Διακήρυξη Αρχών του Αναρχικού Συντονισμού Βραζ_

Βραζιλία / Γουιάνα / Σουρινάμ / Γαλ. Γουιάνα | Αναρχικό κίνημα | Επίσημα Κείμενα Dienstag Juni 12, 2012 21:00 by Coordenação Anarquista Brasileira - CAB - Anarkismo

Ο Αναρχικός Συντονισμός Βραζιλίας (Coordenação Anarquista Brasileira - CAB) είναι ένας οργανωτικός χώρος που ιδρύθηκε το 2012, που συνδέει τις αναρχικές οργανώσεις σε εθνικό επίπεδο και εργάζεται με βάση τις αρχές και τη στρατηγική της τάσης especifista του αναρχισμού (δηλαδή της ειδικής αναρχικής οργάνωσης).

Διακήρυξη Αρχών του Αναρχικού Συντονισμού Βραζιλίας (Coordenação Anarquista Brasileira - CAB)

Τι είναι ο CAB;

Ο Αναρχικός Συντονισμός Βραζιλίας (Coordenação Anarquista Brasileira - CAB) είναι ένας οργανωτικός χώρος που ιδρύθηκε το 2012, που συνδέει τις αναρχικές οργανώσεις σε εθνικό επίπεδο και εργάζεται με βάση τις αρχές και τη στρατηγική της τάσης especifista του αναρχισμού (δηλαδή της ειδικής αναρχικής οργάνωσης). Ο CAB είναι αποτέλεσμα μιας οργανωτικής διαδικασίας δέκα χρόνων, ξεκινώντας το 2002 με το Φόρουμ Οργανωμένου Αναρχισμού (Forum Anarquismo Organizado - FAO). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής, προχώρησε στην ανάπτυξη των πολιτικο-ιδεολογικών του απόψεων και σε σχέση με τους εργαζόμενους στα λαϊκά κινήματα. Η ίδρυση του CAB σηματοδοτεί το πέρασμα από ένα φόρουμ σε ένα συντονιτικό όργανο εθνικής κλίμακας, δείχνοντας έτσι μια αύξηση όσον αφορά την οργάνωση και στηρίζοντας τη βάση της εξέλιξης προς μια αναρχική οργάνωση σε πανβραζιλιανή κλίμακα.

Η οργανωτική μας αντίληψη για τον αναρχισμό

Όλες οι ομάδες και οργανώσεις του CAB, καθώς και όσοι/ες ενδιαφέρονται να είναι μέλη του, πρέπει να συμφωνήσουν, να υπερασπίζονται και να εφαρμόζουν την αντίληψη αυτή για τον αναρχισμό, κάτι το οποίο θεωρούμε ως το λιγότερο που μπορεί να απαιτηθεί για την έναρξη κοινών σχεδίων. Ο αναρχισμός που υποστηρίζεται από τον CAB είναι κατανοητός από τις ακόλουθες πολιτικές-ιδεολογικές αρχές και τη συνολική στρατηγική.

Πολιτικές και ιδεολογικές αρχές

Η κατανόηση, η υπεράσπιση και η εφαρμογή των ακόλουθων:

α) Ο αναρχισμός, ως ιδεολογία και, ως εκ τούτου, ως ένα σύστημα ιδεών, κινήτρων και φιλοδοξιών που έχουν κατ’ ανάγκη σχέση με τη δράση για την κοινωνική αλλαγή - πολιτική πρακτική.

β) Ένας αναρχισμός σε διαρκή επαφή με την ταξική πάλη των κοινωνικών κινημάτων της εποχής μας, λειτουργώντας ως εργαλείο αγώνα και όχι ως σκέτη φιλοσοφία ή μέσω μικρών, απομονωμένων ομάδων και σεχτών. γ) Μια ταξική αντίληψη που περιλαμβάνει όλα τα τμήματα των εκμεταλλευόμενων, κυριαρχούμενων και καταπιεσμένων της κοινωνίας μας.

δ) Η ανάγκη για τον αναρχισμό να ανακτήσει τον κοινωνικό του πρωταγωνιστικό ρόλο και να αναζητήσει καλύτερες θέσεις για να αναπτυχθεί.

ε) Η κοινωνική επανάσταση και ο ελευθεριακός σοσιαλισμός ως οι τελικοί μακροπρόθεσμοι στόχοι.

στ) Οργάνωση ως κάτι το ουσιαστικό και σε αντίθεση με τον ατομικισμό και τον αυθορμητισμό.

ζ) Η ειδική αναρχική οργάνωση ως απαραίτητος παράγοντας δραστηριότητας στο εσωτερικό των πιο ποικίλων εκδηλώσεων του ταξικού αγώνα. Δηλαδή, ο διαχωρισμός μεταξύ του πολιτικού επιπέδου (ειδική αναρχική οργάνωση) και του κοινωνικού επιπέδου (κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα κ.λπ.).

η) Η αναρχική οργάνωση, ως μια οργάνωση της δραστήριας μειοψηφίας, που να διαφέρει από την αυταρχική πρωτοπορία με το να μη θεωρεί τον εαυτό της ανώτερη από τις οργανώσεις του κοινωνικού επιπέδου. Το πολιτικό επίπεδο είναι συμπληρωματικό του κοινωνικού επιπέδου και το αντίστροφο.

θ) ότι η κύρια δραστηριότητα της αναρχικής οργάνωσης είναι η κοινωνική δράση / παρεμβολή στις εκδηλώσεις των λαϊκών αγώνων.

ι) ότι η ηθική είναι ο θεμελιώδης πυλώνας της αναρχικής οργάνωσης που καθοδηγεί ολόκληρη την πρακτική της.

ια) Η ανάγκη για προπαγάνδα που πρέπει να διεξάγεται σε γόνιμο έδαφος.

ιβ) Η λογική των ομόκεντρων κύκλων λειτουργίας, δίνοντας σχήμα σε μια οργανωτική μορφή όπου η δέσμευση συνδέεται άμεσα με τη λήψη των αποφάσεων. Ομοίως, μια οργάνωση που προσφέρει μια αποτελεσματική αλληλεπίδραση με τα λαϊκά κινήματα.

ιγ) ότι η οργάνωση θα πρέπει να έχει σαφή κριτήρια εισόδου κάποιου σε αυτήν και σαφώς καθορισμένες θέσεις για όλους όσους θέλουν να βοηθήσουν (σε επίπεδο υποστηρικτή / συνεργάτη).

ιδ) αυτοδιεύθυνση και φεντεραλισμός (ομοσπονδιοποίηση) για τη λήψη αποφάσεων και αναγκαία αμεσοδημοκρατική δομή.

ιε) Συνεχής αναζήτηση της συναίνεσης, αλλά, ελλείψει αυτής, η υιοθέτηση της ψηφοφορίας ως τρόπου λήψης αποφάσεων. ιστ) Δράση με βάση τη θεωρητική, ιδεολογική και προγραμματική (στρατηγικής / πρακτικής υφής) ενότητα. Η οργάνωση διαμορφώνει συλλογικά μια θεωρητική και ιδεολογική γραμμή και με τον ίδιο τρόπο καθορίζει αυστηρά και ακολουθεί τα προκαθορισμένα μονοπάτια, οδηγώντας το σκάφος προς την ίδια κατεύθυνση, προς τους καθορισθένους στόχους.

ιζ) Αγωνιστική δέσμευση και συλλογική ευθύνη. Μια οργάνωση με υπεύθυνα μέλη, που δεν δείχνει επιείκια στην έλλειψη δέσμευσης και την ανευθυνότητα. Ομοίως, η υπεράσπιση ενός μοντέλου στο οποίο οι μαχητές είναι υπεύθυνοι για την οργάνωση, καθώς και η οργάνωση είναι υπεύθυνη για τους μαχητές.

ιη) Οι αγωνιστές που απαρτίζουν την οργάνωση πρέπει, κατ’ ανάγκην, να συμμετέχουν στην κοινωνική δράση, καθώς και να συμμετάσχουν στις εσωτερικές δραστηριότητες της οργάνωσης (γραμματίες κ.λπ.).

Γενική στρατηγική

Η γενική στρατηγική του αναρχισμού που υποστηρίζουμε βασίζεται στα λαϊκά κινήματα, στην οργάνωσή τους, στη συσσώρευση εξουσίας εκ μέρους τους, και στην εφαρμογή προηγμένων μορφών πάλης, προκειμένου να φτάσουμε στην επανάσταση και τον ελευθεριακό σοσιαλισμό. Μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα σε συνδυασμό με την ειδική αναρχική οργάνωση που, λειτουργώντας ως ένα εργαλείο / κινητήρας, και σε συνδυασμό με τα λαϊκά κινήματα και παρέχει τις κοινωνικής αλλαγής. Αυτά τα δύο επίπεδα (των λαϊκών κινημάτων και της αναρχικής οργάνωσης) μπορούν επίσης να συμπληρωθούν από ένα τρίτο, εκείνο της τάσης αυτής η οποία προσθέτει έναν τομέα παρόμοιο με τα λαϊκά κινήματα.

Μέσω της στρατηγικής αυτής, ως εκ τούτου, θέτουμε ως στόχο να δημιουργήσουμε και να συμμετάσχουμε στα λαϊκά κινήματα υποστηρίζοντας συγκεκριμένες μεθοδολογικές και προγραμματικές αντιλήψεις στο εσωτερικό τους, ώστε να μπορούν να κατευθύνονται προς τον στόχο της δημιουργίας της νέας κοινωνίας.

*Αγγλική μετάφραση από τα πορτογαλικά: Jonathan – ZACF. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 7 Ιούνη 2012.