user preferences

Federación de Obreros Panaderos "Estrella del Perú"

category Βολιβία / Περού / Ισημερινός / Χιλή | Εργατικοί Αγώνες | Γνώμη / Ανάλυση author Friday June 26, 2015 21:12author by Dmitri (personal capacity) - MACGauthor email ngnm55 at gmail dot com Report this post to the editors

Σύντομη ιστορία

Στις 10 Απρίλη 1887, δεκάδες εργαζόμενοι στην αρτοποιία στη Λίμα του Περού συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν την Sociedad de Obreros Panaderos Estrella del Peru (FOPEP - Σύνδεσμος Εργαζομένων στην Αρτοποιία “Άστρο του Περού”) που έγινε ομόσπονδο τμήμα της Confederación de Artesanos “Unión Universal” (Συνομοσπονδία Τεχνητών ”Οικουμενική Ένωση”).
Το σήμα της Federación de Obreros Panaderos "Estrella del Perú"
Το σήμα της Federación de Obreros Panaderos "Estrella del Perú"

Σύντομη ιστορία της Federación de Obreros Panaderos "Estrella del Perú"

Στις 10 Απρίλη 1887, δεκάδες εργαζόμενοι στην αρτοποιία στη Λίμα του Περού συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν την Sociedad de Obreros Panaderos Estrella del Peru (FOPEP - Σύνδεσμος Εργαζομένων στην Αρτοποιία “Άστρο του Περού”) που έγινε ομόσπονδο τμήμα της Confederación de Artesanos “Unión Universal” (Συνομοσπονδία Τεχνητών ”Οικουμενική Ένωση”).

Εκείνη την εποχή δημιουργούνταν αλληλοβοηθητικές, αντιστασιακές, εργατικές οργανώσεις, ως επί το πλείστον, στο πρότυπο της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων (IWA). Έτσι, στο Μπουένος Άιρες ιδρύθηκε τον ίδιο χρόνο μια παρόμοια οργάνωση στο χώρο της αρτοποιίας, αλλά και σε άλλους κλάδους, όπως τυπογράφους και εργαζόμενους στα καπνά, που οργανώθηκαν στην Αργεντινή, την Κούβα και το Μεξικό.

Ονομάζονταν αντιστασιακές, επειδή μέσω των οργανώσεων αυτών προωθείτο η -ιερή και απαραβίαστη γι’ αυτούς- ιδέα της επανάστασης, του αγώνα, της διαμαρτυρίας ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση και την υποτέλεια.

Ήσαν κέντρα αναψυχής και εκπαίδευσης που προωθούσαν τις τέχνες. Ήταν σχολεία στα οποία ο εργαζόμενος μελετούσε και μάθαινε να εργάζεται με βάση τον επιστημονικό ορθολογισμό.
Ο Manuel Caracciolo Lévano ήταν πρόεδρος της Federación Estrella del Περού το 1910.

Οι εν λόγω πρώιμες οργανώσεις ήταν λίγες και, ως επί το πλείστον, εφήμερες. Ωστόσο, η Ομοσπονδία επιβίωσε παρά τους ανέμους και τις θύελλες. Στην περιοχή δεν υπήρχαν τότε συνδικάτα που να επιβίωσαν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το 1903 η Ομοσπονδία είχε 83 μέλη, αλλά το 1919 είχε 552. Αυτή η αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι μετακινήθηκε από τις αρχές της αλληλοβοήθειας στον αναρχοσυνδικαλισμό, τη ριζοσπαστικοποίηση των στόχων και των αγώνων της, συχνά νικηφόρων ως αποτέλεσμα της βελτίωσης της εργασιακής ζωής.

Όπως με τόσα πολλά ιστορικά παραδείγματα, είχε μεγάλη σημασία το γεγονός ότι ο ηγέτης της Ομοσπονδίας ήταν ο Περουβιανός ελευθεριακός θεωρητικός Manuel González Prada, ο οποίος έμαθε πράγματι να συνεργάζεται με τους συναδέλφους έτσι που ακόνισε τις ιδέες τους, ενώ η Ομοσπονδία ανακάλυψε ταυτόχρονα την ιστορία των εργατικών δυναμικών αγώνων σε όλο τον κόσμο καθώς και την αναρχική σκέψη.

Το 1905, ο Manuel González Prada, κάλεσε όλους τους εργαζόμενους και τεχνίτες της Λίμα στον πρώτο εορτασμό της Πρωτομαγιάς στη χώρα:

"Η 1η Μάη τείνει να γίνει για την ανθρωπότητα ό,τι είναι η 25 Δεκέμβρη για τον χριστιανικό κόσμο: μια στιγμή χαράς, ελπίδας, αναγέννησης... επαναστάτες χαιρετούν το σημερινό πρωί, τη μελλοντική έλευση μιας εποχής στην οποία θα απελευθερωθούν όλοι οι καταπιεσμένοι και θα υπάρξει αδελφοσύνη όλων των φυλών ... όλοι καλούνται να παραβρεθούν κάτω από την κόκκινη σημαία ...”
La fiesta universal (1905)
Την ίδια ημέρα, 1 Μάη 1905, η Federación de Obreros Panaderos Estrella del Perú ενέκρινε μια νέα Διακήρυξη Αρχών (Πρόγραμμα):

“ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Η Federación de Obreros Panaderos Estrella del Perú στοχεύει στην προώθηση του πνεύματος της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των συντρόφων στον χώρο των αρτοποιείων και τη βελτίωσή τους, ηθική και υλική, μέσω της οικονομίας, της δύναμης, της διαφώτισης και της αλληλοβοήθειας.
Πέρα από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων στην αρτοποιία, η Ομοσπονδία είναι κοσμοπολίτικη και η αλληλεγγύη προς τους εργαζόμενους όλων των τάξεων και επαγγελμάτων των δύο ημισφαιρίων, αναγνωρίζει ως αιτίες της δυσφορίας των εργαζομένων την εκμετάλλευση και μονοπωλιακό καπιταλισμό.

Η Ομοσπονδία θα είναι πάντα στο πλευρό της δικαιοσύνης και της ελευθερίας, αγωνιζόμενη με επιμονή για την υλοποίηση των δικαιωμάτων που τόσο καιρό σφετερίζονται σε βάρος του εργαζόμενου.
Η Ομοσπονδία υποστηρίζει τα εξής απόφθεγμα της ΔΙΕΘΝΟΥΣ: “Η χειραφέτηση των εργαζομένων πρέπει να είναι έργο των ίδιων των εργαζόμενων". Ως εκ τούτου, αποκλείει κάθε κοινωνικό ζήτημα που δεν ενσωματώνει τον πλέον προηγμένο σοσιαλισμό, διευκρινίζοντας ότι όλοι οι εργαζόμενοι του κόσμου είναι αδέλφια μας.

Οι υπογράφοντες δηλώνουμε επίσημα ότι αποδεχόμαστε ανεπιφύλακτα τα προαναφερόμενα ιδανικά και δεν αλλάζουμε ποτέ τους σκοπούς και τις αρχές της Ομοσπονδίας, δεσμευόμενοι με λόγο τιμής, ότι ο καθένας θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν, θυσιάζοντας τα πάντα για την άνοδο της Ομοσπονδίας.
Λίμα, 1η Μάη 1905
Υπογράφουν για την Ομοσπονδία
Η Επιτροπή: M. Caracciolo Lévano, Teodomiro Rodríguez, Juan Guerrero, Juvenal Vázquez, Roberto Ríos, Adalberto Sánchez, Moisés Sandobal, Leopoldo E. Umachea, Delfín A. Lévano, Germán Torres, Cecilio Gutiérrez, Carlos Wenglent, Miguel R. Moreno, Félix Arias, Belisario Bernaola, Francisco Miranda, Carlos Cabañas, José Hernández, Pastor Mendoza, Manuel Z. García".

Η διεθνής αλληλεγγύη αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα αυτού του προγράμματος: αλληλεγγύης με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της περιοχής, και πάνω απ' όλα, αλληλεγγύη με την επανάσταση του 1910, μαζί με τη συλλογή χρημάτων και διάφορες δραστηριότητες υποστήριξης:

"Τιμή! Για όσους έπεσαν εντελώς δωρεάν ποτίζοντας με το αίμα τους τον αγώνα για εξισωτικό κομμουνισμό. Ωσαννά στους ατρόμητους, που προστάτευσαν το κόκκινο λάβαρο, την όμορφη δάδα της αλήθειας, διευρύνοντας το ελευθεριακό ιδανικό ανάμεσα στα καταπιεσμένα μας πλήθη.
Μεξικάνοι αδέρφια μας, σας χαιρετούμε!
Manuel Caracciolo Lévano,
La Protesta, 10 Μάη , 1913”.
Ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες τα επόμενα χρόνια, στο πνεύμα της υπόθεσης των μαρτύρων του Σικάγο του 1886, ήταν για την εργάσιμη ημέρα των οκτώ ωρών. Η πρώτη πόλη όπου άρχισαν οι αγώνες αυτοί ήταν το Callao, λιμάνι της Λίμα, μετά από μια γενική απεργία το 1913.

Τον Δεκέμβρη του 1918, οι εργαζόμενοι στα ελαιοτριβεία κατέβηκαν σε απεργία για τις οκτώ ώρες, και στις 2 Ιανουαρίου 1919, οι εργαζόμενοι στα αρτοποιεία προσχώρησαν στο κίνημα. Λίγες ημέρες αργότερα, δημιουργήθηκε μια συντονιστική επιτροπή που οργάνωσε απεργίες αλληλεγγύης των εργαζομένων στις εφημερίδες, στη βιομηχανία υποδημάτων, των μεταφορών και σε άλλους τομείς στη Λίμα και το Callao. Στις 13 Ιανουαρίου, και με την επιρροή των αναρχοσυνδικαλιστών, μια διήμερη γενική απεργία προσπάθησε να επιβάλει τις οκτώ ώρες. Κατά διαστήματα οι απεργοί συγκρούονταν άγρια με τις δυνάμεις ασφαλείας, μέχρις ότου η κυβέρνηση υπέγραψε διάταγμα νομιμοποίησης των οκτώ ωρών. Αν και αυτό το διάταγμα δεν τέθηκε σε εφαρμογή στην ολότητά του, χαρακτηρίστηκε ως μεγάλη νίκη.

Όλο το 1919 ήταν χρόνος σοβαρών συγκρούσεων, ιδίως για την αύξηση των μεροκάματων. Τον Απρίλη, συγκροτήθηκε μια επιτροπή από τους εκπροσώπους των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων και των εργοστασίων, των εργαζομένων στην κλωστοϋφαντουργία, τις αποβάθρες, τα αρτοποιεία και ελαιοτριβεία, τους τυπογράφους και άλλους εργαζόμενους. Οι απεργίες και οι καταλήψεις που ακολούθησαν αντιμετωπίστηκαν από το κράτος με δυσανάλογη καταστολή που είχε ως αποτέλεσμα αρκετές απώλειες και επιβολή στρατιωτικού νόμου.

Με την πτώση της κυβέρνησης τον Ιούλη του ίδιου χρόνου, επιτεύχθηκε η απελευθέρωση των φυλακισμένων αγωνιστών εργαζομένων και η ενίσχυση των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Είχε εκπληρωθεί έτσι ένας από τους στόχους του εργατικού κινήματος.

Στη δεκαετία του 1920, η Ομοσπονδία είχε 757 μέλη, που αντιπροσώπευαν σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου. Επίσης, συνέχισε τους αγώνες για την αύξηση των μισθών και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την ελευθερία θρησκεύνατος, το δικαιωμα στο συνεταιρίζεσθαι και της αντιστοιχης δραστηριοτητας.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η Ρωσική Επανάσταση σημάδεψαν έντονα το παγκόσμιο εργατικό κίνημα. Στο Περού άλλαξε η πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Νέες μορφές οργάνωσης, κινήματα αγροτών, εθνικιστικά αιτήματα, πολιτικοί σχηματισμοί, μέσα στα αναρχικά εργατικά συνδικάτα, δημιούργησαν νέες ανησυχίες και ενδιαφέροντα.

Τα συνδικάτα έπρεπε να καθοριστούν σε σχέση με αυτά τα ρεύματα, και αυτό το αποτέλεσμα δεν θα ερχόταν χωρίς κάποιες αμφιβολίες και δάκρυα. Ωστόσο, οι αξίες της αυτονομίας και της άμεσης δράσης επικράτησαν στο εσωτερικό της Ομοσπονδίας μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930. Στο εξής, τα ιδανικά αυτά άρχισαν να κλονίζονται σοβαρά λόγω της άγριας καταστολής από πλευράς των εκάστοτε κυβερνήσεων. Τότε, αλλά και τώρα με μια άλλη γενιά, η Ομοσπονδία, δυστυχώςέπεσε στον έλεγχο του κόμματος APRA που αποσκόπησε στην κατάληψη της εξουσίας.
Ελπίζουμε τώρα ότι η Ομοσπονδία επιστρέφει στον ελευθεριακό δρόμο, έξω από την παγίδα που αναπόφευκτα σημαίνει ότι θα βρίσκεται κοντά και σε συνεργασία με πολιτικά κόμματα.

Δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχουν νόμοι στις πόλεις, ή βωμοί, ή θρόνοι.
Οι άνθρωποι είναι φίλοι και αδέλφια.
Οι άνθρωποι του κόσμου, σπάζουν τα σπαθιά, σκίζουν τις σημαίες. Οι φυλετικές έχθρες παύουν.

(Manuel González Prada)

*Αρχική δημοσίευση στα ισπανικά στο ιστολόγιο του αναρχικού περιοδικού “Humanidad” https://periodicohumanidad.wordpress.com/2008/09/24/his...peru/ Η αγγλική μετάφραση του Paul Sharkey έγινε από το αρχείο της Ομοσπονδίας στη διεύθυνση http://archivofopep.webcindario.com και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της kate Sharpley Library στο http://www.katesharpleylibrary.net/v41qc1 Δημοσιεύτηκε επίσης και στο https://libcom.org/history/short-history-star-peru-bake...fopep Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 22 Ιούνη 2015.

Manuel Gonzale Prada
Manuel Gonzale Prada

" La Protesta"
" La Protesta"

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]