Κλιμάκωση της καταστολής

Βόρεια Αμερική / Μεξικό | Καταστολή / Φυλακές | Ανακοίνωση Τύπου Sunday May 10, 2009 21:50 by Αλληλέγγυες/οι solidaridadzapatist at gmail dot com

σε Τσιάπας και Οαχάκα

Απαλλαγμένοι από το ρόλο του «επαίτη», για τον οποίο τους προόριζε η πολιτική και οικονομική εξουσία, προχωρούν μόνοι τους στο χτίσιμο της αυτονομίας τους, διαλύοντας τις σχέσεις εξουσίας, δημιουργώντας και όχι διακηρύττοντας την ουτοπία της εξέγερσης.

Επιθέσεις και συλλήψεις βάσεων στήριξης του EZLN και μελών της Άλλης Καμπάνιας στην Τσιάπας. Συλλήψεις ιθαγενών σε κοινότητες της Οαχάκα. Η πολιτική και οικονομική εξουσία του Μεξικού με το πρόσχημα της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και του οργανωμένου εγκλήματος κλιμακώνει τα τελευταία χρόνια τον πόλεμο ενάντια στους Zαπατίστας, την Άλλη Καμπάνια και τις αντιστάσεις που ξεφυτρώνουν συνεχώς σε διάφορες γωνιές της χώρας.

Μόνο μέσα στο 2009 έχουν καταγραφεί δεκάδες επιθέσεις, εισβολές και εκκενώσεις αυτόνομων εξεγερμένων ζαπατιστικών κοινοτήτων, δολοφονίες, συλλήψεις, απειλές, εκτοπισμοί, βιασμοί, απαγωγές, πυροβολισμοί, καταστροφές σπιτιών, στην Τσιάπας, την Οαχάκα, το Γκερέρο, την πολιτεία του Μεξικoύ κ.λπ. Ένας «πόλεμος χαμηλής έντασης», που βέβαια μόνο χαμηλής δεν είναι.

Στις 5 Ιανουαρίου, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ORCAO (Organización de Caficultores de Ocosingo – Οργάνωση Καφεκαλλιεργητών του Οκοσίνγκο), που πρόσκειται στο κεντροαριστερό κόμμα PRD, επιτέθηκαν σε βάσεις στήριξης του EZLN στην κατειλημμένη από το 1994 περιοχή του Μπόσκε Μπονίτο. Ακολούθησε σύγκρουση, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο Ζαπατίστας και αρκετών παραστρατιωτικών, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή. Συνήθης τακτική της παραστρατιωτικής αυτής οργάνωσης, όπως καταγγέλλει το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Μορέλια, είναι η κατάληψη γης προκειμένου να πουληθεί σε καλή τιμή.

Δύο μέρες αργότερα, το ίδιο Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Μορέλια καταγγέλλει μια σειρά βίαιων ενεργειών και προκλήσεων από παραστρατιωτικούς του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), φτάνοντας μέχρι και την απαγωγή τουριστών, τους οποίους θεώρησαν αλληλέγγυους στο ζαπατιστικό αγώνα, στα λουτρά Ελ Σαλβαδόρ, περιοχή που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Καρακόλ. Το ίδιο βράδυ, οι παραστρατιωτικοί επιτέθηκαν με πέτρες και μπουκάλια σε συντρόφους Ζαπατίστας της περιοχής, καταγγέλλοντάς τους στην αστυνομία ως «απαγωγείς».

Στις 21 Φεβρουαρίου, καταγράφονται αυξημένες περιπολίες στρατιωτικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων πάνω από τις κοινότητες του δήμου Σαν Αντρές Σακαμτστέν δε Λος Πόμπρες, κυρίως πάνω από το Καρακόλ του Οβεντίκ, της περιφέρειας των Λος Άλτος. Στις 25 του ίδιου μήνα, μια ομάδα του ομοσπονδιακού στρατού, καθοδηγούμενη από ένστολους παραστρατιωτικούς του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), με πρόσχημα την έρευνα για φυτείες μαριχουάνας, κατευθύνθηκαν στην κοινότητα Τίβο, παρενοχλώντας τις βάσεις στήριξης του EZLN της περιοχής.

Το Μάρτιο, το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης του Καρακόλ της Γκαρούτσα καταγγέλλει ότι η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ηλεκτρισμού (CFE), σε συνεργασία με τις επίσημες δημοτικές αρχές, προχώρησαν στην διακοπή της ηλεκτροδότησης και την κλοπή καλωδίων από τις βάσεις στήριξης του EZLN της κοινότητας Μάγια Τσελτάλ, του Αυτόνομου Δήμου Φρανσίσκο Γκόμεζ. Στον αυτόνομο δήμο Λούσιο Καμπάνιας, του Καρακόλ της Μορέλια, το τελευταίο διάστημα, μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης ORCAO του κεντροαριστερού κόμματος έχουν προκαλέσει τρεις πυρκαγιές, δύο στο δάσος και μία στο νέο κέντρο του χωριού Σαν Ισίντρο, ενώ στις 27 Μαρτίου αποπειράθηκαν να κάψουν ένα συνεταιριστικό οίκημα. Παράλληλα, εμπλέκονται σε παράνομο κόψιμο και πώληση δασικής ξυλείας, ενώ η εκτόξευση απειλών αποτελεί καθημερινή τακτική τους.

Τον Απρίλιο, βάσεις στήριξης της κοινότητας Σοκόν του δήμου Σινακαντάν στην περιοχή των Άλτος δέχονται για άλλη μια φορά απειλές και επιθέσεις από Περεδίστες γειτονικής κοινότητας (οπαδούς του κεντροαριστερού κόμματος PRD). Η συγκεκριμένη κοινότητα βρέθηκε στο επίκεντρο των συγκρούσεων ήδη από το 2002, όταν οι ίδιοι παραστρατιωτικοί διέκοψαν την υδροδότηση των βάσεων στήριξης του EZLN, ενώ το 2004 επιτέθηκαν ένοπλα και με τη στήριξη των δημοτικών αρχών και της αστυνομίας, εγκλωβίζοντας μια πορεία 4000 Ζαπατίστας. Στις 13 Απριλίου, συλλαμβάνονται 6 ιθαγενείς του εχίδο Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν, μέλη της Άλλης Καμπάνιας των Ζαπατίστας, κατηγορούμενοι για «κλοπές σε επιβαίνοντες σε διερχόμενα αυτοκίνητα και λεωφορεία».

Στις 15 Απριλίου, σύντροφοι των συλληφθέντων, κάτοικοι του εχίδο Σαν Σεμπαστιάν Μπατσαχόν, προχωρούν, παρά την προκλητική εμφάνιση του στρατού, στο κλείσιμο του αυτοκινητόδρομου στη διασταύρωση Άγουα Ασούλ, απαιτώντας την απελευθέρωση των συντρόφων τους. Στις 17 Απριλίου, 1000 αστυνομικοί της Πολιτειακής Αστυνομίας Πρόληψης (PEP), της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Πρόληψης (PFP) και της Γενικής Εισαγγελίας κατευθύνονται προς το σημείο του μπλόκου, με ομοσπονδιακή εντολή να επιτεθούν. Οι διαταγές αλλάζουν και καταλήγουν σε γειτονική κοινότητα, όπου μετά από συνεννόηση με τους παραστρατιωτικούς Πριίστες (οπαδοί του κόμματος PRI) της περιοχής, προκαλούνται συγκρούσεις με τους Ζαπατίστας.

Παράλληλα, ένα δεύτερο κομβόι από αστυνομικούς της Ειδικής Αστυνομίας (τους λεγόμενους «Σεκτοριάλες», οι οποίοι, μαζί με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ερευνών, αποτελούν τα σκληρότερα τμήματα των μεξικανικών σωμάτων ασφαλείας), της Πολιτειακής Αστυνομίας Πρόληψης, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών (AFI) και της Δημόσιας Ασφάλειας, επίσης κατευθυνόμενο προς το μπλόκο, εισβάλλει με τη στήριξη των παραστρατιωτικών της OPDDIC στον αυτόνομο ζαπατιστικό δήμο Σαν Χοσέ εν Ρεμπελδία (Εξεγερμένο Σαν Χοσέ). Την ίδια μέρα, δύο συντρόφισσες της Άλλης Καμπάνιας καταγγέλλουν απόπειρα βιασμού από τους αστυνομικούς στην περιοχή της Άγουα Ασούλ, οι οποίοι ευθύνονται και για την κλοπή χρημάτων.

Στις 18 Απριλίου, συλλαμβάνεται ενώ επιστρέφει στην κοινότητά του ένας Ζαπατίστας από τον αυτόνομο δήμο Κομαντάντα Ραμόνα, καθώς και ένα ακόμη μέλος της Άλλης Καμπάνιας. Αμέσως μετά τη σύλληψη των συντρόφων, δημοσιεύονται με πληρωμένη καταχώρηση οι φωτογραφίες τους στον τύπο με σχόλια όπως «εξαρθρώθηκε σπείρα ληστών», κ.λπ. Οι κρατούμενοι, η Άλλη Καμπάνια της Τσιάπας, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικηγόροι καταγγέλλουν τα ιδιαίτερης αγριότητας βασανιστήρια, τις απάνθρωπες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προκειμένου να τους αποσπάσουν ομολογία, την απουσία δικηγόρων και μεταφραστών κατά τη διάρκεια της ανάκρισης (όλοι είναι ιθαγενείς τσελτάλες που δε γνωρίζουν καλά την ισπανική γλώσσα), την παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας με τη δημοσίευση των φωτογραφιών τους. Μετά τις καταγγελίες, η Εισαγγελία καλεί ξανά τους συλληφθέντες σε απολογία, αυτή τη φορά με παρουσία δικηγόρου και μεταφραστή της προτίμησής τους, προκειμένου να αποφασίσει (στις 8 Μαΐου) αν θα παραπεμφθούν σε δίκη ή θα απελευθερωθούν. Κατά την απολογία τους όλοι δηλώνουν αθώοι, κατηγορούν την αστυνομία και τις δικαστικές αρχές για βασανισμούς και παραβιάσεις δικαιωμάτων, ενώ καταγγέλλουν την μεθοδευμένη προσπάθεια της ομοσπονδιακής (που πρόσκειται στο δεξιό κόμμα PAN) και της πολιτειακής κυβέρνησης (που πρόσκειται στο κεντροαριστερό PRD) να κάμψει το κίνημα αντίστασης ενάντια στα νεοφιλελεύθερα οικονομικά προγράμματα, όπως είναι η δημιουργία μεγάλου αυτοκινητόδρομου που θα ενώσει την πόλη Σαν Κριστόμπαλ με την αρχαιολογική τουριστική περιοχή του Παλένκε, η προώθηση οικοτουριστικών προγραμμάτων κ.λπ.

«Το έδαφός μας είναι πλούσιο σε νερό, ζώα, φυσικούς πόρους. Για το λόγο αυτό, και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καλδερόν και η πολιτειακή του Χουάν Σαμπίνες έχουν δηλώσει δημόσια πως θέλουν να φτιάξουν την Κανκούν (τουριστικό θέρετρο της Καραϊβικής) της Τσιάπας, αφαιρώντας από εμάς τους ιθαγενείς τη γη, που είναι η ίδια μας η ζωή, μόνο και μόνο για να πλουτίσουν οι εγχώριες και ξένες εταιρίες και τα στελέχη της κυβέρνηση. Η γη είναι η ζωή μας, από εκεί τρώμε, αυτήν δουλεύουμε, σε αυτή μεγαλώνουν τα παιδιά μας, για μας είναι κάτι ιερό. Γι’ αυτό πιστεύουμε πως η γη δεν πουλιέται. Μοναχά τη δουλεύουμε και τη φροντίζουμε». Στις 26 Απριλίου, βάσεις στήριξης του EZLN των κοινοτήτων Άγουα Ασούλ και Άγουα Κλάρα δέχονται επίθεση με πυροβολισμούς από ομάδα της Ειδικής Αστυνομίας (Σεκτοριάλες), η οποία διαρκεί πάνω από 4 ώρες, ενώ την ίδια στιγμή, ελικόπτερο της Δημόσιας Ασφάλειας κάνει πτήσεις υπερβολικά χαμηλές, πάνω από τις στέγες των σπιτιών των βάσεων στήριξης της κοινότητας. Οι πυροβολισμοί συνεχίζονται και τη νύχτα, αυτή τη φορά από το βουνό, δημιουργώντας ένα σκηνικό ψεύτικης σύγκρουσης, στημένο από την αστυνομία και τους παραστρατιωτικούς, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καλό άλλοθι για περαιτέρω κατασταλτικές ενέργειες.

Ωστόσο, το ίδιο σκηνικό πολέμου έχει στηθεί σε όλο το Μεξικό. Στην Οαχάκα, στις 6 Μαΐου, 1500 αστυνομικοί της Πολιτειακής και της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας Πρόληψης, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών και της Δικαστικής Αστυνομίας προχωρούν στη βίαιη εκκένωση της κατασκήνωσης και του μπλόκου που είχαν στήσει από τις 16 Μαρτίου κάτοικοι των κοινοτήτων Σαν Χοσέ δελ Προγκρέσο, Μαγκνταλένα Οκοτλάν, Σάντα Λουσία και Ελ Μαγκέι Λάργο, στην είσοδο των ορυχείων καναδικών και μεξικανικών συμφερόντων Κουσκατλάν, ζητώντας να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας τους, λόγω των καταστροφικών συνεπειών που προκαλούν στο περιβάλλον. Πυροβολισμοί, δακρυγόνα, ξύλο, τραυματίες, έφοδοι σε σπίτια, πάνω από 20 συλληφθέντες και ολόκληρες κοινότητες σε αστυνομικό κλοιό, ο οποίος δεν έχει λήξει ως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό.

Στην πόλη του Μεξικού, η κατάληψη του αμφιθεάτρου Τσε Γκεβάρα του Πανεπιστημίου του UNAM, δέχεται πρωτοφανείς απειλές εκκένωσης από τις πρυτανικές αρχές όλων των αποχρώσεων, κάποιες από τις οποίες προτρέπουν ακροδεξιές ομάδες κρούσης να επιτεθούν, ενώ σύντροφοι του αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοφώνου δέχονται ανοιχτές απειλές για τη ζωή τους υπό μορφή προγραφών. Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο για την εξεγερμένη κοινότητα του UNAM. Τον Απρίλιο του 2004, ο Πάβελ Γκονσάλες, μέλος ομάδας αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και κρεμασμένος, αφού προηγούμενα είχε βασανιστεί και βιαστεί. Είχαν προηγηθεί απειλές από την ακροδεξιά οργάνωση Yankies ενάντια σε αντιεξουσιαστικές και ζαπατιστικές ομάδες.

Παρά την άγρια καταστολή, τους αντιτρομοκρατικούς νόμους αμερικανικού τύπου, όπως ο νόμος «Γκεστάπο», και το «υγειονομικό πραξικόπημα» των τελευταίων ημερών, οι φωνές αντίστασης από τα βουνά της Τσιάπας, από την Οαχάκα, το Γκερέρο, το Ατένκο, την Πόλη του Μεξικού δεν σιγούν. Κοινότητες οικοδομούν την αυτονομία τους, δίκτυα «Αντίστασης Πολιτών» στήνονται, ενώ το κίνημα ενάντια στην πληρωμή λογαριασμών απλώνεται και πέρα από τα όρια της Τσιάπας. Το δίκτυο αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους ενισχύεται. Εργαζόμενοι στην εκπαίδευση προχωρούν σε επισχέσεις εργασίας, ενάντια στο νέο νόμο για την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, εργάτες, γυναίκες, εργαζόμενοι/ες στο σεξ αυτοοργανώνονται, μακριά από συνδικαλιστικές ηγεσίες και κόμματα. Είναι η εξέγερση της αξιοπρέπειας των από κάτω, των αποκλεισμένων, των καταπιεσμένων, αυτών που «αγωνίζονται για να ανατρέψουν την καθεστηκυία τάξη, να σκανδαλίσουν τις καλές συνειδήσεις, να γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα». Απαλλαγμένοι από το ρόλο του «επαίτη», για τον οποίο τους προόριζε η πολιτική και οικονομική εξουσία, προχωρούν μόνοι τους στο χτίσιμο της αυτονομίας τους, διαλύοντας τις σχέσεις εξουσίας, δημιουργώντας και όχι διακηρύττοντας την ουτοπία της εξέγερσης.

Αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο