user preferences

Recent articles by Γιάννης Φιλιππαίος
This author has not submitted any other articles.
Recent Articles about Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος Αναρχική Ιστορία

Απόπειρες αν ... Jul 03 23 by Αναρχικοί Αγ.Αναργύρων – Καματερού

«Ο Ήλιος της Αν... Nov 14 22 by Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής

Σπάζοντας τι ... Jul 08 22 by Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση

Το χρονικό κατάληψης Πολυτεχνείου 1990

category Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Αναρχική Ιστορία | Κριτική / Παρουσίαση author Wednesday March 01, 2006 12:01author by Γιάννης Φιλιππαίος Report this post to the editors

Tα γεγονότα σ’ όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Σχολιαστής» Νο 85, Μάρτης 1990

(Το χρονικό της κατάληψης συνέταξε ο Γιάννης Φιλιππαίος που παρακολούθησε τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο σ’ όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων).

«Η κατάληψη του Πολυτεχνείου, τον χειμώνα του 1990, μας χάρισε τις πρώτες ζεστές μέρες της νέας δεκαετίας…» (Γραμμένο στις λευκές κόλλες που μοιράζονταν στη διάρκεια των γενικών συνελεύσεων).

Παρασκευή, 26 Γενάρη: Απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου! «Αθώος ο Μελίστας!». Απόγευμα. Γύρω από τον χώρο του Πολυτεχνείου αρχίζει να συγκεντρώνεται κόσμος, θέλοντας, προφανώς, να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση. Αναγγέλλεται πορεία της ΕΦΕΕ και της Κίνησης για την Υπεράσπιση των Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων από τα Προπύλαια, που τελικά, όμως, ξεκινά από το χώρο του ΕΜΠ κατά τις 7.30 μ.μ.

8.30 μ.μ. Η πορεία έχει τελειώσει και αρχίζουν οι συγκρούσεις με την Αστυνομία. Νεολαίοι από αντιεξουσιαστικές ομάδες, αυτόνομοι, αλλά και πολλοί «μεμονωμένοι», συμπλέκονται με τα ΜΑΤ γύρω από το Πολυτεχνείο.

Το πλήθος, που βρίσκεται στη Στουρνάρη, μπαίνει στο Πολυτεχνείο. Συγκαλείται γενική συνέλευση, όπου |αποφασίζεται: α) Η κατάληψη του ιδρύματος, β) Να σταματήσουν οι συγκρούσεις με την Αστυνομία, γ) Να δοθεί συνέντευξη Τύπου το πρωί του Σαββάτου και δ) Να κυκλοφορήσει προκήρυξη, που να εξηγεί τα αίτια της κατάληψης.

Η Αστυνομία, από την πλευρά της, απευθύνει έκκληση προς τις πρυτανικές αρχές για να μεσολαβήσουν για την εκκένωση του Πολυτεχνείου. Επίσης, εκδίδει ανακοινώσεις για τρομερές φθορές στο εσωτερικό του ιδρύματος.

Σάββατο, 27 Γενάρη: Στο Πολυτεχνείο αρχίζει να συρρέει από τις πρωινές ώρες κόσμος κάθε ηλικίας και επαγγέλματος, ζητώντας πληροφορίες και ενημέρωση.

Η προκήρυξη που μοιράζεται για να εξηγήσει τους λόγους της κατάληψης, αναφέρει: «Αντιστεκόμαστε στην επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου (που κομβικό σημείο της είναι η αθώωση του ένστολου εγκληματία) - με την πρακτική της κατάληψης του ΕΜΠ, που σαν στόχο της έχει να λειτουργήσει σαν χώρος αντιπληροφόρησης και σαν πόλος συσπείρωσης των κοινωνικών-ταξικών δυνάμεων, που τα συμφέροντά τους βρίσκονται στους αντίποδες εκείνων της κυριαρχίας».

Η κατάληψη παραμένει ανοιχτή.

Στη συνδιάσκεψη των Οικολόγων-Εναλλακτικών καταδικάζεται η απόφαση που αθώωσε τον Μελίστα, το απόγευμα οργανώνουν συγκέντρωση και πορεία μέχρι το Εφετείο. Οι Οικολόγοι-Εναλλακυκοί, όμως, μεταφέρουν τη συνδιάσκεψή τους από το ΕΜΠ, όπου είχε προγραμματιστεί από καιρό, στην Πάντειο...

Στις 3.00 μ.μ. αρχίζει η γεν. συνέλευση της ημέρας. Συζητείται το πολιτικό πλαίσιο της κατάληψης και γίνονται προτάσεις για την εσωτερική οργάνωση της. Δημιουργία ομάδων περιφρούρησης, λειτουργία μαγειρείων κ.ά. Αποφασίζεται, επιπλέον, η κατάληψη να παραμένει ανοιχτή, εφ’ όσον οι ομάδες περιφρούρησης θα ελέγχουν εξονυχιστικά την πόρτα της Στουρνάρη και ακόμα να κλειδωθούν όσα κτίρια δεν χρησιμοποιούνται για τη λειτουργία της κατάληψης.

Η συνέλευση διακόπτεται στις 9.00 και συνεχίζεται στις 11.00 μ.μ. στο κτίριο Γκίνη. Προτάσεις για τον τρόπο που θα «ανοιχτεί» προς τα έξω η κατάληψη. Εκκλήσεις για εξάπλωση, γενίκευση των καταλήψεων σε εργοστάσια, σχολεία, παν/μια κ.ά. Γίνεται πρόταση για τη δημιουργία ομάδων, που θα έρθουν σε επαφή με απεργούς εργάτες, καταληψίες μαθητές κ.λπ.

Κυριακή, 28 Γενάρη: Αποφασίζεται οι γενικές συνελεύσεις (λόγω της μεγάλης συμμετοχής) να μην γίνονται πλέον στο κτίριο Γκίνη, αλλά στο κτίριο χημικών, επειδή το αμφιθέατρο Μ.Α.Χ. είναι πολύ μεγαλύτερο (γύρω στις 700 θέσεις, που καλύπτονται πλήρως και με πάρα πολλούς όρθιους).

Ομάδα μαθητών, που συμμετέχει στην κατάληψη, γνωρίζοντας ότι αρκετά σχολεία βρίσκονται ήδη υπό κατάληψη, τυπώνει προκήρυξη, που καλεί όλους τους μαθητές σε γενική μαθητική συνέλευση τη Δευτέρα 4.00 μ.μ. στην αίθουσα Γκίνη.

Γίνεται η γενική συνέλευση της κατάληψης, όπου: Ανακοινώνεται η πλήρης λειτουργία του μαγειρείου. Αναφέρεται ότι τα φωτοτυπικά μηχανήματα λειτουργούν και μπορούν οι διάφορες ομάδες ή άτομα να παράγουν τις δικές τους προκηρύξεις. Το πολιτικό πλαίσιο της κατάληψης συνεχίζει να συζητείται, όπως και το οργανωτικό της σχήμα, οι μορφές πάλης και η σύνδεση της με άλλες κινητοποιήσεις. Αποφασίζεται να. μην συμμετέχει η κατάληψη στην πορεία της ΕΦΕΕ.

Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση και πορεία που καταλήγει με κατάληψη του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής.

Δευτέρα, 29 Γενάρη: Ανακοίνωση του Υπ. Δημ. Τάξης με αφορμή τις δημοσιεύσεις εφημερίδων ότι το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής η ΕΛ.ΑΣ. χρησιμοποίησε δακρυγόνες βόμβες με ιδιαίτερα επικίνδυνα αέρια και θανατηφόρα ασφυξιογόνα.

Πορεία της ΕΦΕΕ από τα Προπύλαια στη Βουλή. Η πιο μαζική και δυναμική πορεία των τελευταίων χρόνων. 10.000 άτομα διαδηλώνουν, όχι μόνο ενάντια στην απόφαση του δικαστηρίου, αλλά και ενάντια στην οικουμενική κυ6έρνηση.

Κάλεσμα για πορεία μαθητών την Παρασκευή στο Ε.Μ.Π.

Κατάληψη της Εθνικής οδού από μαθητές του Πολυκλαδικού Λυκείου Ν. Φιλαδέλφειας.

Στην καθιερωμένη γεν. συνέλευση της κατάληψης: α) Γίνεται πρόταση για εκλογή συντονιστικής επιτροπής, ελεγχόμενης από τη συνέλευση και άμεσα ανακλητής, β) Αποφασίζεται να μετέχουν καταληψίες στην πορεία συμπαράστασης στους απεργούς της Τράπεζας Πίστεως και γ) Αποφασίζεται να μην παρακολουθούν δημοσιογράφοι τις γενικές συνελεύσεις.

Είναι σκόπιμο να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με τη λειτουργία της κατάληψης τις πρώτες μέρες.

Πιο συγκεκριμένα, τα εξής: Δεν υπήρχε προεδρείο, εκλεγμένο απ’ τη συνέλευση, που να κατευθύνει τη συζήτηση σε συγκεκριμένα (πολιτικά, κοινωνικά) θέματα, που αφορούσαν την κατάληψη, και ταυτόχρονα να φροντίζει να παίρνονται κάποιες οικήσεις πάνω σ’ αυτά.

Δεν υπήρχε, επίσης, συντονιστική επιτροπή της κατάληψης (ελεγχόμενη και ανακλητή, πάντα) που να μεριμνά για την εφαρμογή και την υλοποίηση των αποφάσεων της συνέλευσης. Παρατηρήθηκε, λοιπόν, το φαινόμενο να γίνονται προτάσεις επί λεπτομερειακών θεμάτων (όπως λειτουργία ομάδων περιφρούρησης, μαγειρείων, φωτοτυπικών) και όχι για τα βασικά θέματα της συνέλευσης, τα οποία έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η λειτουργία της συνέλευσης. Υπήρξε μια πρόταση για την λειτουργία δύο διαφορετικών συνελεύσεων, μιας που θα ασχολιόταν με την εσωτερική οργάνωση της κατάληψης και μιας που θα ασχολιόταν με το πολιτικό πλαίσιο, τις μορφές πάλης κ.λπ., η οποία τελικώς απορρίφθηκε. Είναι προφανές ότι οι καταληψίες, έχοντας τραυματικές εμπειρίες από τη γραφειοκρατικοποίηση και την αποτελμάτωση των κινηματικών διαδικασιών, προσπάθησαν να προωθήσουν νέες μορφές οργάνωσης και λειτουργίας των συνελεύσεων. Πιο συγκεκριμένα, οι γεν. συνελεύσεις του Πολυτεχνείου ‘90 είχαν την μορφή μιας αρένας, όπου προπαγανδίζονταν διάφορες προτάσεις και στο τέλος επικρατούσαν όσες αντιμετωπίζονταν με κοινή συναίνεση από τους παρευρισκόμενους. Βέβαια, μόνο οι ομόφωνες αποφάσεις ήταν δεσμευτικές και ακόμα υπήρχε η δυνατότητα ανάληψης προσωπικών πρωτοβουλιών: ο καθένας μπορούσε να βγάλει δική του προκήρυξη ή αφισάκι ή και να διοργανώσει εκδηλώσεις μέσα στο χώρο του ΕΜΠ, με τον όρο ότι δεν θα ερχόταν σε αντίθεση με το πολιτικό πλαίσιο της κατάληψης. Οι δραστηριότητες επιμέρους ομάδων ή ατόμων δεν απαιτούσαν την ανάληψη ευθύνης από την συνέλευση. Κανένας, επίσης, δεν μπορούσε να ενεργήσει στο όνομα της συνέλευσης, αν δεν είχε συγκεκριμένα εντολή από αυτήν.

Τρίτη, 30 Γενάρη: Πρόταση της ΕΦΕΕ για αποχές και καταλήψεις μέχρι την Πέμπτη και για μετά, συνέχιση των κινητοποιήσεων με αποφάσεις των συνελεύσεων των φοιτ. συλλόγων.

Κατάληψη της νομαρχίας στο Ρέθυμνο από φοιτητές του Παν/μιου Κρήτης.

Οι καταληψίες καλούν το Υπ. Δημ. Τάξης να οργανώσει «δημόσια επίδειξη» των χημικών ουσιών του, επί του συγγραφέα της ανόητης ανακοίνωσης, που εξέδωσε.

Τετάρτη, 31 Γενάρη: Συναυλία ενάντια στην καταστολή στα Προπύλαια και μετά μεγάλη πορεία στη Βουλή.

Πορεία διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη καταλήγει στο Υπ. Μακεδονίας-Θράκης και το καταλαμβάνει. Στα Γιάννενα γίνεται κατάληψη του Πανεπιστημίου.

Η κατάληψη του Πολυτεχνείου διατυπώνει τα αιτήματά της: α) Αναίρεση της δίκης του Μελίστα, β) Να αποφυλακιστούν και να σταματήσει κάθε δίωξη εναντίον όσων διώκονται για τη συμμετοχή τους σε κοινωνικούς αγώνες (επιτροπή αγώνα Αραβησσού, καταληψίες σπιτιών, απεργοί της Μπερκσάιρ κ.λπ.), γ) Να καταργηθούν τα ΜΑΤ και ΜΕΑ, δ) Να καταργηθεί ο ΕΚΑΜ, ε) Να βρεθούν οι υπεύθυνοι των δολοφονιών του Μ. Πρέκα, του Ιακ. Κουμή, της Στ. Κανελλοπούλου κ.λπ και στ) Να αποφυλακιστεί ο Παλαιστίνιος αγωνιστής Μ. Χαμντάν, ο Γ. Γκίρμπας (κρατούμενος για τα επεισόδια του ‘86 με το περιπολικό, στην κατάληψη του Φυσικού του Α.Π.Θ.) και να αρθούν οι διώξεις εναντίον των Χ. Μαρίνου και Κλ. Σμυρναίου.

Γίνεται κατάληψη στη Γεωπονική Σχολή από τους φοιτητές της.

Πέμπτη, 1 Φλεβάρη: Τα κόμματα αποδοκιμάζουν (ανοιχτά πλέον) την κατάληψη.

Ροκ συναυλία στο χώρο του Πολυτεχνείου.

Κατάληψη μέσα στην κατάληψη. Οι φοιτητές της Αρχιτεκτονικής καταλαμβάνουν τη σχολή τους.

Παρασκευή, 2 Φλεβάρη: Οι καταληψίες κάνουν πορεία στο κέντρο της Αθήνας. «Είμαστε ο ανθός της ελληνικής νεολαίας». Ένας ανθός δυναμικός, αυτοπεριφρουρημένος και ειρηνικός. Η ύπαρξη των ομάδων αυτοάμυνας απέκλεισε εξαρχής την δυνατότητα για δράση οποιουδήποτε προβοκάτορα.

Στη Θεσ/νίκη λήγει η κατάληψη της Φιλοσοφικής.

Στην Αθήνα οι φοιτητές της Φιλοσοφικής καταλαμβάνουν το κέντρο Πληροφόρησης της Γεν. Γραμ. Νέας Γενιάς.

Και δεύτερη κατάληψη μες την κατάληψη: Η Σχολή Καλών Τεχνών.

Σάββατο, 3 Φλεβάρη: Η γεν. συνέλευση ασκεί κριτική στους Οικολόγους-Εναλλακτικούς για τη διστακτική στάση τους και τους πιέζει να πάρουν άμεση και σαφή θέση για την αθώωση του Μελίστα.

Κυριακή, 6 Φλεβάρη: Συζήτηση στο κτίριο Γκίνη του Πολυτεχνείου με τους Μαρίνο-Σμυρναίο, που δικάζονται την επομένη. Οι καταληψίες αποφασίζουν να παραβρεθούν στα δικαστήρια.

Οι φοιτητές των Καλών Τεχνών διακοσμούν με σαρκαστικά γκράφιτι την απαράδεκτα κακόγουστη περίφραξη της Πλ. Συντάγματος, που μέχρι εκείνη τη στιγμή φέρει (ακόμα πιο κακόγουστες) παραστάσεις, που αναφέρονται στους Ολυμπιακούς του ‘96. Οι φοιτητές μοιράζουν προκήρυξη, που εξηγεί τις αποφάσεις τους.

Το βράδυ, στην Ομόνοια, η Αστυνομία συλλαμβάνει περαστικούς, που έτυχε να φοράνε σκουλαρίκι ή να έχουν μη συμβατική κόμμωση. Οι καταληψίες απαντούν - μέσω του γρ. Τύπου της κατάληψης - στα διλήμματα «μαθήματα ή καταλήψεις» που βάζει στους φοιτητές η κυβέρνηση.

Δευτέρα, 5 Φλεβάρη: Το κάλεσμα των κομμάτων προς τους φοιτητές να «περιφρουρήσουν» τη σχολή τους αποδεικνύεται φιάσκο. Μια χιλιάδα καταληψιών υποδέχεται με ανθοδέσμες και χαλιά, καμιά διακοσαριά ΠΑΣΠίτες και ΔΑΠίτες, που αμήχανοι προσπαθούν να ανταποκριθούν στα κομματικά καθήκοντά τους.

Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους.

Το βράδυ, φυσικά, συναυλία!

Τρίτη, 6 Φλεβάρη: Ασκείται ποινική δίωξη κατά των καταληψιών.

Οι συλληφθέντες της Ομόνοιας αφήνονται ελεύθεροι. Το δικαστήριο τους κήρυξε αθώους από τις τουλάχιστον αστείες κατηγορίες της αστυνομίας.

Ο Υπ. Δημ. Τάξης Μανίκας, δίνει στους δημοσιογράφους λίστα ονομάτων των «ηγετών» της κατάληψης. Απ’ αυτούς, άλλοι συμμετείχαν, άλλοι δεν είχαν περάσει ούτε απ’ έξω και μια κοπέλα βρισκόταν στη Γαλλία (!), αλλά σίγουρα δεν ήταν οι ηγέτες... Η Γεν. συνέλευση απαντά στο θέμα των καταστροφών: «Οι φθορές και οι κλοπές έγιναν το πρώτο βράδυ της κατάληψης από ανεξέλεγκτα άτομα, τη στιγμή που έξω γίνονταν οι συγκρούσεις, με την Αστυνομία. Τις επόμενες μέρες φτιάξαμε ομάδες περιφρούρησης, που όμως δεν μπορούσαν να καλύψουν όλο το χώρο. Γι’ αυτό ζητήσαμε να σχηματιστεί κοινή περιφρούρηση από φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενους στο ΕΜΠ και εμάς για πρόσθετη ασφάλεια. Δεν λάβαμε απάντηση. Μας κατηγορούν λοιπόν, όπως κατηγορούσαν τότε και κάποιους άλλους καταληψίες του ίδιου χώρου, το 1973..»

Το βράδυ προβάλλεται η ταινία «Το τρένο της μεγάλης φυγής.

Τετάρτη, 7 Φλεβάρη: Η ομάδα Τύπου της κατάληψης καταγγέλλει τα Μ.Μ.Ε. για τη συκοφαντία και τη διαστρέβλωση των γεγονότων, που ασκούν και για το κλίμα τρομοκρατίας, που προσπαθούν να δημιουργήσουν. Αναφέρει ότι οι κοινωνικοί αγώνες δεν ποινικοποιούνται και προσθέτει ότι αν το Υπουργείο Δημ. Τάξης έχει είκοσι ονόματα «ηγετών», η κατάληψη έχει τέσσερις χιλιάδες ονόματα καταληψιών!

Στην τακτική γεν. συνέλευση φαίνονται καθαρά οι δυο τάσεις, που προηγούμενα καλλιεργούνταν: η πρώτη, που πιστεύει ότι η κατάληψη πρέπει να αποκτήσει ανατρεπτική δυναμική, γενικεύοντας τη σύγκρουση και το κοινωνικό σαμποτάζ και η δεύτερη τάση, που θεωρεί ότι δεν πρέπει να υπάρξει σύγκρουση, αλλά να συνεχιστεί η κατάληψη σαν πολιτικό γεγονός, άποψη με την οποία συμφωνεί και η πλειοψηφία.

Πέμπτη, 8 Φλεβάρη: Στα πλαίσια της Οικουμενικής κυβέρνησης, αναπτύσσεται μια κόντρα για την παραβίαση ή όχι του ασύλου.

Η ΓΣΕΕ καλεί τους εργαζόμενους να αρχίσουν τις κινητοποιήσεις που θα πείσουν τους καταληψίες ότι ο λαός δεν είναι στο πλευρό τους (!!!)

Καταγγέλλεται από την κατάληψη η επισημοποίηση του χαφιεδισμού, των υπηρεσιών εκείνων που προμήθευσαν τον υπουργό με την «ηγετική» λίστα.

Παρασκευή, 9 Φλεβάρη: Η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, με την ΕΦΕΕ (μειοψηφία), τις πρυτανικές α`

author by dmitri - Anarkismopublication date Wed Mar 01, 2006 12:02author address author phone Report this post to the editors

Παρασκευή, 9 Φλεβάρη: Η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, με την ΕΦΕΕ (μειοψηφία), τις πρυτανικές αρχές, το ΔΕΠ και τους εργαζόμενους, αποδεικνύεται φιάσκο μιας και δεν συγκεντρώνονται πάνω από διακόσια άτομα, εκ των οποίων τα περισσότερα μεγαλοσυνδικαλιστές των 3 κομμάτων. Οι καταληψίες, εκνευρισμένοι στην αρχή από το άγχος μην κάνουν επίθεση τα ΜΕΑ με κάποια αφορμή, περιορίζονται στο τέλος, ειρηνικότατα να ευχαριστήσουν «τον εργαζόμενο λαό της Αθήνας, που περιφρόνησε την κατάπτυστη σύναξη των εργατοπατέρων και τους καταδίκασε στην αφάνεια!», δουλεύοντας κανονικότατα τους μεγαλόσχημους συνδικαλιστές, που ανέλαβαν πρωτοβουλία επί του θέματος.

Δευτέρα, 12 Φλεβάρη: Η κατάληψη, που ήδη είχε αρχίσει να απομαζικοποιείται, λήγει. Οι καταληψίες αποχωρούν με συναυλία και πορεία προς την πλατεία Εξαρχείων. Η προκήρυξη του τέλους της κατάληψης ανέφερε χαρακτηριστικά: «...Μια κατάληψη-αφορμή να ξαναμαζευτεί ο χώρος αυτός με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του. Μόνο που αυτή την φορά υπερτέρησαν τα θετικά. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να συζητάμε και να ερμηνεύουμε την πραγματικότητα, αλλά και να διαδηλώνουμε στους δρόμους ΕΙΡΗΝΙΚΑ και ΔΥΝΑΜΙΚΑ... Καταφέραμε να αποδείξουμε ότι όντως είμαστε ο ανθός της ελληνικής κοινωνίας γιατί ο θάνατος ενός δεκαπεντάχρονου δεν μας αφήνει ήσυχους, όπως την πλειοψηφία της σημερινής κοινωνίας... ...Δεν είπαμε ποτέ ότι κάναμε την επανάστασή μας στο Πολυτεχνείο. Απλά προσπαθήσαμε να δημοσιοποιήσουμε την καταγγελία μας, ώστε η κοινωνία να πει... ΑΡΚΕΤΑ με την κρατική βία και αυτό το πετύχαμε... Σας υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τις καταλήψεις παντού και όποτε είναι δυνατόν. Εμείς, ο ανθός της ελληνικής κοινωνίας».

 

This page has not been translated into Čeština yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]