user preferences

New Events

Zuidelijk Afrika

no event posted in the last week

Het nieuwe Amerikaanse imperialisme in Afrika

category zuidelijk afrika | imperialisme / oorlog | feature author Monday January 22, 2007 16:53author by Michael Schmidt Report this post to the editors

De voormalige koloniale macht Frankrijk heeft de grootste buitenlandse militaire aanwezigheid in Afrika gehandhaafd sinds de meeste landen in de jaren '50 en '60 soeverein werden...


Het nieuwe Amerikaanse imperialisme in Afrika

door Michael Schmidt


Amerikaanse spieren in "Frans territorium"

De voormalige koloniale macht Frankrijk heeft de grootste buitenlandse militaire aanwezigheid in Afrika gehandhaafd sinds de meeste landen in de jaren '50 en '60 soeverein werden. Maar Frankrijk verminderde de militaire aanwezigheid op het continent op het eind van de laatste eeuw met tweederde, hoewel het door gaat te interveniëren op een krachtige en controversiële wijze. Bijvoorbeeld, onder een "wederzijdse verdediging" pact uit 1961 werd het Franse troepen toegestaan permanent te worden gestationeerd in de Ivoorkust: het 500 man sterke 43e Marine Infanterie Bataljon is gevestigd in Port Bouet, naast de luchthaven van Abidjan. Toen de burgeroorlog daar in september 2002 uitbrak voegde Frankrijk een "stabilisatie macht" toe, nu onder Operatie Licorne een aantal van 4.000, die in 2003 werd aangevuld door 1.500 "peacekeepers" van de Economische Gemeenschap van West Afrikaanse Staten (ECOWAS), uit Senegal, Ghana, Benin, Togo en Nigeria. In januari dit jaar verlengden de Verenigde Naties het mandaat van Operatie Licorne tot december.

Maar op de rug van de Franse militaire aanwezigheid in Afrika is een serie van nieuwe buitenlandse militaire en politie initiatieven door de Verenigde Staten en de Europese Unie. Het lijkt er op dat de VS voor Afrika een nieuwe Monroe Doctrine hebben ontworpen (de term is een synoniem geworden voor de doctrine van VS interventies in wat het zag als hun Latijns Amerikaanse "achtertuin").

Onder de "Oorlog tegen Terrorisme" doctrine van het regime van George W. Bush, hebben de VS een territorium dat over de wereld loopt van Colombia en Venezuela in Zuid Amerika, via Afrika's Maghreb, Sahara en Sahel regio's naar het Midden Oosten en Centraal Azië aangewezen als de "boog van instabiliteit", waar zowel echte als zogenaamde terroristen toevlucht en training kunnen vinden.

In Afrika, wat valt onder het militaire Europese Commando van de VS (EUCOM), hebben de VS met Frankrijk overeenkomsten gesloten om diens militaire bases te delen.

Bijvoorbeeld: er is nu een basis van het Marine Corps van de VS in Djibouti bij de Franse basis van Camp Lemonier met de stationering van meer dan 1.800 mariniers daar, zogenaamd voor operaties "tegen het terrorisme" in de hoorn van Afrika, het Midden Oosten en Oost Afrika - evenals het controleren van de scheepvaartroutes van de Rode Zee.

Maar de VS aanwezigheid houdt meer in dan bij Franse bases op de rug zitten. In 2003 begonnen medewerkers van de geheime dienst van de VS met het trainen van spionnen voor vier niet genoemde Noord Afrikaanse landen - geloofd wordt dat dat Marokko en Egypte en misschien ook Algerije en Tunesië zijn.

Het voert ook training uit van de legers van landen als Tsjaad en in september vorig jaar vertelde Bush de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties dat de VS, gedurende de komende vijf jaar, 40.000 "Afrikaanse peace-keepers" zou trainen om "in Afrika recht en orde te handhaven". De VS ambassade in Pretoria vertelde toen dat de VS al 20.000 "peace-keepers" had getraind in 12 Afrikaanse landen, in het gebruik van "niet-dodelijke uitrusting".

En nu, terwijl de VS militaire bases in Duitsland en Zuid Korea inkrimpen, verplaatsen ze deze militaire hulpbronnen naar Afrika en het Midden Oosten om "het terrorisme te bestrijden" en "olie grondstoffen te beschermen".

In Afrika worden nieuwe VS bases gebouwd in Djibouti, Oeganda, Senegal en Sao Tomé & Principe. Deze "uitvalsbases" zullen kleine permanente krachten stationeren, maar met de vaardigheid om belangrijke regionale militaire avonturen te lanceren, volgens de Associated Press uit de VS. Een bestaande VS basis in Entebbe, Oeganda, onder het een-partij regime van VS bondgenoot Yoweri Museveni, "bedekt" al Oost Afrika en de Grote Meren regio. In Dakar in Senegal zijn de VS bezig een luchthaven uit te breiden.

Zuid Afrika in het geheim mee aan de "oorlog tegen terrorisme"

Regeringen waarmee de VS militaire pacten hebben gesloten zijn Gabon, Mauretanië, Rwanda, Guinee en Zuid Afrika. De VS hebben ook een "tweede Guantanamo" in de Indische Oceaan waar zogenaamde terreur verdachten die zijn ontvoerd in Afrika, het Midden Oosten of Azië zonder rechtszaak kunnen worden gevangen gezet en ondervraagd: een detentie kamp, een hervul punt voor brandstof en een basis voor bommenwerpers gelegen op het door de Britten gekoloniseerde Chagos Archipelago eiland van Diego Garcia, een eiland waarvan de inheemse bewoners werden gedwongen te verhuizen naar Mauritius.

In het geval van Zuid Afrika, terwijl het onwaarschijnlijk is dat er ooit VS bases worden gevestigd omdat de kracht van het leger van het land, de SANDF, dit onnodig maakt, tekende het land in 2005 in alle stilte in op het Africa Contingency Operations Training Assistance (ACOTA) programma, wat er op gericht is Afrikaanse legers te integreren in strategische (lees: imperialistische) doelen van de VS.

Zuid Afrika sloot zich, door het intekenen op ACOTA als diens 13e Afrikaanse lid, in feite aan bij de Amerikaanse "Oorlog tegen Terrorisme". ACOTA begon als een "humanitair" programma beheerd door EUCOM vanuit Stuttgart, Duitsland, in 1996. Na de 9-11 aanvallen reorganiseerde het Pentagon ACOTA en gaf het meer tanden.

Nu is de opmaak duidelijker agressief dan defensief. Volgens Pierre Abromovici, die in de juli 2004 editie van Le Monde Diplomatique schreef over geruchten dat Zuid Afrika zich voorbereidde op ondertekening van ACOTA - een vol jaar voordat het dit deed - "omvat ACOTA offensieve training, in het bijzonder voor reguliere infanterie eenheden en kleine eenheden naar het model van speciale strijdkrachten ... In Washington praat men niet langer over niet-dodelijke wapens ... de nadruk is op ‘offensieve' samenwerking".

De werkelijke aard van ACOTA wordt misschien aangegeven door de carriere van de man die het leidt, kolonel Nestor Pino-Marina, "een Cubaanse balling die mee deed aan de mislukte landing van de VS in de Varkensbaai in 1961," schreef Abromovici. Hij is ook een voormalige speciale strijdkrachten officier die diende in Vietnam en Laos.

Tijdens de Reagon periode behoorde hij tot de Inter-American Defence Board, en in de jaren '80 deed hij mee aan clandestiene operaties tegen de Sandinisten. Hij werd beschuldigd van betrokkenheid bij drugshandel om wapenleveranties aan Centrale Amerika te financieren" om pro-Washington rechtse dictaturen te ondersteunen.

Het is duidelijk dat Pino-Marina een fervente "anti-communist" is - of dat nu betekent het tegenwerken van rebelse staten of volksopstanden. Hij zit ook in het bestuur van een vreemd onderdeel van het VS leger genaamd de Cuban-American Military council, dat er op gericht is zichzelf te installeren als de regering van Cuba als de VS daar ooit een gedwongen "regime verandering" bereiken.

De carriere van de VS ambassadeur die het ACOTA pact met Zuid Afrika regelde is ook een indicator van de bedoelingen van de VS. Jendayi Fraser, nu de belangrijkste adviseur van Bush over Afrika, had geen diplomatieke ervaring. In plaats daarvan diende ze als een politiek militaire planner met de Verenigde Chefs van Staven in het ministerie van defensie en als directeur voor Afrikaanse zaken in de Nationale Veiligheidsraad. Volgens Fraser's online biografie "werkte ze aan Afrikaanse veiligheidskwesties met internationale militaire training programma's van het ministerie van buitenlandse zaken".

Is er een moordlustige "School van de Afrika's"?

Deze programma's omvatten de officiers training voor de "Afrikaanse militaire leiders van de volgende generatie" dat wordt geleid door het duistere African Centre for Strategic Studies, gevestigd in Washington, die "afdelingen" heeft in verschillende Afrikaanse landen waaronder Zuid Afrika. Het Centrum lijkt een soort van "School van de Afrika's" te zijn, vergelijkbaar met de beruchte "School van de Amerika's", gevestigd in Fort Benning in Georgia. In 2001 werd de naam veranderd in de Western Hemisphere Institute for Security Cooperation (WHINSEC).

Opgericht in 1946 in Panama heeft de School van de Amerika's ongeveer 60.000 Latijns Amerikaanse soldaten getraind, waaronder de bekende neo-Nazi Boliviaanse dictator Hugo Banzer, de beruchte Panamese dictator en drugs tsaar Manuel Noriega, Argentijnse dictators Leopoldo Galtieri en Roberto Viola wiens regime tussen 1976 en 1983 30.000 mensen vermoordde, talrijke doodseskaders moordenaars, tot aan Efrain Vasquez en Ramirez Poveda die in 2002 in Venezuela een mislukte, door de VS gesteunde staatsgreep uitvoerden.

Gedurende de decennia hebben leerlingen van de School honderdduizenden mensen in heel Latijns Amerika vermoord en gemarteld, in het bijzonder vakbondsleiders, basis activisten, studenten, guerilla eenheden, en politieke tegenstanders. De moord op Aartsbisschop Oscar Romero van Nicaragua in 1980 en het "El Mozote" bloedbad van 767 dorpsbewoners in Guatemala in 1981 werden gepleegd door leerlingen van de School. En toch staat de School of the Americas Watch, een organisatie die probeert WHINSEC te sluiten, op een "anti-terrorisme" lijst van de FBI.

Dus Afrika zou zich zorgen moeten maken of het Afrikaanse Centrum voor Strategische Studies soortgelijke doelen heeft, zelfs als de School of the Americas Watch deze angsten niet kan bevestigen. En er is meer: we hebben allemaal gehoord over de "Standby Kracht" die wordt ontworpen door de Afrikaanse Unie (AU), een coalitie van Afrika's autoritaire neo-liberale regimes. Maar de AU heeft ook, onder het patronage van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (wat ook Noord Amerika, Rusland en Centraal Azië bedekt), het African Centre for the Study and Research of Terrorism.

Het centrum is gevestigd in Algiers, Algerije, in het hard van een moordlustig regime dat tussen 1992 en 2003 ongeveer 3.000 mensen heeft laten verdwijnen (volgens Amnesty International: equivalent van de Pinochet dictatuur in Chili, maar genegeerd door het Afrikaanse links). De directeur van het centrum, Abdelhamid Boubazine, vertelde me dat het niet alleen een denktank en trainer van "anti-terrorisme" rechters zou zijn, maar dat het ook tanden zou hebben, het geven van training in "specifieke gewapende interventie" ter ondersteuning van de regimes van het continent.

Anneli Botha, de onderzoeker op het gebied van het terrorisme aan het Institute for Security Studies in Pretoria, zei, echter, dat slechts 10% van terroristische aanvallen in Afrika op legers was, en slechts 6% op staat figuren en instituties, hoewel de laatstgenoemden de nadruk krijgen. Ze waarschuwde dat een voorname oorzaak van Afrikaans terrorisme "een groeiende kloof tussen regering en veiligheidskrachten aan de ene kant en lokale gemeenschappen aan de andere kant was". In de greep van ellende en armoede worden veel mensen in rebellerende legers gerekruteerd, hoewel weinigen daarvan enig soort van werkelijke oplossing bieden.

Het Centrum in Algiers werkt onder de Algiers Convention on Terrorism van de AU, wat opvallend vaag is over de betekenis van terrorisme, waardoor de deur wordt geopend om een breed bereik van non-gouvernementele, protest, basis, civiele, en militante organisaties tot doelwit voor eliminatie door de nieuwe anti-terrorisme krachten te kiezen. Het zou naïef zijn te denken dat de burgerlijke democratie - die vorig jaar Zuid Afrika's even vaag gedefinieerde Protection of Constitutional Democracy form Terrorism and Other Related Activities Act tot wet verhief - de arbeidersklasse, de boeren en armen zal beschermen tegen staatsterrorisme.


Zabalaza: een anarchistisch blad #7
http://www.zabalaza.net

Pdf van #7:
http://www.zabalaza.net/pdfs/sapams/zab07.pdf

Translation by a-infos-nl

Related Link: http://www.zabalaza.net

This page has not been translated into Dansk yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]