Διεθνής Έκθεση Θεσσαλιονίκης 2012

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Εργατικοί Αγώνες | Ανακοίνωση Τύπου Saturday September 08, 2012 22:07 by ΕΣΕ Θεσσαλονίκης - 1 of Anarkismo Editorial Group

Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό οι αρχηγοί των κομμάτων, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, συνήθιζαν να περνούν μια βόλτα από τη Θεσσαλονίκη και να βγάζουν λόγο σε κλειστό οικογενειακό κύκλο, κυρίως στους εκπροσώπους των εργοδοτών αλλά και στις άλλες αρχές του τόπου: παπάδες, χωροφύλακες, στρατιωτικοί και πληρωμένοι καθηγητάδες και γραφιάδες παρατάσσονταν στις πρώτες σειρές στο Βελλίδειο.

Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό οι αρχηγοί των κομμάτων, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, συνήθιζαν να περνούν μια βόλτα από τη Θεσσαλονίκη και να βγάζουν λόγο σε κλειστό οικογενειακό κύκλο, κυρίως στους εκπροσώπους των εργοδοτών αλλά και στις άλλες αρχές του τόπου: παπάδες, χωροφύλακες, στρατιωτικοί και πληρωμένοι καθηγητάδες και γραφιάδες παρατάσσονταν στις πρώτες σειρές στο Βελλίδειο.

Στη φιέστα αυτή ανακοινώνονταν παραδοσιακά οι κεντρικές γραμμές της οικονομικής πολιτικής. Οι κυβερνήσεις έκλειναν το μάτι στους χαραμοφάηδες εκπροσώπους των «παραγωγικών φορέων», πετούσαν κι ένα ξεροκόμματο υποσχέσεων στους εργαζόμενους και άλλες κατηγορίες «αναξιοπαθούντων».

Κι εμείς οι εργαζόμενοι διαδηλώναμε απ’ έξω, προσπαθώντας να ματαιώσουμε τη φιέστα και δεχόμασταν άγρια καταστολή από διμοιρίες ΜΑΤ από όλη την Ελλάδα.

Φέτος περιμένουμε τα ίδια ως προς το δεύτερο σκέλος. Με μια μικρή διαφορά. Ο πρωθυπουργός δε θα μιλήσει, δε θα δώσει το στίγμα καμιάς οικονομικής πολιτικής. Γιατί; Μα φυσικά γιατί δεν υπάρχει τίποτα το οποίο μπορεί να υποσχεθεί. Και τα παζάρια με τους εργοδότες είναι πια ακόμα πιο βρώμικα και μακάβρια, τόσο που δεν μπορούν να τα ανακοινώσουν δημόσια.

Οι εργαζόμενοι δεχόμαστε επίθεση σε όλα τα εργασιακά δικαιώματα, τέτοια που πριν μερικά χρόνια δε θα μπορούσαμε καν να τη φανταστούμε. Ο στόχος είναι το κεφάλαιο να βγάλει τα σπασμένα δύο αιώνων συλλογικών εργατικών αγώνων.

Και για να το καταφέρει χρειαζόταν φυσικά οργανωμένη τακτική. Επιστρατεύτηκαν δηλαδή οι παντοδύναμοι μηχανισμοί προπαγάνδας, τα Μ.Μ.Ε. Κάθε δύο μέρες έβαζαν στο στόχαστρο έναν κλάδο, προσάπτοντας του συλλογικά διαφθορά ή τεμπελιά. Και αμέσως μετά του «έπαιρναν τα μέτρα». Τα μέτρα επεκτείνονταν σε έναν άλλο κλάδο, και μετά σε άλλον και ύστερα σε όλους.

Την πιο σφοδρή όμως επίθεση δέχονταν «οι συνδικαλιστές» σε κάθε κλάδο που έμπαινε στο στόχαστρο. Οι μηχανισμοί προπαγάνδας έπαιρναν αφορμή από πραγματικές παθογένειες των γραφειοκρατικών συνδικάτων. Ναι, οι ηγέτες των συνδικάτων έχουν αθέμιτες σχέσεις με το κράτος και την εργοδοσία, ναι, είναι κομματόσκυλα, ναι, επιδιώκουν την προσωπική ανέλιξη. Πόσοι από αυτούς δεν έγιναν από στελέχη των διοικήσεων ως υπουργοί; Αυτά που ήταν τα πραγματικά προβλήματα των εργαζόμενων με τις πουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες χρησιμοποιήθηκαν από τα Μ.Μ.Ε. ως πρόσχημα ώστε να απαξιωθεί γενικά ο συνδικαλισμός, να συκοφαντηθεί γενικά ο συλλογικός εργατικός αγώνας.

Κι ύστερα ήρθε η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τόσο της ΕΣΣΕ όσο και των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.

Κι εμείς εύλογα αναρωτιόμαστε: Αν ο συνδικαλισμός είναι πουλημένος, αν είναι άχρηστος και αδύναμος να μας προφυλάξει και να βελτιώσει τη θέση μας, γιατί καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις;

Γιατί φοβούνται τη συλλογική δράση των εργαζομένων. Μας θέλουν μόνους στη ζούγκλα της εργασίας, τρομοκρατημένους και δουλοπρεπείς. Ξέρουν καλά ότι ακόμα και οι δούλοι όταν οργανώνονται μπορούν να εξεγερθούν. Ακόμα και ο ηττοπαθής, αμυντικός και απλώς διαπραγματευτικός ρόλος των γραφειοκρατικών σωματείων αποτελεί βάρος για το κεφάλαιο και το κράτος, που μας οδηγούν στην εξαθλίωση.

Μετά τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων προετοιμάζεται ένα εργασιακό τοπίο που θα ζήλευαν οι Άγγλοι βιομήχανοι του 18ου αιώνα. 13 ώρες και 6 μέρες δουλειά, διαλυμένα ασφαλιστικά ταμεία, ελεύθερες και φθηνές απολύσεις ακόμα και μετά από 25 χρόνια δουλειάς, Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες εργοδοτικής αυθαιρεσίας σε φτωχές περιοχές της χώρας.

Πώς θα διαπραγματευτούν την απελπισία μας; Αφού μας έπεισαν ότι θα επιβιώσουμε μόνο κοιτώντας το τομάρι μας, ανταγωνιζόμενοι μεταξύ μας, έχουν ετοιμάσει έναν εύκολο εχθρό, έναν εύκολο στόχο για να κατευθύνουμε την οργή μας: τους πιο αδύναμους, τους μετανάστες που ζουν κι εργάζονται εδώ, σε συνθήκες ίσως χειρότερες από τις δικές μας. Το σύστημα ενθαρρύνει τα πιο ποταπά ένστικτα, υποδαυλίζει το τέρας τους φασισμού, καλλιεργεί την κτηνωδία. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να προστατευτεί. Αν οι ντόπιοι εργαζόμενοι τα βάλουν με τους ξένους, οι εργοδότες θα παρακολουθούν τρίβοντας τα χέρια τους. Το κοινοβουλευτικό έκτρωμα της Χρυσής Αυγής κάνει μια χαρά τη δουλειά τους. Όπως στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, όταν το εργατικό κίνημα απέκτησε δύναμη κι έγινε απειλητικό για το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες χρηματοδότησαν αθρόα το Χίτλερ και το ναζιστικό κόμμα. Έκανε μια χαρά τη δουλειά τους.

Είμαστε αδύναμοι, δεν έχουμε καμιά ελπίδα, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα;

Μα θα κάνουμε αυτό που πάντα κάναμε οι από κάτω, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι. Θα βρεθούμε μεταξύ μας, θα οργανωθούμε πρώτα για να προφυλαχτούμε κι ύστερα για να επιτεθούμε, να τσακίσουμε το κεφάλαιο και το κράτος. Χρειάζεται συλλογική εργατική δράση χωρίς πουλημένες ηγεσίες, κομματόσκυλα και εργατοπατέρες, χρειάζεται πραγματικός συνδικαλισμός, συνδικαλισμός από τη βάση, από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ντόπιους και μετανάστες. Κανένας μας δε μπορεί να επιβιώσει μόνος του.

Αυτό το διάστημα στη Θεσσαλονίκη είναι σε εξέλιξη ένας σημαντικός εργατικός αγώνας. Οι για 15 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι στη Βιομηχανική Μεταλλευτική, μέσω του σωματείου τους, που είναι ένα τέτοιο σωματείο βάσης αφού λειτουργεί σύμφωνα μόνο με τις αποφάσεις της γενικής του συνέλευσης , αποφάσισαν να λειτουργήσουν οι ίδιοι το εργοστάσιο, με τη μορφή συνεταιρισμού. Ο αγώνας τους αποτελεί για μας ένα παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο η συλλογική εργατική δράση μπορεί να αποτελέσει απάντηση στα πιο καίρια προβλήματα των εργαζομένων. Στον εφιάλτη της ανεργίας που απειλεί τους εργαζόμενους των εργοστασίων που κλείνουν. Είμαστε μαζί τους στηρίζοντας τον αγώνα τους. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε στα χέρια μας όλες τις επιχειρήσεις. Ξέρουμε ότι το κεφάλαιο μας ανήκει, αφού εμείς το δημιουργήσαμε.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕΤ,ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ, ΚΑΜΑΡΑ, 18:00

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Θεσσαλονίκης