user preferences

Εγκαταλείποντας την εξουσία για τη κατάληψη της &#

category Διεθνή | Αναρχικό κίνημα | Γνώμη / Ανάλυση author Friday July 30, 2010 01:11author by http://salagos-tis-autonomias.blogspot.com/ Report this post to the editors

Η εξουσία διαφθείρει, διαφθείρεται και είναι εκ φύσεως διαφθαρμένη.

Η καθεαυτή υπόσταση του υφιστάμενου μηχανισμού εξουσίας διαμέσου των λειτουργιών του (π.χ. κράτος, παρακράτος, κεφάλαιο(καπιταλισμός), διάφορες άλλες νομιμοποιημένες εξουσίες όπως ΜΜΕ, ο τύπος, η εκκλησία… και στην συνέχεια εξουσίες του τύπου ιδεολογίας όπως έθνος, κατανάλωση, θεός, θέαμα, Χρήμα, ο νόμος, ο κατασκευασμένος πόλεμος κατά των ναρκωτικών και κατά της τρομοκρατίας… )



Η εξουσία διαφθείρει, διαφθείρεται και είναι εκ φύσεως διαφθαρμένη.

Η καθεαυτή υπόσταση του υφιστάμενου μηχανισμού εξουσίας διαμέσου των λειτουργιών του (π.χ. κράτος, παρακράτος, κεφάλαιο(καπιταλισμός), διάφορες άλλες νομιμοποιημένες εξουσίες όπως ΜΜΕ, ο τύπος, η εκκλησία… και στην συνέχεια εξουσίες του τύπου ιδεολογίας όπως έθνος, κατανάλωση, θεός, θέαμα, Χρήμα, ο νόμος, ο κατασκευασμένος πόλεμος κατά των ναρκωτικών και κατά της τρομοκρατίας… ) κατασκευάζει καλοφτιαγμένους εχθρούς, μικρούς και μεγάλους θεούς, δηλαδή μια άλλη απειλητική εξουσία ούτως ώστε μεταβάλει έτσι την εστία του προβλήματος με τρόπο που να επιτυγχάνει την επίτευξη λειτουργικής κυριαρχίας. Η καθεαυτή υπόσταση και ύπαρξη της εξουσίας παραμένει στο αδιαμφισβήτητο της θεαματικής προπαγάνδας και σύγχυσης, της άθλιας πολιτικής τους για την καθυπόταξη των μαζών στο παιχνίδι της σύγχρονης αλλοτρίωσης, της υπέρ-κατανάλωσης, του καπιταλιστικού ατομικισμού που προωθεί και διαιωνίζει την κοινωνική ανυπαρξία, για χάρη της επιβεβλημένης προκαθορισμένης μορφής «κοινωνικοποίησης» δηλαδή, της καθεαυτής κατανάλωσης της, στην εποχή τον κοινωνιών του θεάματος, των οριενταλισμών, των αποδιοπομπαίων τράγων, των αθλίων ακαδημαϊκών που εδραίωσαν μέσω της ακόμα πιο αθλίας απ’ αυτούς επιστήμη, την αθλιότητα τους, στην εποχή του τίποτα, στην εποχή της σύγχρονης παθητικότητας, της έμμεσης δημοκρατίας του πιο αθλίου κατασκευάσματος του σύγχρονου πολιτισμού, του έμμεσου πολίτη, της γραφειοκρατίας που καθορίζει την ζωή μας κάτι το οποίο δε καθορίζεται σε πλαίσια και κουτιά… Στο σύγχρονο πολιτισμό του σήμερα όπου τα κράτη του εθνικού ιδεολογικού προτύπου, του θεσπισμένου φασισμού, του φυλετικού διαχωρισμού (ρατσισμού), του ταξικού και κοινωνικού διαχωρισμού, της ομοφοβίας και του καθεαυτού διαχωρισμού των φύλων και της καθεαυτής δραστηριότητας τους…

Είναι που μας βρίσκει σήμερα αντιμέτωπους , με τα φρούτα που ωρίμασαν διαμέσου αυτού.

Η τεχνολογική εξουσιαστική υστερία του κατασταλτικού αυτού οικονομικού συστήματος βρίσκεται σε “κρίση”, στην οποία, η οικονομική της υπόσταση δεν αποτελεί και την μοναδική της προβληματική πτυχή αφού αποτελεί παραλληλισμό της κοινωνική κρίσης και της όξυνσης της, οπού, η περιεκτικότητα της αποτελείται από πολύπλευρες προκαθορισμένες και επιβεβλημένες διαστάσεις σύγκρουσης, επιβεβλημένων μορφών ύπαρξης, λειτουργίας και οργάνωσης της κοινωνικής διάστασης.

Το κεφάλαιο στην πιο επιθετική του στάση έναντι της κοινωνίας μας βρίσκει στην προσπάθεια κοινωνικής θέσπισης της διεκδίκησης χώρων διαμόρφωσης αυτόνομου, αυτοδιαχειριζόμενου μη ιεραρχικού πεδίου κοινωνικής συναναστροφής και οργάνωσης μέσω της ανώνυμη συλλογικής λειτουργίας.

Η διεκδίκηση, η κατάληψη της κοινωνικής διάστασης είναι αναγκαιότητα η οποία πηγάζει διαμέσου της σύγχρονης επιβεβλημένης μορφής οργάνωσης του σύγχρονου πολιτισμού.

Στην κοινωνία του σήμερα η ανάγκη ριζικής καταστροφής του υπάρχοντος για την επαναδιαμόρφωση και τη επαναδημιουργία του, πηγάζει μέσα απ’ την αθλιότητα της κοινωνικής διάστασης στην οποία ο θεσπισμένος επιβεβλημένος προκαθορισμός φανερώνει και τη καθεαυτή ταυτότητα του. Έτσι για να είναι εφικτή η αυτόνομη κοινωνία από αυτόνομα άτομα είναι αναγκαία η καθολική ρήξη του υπάρχον, ως μη ιεραρχημένη επαναστατική διαδικασία και για να το πούμε καλύτερα ως μια ριζικά νέα και ρητή φαντασιακή δημιουργία του ανώνυμου συλλογικού και όχι διαμέσου της μεταρρύθμισης της παροντικής κοινωνικής θέσπισης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής εξουσίας.

Εκεί που τα μέσα φανερώνουν και το σκοπό του, όπου τα μέσα, το κεφάλαιο δηλαδή και ο σκοπός του, η ύπαρξη μιας κυρίαρχης τάξης και ενός πυρήνα έλεγχου το οποίο, δεν φαίνεται και να πολύ διαφέρει απ’ το γενεαλογικό δέντρο των προ-καταργηθέντων εξουσιών, φανερώνει και την αναγκαιότητα ενδυνάμωσης της κοινωνικής και ταξικής πάλης με όλα τα μέσα.

Ας ρημάξουμε καθετί που στη ζωή μας στηρίζεται σ’ αυτό που είναι η εξουσία.

Είναι αναγκαία η κατάληψη της κοινωνικής μας διάστασης.

This page has not been translated into Português yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]