Πολιτική Φύση της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης

Διεθνή | Διάφορα | Γνώμη / Ανάλυση Monday November 27, 2017 18:38 by Eλευθεριακή κοινότητα

Πράγματι, το πρόβλημα που βλέπουμε είναι ότι η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός δεν είναι ουδέτεροι, αλλά αντικατοπτρίζονται και χρησιμοποιούνται ως πολιτικά όπλα καταπίεσης κάτω από τον καπιταλισμό. Σε μια διαφορετική κοινωνία, η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός θα μπορούσαν να έχουν οφέλη, αλλά υπό τον καπιταλισμό που βιώνει μια τεράστια κρίση, για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, είναι ένας ζωντανός εφιάλτης.

Η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός αποκαλούνται τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Αλλά αυτές δεν είναι αναπόφευκτες ή ουδέτερες οικονομικές πραγματικότητες. Είναι πολιτικά όπλα καταπίεσης κάτω από τον καπιταλισμό. Είναι ένας πόλεμος εναντίον των εργαζόμενων τάξεων για την αύξηση των κερδών. Δεν είναι τυχαίο ότι τα αφεντικά επιλέγουν να μηχανοποιηθούν και να αυτοματοποιηθούν στο πλαίσιο της μαζικής κρίσης του καπιταλισμού.

Πρόσφατα, η πολυεθνική εταιρεία λογιστών, Grant Thompson, διεξήγαγε μελέτη μεταξύ 2500 πολυεθνικών εταιρειών σχετικά με τη μηχανοποίηση, την αυτοματοποίηση και την εισαγωγή τεχνητής νοημοσύνης. Από αυτές τις εταιρείες, το 56% δήλωσαν ότι σχεδίαζαν να αυτοματοποιήσουν τμήματα των δραστηριοτήτων τους μέσα στο επόμενο έτος. Μια άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ήταν ακόμη πιο έντονη. Αναφέρει ότι το 47% των θέσεων εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και ενδεχομένως το 50% των θέσεων εργασίας σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής - συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής - θα μπορούσε ενδεχομένως να χαθεί λόγο της τεχνητής νοημοσύνης, της μηχανοποίησης και του αυτοματισμού κατά τις επόμενες δύο δεκαετίες. Είναι σαφές ότι, αν συμβεί αυτό, οι συνέπειες θα είναι δύσκολες για τους εργαζόμενους στην Αφρική - συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Αφρικής - και την ικανότητά τους να οργανώνονται.

Μερικοί άνθρωποι έχουν πει ότι αυτή η κίνηση για χρήση προηγμένων υπολογιστών και αυτοματισμού είναι η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση». και ότι η αναπόφευκτη εξέληξη της τεχνολογίας θα πρέπει να γίνει αποδεκτή. . Η πραγματικότητα όμως είναι ότι το ζήτημα δεν είναι το αν η αυτοματοποίηση δεν είναι αναπόφευκτη, αλλά οτι αποτελεί μια πολιτική επιλογή της άρχουσας τάξης να διεξάγει πόλεμο εναντίον της εργατικής τάξης για να αυξήσει τα κέρδη και την καταπίεση. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς και γιατί η αυξανόμενη αυτοματοποίηση είναι πολιτική και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να εξετάσουμε τις σχέσεις που βρίσκονται στην καρδιά του καπιταλισμού.

Η εκμετάλλευση ορίζει τον καπιταλισμό

Ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα στο οποίο η άρχουσα τάξη, μέσω της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της κρατικής ιδιοκτησίας, κατέχει και ελέγχει τα μέσα παραγωγής - με άλλα λόγια τα αγροκτήματα, τις τράπεζες, τα εργοστάσια, τα μηχανήματα, τα ορυχεία και τις υπηρεσίες. Χρησιμοποιούν τον έλεγχο των μέσων παραγωγής και των κεφαλαίων και προσλαμβάνουν εργαζόμενους για να παράγουν αγαθά που πωλούν με κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, οι καπιταλιστές ανταγωνίζονται μεταξύ τους στην αγορά. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, η εργατική τάξη, διατηρείται σε κατάσταση να κατέχει πολύ λίγα και αναγκάζεται να εργαστεί για να επιβιώσει. Το κράτος βοηθά την άρχουσα τάξη να διατηρήσει αυτή την κατάσταση μέσω του νόμου και, όταν χρειάζεται, της αστυνόμευσης.

Οι εργαζόμενοι, ωστόσο, δεν παίρνουν ποτέ την πλήρη αξία της εργασίας τους. οι εργοδότες πληρώνουν στους εργαζόμενους μόνο ένα μικρό μερίδιο της αξίας που παράγουν μέσω μισθών και διατηρούν το υπόλοιπο που οι εργαζόμενοι παράγουν ως κέρδος. Αυτή η εκμετάλλευση καθορίζει τις σχέσεις μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων. Για να κρατηθούν οι εργαζόμενοι εκμεταλλευόμενοι τα αφεντικά πρέπει να προσπαθήσουν και να τους κάνουν όσο το δυνατόν πιο ανίσχυρους μέσω της καταπίεσης. Οι εργαζόμενοι σε όλη την ιστορία έχουν αντισταθεί συλλογικά και πολέμησαν για να προσπαθήσουν να κερδίσουν μεγαλύτερο μερίδιο από την αξία που παράγουν με όρους καλύτερων μισθών. Για να προσπαθήσει να σπάσει αυτή την αντίσταση, ένας καπιταλιστής όπλο έχει να εισαγάγει τεχνολογία όπως μηχανές και υπολογιστές.

Πόλεμος μέσω της μηχανοποίησης

Τα αφεντικά συχνά επιλέγουν να εισαγάγουν μηχανισμούς και αυτοματοποίηση για να αυξήσουν τα κέρδη, διότι αυτό σημαίνει ότι μπορούν να μειώσουν το εργατικό δυναμικό και συνεπώς να έχουν μικρότερο μισθολογικό κόστος και επομένως περισσότερα κέρδη. Οι καπιταλιστές, ωστόσο, συχνά μηχανοποιούν ή αυτοματοποιούν μόνο εάν βεβαιωθούν οτι κάτι τέτοιο αποβαίνει φθηνότερο από το να συνεχίσουν με το εξερχόμενο εργατικό δυναμικό και τα επίπεδα των εργαζομένων. Έτσι, η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός έχουν ως στόχο την αντικατάσταση των καλά οργανωμένων εργαζομένων με μηχανές. Οι χαμηλόμισθοι και οι κακώς οργανωμένοι εργαζόμενοι, συνήθως δεν αντικαθίστανται με μηχανές, επειδή είναι φθηνότερο για τα αφεντικά να κρατήσουν αυτούς τους εργαζόμενους. Έτσι, η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός είναι μια επίθεση γενικά σε πιο οργανωμένους και καλύτερα αμειβόμενους εργαζόμενους.

Σε σχέση με αυτό, η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός είναι για την αποδιοργάνωση και την αύξηση της καταπίεσης των εργαζομένων. Επομένως, τα αφεντικά δεν εισάγουν πάντα όλες τις νέες τεχνολογίες που υπάρχουν ή που είναι δυνατές. Εισάγουν μόνο τεχνολογία που θα μειώσει τους μισθούς. ή να αυξήσουν την καταπίεση και την αποδιοργάνωση της εργατικής τάξης ή και τα δύο. Σε πολλές από τις εταιρείες που επιλέγουν να αυτοματοποιηθούν, υπάρχει συνήθως μια ιστορία οργάνωσης των εργαζομένων . Έτσι, οι εταιρείες μηχανοποιούνται και αυτοματοποιούνται συχνά προσπαθόντας να σπάσουν την οργάνωση και τις διεκδικίσεις των εργαζομένων.

Μαθήματα από το παρελθόν

Μπορούμε να δούμε πώς αυτό συνέβη κοιτώντας πίσω στο παρελθόν. Οι πρώτες μηχανές που εισήχθησαν από τους καπιταλιστές σε εργοστάσια έγιναν το 1811 στη Βρετανία κατά τη διάρκεια της επονομαζόμενης Πρώτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Οι μηχανές εισήχθησαν έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από χαμηλόμισθους, ανειδίκευτους και τόσο εύκολα αντικαταστήσιμους εργαζόμενους. Πριν από τότε οι ειδικευμένοι βιοτέχνες ήταν υπεύθυνοι για την κλώση και την ύφανση. Ήταν καλά οργανωμένοι σε συντεχνίες και, λόγω των δεξιοτήτων τους, ήταν επίσης καλά αμοιβόμενοι - δηλαδή μέσα από τους μισθούς τους έπαιρναν ένα σχετικά υψηλό ποσοστό της αξίας που παρήγαγαν. Για να σπάσουν αυτούς τους εργαζόμενους και την οργάνωσή τους και να αυξήσουν τα κέρδη τους μειώνοντας τους μισθούς, τα αφεντικά άρχισαν να εισάγουν μηχανές που επέτρεπαν στους ανειδίκευτους χαμηλόμισθους εργαζόμενους να τις χρησιμοποιούν για να κάνουν την ύφανση και την κλώση.

Οι υφαντές και οι κλώστες άρχισαν να αντιστέκονται στην αντικατάστασή τους από μηχανές και ανειδίκευτους εργαζόμενους, εισερχόμενοι σε εργοστάσια και σπάζοντας τα μηχανήματα. Το κράτος έστειλε έπειτα το στρατό εναντίον τους και εφάρμοσε τη θανατική ποινή για τους εργαζόμενους που είχαν προκαλέσει καταστροφές στις μηχανές. Έτσι, το κράτος και τα αφεντικά εργάστηκαν μαζί για να συντρίψουν τους οργανωμένους εργαζόμενους, να μειώσουν τους μισθούς και να αυξήσουν τα κέρδη τους με την εισαγωγή μηχανών και ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού. Μέσα από αυτό, δημιουργήθηκαν επίσης διαχωρισμοί ανάμεσα στους εργάτες, καθώς τα αφεντικά έστρεψαν εξειδικευμένους και ανειδίκευτους εργάτες, το έναν εναντίον του άλλου - υπονομεύοντας την προοπτική ενωμένης αντίστασης.

Μηχανοποίηση και καπιταλιστική κρίση

Σήμερα βλέπουμε και πάλι μια τεράστια αύξηση της μηχανοποίησης και του αυτοματισμού, της λεγόμενης Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Ο στόχος είναι και πάλι να υπονομεύσει και να αποτρέψει τους εργαζόμενους να οργανωθούν και για να μειώσουν τους μισθούς. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα αφεντικά επιλέγουν να μηχανοποιηθούν και να αυτοματοποιηθούν σήμερα στο πλαίσιο μιας μαζικής καπιταλιστικής κρίσης. Δεν είναι επίσης ένα ατύχημα που στοχεύουν σε χώρες και τομείς όπου υπήρξε ένα πρόσφατο ιστορικό οργάνωσης των εργαζομένων.

Η νέα προσπάθεια να μηχανοποιηθούν και να αυτοματοποιηθούν είναι μια απάντηση από τις εταιρείες στο να προσπαθήσουν να αυξήσουν τα κέρδη στην καπιταλιστική κρίση. Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι οι πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Κίνα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αυτοματοποίησης και της μηχανοποίησης. Αυτό συμβαίνει επειδή τα τελευταία χρόνια οι Κινέζοι εργάτες οργανώνονται σε τεράστια κλίμακα, και μέσω της μηχανοποίησης και της αυτοματοποίησης υπάρχει μια προσπάθεια από τα αφεντικά να το σπάσουν αυτό.

Ωστόσο, οι προσπάθειες των αφεντικών για αυτοματοποίηση και μηχανοποίηση δεν θα τερματίσουν την τρέχουσα καπιταλιστική κρίση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η τρέχουσα κρίση οφείλεται εν μέρει στην υπερπαραγωγή, κάτι που η μηχανοποίηση και η αυτοματοποίηση δεν αντιμετωπίζουν και πιθανόν θα επιδεινωθούν. Στο παρελθόν, οι απώλειες θέσεων εργασίας λόγω της μηχανοποίησης αντισταθμίστηκαν από την οικονομική ανάπτυξη που δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας. Σήμερα ο καπιταλισμός δεν αναπτύσσεται πλέον και η μηχανοποίηση σε αυτό το πλαίσιο θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανεργία. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν και λιγότεροι εργαζόμενοι για να προσληφθούν απο τις εταιρείες που παράγουν αγαθά, πράγμα που σημαίνει ότι η υπερπαραγωγή θα παραμείνει πρόβλημα, γεγονός που θα οδηγήσει σε μικρότερα κέρδη μακροπρόθεσμα για τις εταιρείες που ασχολούνται με την παραγωγή.

Συμπέρασμα

Είναι επομένως σαφές ότι η μηχανοποίηση και η αυτοματοποίηση που βλέπουμε στη λεγόμενη Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση είναι μια επίθεση κατά της οργάνωσης των εργαζομένων. Είναι επίσης σαφές ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντισταθούν στη μηχανοποίηση και την αυτοματοποίηση, καθώς σήμερα, στο πλαίσιο μιας καπιταλιστικής κρίσης, υπάρχει μιωμένη ζήτηση εργατικής δύναμης. Αλλά για να γίνει αυτό, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να πειραματιστούν με νέους τρόπους οργάνωσης, τρόπους που μπορούν να οικοδομήσουν την ενότητα σε μια εργατική τάξη που τώρα ορίζεται από τη μαζική ανεργία, την τυχαιοποίηση και τις τεράστιες διαιρέσεις.

Ορισμένα συνδικάτα στο πλαίσιο αυτό έχουν ζητήσει μια δίκαιη μετάβαση που θα μειώσει τον αντίκτυπο της λεγόμενης Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης στους εργαζόμενους. Η πραγματικότητα είναι, όμως, οτι οι καπιταλιστές, τα κράτη και οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται για κάποια απλή μετάβαση. Αυτό σημαίνει ότι, στο πλαίσιο της καταπολέμησης του νέου κύματος αυτοματισμού και μηχανοποίησης, πρέπει να ανανεώσουμε τον αγώνα για επανάσταση για να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και το κράτος. Εάν δεν το κάνουμε, η αυτοματοποίηση και η μηχανοποίηση που βλέπουμε σήμερα και θα δούμε στο μέλλον θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για την εργατική τάξη, συμπεριλαμβανομένης της μαζικής ανεργίας για μεγάλα τμήματα της τάξης (κάτι που ήδη βλέπουμε στη Νότια Αφρική).

Πράγματι, το πρόβλημα που βλέπουμε είναι ότι η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός δεν είναι ουδέτεροι, αλλά αντικατοπτρίζονται και χρησιμοποιούνται ως πολιτικά όπλα καταπίεσης κάτω από τον καπιταλισμό. Σε μια διαφορετική κοινωνία, η μηχανοποίηση και ο αυτοματισμός θα μπορούσαν να έχουν οφέλη, αλλά υπό τον καπιταλισμό που βιώνει μια τεράστια κρίση, για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, είναι ένας ζωντανός εφιάλτης.

ΠΗΓΕΣ /ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:
http://libcom.org/…/political-nature-fourth-industrial-revo…
https://athens.indymedia.org/post/1580002/