user preferences

New Events

Βόρεια Αφρική

no event posted in the last week

Η UGTT: Παγιδευμένη μεταξύ αγώνα και προδοσίας

category Βόρεια Αφρική | Εργατικοί Αγώνες | Γνώμη / Ανάλυση author Friday April 29, 2011 21:50author by Mouatamid - CGT Report this post to the editors

The Tunisia chronicle, pt.4

Εάν η τυνησιακή επαναστατική διαδικασία συνεχίζει να προοδεύει, οι Τυνήσιοι εργαζόμενοι θα γνωρίσουν τον καλύτερο τρόπο για να οργανωθούν. Αν υποχωρήσει ή πρόκειται να σταματήσει, οι διάφορες συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν το ρόλο τους, προκειμένου να αποφευχθεί τυχόν αυτόνομη αυτοοργάνωση από τους Τυνήσιους εργαζόμενους.
460_0___30_0_0_0_0_0_tunisia2.jpg

Η Union Générale Tunisienne du Travail (UGTT – Τυνησιακή Γενική Εργατική Ένωση), η μοναδική συνδικαλιστική ένωση στην Τυνησία μέχρι τώρα, εδώ και πολλά χρόνια έπαιξε διπλό ρόλο, από τη μια ως μέρος του δικτατορικού κρατικού μηχανισμού με πολλαπλούς δεσμούς με το πρώην κυβερνών κόμμα, ενώ από την άλλη είναι το κέντρο του μαχητικού ανεξάρτητου συνδικαλισμού

Και οι δύο αυτοί πόλοι συνυπάρχουν διότι χρειάζεται ο ένας τον άλλον. Ο γραφειοκρατικός μηχανισμός της ηγεσίας της UGTT χρειαζόταν, και τώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, αυτή την επίφαση μαχητικότητας και αγώνα που δίνει η μαχητική πτέρυγα της ένωσης προκειμένου να διατηρήσει το μερίδιο της εξουσίας στο πλαίσιο του κρατικού μηχανισμού και να επιβιώσει η δικτατορία υπό περιστάσεις όπως οι παρούσες. Από την πλευρά της, η μαχητική πτέρυγα βρίσκει στην UGTT την υποδομή εκείνη που είναι απαραίτητη για να μπορέσει να απευθυνθεί στους εργαζόμενους και να τύχει νομικής κάλυψης, παρά το γεγονός ότι η κάλυψη αυτή συχνά δεν έχει εμποδίσει την καταστολή σε ένα τέτοιο πλαίσιο στο οποίο υπάρχει παντελής έλλειψη ελευθεριών.

Μια μικρή ιστορία

Όπως και στις περισσότερες χώρες της Βόρειας Αφρικής, η πρώτη συνδικαλιστική ένωση δημιουργήθηκε στην Τυνησία ακολουθώντας το παράδειγμα του γαλλικού συνδικαλισμού. Το 1924, οι Mohamed Ali El Hammi και Mohamed Tahar Haddad δημιούργησαν την πρώτη εργατική οργάνωση στην Τυνησία, την Confédération Générale des Travailleurs Tunisiens (CGTT – Γενική Συνομοσπονδία Τυνήσιων Εργατών), η οποία γρήγορα κατεστάλη από τις αποικιακές Αρχές.

Το 1946, μετά από μια διαδικασία συνδικαλιστικής οικοδόμησης διάρκειας δύο χρόνων, από το νότο προς το βορρά, έχουμε την ίδρυση της UGTT, της πρώτης συνδικαλιστικής ένωσης της Βόρειας Αφρικής, με καθοδηγητές τον Farhat Hached (ο οποίος αργότερα σκοτώθηκε από Γάλλους εξτρεμιστές αποίκους) και τον Ahmed Tlili. Από τη γέννησή της, η UGTT ήταν στενά συνδεδεμένη με το εθνικιστικό κίνημα και χαρακτηρίστηκε από την υποταγή της ταξικής πάλης στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, προϋπόθεση η οποία και καθόρισε την εξάρτησή της από το νέο κρατικό μηχανισμό.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Bourguiba υπήρχαν συνεχόμενες εντάσεις μεταξύ της προβολής της ένωσης ως ενιαίου κόμματος και μιας ορισμένης αυτονομίας που της επέτρεπε να ασκήσει κάποια πίεση στην εξουσία στη δεκαετία του '60 και του '70. Οι γενικές απεργίες του '78 και η εξέγερση του ψωμιού το 1984 ανήλθαν στα υψηλότερα επίπεδα αντιπαράθεσης αλλά και καταστολής εναντίον της UGTT από το κράτος, και πολλοί ακτιβιστές στάλθηκαν για πολλά χρόνια στη φυλακή.

Η UGTT και ο Bel Ali

Το 1989, το καθεστώς Bel Ali επέβαλε άμεση υποταγή στο κράτος της ηγεσίας της UGTT με επικεφαλής τον Ismail Sahbani, ο οποίος συνεργάστηκε στην εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής και αντιπάλεψε το συνδικάτο αρκετάσκληρά. Τελικά δικάστηκε και καταδικάτηκε για υπεξαίρεση και αντικαταστάθηκε στο συνέδριο της Djerba το 2002 από το σημερινό γενικό γραμματέα Abdessalem Jerad.

Το διπλό παιχνίδι της ηγεσίας της UGTT

Η ιστορία της ηγεσίας της UGTT είναι μια ιστορία προδοσίας και ελιγμών. Από την υποστήριξή της στην υποψηφιότητα του Ben Ali στις εκλογές του 2004 και του 2009 στη μεταρρύθμιση της κοινωνικής πρόνοιας, και από την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων οικονομικών μέτρων στην εγκατάλειψη των αγωνιστών της UGTT της Gafsa, οι οποίοι φυλακίστηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 2008, όταν η ένωση περιορίστηκε σε ένα απλό αίτημα απελευθέρωσης των κρατουμένων.

Έκπληκτη από τις εξεγέρσεις στο Sidi Bouzid και το Kasserine, η ηγεσία επέτρεψε απεργίες μόνο σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο και αιτήματα για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις αφότου το επαναστατικό κίνημα είχε εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα και πολλά τοπικά συνδικάτα είχαν εμπλακεί άμεσα. Δεν είχε καλεστεί γενική απεργία στην Τύνιδα μέχρι τις 14 Ιανουαρίου. Στις 13 του μήνα, ο Abdessalem Jerad, γενικός γραμματέας της UGTT, βρισκόταν σε συνομιλίες με τον Ben Ali, που αναζητούσε λύσεις για την εκτόνωση της κατάστασης. Μια εβδομάδα νωρίτερα, επέτρεψε φοιτητές και άνεργοι που είχαν κλειστεί σε κτίρια της UGTT στην Τύνιδα να εκδιωχθούν βίαια από την αστυνομία, και πολλοί από αυτούς βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν. Μετά τη φυγή του Ben Ali, η ηγεσία συμφώνησε να συμμετάσχει στην προσωρινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας Mohamed Ghannouchi με 3 υπουργούς, πριν αποσύρει τους εκπροσώπους τους κάτω από την πίεση του λαού στους δρόμους και της πιο ριζοσπαστικής πτέρυγας της UGTT. Ενώ ο λαός πολεμούσε την κυβέρνηση Ghannouchi στους δρόμους, η ηγεσία της UGTT έκανε έκκληση για το σχηματισμό «κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας», χωρίς σαφή εικόνα του τι επρόκειτο να είναι αυτή ή από ποιους θα έπρεπε να αποτελείται, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει τους πάντες.

Η συμμετοχή της UGTT στην τυνησιακή επανάσταση

Όπως είπα στην πρώτη παράγραφο, η UGTT ήταν πάντα τόπος σύγκλισης του μαχητικού συνδικαλισμού και του αγώνα ενάντια στην εξουσία. Με τα περισσότερα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης να έχουν απαγορευτεί, με κάθε άλλη συνδικαλιστική επιλογή επίσης απαγορευμένη και με καταπνιγμένη οποιαδήποτε οργανωμένη δομή που δεν ελεγχόταν από την κυβέρνηση (όπως τον Τυνησιακό Σύνδεσμο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - LTDH), η UGTT περιορίστηκε στα κεντρικά της γραφεία στην Τύνιδα, φρουρούμενη πάντα από την πολιτική αστυνομία και έχοντάς της απαγορευτεί η διοργάνωση κάθε δημόσιας εκδήλωσης, η UGTT παρέμεινε η μοναδική θέση από την οποία κατέστη δυνατή η πάλη ενάντια στο σύστημα και όπου οι διάφορες μαχητικές πτέρυγες ήταν υποχρεωμένες να εργαστούν από κοινού για την αντιμετώπιση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Αυτή η ιστορική πραγματικότητα, επέτρεψε τη δημιουργία εντός της UGTT ενός ρεύματος που εδώ και χρόνια αγωνίζεται για τους κοινούς στόχους - τη ριζοσπαστικοποίηση της UGTT, τον τερματισμό της δικτατορίας και την εσωτερική συνδικαλιστική δημοκρατία, με τίμημα τεράστιες θυσίες (φυλακίσεις, αποπομπές, κλπ.) - και έχοντας ενισχύσει την παρουσία του στα ενδιάμεσα επίπεδα (γενικά συνδικάτα, περιφερειακές ενώσεις, κ.λπ.) και, κατά συνέπεια, την Εθνική Επιτροπή Διαχείρισης.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η UGTT να παίζει σημαντικό πολιτικό ρόλο στη λαϊκή εξέγερση στην Τυνησία. Συμμετείχε από την έναρξη της εξέγερσης στο Sidi Bouziz, όπου τα γραφεία της ήταν ανοιχτά, στις περισσότερες περιπτώσεις, για τη διοργάνωση διαδηλώσεων - συχνά ήταν το σημείο εκκίνησης των διαδηλώσεων. Έχει οργανώσει συλλαλητήρια, πορείες και περιφερειακές γενικές απεργίες σε διάφορες επαρχίες και σήμερα επιτροπές που συμμετέχουν στην υπεράσπιση της επανάστασης.

Πού πάει η UGTT?

Η συνύπαρξη αυτών των αντικρουόμενων τάσεων μέσα στην ίδια ένωση κατέστη δυνατή λόγω της δικτατορίας και της έλλειψης ελευθερίας. Είναι ακόμη πολύ νωρίς να γνωρίζουμε ποια θα είναι η έκβαση της δημοκρατικής μετάβασης στην Τυνησία και, μάλιστα, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του επόμενου συνεδρίου της UGTT, αλλά είναι σαφές ότι και τα δύο ζητήματα θα επηρεάσουν τη διατήρηση της UGTT ως ενιαίας ένωσης.

Η διαδικασία της λαϊκής αυτο-οργάνωσης που βρίσκεται σε εξέλιξη, όπως είναι η Ένωση των ανέργων πτυχιούχων ή των επιτροπών για την υπεράσπιση της επανάστασης, στο βαθμό που υπάρχει και είναι ενοποιημένη, θα επηρεάσει το μέλλον της UGTT. Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη το βάρος της παράδοσης της συνδικαλιστικής ενότητας της UGTT, στο επίπεδο των δημοκρατικών ελευθεριών, αργά ή γρήγορα η αδυναμία συνύπαρξης από τη μια του γραφειοκρατικόού συνδικαλισμού που ελέγχεται από το κράτος και από την άλλη του αυτόνομου μαχητικού συνδικαλισμού θα εκδηλωθεί.

Άλλες επιλογές: Η CGTT

Το 2006, μια ομάδα πρώην ηγετών της UGTT αποφάσισε να δημιουργήσει την Confédération Générale du Travail Tunisienne (CGTT – Τυνησιακή Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας), ως εναλλακτική λύση στην εξάρτηση της UGTT από το κράτος.

Ωστόσο, η αποτυχία νομιμοποίησης της ένωσης αυτής σήμανε την παύση των δραστηριοτήτων της, και επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στον εορτασμό κάθε χρόνο σε ένα θερινό σχολείο για την εκπαίδευση μέσω του Club Μοχάμεντ Ali de la Culture Ouvriere (μιας λέσχης εργατικής κουλτούρας και πολιτισμού-αναφορά στον ιδρυτή της αρχικής CGTT).

Την 1η Φεβρουαρίου 2011, η CGTT τελικά νομιμοποιήθηκε και άρχισε να οργανώνεται. Ωστόσο, αναπτύσσει επίσης μια σαφή συνδικαλιστική γραμμή και, το πιο ανησυχητικό, φαίνεται ότι είναι κάπως απόμακρη και αμέτοχοη στην τρέχουσα επαναστατική διαδικασία. Από 3 έως τις 5 Δεκέμβρη, πρόκειται να πραγματοποιήσει το πρώτο της συνέδριο, όπου η πολιτική της γραμμή θα καθοριστεί από κοινού με τη συνδικαλιστική της πρακτική.

Ο πρώην γενικός γραμματέας της UGTT Ismail Sahbani, έχει δημιουργήσει επίσης μια τρίτη ένωση, το Συνδικάτο Τυνήσιων Εργαζομένων (UTT) έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό περισσότερο για το καλό του ανταγωνισμού στο πλαίσιο της ίδρυσης μιας πιθανής καθαρά τυπικής δημοκρατίας.

Εάν η τυνησιακή επαναστατική διαδικασία συνεχίζει να προοδεύει, οι Τυνήσιοι εργαζόμενοι θα γνωρίσουν τον καλύτερο τρόπο για να οργανωθούν. Αν υποχωρήσει ή πρόκειται να σταματήσει, οι διάφορες συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν το ρόλο τους, προκειμένου να αποφευχθεί τυχόν αυτόνομη αυτοοργάνωση από τους Τυνήσιους εργαζόμενους.

Ομάδα Εργασίας της Διεθνούς Γραμματείας της CGT για τη Βόρεια Αφρική

14 Απριλίου 2011

* Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στα ισπανικά στις 14 Απριλίου 2011. Το πρωτότυπο κείμενο με φωτογραφίες: βρίσκεται στο http://www.cgtandalucia.org/Cronicas-desde-Tunez-4-La-U...t=193 Αγγλική μετάφραση Γραφείο Διεθνών Σχέσεων της ιταλικής αναρχοκομμουνιστικής ομοσπονδίας FdCA. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 28 Απρίλη 2011.

This page has not been translated into Kurdî / کوردی yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]