Για το σαμποτάζ

Διεθνή | Εργατικοί Αγώνες | Γνώμη / Ανάλυση Monday July 06, 2009 21:25 by Émile Pouget

Κάποια συμπεράσματα

Οι ζημιές που γεννά το εργατικό σαμποτάζ δεν είναι παρά οικονομικές, εκείνες που παράγει το καπιταλιστικό σαμποτάζ αντιθέτως κάνουν το αίμα να τρέχει. Το εργατικό σαμποτάζ εμπνέεται από τις αλτρουιστικές γενναιόδωρες αρχές του: είναι ένα μέσο άμυνας και προστασίας απέναντι στην μανία των αφεντικών. Είναι το όπλο των απόκληρων που μάχονται για την ύπαρξη αυτών και των οικογενειών τους.

Όπως το αντιλαμβανόμαστε, εξετάζοντας τα μέσα του εργατικού σαμποτάζ, κάτω από κάθε μορφή και κάθε στιγμή στην οποία εκδηλώνεται, ο χαρακτήρας του είναι -παντού και πάντα!- να χτυπάει το αφεντικό στο πορτοφόλι. Ενάντια σ αυτό το σαμποτάζ, που δε χτυπά παρά τα μέσα της εκμετάλλευσης, άψυχα αντικείμενα, η μπουρζουαζία δε μένει στις κατάρες.

Αντιθέτως, οι καταστολείς του εργατικού σαμποτάζ δε στερούνται ενός άλλου σαμποτάζ, πραγματικά εγκληματικού, τερατώδους και αποτρόπαιου, που αποτελεί την ίδια την ουσία της καπιταλιστικής κοινωνίας. Δεν ντρέπονται γι αυτό το σαμποτάζ που, δεν αρκείται στο να καταστρέφει τα θύματά τους, τους ζημιώνει την υγεία, τους απομυζεί την ίδια τους τη ζωή... Μέχρι τέλους!

Υπάρχει σ αυτήν την απάθεια ένας βασικός λόγος: Ότι, στην περίπτωση αυτή, οι σαμποτέρς είναι οι προνομιούχοι. Σαμποτέρ, οι έμποροι που κερδοσκοπώντας στο γάλα, αφήνουν τα παιδιά να πεινάνε, εξοντώνουν τις μελλοντικές γενιές. Σαμποτέρ, οι αλευροβιομήχανοι και οι φουρνάρηδες, που προσθέτουν άλευρα από ταλκ ή άλλα βλαβερά προϊόντα, αλλοιώνοντας έτσι το ψωμί, διατρογικό είδος πρώτης ανάγκης. Σαμποτέρ, οι κατασκευαστές σοκολάτας με λάδι φοίνικα ή καρύδας, με κόκκους καφέ στο άμυλο, με ραδίκια ή με βελανίδια, με πιπέρι στο κέλυφος του αμυγδάλου ή στις ελιές, με κρέμες από γλυκόζη, με γλυκά από βαζελίνη, με μέλη από άμυλο και πολτό κάστανου, ε ξίδι από θειϊκό οξύ, με τυριά με κιμωλία ή άμυλο, με μπύρα από φύλλα ξύλων κλπ κλπ (σ.τ.μ. κερδοσκοπικά "μαγειρέματα" της εποχής). Σαμποτέρ, οι έμποροι, ώ αυτοί οι πατριώτες! Ακόμα καλύτεροι κι από τον Bazaine, που στα 1870-71, συνεισέφερε στο σαμποτάζ της πατρίδας τους, παραδίδοντας στο στρατό όπλα με κομμάτια χαρτονιού και καρτέλες με σκόνη άνθρακα.

Σαμποτέρ, ίσοι μ αυτούς που εισέρχονται περήφανοι στην πατρική επιχείρηση, χτίζουν τα κανόνια των πολεμικών πλοίων, τα υποβρύχια, εξοπλίζουν το στρατό, πουλάνε σάπια κρέατα και φυματιώσεις, σαμποτέρς, όπως οι εργολάβοι ή οι κατασκευαστές των σιδηροδρόμων, οι μηχανικοί των πολυκατοικιών, οι έμποροι χημικών, οι βιομήχανοι κάθε είδους και κάθε κατηγορίας...

Ναί, σαμποτέρ! όλοι τους, χωρίς εξαίρεση!.. καθώς όλοι τους, φθείρουν, παραποιούν, καταστρέφουν όσο πιο πολύ μπορούν.

Το σαμποτάζ είναι παντού! παντού! όμως, αυτό το καπιταλιστικό σαμποτάζ που ζωογονεί τη σημερινή κοινωνία, που τη ζωογονεί, όπως εμάς το οξυγόνο του αέρα, αυτό το σαμποτάζ δε θα εξαφανιστεί παρά μόνο μαζί της, αυτό το σαμποτάζ είναι που πρέπει να καταδικάσουμε κι όχι το εργατικό σαμποτάζ. Αυτό εκεί, πρέπει να επιμείνει! δεν χτυπά παρά το κεφάλαιο, το πορτοφόλι, ενώ το άλλο λυμαίνεται την ανθρώπινη ζωή, καταστρέφει την υγεία, γεμίζει τα νοσοκομεία και τα νεκροταφεία.

Οι ζημιές που γεννά το εργατικό σαμποτάζ δεν είναι παρά οικονομικές, εκείνες που παράγει το καπιταλιστικό σαμποτάζ αντιθέτως κάνουν το αίμα να τρέχει. Το εργατικό σαμποτάζ εμπνέεται από τις αλτρουιστικές γενναιόδωρες αρχές του: είναι ένα μέσο άμυνας και προστασίας απέναντι στην μανία των αφεντικών. Είναι το όπλο των απόκληρων που μάχονται για την ύπαρξη αυτών και των οικογενειών τους.

Στοχεύει να βελτιώσει τις κοινωνικές συνθήκες του εργατικού πληθυσμού και να τον απελευθερώσει από την εκμετάλλευση, και τη συνθλίβει... Είναι μια στάλα ακτινοβόλας και καλύτερης ζωής.

Το καπιταλιστικό σαμποτάζ, δεν είναι παρά ένα εργαλείο έντασης της εκμετάλλευσης. Συμπυκνώνει τις ασυγκράτητες ορέξεις και την εξαφάνιση των ρεπό. Είναι η αντιπαθής έκφραση της αρπακτικότητας, μιας ακόρεστης δίψας για πλούτο που δεν υποχωρεί μπροστά στο έγκλημα που τη θρέφει... Όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο τη ζωή, αλλά και σπέρνει παντού τα ερείπια, τη θλίψη, το θάνατο...

Μετάφραση:...για τη διάδοση της μεταδοτικής λύσσας, Γενάρης 2008

O Émile Pouget ήταν γενικός γραμματέας της γαλλικής CGT (1901-1908) και από τους βασικούς εκπροσώπους του επαναστατικού συνδικαλισμού και του αναρχοσυνδικαλισμού