Anarkismo.net     http://www.anarkismo.net

Het opbouwen van eenheid en solidariteit voor het libertaire alternatief

category italië / zwitserland | geschiedenis van het anarchisme | policy statement author Monday December 06, 2010 03:01author by Federazione dei Comunisti Anarchici - FdCAauthor email internazionale at fdca dot it
In deze context is de rol van anarchistische communisten om iedere dag en overal aanwezig te zijn, om door te gaan met het verspreiden van libertaire, zelfbesturende en anti-hierarchische praktijken en verhoudingen als een methode, om geleidelijkaan alternatieve ideeën en doelen te stellen voor het kapitalisme en de staten als ons platform, en om solidariteit en gedeelde projecten op te bouwen, ook op een internationaal niveau. [Italiano]
viiicong.jpg


Laatste motie van het 8e Nationale Congres van de Federazione dei Comunisti Anarchici

HET OPBOUWEN VAN EENHEID EN SOLIDARITEIT VOOR HET LIBERTAIRE ALTERNATIEF


De neo-liberale mythe van onstuitbare ontwikkeling verbonden met de verspreiding van de markt is verdampt, waarbij een pijnlijk spoor van gecontracteerde markten wordt achtergelaten, schijnbaar alleen op te lossen door een verscherping van concurrentie en internationaal sociaal dumpen.

Aldus, terwijl het kapitalisme diens geografie herontwerpt, vindt het schijnbare eenheid in het verschuiven van de verantwoordelijkheid (dankzij de globalisering) voor diens financiële crisis naar de werkelijke economieen van individuele staten en gehele continenten.

Omdat het kapitalisme altijd zijn voordeel heeft gedaan met crises om zichzelf te versterken, en het veranderen van de kracht ratio's van de klassen voor diens voordeel te gebruiken.

In het bijzonder wordt in het hele Westen de arbeidersklasse gedwongen de prijs van een crisis te betalen die het niet heeft veroorzaakt, slechtere woonomstandigheden en werkomstandigheden te accepteren, een overgangsperiode van economische en sociale instabiliteit die onze leefomstandigheden vergaand verandert, in de naam van concurrentie met geografische gebieden die snel groeien en lagere sociale kosten hebben. Het is een aanval op de hele maatschappelijke structuur, op de rechten en zekerheden die gedurende decennia van strijd in periodes van uitbreiding door arbeiders zijn gewonnen, een aanval op aanwezigheid van de georganiseerde arbeidersbeweging.

Deze aanval heeft het tweevoudige doel van het verlagen van de kosten - door aanzienlijke bedragen af te halen van directe en indirecte lonen, bedragen die nodig zijn om de crisis te financieren - en van het terugbrengen van de arbeidersklasse naar een situatie van verdere onderwerping aan de belangen van de bedrijven en de markt.

Arbeiders worden gedwongen tot een vuile concurrentie met elkaar om hun banen te houden, die in toenemende mate precair zijn. Tegelijkertijd worden stokken van allerlei soorten gebruikt tussen de spaken van enige soort van collectieve reactie, door drastische beperking van de capaciteit van vakbonden om te handelen en de uitsluiting van onderhandelingsprocessen van iedere vakbond die niet buigt voor de lijn van de regering en de werkgevers.

Dit wordt begeleid met aanzienlijke beperkingen van de democratie in alle Europese landen, gedeeltelijk dankzij de verminderde politieke rol van staten, die de uitvoerders worden van supranationale economische richtlijnen die een beleid inhouden van beperking van overheidsuitgaven - vooral dienstverlening - ten gunste van een financieel en private sector beleid voor het evenwicht aanbrengen in de begroting en het beheren van het territorium en diens grondstoffen.

Ook hier is er een poging de arbeiders er van te overtuigen dat het optreden om de kosten van openbare dienstverlening te verminderen en de vermindering van het aantal mensen dat hier toegang toe heeft, kan leiden tot besparingen voor het individu, terwijl het in werkelijkheid resulteert in collectieve verarming, met verlagingen van indirecte lonen en verhoging van belastingen. Dan is er ook de consequente beperking in vrijheid voor politieke participatie, die wordt beperkt tot een systeem van persoonlijkheidscultussen of een manier om banen te krijgen die macht opleveren.

Op het sociale niveau voedt de verarming die aldus wordt veroorzaakt de onzekerheid, die alleen dient om verdelingen te verscherpen, waarbij mensen worden aangemoedigd om individuele reacties te zoeken om te overleven; het leidt ook tot een degradatie van het territorium en sociale relaties, met het buitensluiten van iedereen die niet past in de logica van productie en consumptie.

Maar de eenheid en solidariteit die van de werkplek verdwijnen, van de rangen van de vakbonden, van de vormen van strijd in de buurten, van demonstraties en stakingen, kan worden hervonden, opnieuw geactiveerd en opnieuw in werking worden gesteld, maar alleen door langzaam, voorzichtig werk door revolutionaire activisten in iedere situatie die hun aanwezigheid, hun politieke intelligentie en hun capaciteit om zich te verenigen en niet verdeeld te raken en om solidariteit en niet concurrentie te ontwikkelen vereist.

In deze context is de rol van anarchistische communisten om iedere dag en overal aanwezig te zijn, om door te gaan met het verspreiden van libertaire, zelfbesturende en anti-hierarchische praktijken en verhoudingen als een methode, om geleidelijkaan alternatieve ideeën en doelen te stellen voor het kapitalisme en de staten als ons platform, en om solidariteit en gedeelde projecten op te bouwen, ook op een internationaal niveau.

Het ondersteunen van de terreinen van de vakbonden en de vormen van sociale strijd die nog steeds in staat zijn voor zichzelf op te staan en het eisen van de herverdeling van welvaart in plaats van de socialisatie van verliezen, betekent het hier en nu opbouwen van een klasse alternatief.

Het ondersteunen van de vormen van strijd om de rechten te verdedigen die we al hebben verworven en hun toepassing te verbreden naar degenen die nu zijn buitengesloten, het bestrijden van de verschillende vormen van het criminaliseren van armoede, dat aan de oorsprong ligt van het sterker wordende racisme om ons heen, het verdedigen van onze gemeenschappelijke goederen door steeds meer vooruitstrevende verenigde doelen betekent het opbouwen van een alternatief hier en nu, voor het tot woestijn worden en commercialiseren van het territorium.

Het opbouwen van netwerken en coördinatie die de organisaties en associaties die voor hetzelfde doel strijden of die zich tegen het zelfde gevaar verzetten (of het nu neo-fascisme, racisme, patriarchaat, homofobie of vervuiling, privatisering, imperialistische oorlogen enz. is) kan federeren, collectieve lichamen die gedeelde politieke, culturele en economische doelen kunnen ontwikkelen om de vormen van strijd aan de basis die kunnen leiden tot een meer participatieve en daardoor rechtvaardiger maatschappij kunnen bevorderen, zonder terug te vallen in de val van het delegeren van onze machten - dit alles betekent het opbouwen van het libertaire alternatief.

FEDERAZIONE DEI COMUNISTI ANARCHICI

Fano, 1 november 2010

Laatste motie die is goedgekeurd door het 8e Nationale Congres van de FdCA.


Vertaling naar het Nederlands door a-infos-nl

Related Link: http://www.fdca.it
This page can be viewed in
English Italiano Deutsch

http://www.anarkismo.net/article/18243

Anarkismo.net is a international anarchist-communist news service