Anarkismo.net     http://www.anarkismo.net

Toronto G20: Opnieuw showtijd, of een werkelijkheid om omver te werpen?

category noord-amerika / mexico | imperialisme / oorlog | opinion/analysis author Monday October 11, 2010 19:00author by "Alternative Libertaire" - Alternative Libertaire (Frankrijk)

Repressie bij de kern van de show

Een kameraad van de Union Communiste Libertaire in Montreal analyseert waarom de vorm van strijd tegen kapitalistische rituelen (G20s) inefficient is geworden. [English] [Français]


Toronto G20: Opnieuw showtijd, of een werkelijkheid om omver te werpen?


Omdat protest tegen de verschillende ceremonies van het kapitalisme gedurende de afgelopen tien jaar luid en continu is geweest zijn diens wachters (pers, politie en politici) begonnen te leren hoe ontevredenheid kan worden gekanaliseerd en gesteriliseerd. Een kameraad van de Union Communiste Libertaire uit Montreal analyseert de resultaten van de laatste G20, en stelt tactieken voor om met efficiëntie te hernieuwen.

We zouden in nauwkeurige details de gebeurtenissen kunnen opsommen die tijdens de G20 plaatsvonden, maar het verhaal zou niet erg origineel zijn. Gedurende de laatste 10 jaar hebben we op de zelfde toon gedanst... Voorafgaande aan de demonstraties wordt alles georganiseerd om er voor te zorgen dat de show soepel verloopt. De politie ontketent een intimidatie campagne, die net zo efficiënt wordt opgenomen door de kranten-smerissen (journalisten) en door de reformisten in de beweging (vakbondsarbeiders) die niet aarzelen mogelijke daden van geweld te veroordelen, soms "preventief".

Repressie bij de kern van de show

Als het podium eenmaal is opgebouwd kan de show beginnen. Reformisten paraderen, aan een korte band, op de toon van de smerissen (dit is hun gebruikelijke en natuurlijke neiging, alles blijkt een kluitje te zijn). De meer rebelse radicalen veroorzaken een lichte verstoring in het alledaagse leven van de politie en bankiers en beschadigen, met enig geluk, een paar winkels (in Toronto werden ongeveer vijftig ruiten gebroken, vier auto's werden in brand gestoken). Repressie is duidelijk onderdeel van de show en, vaker wel dan niet, bij de kern van de show: arrestaties kunnen worden geteld zoals komedianten applaus tellen.

Als de showtijd voorbij is valt het gordijn en gaat iedereen naar huis. De hoofdleiders hebben hun pers invloed doelen bereikt: om hun economische beleid in de ogen van het publiek te rechtvaardigen. De smerissen voelen zich licht met het gevoel dat de plicht is uitgevoerd (minus dierlijke agressiviteit), terwijl militanten overspannen of volledig getraumatiseerd zijn. De kapitalistische maatschappij komt met alles weg, niet beschadigd.

Tijd om tactieken te veranderen, of niet?

Dus, is er niets te zeggen over deze demonstraties, die worden georganiseerd door militanten met veel inzet? Er is eigenlijk iets over te zeggen. Omdat als instituties van de hoogste klasse paraderen in je achtertuin, we het niet gaan accepteren. Inertie is, zelfs als het je niet wordt opgedrongen, heel werkelijk. In deze precieze zin hebben de "globalisering" militanten - ongeacht welke concrete betekenis het woord dekt - gelijk: we moeten reageren. Dus de echte vraag is hoe? Hoe niet mee te werken aan deze gigantische en spectaculaire show die wordt opgezet door de staat, de media en de hoogste klasse? Hoe te voorkomen dat we de rol spelen die van ons wordt verwacht, wat helaas precies is wat in Toronto gebeurde? Een mogelijk antwoord: niet bij de afspraak te komen; op een andere plaats op te duiken dan de plaats waar we worden verwacht; lokale demonstraties te vermenigvuldigen en meer energie te gebruiken voor voorlichting van de bevolking dan voor massale mobilisaties met veel publiciteit. De opmerking is net zo geldig als het gaat om directe actie: waarom het organiseren in het deel van de stad waarin 99% van de politiemacht zich heeft verzameld? Als sommige anarchisten deze tactische beschouwingen hebben begrepen, lijkt het niettemin duidelijk dat de beweging nog een lange weg heeft te gaan. Deze kwesties zijn in het bijzonder urgent om op te lossen als men het aantal getuigenissen in ogenschouw neemt dat er op wijst dat de smerissen van Toronto activisten hun gang lieten gaan zonder daar wat aan te doen (1).

Een tweede les kan uit deze episode worden geleerd. De repressie was zo systematisch en bruut dat de betekenis er van schokkend duidelijk is. Op de tweede dag was het voor Franstaligen onmogelijk in de stad te lopen zonder door de smerissen te worden gearresteerd. Mensen die in het park aten werden door de politie voor pacifisten uitgemaakt en in elkaar geslagen. Het lanceren van massale arrestaties in de nacht, op de overnachtingsplekken van de demonstranten, de politie heeft gespioneerd, geïnfiltreerd, geslagen, bedreigd, gelogen en geterroriseerd als nooit tevoren in Canada. Dit alles leidde tot meer dan 1000 arrestaties.

De boodschap is duidelijk: de hoogste klasse is ons te slim af, en schakelt ons uit. Het heeft begrepen dat de volkeren van de wereld passief blijven tegenover de "strijd tegen tekorten" van de kapitalisten, en andere maatregelen om "de crisis er uit te stampen", wat allemaal de structurele gebreken van het kapitalisme niet kan verbergen. De rijken zijn eenvoudigweg bevreesd voor deze woede die, als het weet af te komen van reacties die al te vaak krampachtig, sporadisch zijn, een heel werkelijke bedreiging zou kunnen worden voor de reproductie van de handelaren maatschappij.


Marc-Andre Cyr
(Union Communiste Libertaire, Montreal)

1. Zie: Joe Warmington, Toronto Sun, 30 juni 2010.

"Alternative Libertaire", N°197, September 2010.
Vertaling naar het Nederlands door a-infos-nl

Related Link: http://www.alternativelibertaire.org
This page can be viewed in
English Italiano Deutsch

http://www.anarkismo.net/article/17782

Anarkismo.net is a international anarchist-communist news service