user preferences

Recent articles by εκδ. Σκαντζόχοιρου
This author has not submitted any other articles.
Recent Articles about Διεθνή Διάφορα

The Joy of Alex Comfort Nov 21 23 by Wayne Price

Dichiarazione congiunta di organizzazioni anarchiche europee May 03 23 by Organizzazioni anarchiche europee

Declaración Conjunta de Organizaciones Anarquistas Europeas May 01 23 by Organizaciones anarquistas europeas

Σκαντζόχοιρος #5

category Διεθνή | Διάφορα | Νέα author Wednesday May 09, 2018 21:53author by εκδ. Σκαντζόχοιρουauthor email ngnm55 at gmail dot com Report this post to the editors

Κυκλοφορούμε σε λίγες μέρες...


Σε αυτόν τον δρόμο, αντιλαμβανόμαστε το Σκαντζόχοιρο σαν το δοχείο που αποτυπώνει μια περιπέτεια παραγωγής ιδεών, στον βηματισμό ενδιάμεσων —ποτέ τελικών— πορισμάτων μιας διαρκούς αναζήτησης, με στόχο την απελευθέρωση της ανθρώπινης πράξης και επιθυμίας. Γι’ αυτό και στην φωλιά του Σκαντζόχοιρου ψάχνουμε να ζεστάνουμε κείμενα, ποιήματα και δημιουργίες που πάνω τους θα φέρουν ακόμα τα αίματα και τις αγωνίες αυτών που τα έφτιαξαν• που πάνω τους θα αποτυπώνεται η αβέβαιη πάλη των δημιουργών τους με τις λέξεις, τις ιδέες, τα χρώματα, τις μορφές.
no5.jpg

Σκαντζόχοιρος #5 κυκλοφορούμε σε λίγες μέρες...

Πέρασε ήδη αρκετός καιρός από τότε που ο Σκαντζόχοιρος ξεκίνησε το ταξίδι του, και αισθανόμαστε την ανάγκη να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που κρέμεται στα χείλη πολλών φίλων του: τι είναι —τελικά— ο Σκαντζόχοιρος;

Στο πρώτο τεύχος γράψαμε πως "είναι η επείγουσα ανάγκη μας να ψηλαφίσουμε κατανοήσεις εκτός και ενάντια της κυρίαρχης ιδεολογίας, να δημιουργήσουμε ένα βήμα ελεύθερου στοχασμού και διανοητικής ανταλλαγής, να κάνουμε κριτική στη σύγχρονη επιστήμη και στους μηχανισμούς της". Σήμερα, θέλουμε να προσθέσουμε σε αυτά μερικές ακόμη γραμμές.

Στο Σκαντζόχοιρο επιδιώκουμε συνεχώς να διευρύνουμε την κριτική μας οπτική σε όλο και περισσότερες όψεις του πραγματικού. Αυτή η θέση δεν επισημαίνει μόνο την επιδίωξη μιας θεματολογικής ευρύτητας, την πρισματική περικύκλωση της κυριαρχίας, αλλά έχει συνάμα και μια υλική διάσταση. Θέλουμε η έντυπη συντροφιά μας να ανοίγει διάλογο συνεχώς με νέους συνεργάτες και αναγνώστες, δυο ρόλους που εμείς όχι μόνο δεν βλέπουμε ως διαχωρισμένους αλλά και επιδιώκουμε να γεφυρώσουμε την ισχύουσα μεταξύ τους αντίθεση. Παρότι γνωρίζουμε τους τεχνικούς περιορισμούς ενός εντύπου, επιδιώκουμε το παρόν εγχείρημα να αποτελέσει ένα όχημα μέσω του οποίου θα διανοιχθούν κοιλότητες συζήτησης, διαλόγου, προσανατολισμού και αλληλεπίδρασης. Βλέπουμε τους εαυτούς μας, και κατ’ επέκταση το δοχείο λόγου που μας φιλοξενεί, όχι ως αποκομμένους σχολιαστές της πραγματικότητας αλλά ως ενεργά μέρη ενός ελευθεριακού κινήματος ιδεών και πράξης, ως μια ενεστώσα ελευθεριακή μορφή-της-ζωής.

Η κριτική δεν είναι για εμάς μόνο μια θεωρητική θέση αλλά ταυτόχρονα μια πολιτική και υπαρξιακή στάση• μια ηθική και αισθητική κατεύθυνση• ο αμφισβητίας εαυτός που προκρίνει εκείνη τη θεωρία η οποία αντιτίθεται στο παγιωμένο δόγμα της ιδεολογίας και των κλειστών τεχνοεπιστημονικών προγραμμάτων. Για αυτό και η δική μας στάση αρνείται πεισματικά να χρησιμοποιήσει εργαλεία ξένα προς τους σκοπούς της, τεχνικές αλλότριες στις ηθικές της δεσμεύσεις, όσο δελεαστικές ή αποτελεσματικές κι αν φαντάζουν. Η υπόθεσή μας δεν διεκδικεί τις ακαδημαϊκές αρετές μιας επίπλαστης ουδετερότητας και του μεροληπτικά αμερόληπτου διαφωτισμού της• είναι αντίθετα, αξιακά δεσμευμένη στον κοινωνικό μετασχηματισμό. Με φάρο μια ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία — που, κατ’ ανάγκη, σημαίνει: απροκατάληπτα εξισωτική και συνειδητά αυτοδιαχειριζόμενη, μια κοινωνία έλλογα παθιασμένη.
Δεν πιστεύουμε βέβαια πως οποιαδήποτε θεωρία μπορεί να αλλάξει, από μόνη της, την κοινωνία. Αλλά μια θεωρία εννοημένη ως κριτική στάση, εφόσον εδράζεται στην καθολική αμφισβήτηση της κυριαρχίας και εφόσον γειώνεται στα πράγματα, δεν είναι ένα απλό θεωρητικό παίγνιο• είναι ήδη —υπό προϋποθέσεις— και πράξη• μια διαλεκτική, όμως, διάχυτη πράξη, η οποία δεν μπορεί να αναχθεί ούτε στο πεδίο της απλής πρακτικής και του πρακτικισμού αλλά ούτε και σε στεγνές θεωρητικές κατασκευές ή θεωρησιακούς διανοουμενισμούς, καθώς μια τέτοια πράξη-στάση απαιτεί ταυτόχρονα εγγύτητα και απόσταση από την πραγματικότητα, από τα διαδρώντα υποκείμενα / αντικείμενα, τις αγωνίες και τις εμπειρίες τους.

Η θεωρητική ενασχόληση για εμάς δεν στοχεύει στην αναζήτηση μιας νέας κλειστής θεωρίας, στην γέννηση μιας ιδεολογίας, σε μια νέα μεγάλη κατάφαση. Η θεωρία για εμάς είναι μια αγωνιώδης κριτική του άμεσα αντιμέτωπου. Μια κριτική, όμως, υπό το βλέμμα μιας αντεστραμμένης προοπτικής, που δεν στοχεύει μόνο στο ξήλωμα του σκοτεινού μανδύα του παρόντος αλλά και σε μια, αξιακά προσανατολισμένη, γωνία θέασης του ήδη-παρόντος-μέλλοντος και του ανολοκλήρωτου παρελθόντος. Μια κριτική που μετεωρίζεται και πασχίζει να εντοπίσει νοήματα που ούτε θα προσαρμόζονται ρεαλιστικά ούτε θα αντιστέκονται ιδεαλιστικά στα πράγματα, αλλά μάλλον θα συν-αρμόζονται με τα πράγματα, αρνούμενα και καταφάσκοντα συν-χρόνως.

Μια τέτοια στάση στις μέρες μας προϋποθέτει τη συνειδητοποίηση της αντίφασης: του να παραμένει κανείς υποκείμενο που οραματίζεται ακόμα την ανασύσταση μιας κοινότητας χωρίς να υποστρέφει στη δήθεν συγκολλητική ουσία των επίπλαστων αφαιρέσεων του έθνους, της θρησκείας, της ανάπτυξης ή του «κράτους δικαίου». Γιατί η ανειρήνευτη αντίθεση που σοβεί στα σπλάχνα της κοινωνίας, μεταξύ του κόσμου των δημιουργών και του κόσμου της νεκρής εργασίας —ή με άλλους, πιο πολιτισμικούς όρους, μεταξύ πνεύματος και μη-πνεύματος— δεν μπορεί να υπερβαθεί χωρίς τη ριζική κριτική όλων των θεσμικών και οικονομικών σχέσεων που υποδουλώνουν τον παρόντα κόσμο. Μια τέτοια υπέρβαση όμως δεν θα διαφαίνεται καν στον ορίζοντα όσο το υπαρξιακό, πάσχον δυναμικό της εξέγερσης παραμένει εγκλωβισμένο και ευνουχισμένο, όσο ο υποκειμενικός μετασχηματισμός αναβάλλεται μεσσιανικά.

Σε αυτόν τον δρόμο, αντιλαμβανόμαστε το Σκαντζόχοιρο σαν το δοχείο που αποτυπώνει μια περιπέτεια παραγωγής ιδεών, στον βηματισμό ενδιάμεσων —ποτέ τελικών— πορισμάτων μιας διαρκούς αναζήτησης, με στόχο την απελευθέρωση της ανθρώπινης πράξης και επιθυμίας. Γι’ αυτό και στην φωλιά του Σκαντζόχοιρου ψάχνουμε να ζεστάνουμε κείμενα, ποιήματα και δημιουργίες που πάνω τους θα φέρουν ακόμα τα αίματα και τις αγωνίες αυτών που τα έφτιαξαν• που πάνω τους θα αποτυπώνεται η αβέβαιη πάλη των δημιουργών τους με τις λέξεις, τις ιδέες, τα χρώματα, τις μορφές. Θέλουμε κείμενα ευαίσθητους ανταποκριτές από τα χαρακώματα της καθημερινότητας. Γι’ αυτό και αποφεύγουμε —χωρίς να τις υποτιμούμε— τις ακαδημαϊκές πραγματείες, τα ατσαλάκωτα πορίσματα της αξιολογικής ουδετερότητας. Αυτά άλλωστε έχουν τους χώρους και την προβολή τους.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]