Η φωνή των δρόμων είναι σαφής

Βόρεια Αφρική | Λαϊκοί Αγώνες | Νέα Thursday April 28, 2011 20:36 by Mouatamid και M.H. - CGT

Η επανάσταση στην Τυνησία μόλις άρχισε

Η φωνή των δρόμων είναι σαφής: η επανάσταση στην Τυνησία μόλις άρχισε - Το Χρονικό της Τυνησίας, σημ. 1

Η λεωφόροςς Habib Bourguiba είναι μια κυψέλη δραστηριότητας. Το βουητό των συζητήσεων έρχεται απ’ όλες τις πλευρές. Από τα σκαλιά έξω από το Δημοτικό Θέατρο, όπου το μεγάφωνο περνά από χέρι σε χέρι. Οι άνθρωποι μιλούν, φωνάζουν, δηλώνοντας ελεύθερα ότι η επανάσταση πρέπει να συνεχιστεί. Ο Ben Ali δεν έχει φύγει: η πολιτική αστυνομία του, αν και κρυμμένη, εξακολουθεί να επιχειρεί, το δίχτι της διαφθοράς του εξακολουθεί να είναι στη θέση του, τα μέλη και οι οπαδοί του Συνταγματικού Δημοκρατικού Συναγερμού (RCD) είναι ακόμα εκεί, αν και σήμερα ανακατεμένοι με διάφορα πολιτικά κόμματα, ετοιμάζονται για την κατάλληλη στιγμή για να επιστρέψουν στην εξουσία, την οποία ποτέ δεν εγκατέλειψαν πραγματικά.

Τα καλέσματα για μια τρίτη "Kasbah" επαναλαμβάνονται, εξαπλώνονται και συζητούνται στους δρόμους. Είναι η απάντηση στα λόγια του νέου πρωθυπουργού Essebsi, ο οποίος εκφράζεται με την αλαζονεία της εξουσίας και της νομιμότητας που δεν τού την έχει δώσει ο λαός. Και έχει μιλήσει ο λαός. Είναι ακόμα εκεί, ζωντανός και έτοιμος, μην έχοντας πρόθεση να παραδοθεί σε μια “ομαλότητα" που δεν πρόκειται να φέρει μια πραγματική αλλαγή στην τυνησιακή κοινωνία

Από όλα αυτά τα μέρη όπου η κοινωνική απομόνωση και ο αποκλεισμός είναι κάτι το συνηθισμένο, από το Sidi Bouzid, το Redeyef, τη Thala, την Kasserine… κι από εκεί σε όλη την υπόλοιπη χώρα, ο τυνησιακός λαός που βρίσκεται στο δρόμο πραγματοποιεί αυτή την επανάσταση της αξιοπρέπειας. Καμιά υπηρεσία, καμιά καλυμμένη εξουσία, κανένα κόμμα, κανείς δεν χάραξε το πρόγραμμά του. Είναι ο λαός της Τυνησίας ο ίδιος που γράφει τη δική του ιστορία, όχι με το γιασεμί, αλλά με την αξιοπρέπεια και το αίμα της νεολαίας του, τους μάρτυρές του.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης Kasbah, το καραβάνι της επανάστασης, χιλιάδες κόσμου από τις πιο φτωχές περιοχές της Τυνησίας, απ’ όλη τη χώρα, κατέλαβαν τα γραφεία του πρωθυπουργού από την Κυριακή, 23 μέχρι τις 28 Γενάρη, οπότε και εκτοπίστηκαν με κτηνώδη βία. Δεν είχαν καμία πρόθεση να αναγνωρίσουν μια κυβέρνηση η πλειοψηφία των μελών της οποίας ήσαν πριν μέλη του κόμματος του Ben Ali, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό Ghannouchi.

Με τη δεύτερη Kasbah, ο Ghannouchi εκπαραθυρώθηκε. Είχαν ήδη ανατρέψει δύο κυβερνήσεις μετά την πτώση του δικτάτορα. Αλλά ο τυνησιακός λαός έκανε ένα ακόμα βήμα μπροστά, αγνοώντας την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ προς την κυβέρνηση Ghannouchi. Οι κύριοι αρχηγοί της αστυνομίας από την εποχή του Ben Ali αναντικαταστάθηκαν, πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώθηακν και το κόμμα του Ben Ali RCD διαλύθηκε, αλλά ο λαός ηθελε κάτι παραπάνω. Δεν είχε αποκρουστεί η αντεπανάσταση.

Την 1η Απρίλη έγιναν καλέσματα για μια τρίτη Kasbah κάτι που συνένωσε χιλιάδες κόσμου. Ήταν αδύνατο για κάποιον ακόμα και να πλησιάσει στην πλατεία Kasbah. Η αστυνομία και ο στρατός έλεγχαν τα σημεία διέλευσης. Ο στρατός είναι αρκετά διακριτός στους δρόμους. Τεθωρακισμένα και φορτηγά παντού. Στη λεωφόρο που οδηγεί στην πλατεία αρκετά αστυνομικά κορδόνια μπλοκάρουν το δρόμο σε όσους επιχειρούν να συγκεντρωθούν. Γίνονται αυτοσχέδιες ομιλίες από διάφορους. Ο Meher, ένας νεαρός που είναι αρκετά δραστήριος στις συγκεντρώσεις και τα πηγαδάκια, μου μίλησε για την επανάσταση, για το πώς οι δολοφόνοι του λαού παραμένουν ατιμώρητοι και πώς η διαφθορά είναι ελεύθερη. Απαιτούν πραγματική αλλαγή. Θέλουν να καταστρέψουν ολόκληρο το μηχανισμό του κόμματος-κράτους. Θέλουν μια άλλη Τυνησία. Δεν εμπιστεύονται κόμματα και συνδικάτα. Γνωρίζουν ότι η δύναμή τους είναι αυτή που τους κρατά στους δρόμους.

Ξαφνικά, το πλήθος αρχίζει να κινείται. Μερικοί αρχίζουν να υποχωρούν, μερικοί σπρώχνουν προς την πλευρά της αστυνομίας. Φαίνεται ότι η αστυνομία έχει αρχίσει να επιτίθεται – αλλά τότε οι αποδοκιμασίες φέρνουν πέτρες, κομμάτια από το πλακόστρωτο και άλλα αντικείμενα που εκσφενδονίζονται προς την αστυνομία. Πέφτουν δακρυγόνα και το πλήθος διασπορπίζεται προς τους δρόμους της Medina. Αλλά τα δακρυγόνα μας ακολουθούν στους δρόμους. Ένας σύντροφος με άσθμα από την CGT πέφτει στο οδόστρωμα. Αλλά ο λαός είναι εδώ. Από τα σπίτια έρχονται γυναίκες, άντρες, παιδιά, να φροντίσουν τον τραυματισμένο. Γάλα, λεμόνια, κουβέρτες... τα πάντα. Ένα νεαρό κορίτσι δίνει στο σύντροφό μου ένα ventolin και αυτός την φιλά στο μέτωπο σε ένδειξη σεβασμού. Η αγάπη και η αλληλεγγύη μεταξύ του λαού.

Ένας άλλος σύντροφος από την Solidaires έχει χαθεί και πέφτει κάτω από δακρυγόνα. Η ίδια ανταπόκριση. Γίνεται αμέσως δεκτός σε ένα σπίτι για περιποίηση αλλά και για να αποφύγει τη σύλληψη. Μας είπαν, ότι έγιναν περίπου είκοσι συλλήψεις.

Ο λαός έχει ήδη φτάσει στη λεωφόρο Habib Bourguiba και συγκεντρώνεται μπροστά στο Δημοτικό Θέατρο. Εκεί γίνονται συζητήσεις και διάλογος. Ένας νεαρός σπουδαστής μας μιλάει, γνωρίζοντας ότι ο ίδιος είναι σημαντικό μέρος των όσων γίνονται. Αρνείται τη συνεχιζόμενη επέμβαση της Δύσης στις υποθέσεις της χώρας του, με αίσθηση ανωτερότητας. Μιλά για μια ανεκτική Τυνησία όπου ο λαός μπορεί να ζήσει μαζί και να οικοδομήσει μια διαφορετική δημοκρατία, πιο καλή από τη δική μας. Αποπνέει πεποίθηση και αυτοεμπιστοσύνη από κάθε άποψη. Είναι η εικόνα του λαού που αυτο-οργανώνεται, που ελπίζει και διαθέτει την ικανότητα να οικοδομήσει και να προχωρήσει μπροστά.

Οι πτυχιούχοι πανεπιστημίου που είναι άνεργοι έχουν και αυτοί κινητοποιηθεί και αυτο-οργανώνονται. Μέσα σε δύο μόνο μήνες 45.00 άνεργοι συνενώθηκαν σε πραγματικές οργανώσεις βάσης. Επιτροπές περιφρούρησης της επανάστασης έχουν ξεφυτρώσει παντού. Οι δραστηριότητες μερικών από αυτές αποφασίζονται με κλειστές διαδικασίες (συντονισμό μεταξύ των οργανώσεων) αλλά οι δραστηριότητες άλλων αποφασίζονται ανοιχτά (με ανοιχτές συνελεύσεις). Στην πράξη, αρκετοί Δήμοι διαχειρίζονται τώρα από αυτές τις επιτροπές.

Μεγάλες διαδηλώσεις προετοιμάζονται εναντίον της κυβέρνησης εάν αυτή αποτύχει να διαλύσει τον παλιό μηχανισμό εξουσίας και δεν στείλει όλους όσους είναι υπεύθυνοι για δολοφονίες κατά τη διάρκεια της επανάστασης στη φυλακή. Και όλο αυτό το διάστημα που συνεχίζεται ο διάλογος μεταξύ των συμβουλίων για τις συνταγματικές αλλαγές και οι προετοιμασίες για νέες εκλογές, που ορίστηκαν αρχικά για τις 25 Ιούλη, συνεχίζεται και ο ανταγωνισμός μεταξύ πολιτικών κομμάτων και συνασπισμών. Η κατάσταση είναι δύσκολη. Και ο λαός δείχνει ενδιαφέρον ή να δώσει ένα τέλος σ’ αυτή τη διαδικασία ή να τη χρησιμοποιήσει για το δικό του συμφέρον.
Αλλά η φωνή των δρόμων είαι ξεκάθαρη. Η επανάσταση στην Τυνησία έχει ήδη αρχίσει.

* Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στα ισπανικά το Σάββατο, 6 Απρίλη 2011 στο http://www.cgtandalucia.org/CRONICAS-DESDE-TUNEZ-1-La-c...le-lo της αναρχοσυνδικαλιστικής ομοσπονδίας CGT. Αγγλική μετάφραση Γραφείο Διεθνών Σχέσεων της ιταλικής αναρχοκομμουνιστικής ομοσπονδίας FdCA. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 27 Απρίλη 2011.