Για την άμεση δράση

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Εργατικοί Αγώνες | Ανακοίνωση Τύπου Thursday February 11, 2010 11:53 by περιοδικό Ευτοπία, Ομάδα Ελευθεριακών Κομμουνι` info at eutopia dot gr

Διήμερο εκδηλώσεων

Διήμερο εκδηλώσεων για τον συνδικαλισμό βάσης/άμεσης δράσης θα πραγματοποιηθεί στις 27 και 28 Φεβρουαρίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Η οικονομική κρίση που διέπει το ελληνικό κράτος για άλλη μια φορά γίνεται προσπάθεια να μετακυλιστεί στην πλάτη των εργαζομένων. Αυτοί που δεκαετίες τώρα είναι οι βασικοί υπεύθυνοι μιας κρατικής διαχείρισης που το μόνο που αντιπροσώπευε ήταν η στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, η ανάπτυξη και παγίωση των αστικών κομματικών μηχανισμών και ο πλουτισμός των κομματικά εκλεκτών σε κρατικές διευθυντικές θέσεις, έρχονται τώρα να παραδώσουν μέσα από τα μ.μ.ε. «μαθήματα τάξης και ηθικής». Η επίθεση στους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα κάθε μέρα γίνεται και πιο εμφανής, κάθε μέρα γίνεται και πιο έντονη. Απέναντι σε αυτήν την όλο και πιο δύσκολη συνθήκη που μας περιβάλλει, ο καθεστωτικός συνδικαλισμός δείχνει αδύναμος να διατελέσει οποιονδήποτε αξιόλογο ρόλο σε μία εποχή «ισχνών αγελάδων».

Οφείλουμε λοιπόν, για ακόμα περισσότερους λόγους, να διερευνήσουμε τη σημασία και τις δυνατότητες κοινωνικής διεύρυνσης που μπορεί να έχει σήμερα η αυτόνομη ταξική-εργατική δράση.

Ο συνδικαλισμός βάσης ταυτίζεται κυρίως με τη συγκρότηση πρωτοβάθμιων σωματείων, σωματειακών επιτροπών ή επιτροπών αγώνα σε ορισμένο εργασιακό κλάδο ή εργασιακό χώρο. Εκκινεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους και θεωρεί αναπόσπαστο στοιχείο του την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στη συνδικαλιστική δράση, ακυρώνοντας έτσι την έννοια του γραφειοκρατικοποιημένου συνδικαλισμού. Ο συνδικαλισμός της άμεσης δράσης αποτελεί μία έννοια γενικότερης αυτόνομης εργατικής δράσης, η οποία υπερβαίνει την κλαδική προσέγγιση, λειτουργεί ως μία μορφή ενιαίας εργατικής οντότητας και συνήθως έχει πιο συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά στον λόγο του.

Η ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Σάββατο 27/2, 6 μ.μ.

Στην Ιταλία, από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70, η εκρηκτική ανάδυση της επαναστατικής αριστεράς και οι εναπομείνουσες δυνάμεις του πάλαι ποτέ ισχυρού αναρχικού κινήματος έδωσαν μία τεράστια ώθηση στη συνδικαλιστική δράση. H δράση αυτή βασίστηκε από τη μία πλευρά στην εμφάνιση μαζικών πολιτικών οργανώσεων και από την άλλη πλευρά στην οργάνωση μαζικών συνδικάτων και δυναμικών εργατικών αγώνων. Μέσα σε αυτήν τη έντονη δεκαετία, γιγαντώθηκε η έννοια του συνδικαλισμού βάσης ως ανταπάντηση στην έννοια του γραφειοκρατικοποιημένου και καθεστωτικού συνδικαλισμού. Αυτή η εμπειρία αποτελεί μία χρήσιμη αναφορά για εμάς, προκειμένου να ανακαλύψουμε ιδέες και να μην επαναλάβουμε πράγματα που τα θεωρούμε λάθη. Άλλωστε σήμερα η διεθνιστική ταξική-κοινωνική δράση, ειδικά στα πλαίσια υπερκρατικών οργανισμών, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί παρά να είναι ζητούμενο για την αντιμετώπιση των αφεντικών.

Σε αυτή τη διερεύνηση, θα συμβάλει ο σύντροφοςΜάσσιμνο Βαφρέντζο. O Μάσσιμνο Βαφρέντζο είναι ενεργό μέλος του αναρχικού αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού κινήματος από τη δεκαετία του ΄60. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 συμμετείχε στην προσπάθεια ανάδειξης του συνδικαλισμού βάσης, μέσα κυρίως από τον χώρο των εκπαιδευτικών. Σήμερα, αποτελεί βασικό μέλος των εκδόσεων zero in condotta.

Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Κυριακή 28/2, 5 μ.μ.

Μπορεί άραγε η ταξική-εργατική δράση να αποτελέσει ικανό ανάχωμα, ικανή γραμμή άμυνας σε αυτόν τον ραγδαίο (αντι-)κοινωνικό μετασχηματισμό που προωθείται στις σύγχρονες κοινωνίες; Αξίζει να επαναφέρουμε την έννοια της συνδικαλιστικής οργάνωσης μόνο στα πλαίσια του διλήμματος της δεκαετίας του ΄70 ανάμεσα στον κλαδικό και τον εργοστασιακό συνδικαλισμό (σήμερα θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για εταιρικό-επιχειρησιακό συνδικαλισμό); Είναι ζητούμενο για μία ουσιαστικά αυτόνομη εργατική δράση η προσπάθεια συγκρότησης ενός αντιεξουσιαστικού ή ελευθεριακού χαρακτήρα ενιαίου συνδικαλιστικού σχήματος ή η αυτονομία της επιλογής του καθενός να παρέμβει με τον τρόπο και τη μορφή οργάνωσης που αυτός νομίζει στο εργασιακό του πεδίο;

Πώς μπορεί να συνδεθεί με αποτελεσματικό τρόπο η αυξημένη κινητικότητα από δουλειά σε δουλειά με την έννοια του συνδικαλισμού της άμεσης δράσης; Ποια μπορεί να είναι η σχέση των ακηδεμόνευτων εργατικών οργανώσεων ή συλλογικοτήτων με έναν ευρύτερο κοινωνικό, θα λέγαμε, συνδικαλισμό, που αναπτύσσεται σε ένα τοπικό-περιφερειακό επίπεδο και μιλάει κυρίως για τον «μετά ή έξω από την εργασία» χρόνο; Μήπως η παράδοση των κατά τόπους εργατικών λεσχών και πολύ περισσότερο των γηγενών εργατικών κέντρων πόλης έχουν να προσδώσουν μία νέα επιπρόσθετη κατεύθυνση στην ιδέα του αυτοδιαχειζόμενου χώρου και στην έννοια του κοινωνικού κέντρου, η οποία να ξεφεύγει από ζητήματα που άπτονται του ελεύθερου χρόνου και να εστιάζει στα βασικά χαρακτηριστικά της ταξικά και εξουσιαστικά οργανωμένης καθημερινής ζωής;

Για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων που έχει ο συνδικαλισμός βάσης αλλά και εκείνος που θα μπορούσε να ενταχθεί στην οπτική του συνδικαλισμού της άμεσης δράσης, προσκλήθηκαν να παρέμβουν παλιοί αγωνιστές, μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων, ομάδες εργασιακής ή κοινωνικής δράσης, καθώς και αναρχοσυνδικαλιστικές πρωτοβουλίες. Σκοπός της συζήτησης είναι να ακουστούν εμπειρίες και πολύ περισσότερο σκέψεις, προβληματισμοί και ιδέες για το πώς και πόσο μπορούμε να αντιστρέψουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων στο πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού.