Στηρίζουμε την εργατική πορεία

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Εργατικοί Αγώνες | Ανακοίνωση Τύπου

Thursday June 22, 2017 19:47

by Αναρχική Ομοσπονδία

Στη Λάρισα στις 24/6/2017

Στην «καρδιά» των εργασιών του «ποδαριού», στα μηχανάκια, έχει ξεκινήσει ένας τέτοιος συνδικαλισμός. Σε έναν χώρο που μετράει νεκρούς και σακατεμένους σε «ατυχήματα», δηλαδή δολοφονίες από την πλευρά των αφεντικών, στο κέντρο του αποστήματος της επισφάλειας υπάρχει παράδειγμα. Στα σπάργανα αυτές οι προσπάθειες -στα μηχανάκια και σε άλλους κλάδους στους οποίους έχουν δημιουργηθεί και αγωνίζονται σωματεία βάσης- (σε σχέση με το πόσο πρέπει να επεκταθούν αριθμητικά, κλαδικά και γεωγραφικά) κατορθώνουν και κινητοποιούν, κερδίζουν νίκες. Μικρές είναι η αλήθεια, αλλά πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε τη λέξη «νίκη»;

Στηρίζουμε την εργατική πορεία Λάρισα 24/6/2017

Χρειαζόμαστε έναν νέο συνδικαλισμό. Ένα δικό μας συνδικαλισμό. Να παίρνουμε εμείς αποφάσεις. Να ξέρει το αφεντικό τι θα πέσει πάνω του αν… Εμείς που ζούμε από τη δουλειά μας έχουμε ανάγκη μια ισχυρή και μαχητική δύναμη απέναντι στους πανίσχυρους ταξικούς μας εχθρούς. Κι αν δεν την φτιάξουμε εμείς δε θα γίνει μόνη της.

Στις 30 του Μάη ένας 28χρονος ντελιβεράς έπεσε νεκρός εν ώρα εργασίας σε μια ακόμα εργατική δολοφονία, στη Λάρισα αυτή τη φορά. Ένας ακόμα από τους τόσους που έχασαν τη ζωή τους ή σακατεύτηκαν στον βωμό των κερδών των αφεντικών που πρέπει να αυξηθούν. Στο βωμό της επισφάλειας.

Επισφάλεια… Το όνομα του εργασιακού εφιάλτη για όλους μας. Όποιος/α νομίζει ότι θα διατηρήσει ή θα βρει μια δουλειά που θα εξασφαλίσει στον ίδιο και την οικογένειά του τα βασικά της επιβίωσης είναι βαθιά νυχτωμένος. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να περιγραφεί το τι συμβαίνει. Το κεφάλαιο βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην πραγματοποίηση του οράματός του: να μπορεί να παίρνει και να διώχνει όποιον εργάτη θέλει, όποτε θέλει, όπως θέλει, χωρίς κανένα περιορισμό νομικό ή κοινωνικό, χωρίς ωράρια, ασφάλιση, αργίες, δίνοντας του ψίχουλα.

Αυτό που ως τώρα συνέβαινε στους χώρους της «παραδοσιακής» επισφάλειας (σερβιτόροι, φυλλάδια, κούριερ, διανομείς κ.ά.), τώρα πια επεκτείνεται παντού. Κάθε κλάδος θα γίνει «σαν τα μηχανάκια». Κάθε εργαζόμενος θα γίνει το «παιδί με το μηχανάκι». Κοιτάξτε γύρω σας όταν σταματάτε σε φανάρι. Θα δείτε ότι αυτά τα «παιδιά με τα μηχανάκια» που τρέχουν του σκοτωμού νυχτιάτικα να προλάβουν την παραγγελία, χωρίς κράνος, χωρίς εξοπλισμό, με μοτοσυκλέτες ερείπιο δεν είναι πια «παιδιά» όπως κάποτε σε «δουλειά του ποδαριού». Είναι άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας και … μαντέψτε: αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Αυτή είναι η ανάπτυξη, αυτές είναι οι μεταρρυθμίσεις. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή ένωση, η «έξοδος στις αγορές», η «εργασιακή κινητικότητα», η «διαρκής επιμόρφωση». Πόσες πομφόλυγες θα μας ξεφουρνίσουν για να καλύψουν την απλή αλήθεια: το αφεντικό τα παίρνει όλα.

Αφήσαμε να φτιαχτούν αυτές οι νησίδες καπιταλιστικής αχρειότητας που λέγονται «δουλειές του ποδαριού». Είπαμε εντάξει, ένα χαρτζιλίκι μέχρι να βρουν κάτι σταθερό. Κάποιοι είπαν «οκ, να μάθουν οι νέοι τι σημαίνει δουλειά». Και τελικά αυτό εξαπλώθηκε σαν μόλυνση. Όσο σίγουρο είναι ότι δεν έπρεπε να αφήσουμε να αναπτυχθεί αυτό το απόστημα, τόσο σίγουρο είναι και ότι αν το αφήσουμε να αναπτυχθεί κι άλλο, αύριο θα οικτίρουμε αντίστοιχα την σημερινή μας απάθεια.

Είναι κοινότοπο να κατηγορήσουμε τον παλιό «συνδικαλισμό». Άνθρωποι του καθεστώτος με δομές αντίστοιχες αυτών του καθεστώτος. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ το σκυλολόι των κομματικών έκανε θαυμάσια τη δουλειά του όλα αυτά τα χρόνια απονευρώνοντας δυσφημώντας και την ίδια την έννοια του εργατικού αγώνα, ώσπου τα αφεντικά τους, κράτος και κεφάλαιο, τους έστειλαν στην ατιμωτική συνταξιοδότηση.

Χρειαζόμαστε έναν νέο συνδικαλισμό. Ένα δικό μας συνδικαλισμό. Να παίρνουμε εμείς αποφάσεις. Να ξέρει το αφεντικό τι θα πέσει πάνω του αν…

Εμείς που ζούμε από τη δουλειά μας έχουμε ανάγκη μια ισχυρή και μαχητική δύναμη απέναντι στους πανίσχυρους ταξικούς μας εχθρούς. Κι αν δεν την φτιάξουμε εμείς δε θα γίνει μόνη της.

Στην «καρδιά» των εργασιών του «ποδαριού», στα μηχανάκια, έχει ξεκινήσει ένας τέτοιος συνδικαλισμός. Σε έναν χώρο που μετράει νεκρούς και σακατεμένους σε «ατυχήματα», δηλαδή δολοφονίες από την πλευρά των αφεντικών, στο κέντρο του αποστήματος της επισφάλειας υπάρχει παράδειγμα. Στα σπάργανα αυτές οι προσπάθειες -στα μηχανάκια και σε άλλους κλάδους στους οποίους έχουν δημιουργηθεί και αγωνίζονται σωματεία βάσης- (σε σχέση με το πόσο πρέπει να επεκταθούν αριθμητικά, κλαδικά και γεωγραφικά) κατορθώνουν και κινητοποιούν, κερδίζουν νίκες. Μικρές είναι η αλήθεια, αλλά πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε τη λέξη «νίκη»;

Στηρίζουμε κάθε προσπάθεια για έναν μαχητικό, οριζόντιο, αδιάλλακτο συνδικαλισμό βάσης.

Αγωνιζόμαστε για τα ταξικά μας συμφέροντα. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να δείξει τη δύναμη του.

Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις σε Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λαμία και Βόλο.

Καλούμε όλους και όλες στην ΠΟΡΕΙΑ στη Λάρισα, το Σάββατο 24/6, στις 18:00, στην πλατεία Ταχυδρομείου.

Αναρχική Ομοσπονδία

Benutzereinstellungen

Anarkismo.net

Suche

Neue Veranstaltungshinweise

Kommende Veranstaltungen

Andere Presse

Feeds

Στηρίζουμε την εργατική πορεία

Hauptseite

Latest News

Opinion and Analysis

Press Releases