Φάμπρικες παραγωγής και εκμετάλλευσης

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Θρησκεία | Γνώμη / Ανάλυση Saturday March 31, 2007 18:00 by "Κοινωνική Αρμονία"

Και φόβων και ανασφαλειών

* Δημοσιεύτηκε στο δελτίο «Για μια αναρχοκομμουνιστική και κοινοτιστική Κοινωνική Αρμονία», τεύχος 27, τέλη 2006.

I. Στην ιστορία όλων των θρησκειών και των θρησκευτικών αιρέσεων - «αναγνωρισμένων» ή «μη αναγνωρισμένων» από τις εκάστοτε διαφορετικές ιστορικές μορφές Κράτους - πλεονάζουν οι «παραδειγματικές» τους πράξεις που μαρτυρούν ότι: α) περιφρονούν την ατομική ελευθερία και το αυτεξούσιο του ατόμου, την ισότητα ανδρών και γυναικών, την αξιοπρέπεια αλλά και την ίδια την ύπαρξη του «αλλόφυλου» και του «αλλόθρησκου», και β) τηρούν απόλυτα και φανατικά εχθρική στάση απέναντι στο ανθρώπινο σώμα και την ερωτική ηδονή, και πρωτίστως στο γυναικείο σώμα και ερωτική ηδονή. Μάλιστα, σε ιστορικές περιόδους όπου μια θρησκεία/εκκλησία συνιστά το μόνο κράτος, τότε, δεν έχουμε να κάνουμε «απλώς» με μια ιδεολογική καταστολή του γυναικείου σώματος και ηδονής ειδικά, και της γυναίκας γενικά. Δεν πρόκειται, δηλαδή, «απλώς» για τη διακηρυγμένη άποψη ότι η γυναίκα είναι «εκ φύσεως ακάθαρτη και ακόλαστη», σα να λέμε «πόρνη» και «αόρατη», και «εκ θεού αποδεκτή» και «εκ της εκκλησίας ορατή» μόνον ως «σύζυγος/μητέρα». Ή, μάλλον, μισο-ορατή, αφού ακόμη και εντός της εκκλησίας [π.χ. της Ορθόδοξης Εκκλησίας] η θέση της στον γυναικωνίτη δεν την καθιστούσε και τόσο ορατή.

Σε ιστορικές δε περιόδους όπου η θρησκεία/εκκλησία συνιστά το μόνο κράτος, τότε έχουμε να κάνουμε με μια τρομοκρατική καταστολή της γυναικείας ερωτικής ηδονής και με κυριολεκτική κατακρεούργηση του γυναικείου σώματος. «Όταν άψυχα αντικείμενα τέχνης, π.χ. αγαλμάτινες μορφές γυμνών ανδρών και γυναικών, αλλοτινών πολιτισμών έχουν γίνει αποδέκτες αυτού ακριβώς του μίσους, που στόχευε στην καταστροφή συγκεκριμένων σημείων της ανατομίας τους, τότε μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα τι έχει υποστεί και τι εξακολουθεί να υφίσταται το ανθρώπινο σώμα, και ιδίως το γυναικείο. Χριστιανός για μια μέρα Έχεις δει άγαλμα με κομμένη την ψωλή και τ’ αρχίδια του; / Ιεραπόστολο να κρατά μαχαίρι και σταυρό; / Εγώ το είδα στη Νέα Ζηλανδία. Οι Μαορί μου έδειξαν πράγματα που / υπέστησαν τους βανδαλισμούς των χριστιανών που έμεναν κάποτε εκεί / πράγματα που μ’ έκαναν να ντρέπομαι για τη ράτσα μου. / Οι Ναζί οργάνωσαν τα στρατόπεδα θανάτου με μότο το «GOTT MIT UNS». / Ο θεός ήταν μαζί τους, και μαζί με τον Τρούμαν / όχι όμως με τους Γιαπωνέζους και τους Εβραίους. / Αφρικανοί σκλάβοι σύρθηκαν εδώ για να ικανοποιήσουν τις χριστιανικές μας ανάγκες. / Αν κατέφθαναν διαστημάνθρωποι και μας έκλειναν σ’ ένα κλουβί / θα υιοθετούσαμε άραγε τη δική τους πίστη; / Για τριακόσιες εξήντα τέσσερις μέρες η ισχύς δικαιώνει / γεννηθήτω το θέλημά του. Όμως υπάρχει μία μέρα που όλα αυτά τα παραμερίζουμε / μια μέρα που την περνάμε με την οικογένεια / και κάνουμε πράγματα που μας γεμίζουν χαρά. / Τα χριστούγεννα όπου να ‘ναι έρχονται. Πόσο θα ^θελα να ‘ταν εδώ ο Χριστός. / θα ‘ βλέπε πόσο καλοί μπορούμε να ‘μαστέ αυτή τη μία μέρα του χρόνου. / Χριστιανός για μία μέρα το χρόνο. (Βrian Richie, L.P. “sonic temple and court ofBabylon”, 1988. - Μετάφραση:Σ.Κ.)

II. Διακόσιοι τηλεοπτικοί σταθμοί στις Ϊ.Π.Α. και περίπου χίλιοι διακόσιοι ραδιοφωνικοί είναι ιδιοκτησία «Ευαγγελιστών» ιεροκηρύκων. Χαρακτηρίζονται «ηλεκτρονικές εκκλησίες» και πρόκειται, κατά κανόνα, για σέκτες φονταμενταλιστών, οργανωμένες σαν εμπορικές επιχειρήσεις (απαλλασσόμενες από κάθε φορολογία)….] Μόνο το συγκρότημα Robertson (Christian Broadcasting Network), με τέσσερα κανάλια καλωδιακής τηλεόρασης και τριάντα ραδιοφωνικούς σταθμούς, εκπέμπει σε είκοσι εκατομμύρια νοικοκυριά. Ακόμη .ισχυρότερος ο όμιλος επιχειρήσεων του ιεροκήρυκα Swaggart (Swaggart Ministries) φτάνει σε τριάντα εκατομμύρια σπίτια, αποφέρει εκατόν σαράντα εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, και η συνηθισμένη ημερήσια ανταπόκριση του κοινού (σε τηλεοπτικές εκκλήσεις για χρηματοδότηση της «μάχης ενάντια στις δυνάμεις του κακού») είναι τετρακόσιες χιλιάδες δολάρια. Εισπρακτικό ρεκόρ φαίνεται ότι κατέχει ο Oral Roberts που εξαγγέλλει από τη μικρή οθόνη σε κατάσταση υστερίας: «αν δε μαζέψω οκτώ εκατομμύρια δολάρια ο θεός θα με καλέσει κοντά του!». Και τα χρήματα καταφθάνουν αφειδώς από κάθε γωνιά των Η.Π.Α. Σαράντα εκατομμύρια δηλώνουν σήμερα «ανα-γεννημένοι» (born again) από το Άγιο Πνεύμα (όπως και ο πρόεδρος Μίτους, ο νεώτερος). Μαζικές οργανώσεις σε ολόκληρη τη χώρα (όπως η «Χριστιανική Συμμαχία», με δέκα .εκατομμύρια μέλη) έχουν αναλάβει τη φανατισμένη υπεράσπιση των «αμερικανικών αξιών»: της πίστης στην κατά γράμμα θεοπνευστία της Βίβλου, στον καθολικά υποχρεωτικό χαρακτήρα της παλαιοδιαθηκικής ηθικής, στην απαίτηση ο πρόεδρος των Η.Π.Α. να είναι αποδεδειγμένα συνεπής χριστιανός, υποχρεωτική η καθημερινή προσευχή στα σχολεία, παράνομη η έκτρωση, η πορνογραφία, η διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβίνου. Στα φονταμενταλιστικά κινήματα των «Ευαγγελιστών» κυριαρχεί κηρυγματικός λόγος απλοϊκός, αφελής, συχνά παιδαριώδης, στην κυριολεξία μικρονοϊκός. Όμως εκφέρεται με μελετημένη σκηνοθεσία: κραυγαλέες συναισθηματικές εξάρσεις, ψυχολογικά τεχνάσματα υποβολής, θεατρικές επιδείξεις βεβαιότητας.

Οι ακροατές/θεατές μετέχουν στην παράσταση: σε πολλές περιπτώσεις ξεσπάνε σε υστερικές κραυγές, σε περίεργους βρυχηθμούς, κλαίνε, σφιχταγκαλιάζονται, υψώνουν τα χέρια με κορμιά τεντωμένα, ουρλιάζουν ακατάληπτα λόγια, σέρνονται χάμω, λιποθυμούν. (Το κείμενο για τους «Ευαγγελιστές» από την Καθημερινή της Κυριακής, 22-6-2003.) Ουράνιος τραπεζικός λογαριασμός Έχει είκοσι εκατομμύρια δολάρια στον Ουράνιο Τραπεζικό Λογαριασμό του.... / όλα [προερχόμενα] από κείνους τους μουρλούς που Ανα-γεννήθηκαν, ω! ναι, ω! ναι. / Έχει επτά λιμουζίνες κι ένα ιδιωτικό αεροπλάνο.... / όλα για την εξυπηρέτηση των Προσωπικών του Φίλων, ω! ναι, ω! ναι. / Έχει κοστούμια αξίας χιλίων δολαρίων το ένα και μια γραβάτα Ουέμπλι.... / που στα κορίτσια αρέσει να την ισιώνουν ενώ αυτός μιλά στο τηλέφωνο, ω! ναι, ω! ναι. / Στη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι αρεστός και καλοδεχούμενος τύπος.... / Όταν Εκφράζει τις Ευχαριστίες του δεν είναι μόνος.... / Συναλλάσσεται, πραγματικά συναλλάσσεται. / Η εφορία δε μπορεί να προσδιορίσει που βρίσκεται Η Απάτη. / Είναι εύκολο με τη Βίβλο να καμώνεσαι πως / είσαι μέρος του κόσμου του θεάματος (show biz). / Δε θα τον πιάσουν, ποτέ δε θα τον πιάσουν για τα σκάνδαλα που ‘κανε, / Είναι καλύτερα σε τέτοιες περιπτώσεις να κάνεις το βλάκα. / Έχει και την Προεδρική Χείρα Βοηθείας σ’ αυτό που κάνει. / Λέει την προσευχή την ώρα του φαγητού / καθώς οι νομικοί μασούλαγε, ω! ναι, ασφαλώς και μασούλαγε. / Και οι Κυβερνήτες.ομόφωνα λένε:. «Είναι ένας αξιαγάπητος άνθρωπος!» / Τους διευκολύνει ---- να πηδάνε / εσάς όλους σας.... / Ναι, αυτή ‘ναι η αλήθεια! / Γιατί συμβάλλει κι αυτός στην εμφύτευση Του Φόβου Για Τον θεό / στον Μέσο Άνθρωπο / και βουτάει χρήματα απ’ όπου μπορεί, ω! ναι, ω! ναι. / Έχει είκοσι εκατομμύρια δολάρια στον Ουράνιο Τραπεζικό Λογαριασμό του / κι όλοι εσείς δεν έχετε τίποτα / κι όλοι εσείς δεν έχετε τίποτα / κι όλοι εσείς δεν έχετε τίποτα. / Πείτε του ευχαριστώ....ω! ναι. (Frank Zappa, «Heavenly banl account”, από το διπλό lp «You are what you is”, 1981 - Μετάφραση: Σ. Κ.)

III. Η θρησκεία είναι μια δεισιδαιμονία που έχει τις ρίζες της στην πνευματική ανικανότητα του ανθρώπου να εξηγήσει τα φυσικά φαινόμενα, Η εκκλησία είναι μια οργάνωση που φράζει διαρκώς το δρόμο της προόδου. Η οργανωμένη εκκλησία αφαίρεσε από τη θρησκεία την αφέλεια και την απλότητα της. Την μετέτρεψε σε εφιάλτη που δυναστεύει την ψυχή του ανθρώπου και αλυσσοδένει το πνεύμα του. «Η βασιλεία του σκότους» - όπως αποκαλεί την εκκλησία ο τελευταίος αληθινός χριστιανός, ο Τολστόι -ήταν πάντα εχθρός της ανθρώπινης εξέλιξης και του ελεύθερου πνεύματος. Για τον λόγο αυτό δεν έχει καμία θέση στη ζωή ενός πραγματικά ελεύθερου λαού.

Η θρησκεία, η Χριστιανική ιδίως, καταδίκασε τη γυναίκα, ευνούχισε τη φύση της και αλυσόδεσε την ψυχή της. Ωστόσο, ο Χριστιανισμός δεν έχει πιο αφοσιωμένο πιστό από τη γυναίκα [σ.τ.μ.: επακόλουθο, ακριβώς, αυτής της καταδίκης, του ευνουχισμού και. του αλυσσοδέματος]. θα μπορούσαμε πράγματι να πούμε μετά βεβαιότητας ότι η θρησκεία θα είχε προ πολλού πάψει να παίζει ρόλο στη ζωή των ανθρώπων αν δεν υποστηριζόταν από τις γυναίκες. Οι πιο πιστοί εργάτες της εκκλησίας, οι πιο ακάματοι ιεραπόστολοι σ’ όλον τον κόσμο είναι γυναίκες, που θυσιάζονται μια ζωή στο βωμό θεών που πάντοτε αλυσσοδένουν το πνεύμα της γυναίκας και σκλαβώνουν το σώμα της. Ο γάμος είναι ένας θεσμός που ενδυναμώνει το κράτος και την εκκλησία, προσφέροντας τους τεράστια κέρδη αλλά και προσβάσεις σ’ έναν χώρο τον οποίο κάποιοι θεωρούν προ πολλού αποκλειστικά δικό τους. Ο έρωτας ήταν εκείνη η δύναμη των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων που προ αμνημονεύτων χρόνων έσπασε όλους τους νόμους των ανθρώπων καθώς και τα δεσμά της εκκλησιαστικής και ηθικής συμβατικότητας. Πώς μπορεί μια τόσο ακαταμάχητη δύναμη, ο έρωτας, να είναι συνώνυμη με αυτό το φτωχό δημιούργημα του κράτους και της εκκλησίας: τον γάμο; Οι υπερασπιστές της εξουσίας τρέμουν τον ερχομό της ελεύθερης μητρότητας, που θα τους στερήσει τη λεία τους. Αν η γυναίκα σταματήσει την τυφλή παραγωγή παιδιών ποιος θα πολεμά στους πολέμους, ποιος θα δημιουργεί τον πλούτο; […] «Ο θεσμός του γάμου είναι η μόνη μας ασφαλιστική δικλείδα ενάντια στην ολέθρια σεξουαλική αφύπνιση των γυναικών», κραυγάζει ο βασιλιάς, ο πρόεδρος, ο καπιταλιστής κι ο παπάς. [Τρέμουν στην ιδέα και μόνον ότι] η γυναίκα δε θα θέλει πια να πάρει μέρος στην [ανα]παραγωγή μιας φυλής αποτελούμενης από καχεκτικά, άψυχα, σαραβαλιασμένα κι άθλια ανθρώπινα όντα που δεν έχουν ούτε τη δύναμη, ούτε το θάρρος να ανατρέψουν το ζυγό της φτώχειας και της υποδούλωσης. Αντίθετα, θα επιθυμεί λιγότερα και καλύτερα παιδιά, που θα γεννιούνται και θα μεγαλώνουν στα πλαίσια του έρωτα και διαμέσου της ελεύθερης επιλογής κι όχι της επιβολής, όπως απαιτεί ο γάμος.

Στη σημερινή εποχή ο έρωτας....παρεξηγημένος και απομακρυσμένος καθώς είναι, σπάνια μπορεί και ριζώνει. Ακόμη, όμως, κι όταν τα καταφέρνει, συντρίβεται γρήγορα και σβήνει. Το εύθραυστο νήμα του δε μπορεί να αντέξει την ένταση του καθημερινού μόχθου. [Ωστόσο,] αν πρόκειται ποτέ ο κόσμος να γεννήσει μια αληθινή συντροφικότητα και ταυτότητα, όχι ο γάμος αλλά ο έρωτας θα ‘ναι ο γονιός.

ΕΜΜΑ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ

ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ / Κάποτε που η πίστη / στο θεό και στον άντρα θα σβήσει / θ’ ανεβούν οι γυναίκες στη γκρεμισμένη παστάδα / πετώντας το νυφικό του τρόμου. / Τα ουρλιαχτά της καλογριάς και της πόρνης / αντηχούνε στην κατεδαφισμένη κόλαση / σημαίνοντας το τέλος της βαρβαρότητας. / Όταν ο άνθρωπος θα διαφεντεύει το κορμί του / σαν περβολάρης που κάνει δικό του τον ανθισμένο κήπο. / Το μέλλον δε θα δει τη Φρύνη στα δικαστήρια / να χυμούν απάνω της κοράκια / θεολόγοι δικολάβοι και ψυχίατροι. / Τέτοιος πολιτισμός ωρίμασε. / Αγοραστής δεν παίρνει το σώμα / στη φάμπρικα και στο πορνείο. / Το μέλλον δε θα δει το Μίνωα / να σπέρνει φίδια στα σπλάχνα της Πασιφάης. / Αυτός κι αυτή χωρίστηκαν σε στρατόπεδα / χιλιετίες. / Φιλιώνουν τώρα μετά τη μάχη. / Ελάτε Δαναΐδες / να βάψετε τον υμέναιο στο αίμα / να βεβηλώσετε την ιερότητα στο συζυγικό κρεβάτι. / Η κόλαση δεν κλείστηκε στο πιθάρι / αλλά στον κόσμο. / Κάποτε που η πίστη / στο θεό και στον άντρα θα σβήσει / θ’ ανεβούν οι γυναίκες στη γκρεμισμένη παστάδα. / Πολύγαμες / καρπίζοντας τις ανοιξιάτικες νύχτες / παιδιά χωρίς πατρότητα. / Κι αυτά θα σεριανίσουν τη γη ελεύτερα / σαν ένα κήπο που δεν έχει φράχτη. (Γιώργος Μοράρης, «Διαγώνιος» 1979. Περίοδος 4η - Τόμος 1, τεύχος 1).

Η αστρολογία βασίζεται σε ένα λάθος και αυτό είναι ότι στηρίζεται στις αστρολογικές παρατηρήσεις του Πτολεμαίου, που ήταν σωστές για την εποχή τους αλλά εσφαλμένες αν τις υιοθετήσουμε σήμερα. Λέγεται π.χ. ότι κάποιος που γεννήθηκε το Μάρτη ανήκει στον αστερισμό των Ιχθύων γιατί εκείνη την εποχή ο ήλιος βρίσκεται στον ίδιο αστερισμό, και έτσι πράγματι συνέβαινε την εποχή του Πτολεμαίου. Αν κοιτάξουμε όμως στο πλανητάριο θα δούμε ότι ο ήλιος το Μάρτη δε βρίσκεται σήμερα στον αστερισμό των Ιχθύων, αλλά έναν αστερισμό πιο πίσω, στον υδροχόο. Αυτό Οφείλεται στο ότι, εκτός από την περιφορά της Γης γύρω από τον άξονα της και γύρω από τον ήλιο, υπάρχει και μια τρίτη κίνηση της Γης: η μετάπτωση. Αυτή διαρκεί περίπου 26.000 χρόνια κι έτσι, κάθε 2.000 περίπου χρόνια, μετατοπίζονται κατά ένα δωδέκατο ο άξονας και η γωνία από την οποία βλέπουμε τα άστρα.

· Η αστρολογία ισχυρίζεται ότι τα άστρα επιδρούν στον άνθρωπο. Αυτό μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους: με βαρυτικές δυνάμεις, με δυνάμεις ακτινοβολίας ή με μαγικές δυνάμεις, δυνάμεις δηλαδή που κανένα όργανο δε μπορεί να τις πιάσει. Αν μιλάμε για τις τελευταίες, τότε δεν έχω αντίρρηση αν κάποιος μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη τους. Όμως οι περισσότεροι αστρολόγοι προσπαθούν να ντύσουν την ασχολία τους με επιστημονικό μανδύα. Και επ’ αυτού έχω να πω ότι η δύναμη π.χ. της βαρύτητας που ασκούν όλοι οι πλανήτες, μαζί και ο ήλιος, πάνω σε ένα νεογέννητο μωρό είναι εκατοντάδες φορές μικρότερη από την επίδραση που έχει η βαρυτική δύναμη του γιατρού ή της μαμής που βγάζει το μωρό. Όσο για τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες των άστρων, πάλι θα σας πω ότι είναι τόσο τεράστιες οι αποστάσεις ώστε, όσες ακτινοβολίες μπορούν να διαπερνούν τη γήινη ατμόσφαιρα, επιδρούν ομοιόμορφα σε όλα τα όντα.

Δεν παίζει κανέναν ρόλο αν εγώ γεννήθηκα στα Γιάννενα ή στη Νέα Υόρκη. Και οι αστρολόγοι υπολογίζουν αυθαίρετα για τον καταρτισμό του ωροσκοπίου τέτοιες ανύπαρκτες διαφορές. Τι απομένει λοιπόν; Μόνον η μαγεία. Αλλά οι αστρολόγοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον, αρνούνται ότι πουλάνε μαγεία. Δ. Σιμόπουλ_