνωση. Οι άνθρωποι όλων των εθνών έχουν το δικαίωμα να καθορίσουν το μέλλον τους. Όταν μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη δύναμή μας, ο πόλεμος θα τερματιστεί και θα είναι μόνο η αρχή της πορείας προς την χειραφέτηση.

«Το μέγιστο προπύργιο του καπιταλισμού είναι ο μιλιταρισμός, αλλά ένα διεθνές συναίσθημα αλληλεγγύης φέρνει όλους τους εργαζομένους στο σημείο που θα πουν στους κυρίους τους: “Πηγαίνετε να σκοτωθείτε εσείς. Εμείς το έχουμε κάνει αρκετό καιρό για σας”». Έμμα Γκόλντμαν, αναρχική κομμουνίστρια, Νέα Υόρκη 1917.

Όχι πόλεμος για την Αυτοκρατορία – Όχι ειρήνη για την άρχουσα τάξη!

Είμαστε η Northeastern Federation of Anarchist Communists (NEFAC – Βορειοανατολική Ομοσπονδία Αναρχικών Κομμουνιστών)

Antithesis, NYC - NEFAC collective

http://www.myspace.com/antithesisnyc * Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στις 16 Νοέμβρη 2007 στο www.anarkismo.net Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 19 Νοέμβρη 2007.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]