user preferences

H εξέγερση των ινδιάνων Mohwak (one for all and all for OKA)

category Βόρεια Αμερική / Μεξικό | Ιστορία (γενική) | Γνώμη / Ανάλυση author Tuesday May 24, 2005 19:30author by ORA MIDEN - Anarkismo Report this post to the editors

One for all and all for OKA

Από την μπροσούρα: Κεμπέκ - Καναδάς Καλοκαίρι 1990 Γ. Βάσιλας, Απρίλης 1991 http://www.geocities.com/notios_a/gr/s_11.7.90.htm

Πριν πολλούς χειμώνες οι σοφοί μας πρόγονοι πρόβλεψαν ότι ένα μεγάλο θηρίο με λευκά μάτια θα ερχόταν από την ανατολή και, καθώς προχωρούσε, θα καταβρόχθιζε τη χώρα. Αυτό το θηρίο είναι η λευκή φυλή και η πρόβλεψη κοντεύει να επαληθευτεί. Συμβούλεψαν τα παιδιά τους, όταν άρχισαν να αδυνατίζουν, να φυτέψουν ένα δέντρο με τέσσερις ρίζες που να διακλαδίζονται στο βορρά, στο νότο, στην ανατολή και στη δύση, και τότε να μαζευτούν κάτω από τη σκιά του και να κατοικήσουν ενωμένοι και μονιασμένοι. Αυτό το δέντρο προτείνω να είναι αυτό εδώ το σημείο. Εδώ να μαζευτούμε. Εδώ να ζήσουμε κι εδώ να πεθάνουμε. Ινδιάνικη ποίηση: Στα ίχνη του ανέμου. “11 ΙΟΥΛΗ 1990” “Στις 5.30 ώρα σήμερα το πρωί γύρω στους 500 πάνοπλους άνδρες των ειδικών δυνάμεων, έριξαν εκατοντάδες δακρυγόνα ενάντια σε ομάδες κύρια γυναικών και παιδιών. Ταυτοχρόνως ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας παραβίασαν και στήθηκαν στα γύρω δάση με σκοπό να πυροβολήσουν οποιονδήποτε Μοχόκ αντιστεκόταν…” Κάπως έτσι άρχιζε το πρώτο ανακοινωθέν των Μοχόκ του KAHNAWAKE· στους δύο μήνες που ακολούθησαν και καθόσον η γη των Μοχόκ βρισκόταν κάτω από στρατιωτική και αστυνομική κατοχή εκατοντάδες τέτοιες ανακοινώσεις κατέκλυσαν τα γραφεία οργανώσεων, ινδιάνικων φυλών αλλά και των ΜΜΕ, καταγγέλλοντας τη βαναυσότητα, τον αποκλεισμό και τους βασανισμούς από τη μεριά των αποικιοκρατών, και τέλος την πεποίθησή τους για συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση. Η υπόθεση της “ΟΚΑ”, όπως έγινε γνωστή, ξεκίνησε από την προσπάθεια των τοπικών αρχών να επεκτείνουν ένα γήπεδο γκολφ σε γειτονικό δάσος, που όμως ήταν τόπος λατρείας και αρχαίο νεκροταφείο των Μοχόκ του KANESATAKE. Με γνωστές τις προθέσεις των αρχών, οι Μοχόκ προχώρησαν στο στήσιμο οδοφραγμάτων από τον περασμένο Μάρτη, εμποδίζοντας έτσι την πρόσβαση στο ιερό δάσος. Η επιχείρηση της αστυνομίας εκείνο το πρωί απέτυχε, η οργανωμένη αντίσταση των Ινδιάνων, αλλά και η βοήθεια ενός ευνοϊκού ανέμου σκόρπισαν τον πανικό στους αστυνομικούς, καθώς τα δακρυγόνα και οι αναισθητικές χειροβομβίδες ήρθαν προς το μέρος τους. Μετά από άτακτη υποχώρηση, παράτησαν ακόμη και τα περιπολικά που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν για την ενίσχυση των οδοφραγμάτων. Πίσω τους άφησαν ακόμη και ένα νεκρό συνάδελφό τους. Οι πρώτοι λευκοί πάτησαν τη γη της χελώνας –όπως ονομάζουν οι Ινδιάνοι τον Καναδά- στις αρχές του 18ου αιώνα. Η σχέση τους δομήθηκε με βάση όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την αποικιοκρατία. Οι Ινδιάνοι που αρχικά φιλοξένησαν και βοήθησαν τους πρώτους αποίκους να επιβιώσουν στο σκληρό και ξένο περιβάλλον, βρέθηκαν αρκετά γρήγορα αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα του δυτικού πολιτισμού. Η βίαιη προσάρτηση γης, οι σφαγές ολόκληρων πληθυσμών, η εκτόπιση, η καταστροφή του πολιτισμού τους και τέλος η αφομοίωση των ινδιάνικων φυλών παρέμεινε για αιώνες η πολιτική των αποικιοκρατών. Η καλλιεργημένη πεποίθηση ότι οι Ινδιάνοι είναι λαοί βάρβαροι, πρωτόγονοι και απολίτιστοι –άποψη που ισχύει και διαδίδεται ακόμη και σήμερα- έδωσε τη βασική επικάλυψη σε αυτό το φοβερό γενοκτονικό έργο. Την εποχή όμως που οι πρώτοι άποικοι αγκυροβολούσαν τα καράβια τους στις ανατολικές ακτές του Καναδά, πίστευαν ακόμη ότι οι εξουσίες των βασιλιάδων τους ήταν αποτέλεσμα θεϊκού χαρίσματος. Οι Ινδιάνοι αντίθετα είχαν αναπτύξει τη συλλογικότητα σαν την κύρια πηγή εξουσίας. Επί μια χιλιετία, οι ινδιάνικες κοινωνίες έπαιρναν τις αποφάσεις τους μέσα σε συνελεύσεις με ισότιμη συμμετοχή και των δύο φύλων και συναινετικές διαδικασίες. Απαλλαγμένοι από εξαναγκαστικούς θεσμούς και ισχυρές θέσεις εξουσίας πηγάζουν αυτή τους τη φιλοσοφία από τις αντιλήψεις τους για τη μητέρα γη σαν πηγή ζωής και τη θέση του ανθρώπου σαν μέρος μόνο αυτής. “Η ανθρωπότητα δεν είναι παρά η σπίθα της πυγολαμπίδας στο σκοτάδι ή μια μικρή σκιά που συναντάς τυχαία στο χορτάρι και χάνεται με το ηλιοβασίλεμα”, τα λόγια αυτά ανήκουν σε παλιό Ινδιάνο chef. Όταν λοιπόν δεν υπάρχει εκτίμηση και σεβασμός στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, όταν λείπει η αίσθηση της κοινής ευθύνης και συνέπειας για την κοινωνία πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε σεβασμό για όλες τις ζωντανές υπάρξεις, με τις οποίες συνδεόμαστε και μοιραζόμαστε τόσα πολλά; Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολιτισμοί των Ινδιάνων και πιο συγκεκριμένα των Ιροκέζων, έγιναν αντικείμενο μελέτης μερικών “φωτεινών” μυαλών της δύσης. Στις “καταβολές της Οικογένειας” ο Engels αναφέρεται εκτεταμένα στους Ιροκέζους και στις κοινωνικές τους δομές. “Πρόκειται για ένα καταπληκτικό σύνταγμα” γράφει, “σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχει αστυνομία, ευγενείς ή Βασιλιάδες, δικαστές, φυλακές ή δίκες και όμως όλα λειτουργούν κανονικά…” Για τους πρώτους αποίκους και για τους σημερινούς απογόνους τους ακόμη, όλα αυτά ήταν λίγο ή πολύ ακατανόητα και παράξενα. Όταν λοιπόν αναζητούσαν αρχηγούς μέσα στις ινδιάνικες φυλές για να συνάψουν πιθανώς κάποιες συνθήκες, δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι ο λόγος του αρχηγού δεν είχε καμμιά ιδιαίτερη βαρύτητα. Έτσι ο γνωστός Γάλλος εξερευνητής Champlain χαρακτήριζε τους Ινδιάνους “αφελείς” που δεν κατανοούν την πολιτική. Τριακόσια όμως χρόνια αργότερα, ο τωρινός πρωθυπουργός του Καναδά, αναφερόμενος στις συνεχείς εναλλαγές προσώπων, και το μεγάλο αριθμό Ινδιάνων διαπραγματευτών στη διάρκεια της κρίσης της ΟΚΑ, σαν πράγματα “εντελώς αλλόκοτα”, φανέρωνε ακριβώς την ίδια άγνοια(;).

author by ORA MIDEN - Anarkismopublication date Wed May 25, 2005 06:26author address author phone Report this post to the editors

Η ριζική αντίθεση των κοινωνικών δομών της ινδιάνικης ζωής σε σχέση με αυτές των αποικιοκρατών εντάθηκαν ακόμα πιο πολύ με την ανάπτυξη και εξάπλωση του καπιταλισμού. Έτσι για παράδειγμα οι Ινδιάνοι συνέπραξαν αρκετές συνθήκες με τους λευκούς στη βάση όχι της παραχώρησης γης – που έτσι κι αλλιώς θεωρούσαν ότι δεν τους ανήκει – αλλά της συμφωνίας για συνδιαχείριση της γης από την οποία ζούσαν. Οι Ινδιάνοι δεν έβλεπαν τον εαυτό τους σαν ιδιοκτήτες γης. Η λογική της ατομικής ιδιοκτησίας τους ήταν εντελώς ξένη. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια ενός φημισμένου μαχητή των Μοχόκ σε γράμμα του προς τις βρεττανικές αρχές της Β. Αμερικής το 1786. “Η ελευθερία για ένα λογικό ον υπερβαίνει σε σημασία την ιδιοκτησία όπως το φως του ήλιου σε σχέση με το πιο φωτεινό αστέρι. Παρ’ όλα αυτά εσείς τα βάζετε στο ίδιο επίπεδο εξευτελίζοντας έτσι παντοτινά την έννοια του πολιτισμού”. Από την αρχή οι Ινδιάνοι δεν ήταν απλώς εμπόδια στην απληστία των λευκών, αλλά απειλούσαν κύρια τις πρωταρχικές επιλογές των αποικιοκρατών πάνω σε θέματα διακυβέρνησης και οργάνωσης της κοινωνίας. Η ανάπτυξη του καπιταλισμού και η ταυτόχρονη ανάδειξη του αποικιοκρατικού κράτους του Καναδά όξυνε αυτές τις αντιθέσεις ακόμη περισσότερο. Η “βιομηχανική επιβολή” δημιούργησε νέες συνθήκες ανταγωνισμού, εκμετάλλευση φυσικών πρώτων υλών και κυριότερα σήμανε δραματικές αλλαγές στις κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις. Μια νέα περίοδος αφομοίωσης, απομόνωσης, εκτόπισης αλλά και αφανισμού των πολιτιστικών και φυλετικών ιδιαιτεροτήτων των Ινδιάνων ανοίγει. Η γη τους γίνεται έρμαιο των αναγκών της Βιομηχανίας, όχι μόνο με την καταλήστευση των πρώτων υλών αλλά και την τεράστια οικολογική καταστροφή. Ο παραδοσιακός τρόπος ζωής σιγά-σιγά χάνεται. Οι νέες, λοιπόν, ανάγκες του κεφάλαιου υπαγορεύουν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να κοουτσάρουν τις κινήσεις του κράτους. Είναι μήπως παράξενο που η δημιουργία του κράτους του Καναδά γίνεται αφού εξασφαλίζεται η βίαιη υποταγή και εξόντωση μεγάλων κομματιών των Ινδιάνων. Η περιβόητη έφιππη αστυνομία του Καναδά συστάθηκε ακριβώς για να καταστείλει οποιαδήποτε ινδιάνικη αντίσταση. Παρ' όλες τις προκλήσεις που δέχεται ένα σύγχρονο κράτος αυτός ο ρόλος παραμένει ακόμη πρωταρχικός. Το 1923, για παράδειγμα, η αστυνομία κατέλαβε το σπίτι της συνέλευσης των Ιροκέζων και ανήγγειλε τη διάλυση αυτής της πανάρχαιας συνέλευσης. Σκοπός τους ήταν να διαλύσουν τις παραδοσιακές δομές διακυβέρνησης και να κάνουν έτσι τον έλεγχο πιο απόλυτο. Όταν οι Ινδιάνοι προσπάθησαν να αντισταθούν, η κυβέρνηση χαρακτήρισε παράνομες οποιεσδήποτε ενέργειες για υποστήριξη ή ακόμη και χρηματοδότηση μηνυτήριων αναφορών εναντίον τους! Ήταν ξεκάθαρη η πρόθεση του κράτους να εμπεδώσει την εξουσία του με τη δημιουργία ελεγχόμενων και προστατευόμενων από την αστυνομία ινδιάνικων συμβουλίων. Σήμερα λίγοι είναι οι Ιροκέζοι, όπως και άλλοι Ινδιάνοι, που αναγνωρίζουν την εγκυρότητα αυτών των συμβουλίων.

author by ΟRA MIDEN - Anarkismopublication date Wed May 25, 2005 06:27author address author phone Report this post to the editors

Σήμερα μάλιστα η ανάδειξη της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας των Ινδιάνων γίνεται όλο και πιο σημαντική, ιδιαίτερα για ένα μεγάλο κομμάτι νέων. Στον Καναδά υπάρχουν γύρω στο 1.000.000 Ινδιάνοι από τους οποίους το 70% είναι κάτω των 35 ετών. Η δυναμική αντιπαράθεση στην ΟΚΑ βοηθήθηκε σημαντικά σε αυτή την κατεύθυνση. Ήταν κοινή διαπίστωση ότι πολλοί νέοι που είχαν προηγούμενα φύγει από τις ρεζέρβες προς αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας, επέστρεφαν με ενθουσιασμό και διάθεση να μάθουν περισσότερα για την κουλτούρα τους αλλά ακόμη για να συμμετέχουν μαζί με τους μαχητές στον αγώνα. "Η νέα γενιά δεν έχει την υπομονή των παλιών...", αναφέρουν οι Μοχόκ σε ένα από τα καθημερινά δελτία τύπου στη διάρκεια της κρίσης στην ΟΚΑ και συμπληρώνουν "... η νέα γενιά θέλει να ακουστεί και είναι προετοιμασμένη για άμεση δράση με οποιονδήποτε τρόπο καταλάβουν ότι είναι απαραίτητο... δεν έχουν τίποτα να χάσουν από μια εντατικοποίηση των ενεργειών άμεσης δράσης". Οι Μοχόκ είναι μια από τις έξι φυλές της ομοεθνίας των Ιροκέζων. Τις τελευταίες δεκαετίες ιδιαίτερα, βρίσκονται στο στόχαστρο των αρχών του Καναδά και των ΗΠΑ. Η γη των Μοχόκ εκτείνεται σε μια περιοχή και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Μεταξύ των Μοχόκ και των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και του Καναδά υπάρχουν ζητήματα σε σχέση με περιοχές γης που παραμένουν ανοιχτά εδώ και 273 χρόνια. Στον Καναδά η συνολική έκταση γης που είναι στη δικαιοδοσία των Ινδιάνων, σαν τίτλοι, καλύπτει τα 3/4/ της χώρας! Οι Μοχόκ τα τελευταία σαράντα χρόνια έχουν χάσει περισσότερη γη από ότι τους δύο προηγούμενους αιώνες. Η βίαιη αρπαγή της από κυβερνήσεις και πολυεθνικές για την κατασκευή υδροηλεκτρικών εργοστασίων, γεφυρών και άλλων βιομηχανιών έχει συνάμα καταστρέψει κάθε ίχνος ζωής στην όμορφη και πλούσια αυτή γη. Ο ποταμός St. Lawrence, που διασχίζει τη γη των Μοχόκ είναι σήμερα τόσο μολυσμένος που το ψάρεμα, κύρια πηγή επιβίωσης, είναι τουλάχιστον προβληματικό. Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι η υπεράσπιση των τελευταίων κομματιών γης είναι το κυρίαρχο στην αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και Ινδιάνων. Η δικαιοδοσία επί της γης εκφράζεται μέσα από την αυτοκυριαρχία που αν και η ομοεθνία των Ιροκέζων τη θεωρεί δεδομένη, η κυβέρνηση του Καναδά το αντιλαμβάνεται σαν έναν "παρανοϊκό" ισχυρισμό. Οι Ιροκέζοι έχουν προσδιορίσει τη σχέση τους με τους λευκούς από τον 17ο αιώνα μέσα από ειδικές παραγράφους στο σύνταγμά τους, όπου βλέπουν τους "Ευρωπαίους και Ινδιάνους να ταξιδεύουν στο ίδιο ποτάμι αλλά σε διαφορετικές βάρκες, χωρίς ο ένας να παρεμβαίνει στους τρόπους και τις επιλογές του άλλου". Η υπόθεση της ΟΚΑ ήταν η πιο σημαντική στην ολοένα και κλιμακούμενη επίθεση των αρχών του Καναδά και των ΗΠΑ ενάντια στους Μοχόκ, αλλά και στις ινδιάνικες διεκδικήσεις συνολικότερα. Μέσα από τη δίμηνη αντιπαράθεση των ένοπλων μαχητών των Μοχόκς και των δυνάμεων του στρατού και της αστυνομίας, καταδείχθηκε από τη μία η υποκριτική στάση της κυβέρνησης του Καναδά, σαν προασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας και από την άλλη η δυναμική των Μοχόκς που έδωσε ένα καινούριο ενθουσιασμό και κλίμα στη γενική αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και Ινδιάνων. Σημαντικό ρόλο στην αυξανόμενη μαχητικότητα της αντίστασης έχει παίξει η "κοινωνία ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΩΝ ΜΟΧΟΚΣ", η σύσταση της οποίας έχει σαν σκοπό την ενεργή υπεράσπιση της γης των Μοχόκς από τις πολυεθνικές κυβερνήσεις και την αστυνομία. Οι ιστορικές καταβολές είναι ριζωμένες στο καταστατικό της ομοεθνίας, "ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ".

author by ΟRA MIDEN - Anarkismopublication date Wed May 25, 2005 06:29author address author phone Report this post to the editors

Οι μαχητές έχουν δώσει το δικό τους στίγμα στις κοινωνίες των Ινδιάνων. Οι μαζικές στρατιωτικές επιχειρήσεις από τις κυβερνήσεις του Καναδά και των ΗΠΑ και η κατοχή καταυλισμών και περιοχών των Μοχόκς, δείχνουν, όπως λένε, οι ίδιοι οι μαχητές, την πρόθεση των κυβερνήσεων αυτών όχι μόνο να μη διαπραγματευτούν ούτε για ένα μικρό κομμάτι γης, αλλά και να προετοιμάσουν το έδαφος για επικείμενο αιματοκύλισμα. Τον Απρίλη του 1990 στην περιοχή ΓΚΑΝΕΪΝΚΟΥΕΗ στην πλευρά των ΗΠΑ, 250 πάνοπλοι αστυνομικοί, δεσμοφύλακες, ειδικές δυνάμεις και το F.B.I. μαζί με στρατιωτικά ελικόπτερα και θωρακισμένα οχήματα, προετοιμάστηκαν για μια επιχείρηση εξολόθρευσης που τελικά αποφεύχθηκε, ύστερα από αρκετές μέρες αντιπαράθεσης και διαπραγματεύσεων. Ένα μήνα περίπου αργότερα στην AKWASANSE που βρίσκεται και από τις δύο μεριές των συνόρων, δυνάμεις της αστυνομίας και της εθνοφρουράς εισέβαλαν, και κατέχουν μέχρι σήμερα την περιοχή. Οι Μοχόκ καταγγέλλουν αυθαίρετες συλλήψεις, έρευνες και ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις κατοχής. Στην ΟΚΑ αλλά και την ευρύτερη περιοχή η κυβέρνηση χρησιμοποίησε μέχρι και 4.000 στρατιώτες, δεκάδες τανκς και άλλο σύγχρονο οπλισμό για να ελέγξει μια χούφτα συγκριτικά μαχητών. Μετά την επίθεση της αστυνομίας εκείνο το πρωί οι Μοχόκ της περιοχής του KAHNAWAKE απέκλεισαν μια γέφυρα που είναι και η κεντρική δίοδος προς την πόλη του Μόντρεαλ, σε ένδειξη συμπαράστασης. Η αστυνομία προχώρησε αμέσως σε αποκλεισμό της περιοχής. Η είσοδος γιατρών, τροφίμων, φαρμάκων αλλά και των ΜΜΕ απαγορεύτηκε. Κάτω από ένα καθεστώς ακήρυχτου πολέμου οι Μοχόκ καλούν σε συμπαράσταση άλλους Ινδιάνους, αλλά και διεθνείς οργανισμούς. http://www.peacetree.com/akwesasne/wamoac3b.htm Η στρατηγική της κυβέρνησης κατευθυνόταν από δύο κυρίως στόχους: τη μη υποχώρηση στα αιτήματα των Μοχόκ και την αποδυνάμωση των μαχητών. Μέσω μιας καλά ενορχηστρωμένης παραπληροφόρησης τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τους μαχητές σαν “περιθωριακούς”, “εγκληματίες”, “τρομοκράτες”, χωρίς την παραμικρή υποστήριξη των υπόλοιπων Ινδιάνων. Σε όλη τη διάρκεια των υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων η κυβέρνηση κατηγορούσε τους Μοχόκ για αδιαλλαξία. Μια από τις βασικές προϋποθέσεις που έθεσαν οι Μοχόκ για διαπραγματεύσεις, δηλαδή την ελεύθερη διακίνηση τροφίμων, φαρμάκων κ.α. δεν τηρήθηκαν ποτέ από την κυβέρνηση. Αντίθετα η αστυνομία υπόθαλπε τις επιθέσεις φασιστών-ρατσιστών ενάντια σε Ινδιάνους που οδήγησε και στο θάνατο ενός ηλικιωμένου Μοχόκ. Μάλιστα, οι κινητοποιήσεις των ρατσιστών οργανώνονταν αρχικά από πρώην αστυνομικούς, και αργότερα από γνωστά μέλη της Ku Klux Klan. Οι επιθέσεις τους και η παρουσία τους στα οδοφράγματα γίνεται συνεχής και ολοένα πιο βίαιη με την ανοχή του στρατού και της αστυνομίας. Παρ’ όλα αυτά το κύμα συμπαράστασης προς τους Μοχόκ από άλλους Ινδιάνους έδειξε πόσο ευάλωτη είναι η κυβέρνηση του Καναδά μπρος σε μια οργανωμένη αντίσταση των Ινδιάνων. Στη διάρκεια της αντιπαράθεσης τουλάχιστον 5 πυλώνες ηλεκτρικού καταστράφηκαν, γέφυρες, εθνικοί δρόμοι, σιδηροδρομικοί σταθμοί αποκλείστηκαν, παραλύοντας συχνά μεγάλα κομμάτια της χώρας. Είναι δεδομένο ότι ο Καναδάς εξαρτάται οικονομικά από την εξαγωγή πρώτων υλών και τεράστια ενεργειακά έργα, πολλά από τα οποία βρίσκονται απροστάτευτα στη γη των Ινδιάνων. Αλλά αν η συμπαράσταση άλλων Ινδιάνικων φυλών ήταν δεδομένη, η βοήθεια από τους μη Ινδιάνους του Καναδά ήταν εξίσου σημαντική. Καταγγελίες ενάντια στην παρουσία του στρατού και της αστυνομίας έγιναν από μια σειρά οργανώσεων και κοινωνικών φορέων. Σε μια περίπτωση μάλιστα, απολυμένοι εργάτες στους σιδηρόδρομους απέκλεισαν γραμμές μαζί με τις τοπικές ινδιάνικες φυλές. Η άμεση πάντως απειλή σαμποτάζ στη βιομηχανική και οικονομική υποδομή του Καναδά σίγουρα δημιούργησε προβλήματα στην εφαρμογή μιας πιο βίαιας πολιτικής ενάντια στους εξεγερμένους Μοχόκ. Μετά από ενάμισι περίπου μήνα συνεχιζόμενου αποκλεισμού ο στρατός διαλύει τα οδοφράγματα στη γέφυρα Μεντιέν· τις επόμενες εβδομάδες στρατιώτες εισβάλλουν στην περιοχή του KAHNAWAKE και με το πρόσχημα της έρευνας για όπλα βιαιοπραγούν και τρομοκρατούν τον πληθυσμό. Στην ΟΚΑ μεραρχίες του στρατού και της αστυνομίας περικυκλώνουν την περιοχή και υποχρεώνουν το μικρό αριθμό μαχητών να εγκλωβιστεί στο κτίριο του κέντρου αποθεραπείας. Οι συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή θυμίζουν θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων. Ο στρατός στήνει συρματοπλέγματα και απομονώνει τους μαχητές χρησιμοποιώντας δυνατούς προβολείς τις νύχτες. Οι μαχητές απαντούν με την επέκταση χαρακωμάτων γύρω από το κτίριο. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε για τρεις βδομάδες, ο στρατός έκοψε το ρεύμα και κάθε δυνατότητα επικοινωνίας των αποκλεισμένων Μοχόκ. Στις 27 Σεπτέμβρη οι μαχητές, μαζί τους και γυναίκες με παιδιά, βγαίνουν από το κτίριο αλλά σε μια τελευταία ενέργεια απείθειας δεν παραδίδονται και αποχωρούν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που βρίσκεται ο στρατός. Στη διάρκεια της αποχώρησης των Μοχόκ από το κέντρο αποθεραπείας, οι Μοχόκ του KAHNAWAKE συγκεντρώνονται και με μολότοφ, πέτρες και ρόπαλα διαμαρτύρονται για τη μεταχείριση των παραδιδόμενων Μοχόκ. Συνολικά 150 άτομα κατηγορούνται για την υπεράσπιση των περιοχών των Μοχόκ το περασμένο καλοκαίρι. Σε διακήρυξή τους, μετά την αποχώρηση από το κτίριο αποθεραπείας οι Μαχητές αναφέρουν “…η κυβέρνηση του Καναδά έχει ξεκάθαρη πρόθεση να κρατήσει τα ινδιάνικα έθνη και τους λαούς σε μια αέναη κατάσταση επιβολής και αποικιοκρατίας. Αυτή η θέση δεν μας αφήνει παρά μια επιλογή δράσης –αυτή της απελευθέρωσης των εθνών και των λαών μας. Αυτός ο αγώνας ήταν μόνο η αρχή και όχι το τέλος…” Σήμερα όλες οι περιοχές των Μοχόκ επιτηρούνται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, πρόσφατα μάλιστα σε επεισόδια ανάμεσα σε Μοχόκ και την αστυνομία τραυματίστηκαν 22 αστυνομικοί. Γ. Βάσιλας, Απρίλης 1991 Από την μπροσούρα: Κεμπέκ - Καναδάς Καλοκαίρι 1990 Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ MOHAWK One for all and all for OKA “11 ΙΟΥΛΗ 1990” http://www.geocities.com/notios_a/gr/s_11.7.90.htm

 
This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]