Benutzereinstellungen

Neue Veranstaltungshinweise

Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο

Es wurden keine neuen Veranstaltungshinweise in der letzten Woche veröffentlicht

Δεν είμαι Σαρλί

category Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο | Μετανάστευση / Ρατσισμός | Γνώμη / Ανάλυση author Sunday January 18, 2015 20:53author by José Antonio Gutiérrez D. Report this post to the editors

Je ne suis pas Charlie

Κατ 'αρχάς, επιτρέψτε μου να καταστήσω εξαρχής σαφές ότι θεωρώ την επίθεση στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo θηριωδία και ότι δεν πιστεύω ότι δικαιολογείται σε καμία περίπτωση να μετατρέπεται ένας δημοσιογράφος σε στρατιωτικό στόχο, ανεξάρτητα απο το ποια μπορεί να είναι η γνώμη μας για την ποιότητα της δημοσιογραφίας του.
460_0___30_0_0_0_0_0_kalvellido_charlie_hebdo_1.jpg

Je ne suis pas Charlie (Δεν είμαι Σαρλί)

Κατ 'αρχάς, επιτρέψτε μου να καταστήσω εξαρχής σαφές ότι θεωρώ την επίθεση στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo θηριωδία και ότι δεν πιστεύω ότι δικαιολογείται σε καμία περίπτωση να μετατρέπεται ένας δημοσιογράφος σε στρατιωτικό στόχο, ανεξάρτητα απο το ποια μπορεί να είναι η γνώμη μας για την ποιότητα της δημοσιογραφίας του. Το ίδιο ισχύει και στη Γαλλία, όπως στην Κολομβία ή στην Παλαιστίνη.

Επίσης, ούτε μπορώ να ταυτιστώ με κάθε φονταμενταλισμό, είτε είναι χριστιανικός, εβραϊκός ή μουσουλμανικός, ούτε επίσης και με τη γαλλοποιημένη (Frenchified) ψευδο-εκκοσμίκευση που μετατρέπει την “République” σε θεά. Προχωρώ σ’ αυτές τις απαραίτητες εξηγήσεις, δεδομένου ότι δεν έχει σημασία πόσο πολύ επιμένουν οι αρχιερείς της πολιτικής ότι ζούμε σε μια "υποδειγματική δημοκρατία" με "μεγάλες ελευθερίες”, ότι όλοι γνωρίζουμε ότι ο Μεγάλος Αδελφός μας παρακολουθεί και ότι κάθε φωνή που δεν χωράει στο σενάριό τους τιμωρείται αυστηρά. Πιστεύω, όμως, ότι το να καταδικάσουμε την επίθεση στο Charlie Hebdo δεν είναι το ίδιο με το να υμνολογούμε ένα περιοδικό που είναι, ουσιαστικά, ένα μνημείο μισαλλοδοξίας, ρατσισμού και αποικιοκρατικής αλαζονείας.

Χιλιάδες, επηρεασμένοι από αυτήν την επίθεση, έχουν κυκλοφορήσει μηνύματα λέγοντας "Je suis Charlie " (Είμαι Σαρλί), λες και αυτό το μήνυμα αποτελεί την απόλυτη έκφραση της υπεράσπισης της ελευθερίας. Λοιπόν, τότε, δεν είμαι Σαρλί. Δεν ταυτίζομαι με την εξευτελιστική ερμηνεία και διακωμώδηση του ισλαμικού κόσμου, κάτι που συμβαίνει εν μέσω της εποχής του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας", με όλες τις ρατσιστικές και αποικιοκρατικές παραμέτρους που αυτό συνεπάγεται.

Δεν μπορώ να δω ατάραχος τη συνεχή συμβολική επίθεση που έχει ως ομόλογή του μια φυσική και πραγματική επιθετικότητα, που εκφράζεται με τη βομβιστική επίθεση και τη στρατιωτική κατοχή χωρών που ανήκουν σε αυτόν τον πολιτιστικό ορίζοντα. Ούτε μπορώ ευτυχώς να δω αυτά τα κινούμενα σχέδια και τα προσβλητικό κείμενά τους με ελαφρά καρδιά, όταν οι Άραβες είναι ένα από τα πιο περιθωριοποιημένα και εξαθλιωμένα κομμάτια της γαλλικής κοινωνίας, στόχοι εκμετάλλευσης, που ιστορικά έχουν γίνει αντικείμενα μιας βάναυσης συμπεριφοράς. Δεν ξεχνώ ότι στις αρχές του 1960, στο μετρό του Παρισιού, η αστυνομία κατέσφαξε 200 Αλγερινούς, μόνο και μόνο επειδή οι τελευταίοι ζητούσαν να τερματιστεί η γαλλική κατοχή της χώρας τους, η οποία είχε ήδη οδηγήσει σε συνολικά ένα εκατομμύριο νεκρούς "απολίτιστους" Άραβες.

Δεν μιλώ για τα αθώα καρτούν που σχεδιάζονται απο ελεύθερους στοχαστές, αλλά μάλλον για τα μηνύματα που παράγονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (και, ναι, αν και σε μια εναλλακτική στάση, το Chalie Hebdo είναι μέρος των μέσων μαζικής ενημέρωσης), φορτωμένα με μίσος και στερεότυπα, ενισχύοντας έναν λόγο που θεωρεί ότι οι Άραβες πρέπει να ξεριζώνονται, να ελέγχονται, να καταπιέζονται και να εξοντώνονται ως βάρβαροι. Αυτά είναι τα μηνύματα ο σιωπηρός στόχος των οποίων είναι να δικαιολογήσει τις επιδρομές στις χώρες της Μέσης Ανατολής, καθώς και τις πολλές παρεμβάσεις και τις βομβιστικές επιθέσεις ενορχηστρωμένες στη Δύση για την υπεράσπιση του νέου αυτοκρατορικού χάρτη. Ο Ισπανός ηθοποιός Willy Toledo σχολίασε κατά αμφιλεγόμενο τρόπο, όχι περισσότερο από ό,τι ήταν φανερό, ότι «Η Δύση σκοτώνει κάθε μέρα. Σιωπηλά. "Και αυτό είναι ό,τι κρύβει το Σαρλί και το μαύρο χιούμορ του, κάτω από το κάλυμμα της σάτιρας.

Δεν ξεχνώ το εξώφυλλο του Charlie Hebdo τεύχος N ° 1099, με το οποίο διασκεδαζοταν η σφαγή περισσότερων από χιλίων Αιγυπτίων από μια βάναυση στρατιωτική δικτατορία, η οποία έχει την έγκριση των ΗΠΑ και της Γαλλίας, περιφέροντας ένα καρτούν με ένα κείμενο που κηρύσσει "Σφαγή στην Αίγυπτο. Το Κοράνι είναι σκατά: δεν σταματά σφαίρες”. Το σκίτσο έδειχνε έναν μουσουλμάνο άνδρα ζωσμένο με σφαίρες που τις είχε περάσει μέσα από ένα αντίτυπο του Κορανίου, με το οποίο ο ίδιος είχε προσπαθήσει να προστατεύσει τον εαυτό του... Ίσως κάποιοι να βρείτε όλο αυτό αστείο. Στην κορυφαία εποχή τους οι Άγγλοι ως άποικοι στην Tierra del Fuego (Γη του Πρός) στην Αργεντινή, σκέφτηκαν ότι θα ήταν αστείο να έχουν φωτογραφίες τους παρμένες με πλατιά χαμόγελα και ένα τουφέκι στο χέρι, ή το ένα πόδι πάνω από τα πτώματα των ιθαγενών που ακόμα ήταν ζεστό και αιμορραγούσαν.

Αντί να είναι αστεία, η γελοιογραφία αυτή μου φαίνεται βίαιη και αποικιοκρατική, μια κατάχρηση της πλασματικής και χειραγωγούμενης δυτικής ελευθερίας του Τύπου. Πώς θα αντιδρούσαν οι άνθρωποι αν σχεδιαζόταν ένα εξώφυλλο του περιοδικού με το ακόλουθο κείμενο: «Σφαγή στο Παρίσι. Το Charlie Hebdo είναι σκατά: δεν σταματά τις σφαίρες» κάτω από μια γελοιογραφία του νεκρού Ζαν Cabut κρατώντας ένα αντίγραφο του περιοδικού στα χέρια του; Είναι σαφές ότι θα ήταν εξωφρενικό: η ζωή ενός Γάλλου είναι ιερή. Η ζωή ενός Αιγυπτίου (ή Παλαιστίνιου, Ιρακινού, Σύρου είναι «χιουμοριστικό» υλικό. Για το λόγο αυτό δεν είμαι ο Σαρλί, γιατί για μένα, η ζωή του καθένα από αυτούς τους Αιγύπτιους που σφαγιάστηκαν είναι τόσο ιερή όσο είναι οποιουδήποτε από αυτούς τους γελοιογράφους που δολοφονήθηκαν.

Γνωρίζουμε ήδη τι μας περιμένει τώρα: θα υπάρξουν ομιλίες υπεράσπισης της ελευθερίας του Τύπου από τις χώρες που το 1999 έδωσαν τις ευλογίες τους για τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στο κτιριο του Σερβικού δημόσιου τηλεοπτικού σταθμού στο Βελιγράδι, χαρακτηρίζοντάς τον «το Υπουργείο του Ψέμματος"; Χώρες που παρέμειναν σιωπηλές, ενώ το Ισραήλ βομβάρδισε τον τηλεοπτικό σταθμό Al-Manar στη Βηρυτό το 2006; Εκείνους τους επικριτικούς δημοσιογράφους που ανταποκρίνονται με τη σιωπή στις δολοφονίες της Κολομβίας και της Παλαιστινιακής Αρχής.

Μετά την όμορφη ρητορική περί ελευθερίας θα έρθει η απελευθερωτική δράση: περισσότερος μακαρθισμός, μια μεταμφιεσμένη αποικιοκρατική «αντι-τρομοκρατία», περισότερες αποικιοκρατικές παρεμβάσεις, περισσότεροι περιορισμοί αυτών των «δημοκρατικών εγγυήσεων» που απειλούνται με εξαφάνιση και, φυσικά, περισσότερος ρατσισμός. Η Ευρώπη καταναλώνεται σε ένα φαύλο κύκλο ξενοφοβικού μίσους, ισλαμοφοβίας, αντισημιτισμού (στην πραγματικότητα, οι Παλαιστίνιοι είναι σημίτες) και αυτή η ατμόσφαιρα έχει φτάσει σε αφόρητα επίπεδα. Οι μουσουλμάνοι είναι ήδη οι Εβραίοι του 21ου αιώνα στην Ευρώπη και τα νεοναζιστικά κόμματα γίνονται και πάλι αξιοσέβαστα, 80 χρόνια αργότερα, χάρη σε αυτό το απεχθές συναίσθημα.

Εξαιτίας όλων αυτών, και παρά τα αισθήματα αποστροφής που προκάλεσε σε μένα η επίθεση του Παρισιού, Je ne pas suis Charlie (Δεν είμαι Σαρλί).

José Antonio Gutiérrez D.

7 January, 2015

*Μετάφραση: "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης", Γενάρης 2015.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch

Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο | Μετανάστευση / Ρατσισμός | gr

Fri 29 Mar, 01:52

browse text browse image

rrom_1.jpg imageΑποδιοπομπαίοι τρ ... 13:28 Sat 28 Sep by Alternative libertaire 0 comments

Η τοπική προεκλογική καμπάνια ξεκίνησε και οι πολιτικοί είναι απασχολημένοι με το να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον στον ρατσισμό. Για δύο λόγους : Πρώτον, γιατί πιστεύουν ότι χαϊδεύουν τα αυτιά του εκλογικού σώματος, είναι αυτό που θέλουν να ακούσουν (τι περιφρόνηση!) και δεύτερον, όσο τα μμε μιλούν για αυτό, ο κόσμος δεν αναρωτιέται για την ανεργία, τη φτώχεια και τη διανομή του πλούτου.

logo_alternative_libertaire_1.gif imageΕθνοτικές διακρίσ ... 19:51 Sat 09 Oct by Alternative Libertaire (Γαλλία) 0 comments

Έτσι, η σειρά προτεραιότητας για μας πάει ως εξής: πρώτον, να αναγκάσουμε τους Δήμους να καλωσορίζουν τους Ταξιδιώτες κάτω από αξιοπρεπείς και ανθρώπινες συνθήκες. Δεύτερον, να καταργηθεί το διαβατήριο κυκλοφορίας. Τέλος, να προβούμε σε ένα βαθύτερο προβληματισμό σχετικά με το τι είναι αυτό που φέρνει όλους τους ελαστικούς / επισφαλείς εργαζόμενους μαζί όσον αφορά το ζήτημα της αξιοπρέπειας και της κοινωνικής τους θέσης. Ταξιδιώτες, χωρίς χαρτιά, όσοι κάνουν καθιστική ζωή..., είναι όλοι όμοιοι.

textΓια τις απελάσεις 21:15 Thu 23 Oct by Alternative Libertaire 0 comments

"Απέλαση: Μια πολιτική που οδηγεί στην απόγνωση". Ανακοίνωση της γαλλικής αναρχοκομμουνιστικής Alternative Libertaire για το θάνατο της Josiane Nardi.

textΠαρίσι: η οργή των απ... 19:44 Tue 08 Nov by ORA MIDEN 2 comments

Δημοσιευσεις απο το http://athens.indymedia.org/

Sorry, no stories matched your search, maybe try again with different settings.

imageΑποδιοπομπαίοι τρ ... Sep 28 Anarkismo 0 comments

Η τοπική προεκλογική καμπάνια ξεκίνησε και οι πολιτικοί είναι απασχολημένοι με το να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον στον ρατσισμό. Για δύο λόγους : Πρώτον, γιατί πιστεύουν ότι χαϊδεύουν τα αυτιά του εκλογικού σώματος, είναι αυτό που θέλουν να ακούσουν (τι περιφρόνηση!) και δεύτερον, όσο τα μμε μιλούν για αυτό, ο κόσμος δεν αναρωτιέται για την ανεργία, τη φτώχεια και τη διανομή του πλούτου.

imageΕθνοτικές διακρίσ ... Oct 09 Anarkismo 0 comments

Έτσι, η σειρά προτεραιότητας για μας πάει ως εξής: πρώτον, να αναγκάσουμε τους Δήμους να καλωσορίζουν τους Ταξιδιώτες κάτω από αξιοπρεπείς και ανθρώπινες συνθήκες. Δεύτερον, να καταργηθεί το διαβατήριο κυκλοφορίας. Τέλος, να προβούμε σε ένα βαθύτερο προβληματισμό σχετικά με το τι είναι αυτό που φέρνει όλους τους ελαστικούς / επισφαλείς εργαζόμενους μαζί όσον αφορά το ζήτημα της αξιοπρέπειας και της κοινωνικής τους θέσης. Ταξιδιώτες, χωρίς χαρτιά, όσοι κάνουν καθιστική ζωή..., είναι όλοι όμοιοι.

textΓια τις απελάσεις Oct 23 Anarkismo 0 comments

"Απέλαση: Μια πολιτική που οδηγεί στην απόγνωση". Ανακοίνωση της γαλλικής αναρχοκομμουνιστικής Alternative Libertaire για το θάνατο της Josiane Nardi.

© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]